καταδίκη σε θάνατο για βλασφημία στο Πακιστάν

[AoratiMelani]

Διαβάστε το άρθρο του Φραγκόπουλου εδώ: http://sfrang.blogspot.com/2010/11/blog-post_12.html
Και αν έχετε όρεξη αναλάβετε δράση (επιστολές στον πρέσβη του Πακιστάν, τα στοιχεία στην ανάρτηση).

[noxteryn]

"Too late one thinks of what one should have said; Sir Thomas More, for instance, burned alive for refusing to recant his Catholicism; must have been kicking himself, as the flames licked higher, that it never occurred to him to say: 'I recant my Catholicism'."

Είναι πολύ γελοίο να πεθαίνουν άνθρωποι σχετικά με τίνος οι μύθοι είναι αληθέστεροι. Αυτή η υπερηφανεια και η τάση των ανθρώπων να θέλουν να γίνονται μάρτυρες είναι beyond me. Όταν κινδυνεύεις να εξοριστείς από μια κοινωνία ή να πεθάνεις, ας παριστάνεις το Μουσουλμάνο, σιγά το πράγμα. Πολλοί άθεοι παριστάνουν τους θρησκευόμενους ακόμα και σε ελεύθερες χώρες. Hell, ακόμα και οι Πρόεδροι της Αμερικής το κάνουν αυτό.

Πάντως, ομολογώ ότι με διασκεδάζει ιδιαιτέρως η ειρωνία του να μιμούνται οι Μουσουλμάνοι την ηθική των Χριστιανών του Μεσαίωνα για να εκτελούν Χριστιανούς σήμερα. Η όλη κατάσταση μου θυμίζει το παρακάτω comic:

[bozonio]

Είναι πολύ γελοίο να πεθαίνουν άνθρωποι σχετικά με τίνος οι μύθοι είναι αληθέστεροι.

Συμφωνώ.

Αυτή η υπερηφανεια και η τάση των ανθρώπων να θέλουν να γίνονται μάρτυρες είναι beyond me. Όταν κινδυνεύεις να εξοριστείς από μια κοινωνία ή να πεθάνεις, ας παριστάνεις το Μουσουλμάνο, σιγά το πράγμα. Πολλοί άθεοι παριστάνουν τους θρησκευόμενους ακόμα και σε ελεύθερες χώρες. Hell, ακόμα και οι Πρόεδροι της Αμερικής το κάνουν αυτό.

Μ'αυτό πάλι όχι. Για μένα το να υπερασπίζεται κάποιος αυτά που πιστεύει (ακόμα και αν εγώ τα θεωρώ γελοία) είναι μια ηθική και ειλικρινής στάση. Το θέμα δεν είναι γιατί η κοπέλα δεν είπε ψέμματα αλλά οι νόμοι του συγκεκριμένου κράτους (και άλλων) που εμποδίζουν τους ανθρώπους να πιστεύουν σε ό,τι θέλουν και να το εκφράζουν.

[noxteryn]

Εγώ πιστεύω ότι εξαρτάται από την περίσταση. Αν κάποιος σε σημαδεύει με όπλο και σου λέει ότι θα σε σκοτώσει αν δεν πεις Allahu Akbar, είναι λίγο χαζό να είσαι ένας ειλικρινής πεθαμένος. Sure, οι νόμοι δε θα έπρεπε να είναι έτσι, αλλά εφόσον είναι, οφείλει κανείς να προσαρμοστεί καταλλήλως. Live and fight another day.

[AoratiMelani]

Και χαζό να είναι, είμαι της γνώμης ότι η χαζομάρα δεν θα έπρεπε να ποινικοποιείται, και όπως και να έχει η θανατική ποινή μου φαίνεται κάπως βαριά για το παράπτωμα της χαζομάρας

Off Topic

(αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι, είναι κάτι περιπτώσεις... )

[Comte de Toulouse]

Αν σε άκουγε ο ΘΒ, θα σε έλεγε γιουσουφάκι...

[noxteryn]

Δεν είναι θέμα ποινικοποίησης της χαζομάρας. Είναι θέμα επιβίωσης και common sense. Για παράδειγμα, τα αυτοκίνητα στην Ελλάδα θα έπρεπε να σταματούν στις διαβάσεις πεζών, αλλά δεν το κάνουν. Είναι χαζό να διασχίσεις τη διάβαση αγνοώντας τα αυτοκίνητα επειδή "έτσι θα έπρεπε να γίνεται". Δε γίνεσαι ήρωας έτσι, αλλά απλώς ακόμα ένας πεθαμένος.

