Αυτό είναι κάτι που με πικραίνει και εμένα - δεν με ενοχλεί ακριβώς, αλλά με στενοχωρεί, γιατί περιορίζει τραγικά τον κύκλο των ανθρώπων με τους οποίους μπορώ να μοιραστώ ορισμένα πράγματα. Η λύπη και η πίκρα συχνά μας κάνουν να θυμώνουμε - με την αδικία της ζωής ή με τους άλλους που δεν είναι όπως τους θέλουμε.Ορεστης93 έγραψε:Αλλα κυριως αφτο που με εννοχλει ειναι οτι δεν βλεπουν ομορφια στην επιστημη οσο και αν προσπαθω να τους πεισω. Πιστευουν οτι οταν εξηγεις κατι λογικα χανει την μαγεια του.
Όμως, Ορέστη, όπως η πραγματικότητα δε χρωστά στις κοπέλες, έτσι δε χρωστά και σε σένα: οι άνθρωποι είναι έτσι όπως είναι, και πολλές φορές δεν θα σου αρέσουνε. Μην κάθεσαι να σκάσεις και μην αξιώνεις να αλλάξουν για χάρη σου. Αντιμετώπισέ τους με χιούμορ και καλή διάθεση (όπως είπε κι ο Ευθύμης), και πήγαινε παρακάτω. Αργά ή γρήγορα θα βρεις ανθρώπους που να σου ταιριάζουν - ακόμη και κοπέλες. Υπάρχουν, έστω κι αν είναι λίγες.