Δεν επιχειρηματολογώ ότι "καλά να πάθει", απλώς εκφράζω την εντύπωση που μου κάνει αυτή η αλλοπρόσαλλη ιεράρχηση των προτεραιοτήτων. For what it's worth, έστειλα email στην πρεσβεία, αλλά αμφιβάλλω να σωθεί η τύπισσα.

[aristotelis_1]

ελεος να σκοτωσουν την γυναικα θελουν ελεος δηλαδη κατα τα αλλα εμεις εχουμε φανατισμο


αυτοι ειναι οι πακιστανοι α σορρι ειπαμε δεν ειμαστε ρατσιστες

αυτοι ειναι οι φανατικοι μουσουλμανοι πακιστανοι καλυτερα?

[Βέρα]

Thanx AoratiMelani για την ειδοποίηση

noxteryn ωραίο το comic
Ειλικρινά δεν ξέρω αν θα συνέχιζα να υπερασπίζω τα πιστεύω μου αν απειλούνταν η ζωή μου.
Θεωρητικά αυτό είναι το σωστό, αλλά όταν αντιμετωπίζεις τον θάνατο φαντάζομαι είναι δύσκολο να αντισταθείς στο ένστικτο επιβίωσης.

Για όποιον θέλει ένα how to για το αίτημα υπέρ της Asia Bibi, θα βρει εδώ

Κώδικας: Επιλογή όλων

http://www.ishr.org/How-do-I-write-a-letter-of-appeal.791.0.html

[AoratiMelani]

Δεν επιχειρηματολογώ ότι "καλά να πάθει",...

Είναι σημαντικό να το θυμόμαστε αυτό και να το τονίσουμε, γιατί εύκολα περνά κανείς από το "είναι χαζή" στο "καλά να πάθει".

...απλώς εκφράζω την εντύπωση που μου κάνει αυτή η αλλοπρόσαλλη ιεράρχηση των προτεραιοτήτων.

Αν σκεφτείς ότι η ιεράρχησή της κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει να κάνει με ιδεολογία αλλά με συναίσθημα, ίσως αρχίσει να σου φαίνεται πιο κατανοητό. Η γυναίκα μάλλον δεν υπερασπίζεται το περιεχόμενο της πίστης της αλλά την αίσθηση της ταυτότητάς της, στην οποία έχει ενσωματώσει και το "είμαι χριστιανή" για κάποιους δικούς της προσωπικούς λόγους (γιατί έτσι μεγάλωσε, γιατί οι χριστιανοί της φέρθηκαν καλά, γιατί ο άντρας της που τον αγαπά είναι χριστιανός, τρέχα γύρευε) και την αίσθηση ενότοητας με την κοινωνική της ομάδα (την ομάδα των χριστιανών). Και οι άλλες άλλωστε δεν την προκάλεσαν επειδή πιστεύει στο Χριστό, αλλά επειδή είναι "ξένη" και προσφέρεται για αποδιοπομπαίος τράγος. Η κοπέλα δεν υπερασπίστηκε τον χριστιανισμό, αλλά το δικαίωμά της να υπάρχει, να είναι διαφορετική, να έχει προσωπική ταυτότητα. Είναι πολύ οδυνηρό να ισοπεδώνεις την προσωπικότητά σου για να γίνεις ανεκτός από μια κοινωνιή ομάδα, κατά πάσα πιθανότητα δεν το σκέφτηκε καν, απλά αντέδρασε ενστικτωδώς έτσι.

Είναι χαζό να διασχίσεις τη διάβαση αγνοώντας τα αυτοκίνητα επειδή "έτσι θα έπρεπε να γίνεται".

Εγώ διασχίζω τη διάβαση αργά και απολαυστικά, κοιτώντας κατάματα τον οδηγό του πλησιέστερου αυτοκινήτου. Σταματάνε πάντα. Το eye contact είναι θεμελιώδης τρόπος επικοινωνίας και το direct stare είναι ένδειξη απειλής, σε πάρα πολλά είδη ζώων. Στην ουσία τους λέω "θα σταματήσεις, καραγκιόζη, αλλιώς μαρύο φίδι που σ' έφαγε". Works every time, τόσο επειδή ξέρουν ότι αν με χτυπήσουν δεν τους ξεπλένει ούτε ο Ιορδάνης ποταμός, όσο κι επειδή η απρόκλητη επίθεση είναι ταμπού στην κοινωνία μας.

Δεν κάνω τον ήρωα όμως, όπως βλέπεις: είμαι σίγουρη ότι δε θα με πατήσουν. Στην πραγματικότητα έχω κι εγω την ίδια ιεράρχηση με σένα: αν μου βάζανε το πιστόλι στον κρόταφο θα έλεγα οτιδήποτε, την ιδεολογία θα κοιτάμε τώρα?
Θυμάμαι τις ιστορίες του κυρίου Κόυνερ, βρήκα αυτές που ήθελα στο φόρουμ της Φιλοσοφικής:

Μια φορα, καθως ο κυριος Κόυνερ ο στοχαστης εβγαζε λογο σε μια καταμεστη αιθουσα και καταφεροταν κατα της βιας,
προσεξε ξαφνικα πως ο κοσμος αρχισε να τραβιεται και να φευγει. Γυρισε τοτε κι ειδε να στεκει πισω του η Βια αυτοπροσωπως.
- Τι τους ελεγες? - τον ρωτησε η Βια..
- Τους μιλουσα υπερ της Βιας - απαντησε ο κυριος Κόυνερ.
Την ωρα που εφευγε ο κυριος Κόυνερ τον ρωτησαν οι μαθητες του γιατι υποχωρησε.
Ο κυριος Κόυνερ απαντησε:
- Για να μπορεσω να προχωρησω, εγω πρεπει να ζησω περισοτερο από τη Βια.

Και ο κυριος Κόυνερ τους διηγηθηκε μια ιστορια:

Στο σπιτι του κυριου Δόλιου, που ηξερε να λεει οχι, μπηκε μια μερα στα χρονια της παρανομιας, ενας πρακτορας και του εδειξε ενα χαρτι. Το χαρτι, στο ονομα εκεινων που ειχαν καταλαβει την πολη, οριζε πως ο πρακτορας θα εχει στην δικαιοδοσια του καθε σπιτι οπου θα πατουσε το ποδι του και καθε λογης τροφη που θα ζητουσε, και θα ειχε υπηρετη του οποιον εβρισκε μπροστα του.
Ο πρακτορας πηρε καρεκλα και καθισε, του ζητησε φαι, πλυθηκε, ξαπλωσε, γυρισε με το προσωπο στον τοιχο και πριν τον παρει
ο υπνος ρωτησε:
- Θα γινεις υπηρετης μου?
Ο κυριος Δόλιος τον σκεπασε με μια κουβερτα, εδιωξε τις μυγες, κι αγρυπνος παρασταθηκε στον υπνο του. Εφτα ολοκληρα χρονια τον υπακουγε οπως την πρωτη εκεινη μερα κι εκανε για τον πρακτορα τα παντα, εκτος απο ενα: δεν του ειπε ποτε λεξη.
Κι ο πρακτορας ολο και παχαινε απ το πολυ που ετρωγε, κοιμοταν και διαταζε, και πανω στα εφτα χρονια πεθανε.
Τον τυλιξε τοτε ο κυριος Δόλιος στην τριμενη κουβερτα, τον εβγαλε σερνοντας απο το σπιτι, επλυνε το στρωμα,
εβαψε τους τοιχους, αναστεναξε και απαντησε:
- Όχι.

Off Topic

(βρε μήπως πρέπει να το πάμε στη "φιλοσοφία" το θέμα? )

[Βέρα]

Υποτίθεται ότι πρέπει να συνοδεύσεις την έκκληση με ένα άρθρο από εφημερίδα που παρουσιάζει την κατάσταση για την οποία γράφεις την επιστολή. Ό,τι βρήκα στο διαδίκτυο δεν γίνεται να σταλεί στον Πρέσβυ του Πακιστάν, γιατί μάλλον θα θεωρήσει ότι πρόθεσή μου είναι να προσβάλλω. Παραιτούμαι από το συνοδευτικό άρθρο λοιπόν.

Ωστόσο, ψάχνοντας για την Asia Bibi έπεσα πάνω στην ιστορία του Σαϊέντ Μοσσά, ενός Αφγανού, πατέρα 6 παιδιών που δικάστηκε χτες γιατί αλλαξοπίστησε και έγινε χριστιανός.
Ο ίδιος λέει πως από τη στιγμή της σύλληψης ” Με κακοποιούν σεξουαλικά, με χτυπάν με ρόπαλα, γροθιές, κλωτσιές όλο το εικοσιτετράωρο. Με σταυρώνουν εικονικά, με φτύνουν και μου λένε ότι μοιάζω με τον Χριστό, ενώ δέχομαι κάθε μορφή εξευτελισμού. Μέσα στη φυλακή τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα αφού με βασανίζουν και οι συγκρατούμενοι μου”.

Το πώς αισθάνομαι αυτή τη στιγμή μου υπενθυμίζει γιατί έχω επιλέξει να είμαι ακοινώνητη.

[patroklos]

Εγώ διασχίζω τη διάβαση αργά και απολαυστικά, κοιτώντας κατάματα τον οδηγό του πλησιέστερου αυτοκινήτου. Σταματάνε πάντα. Το eye contact είναι θεμελιώδης τρόπος επικοινωνίας και το direct stare είναι ένδειξη απειλής, σε πάρα πολλά είδη ζώων. Στην ουσία τους λέω "θα σταματήσεις, καραγκιόζη, αλλιώς μαρύο φίδι που σ' έφαγε". Works every time, τόσο επειδή ξέρουν ότι αν με χτυπήσουν δεν τους ξεπλένει ούτε ο Ιορδάνης ποταμός, όσο κι επειδή η απρόκλητη επίθεση είναι ταμπού στην κοινωνία μας.

Στην ελλάδα
το (πχ) οχταχρονο παιδι σου
το αφηνεις προπορευομενο να περασει την διάβαση μονο του?
Σταματάνε πάντα?

παιξε την τυφλη με το μπαστουνακι
και περνα την διαβαση
οχι τοσο σιγουρη πια?

τα αμαξια σταματανε και χωρις διαβαση
με ενα πιστολι χειρος
τυπου south african car jacking

αν ηταν ετσι, δεν θα πεθαιναν τοσα μηχανακια...

[noxteryn]

Θυμάμαι τις ιστορίες του κυρίου Κόυνερ, βρήκα αυτές που ήθελα στο φόρουμ της Φιλοσοφικής.

Καταραμένοι λογοκλόποι, η σύνταξη ήταν δική μου...


Πάντως, στο παράδειγμα με τη διάβαση, και εσύ λες ότι θα κοιτάξεις τον οδηγό στα μάτια και όλα τα σχετικά. Παίρνεις κάποια μέτρα για να προστατεύσεις τον εαυτό σου μαζί με τα δικαιώματά σου. Εγώ είπα συγκεκριμένα:

Είναι χαζό να διασχίσεις τη διάβαση αγνοώντας τα αυτοκίνητα επειδή "έτσι θα έπρεπε να γίνεται".

Το να βρίσεις το Muhammad σε ένα πλήθος βαρεμένων, ηλιοκαμμένων, κουρασμένων, και εκνευρισμένων Μουσουλμάνων δεν είναι και η καλύτερη ιδέα, εκτός αν προσπαθούσε να κερδίσει τον τίτλο Troll of the Year.

[Globetrotter]

Δεν είναι θέμα ποινικοποίησης της χαζομάρας. Είναι θέμα επιβίωσης και common sense. Για παράδειγμα, τα αυτοκίνητα στην Ελλάδα θα έπρεπε να σταματούν στις διαβάσεις πεζών, αλλά δεν το κάνουν. Είναι χαζό να διασχίσεις τη διάβαση αγνοώντας τα αυτοκίνητα επειδή "έτσι θα έπρεπε να γίνεται". Δε γίνεσαι ήρωας έτσι, αλλά απλώς ακόμα ένας πεθαμένος.

Δεν επιχειρηματολογώ ότι "καλά να πάθει", απλώς εκφράζω την εντύπωση που μου κάνει αυτή η αλλοπρόσαλλη ιεράρχηση των προτεραιοτήτων. For what it's worth, έστειλα email στην πρεσβεία, αλλά αμφιβάλλω να σωθεί η τύπισσα.

Δεν είναι θέμα ηρωισμού αλλά λογικής. Η διαβαση πεζών είναι από τα λίγα σημεία όπου επιτρέπεται να διασχύσουμε κάθετα έναν δρόμο. Προσωπικά περνάω τις διαβάσεις όταν βλέπω οτι το αυτοκίνητο που έρχεται δεν θέλει να σταματήσει αλλά η απόσταση είναι αρκετή για να αναγκαστεί να το κάνει όταν δει πεζό. Δεν πρέπει να τα περιμένουμε όλα από το κράτος(δηλαδή να δώσει την κατάλληλη παιδεία στους οδηγούς) αλλά να διεκδικούμε τα αυτονόητα όπου μπορούμε μόνοι μας.