Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με αυτά που έγραψε παραπάνω ο GordonGR. Είμαι πάντα υπέρ της πολυφωνίας και σαφώς ενάντια στο groupthink.
Όμως το ζήτημα του πολιτικού χρωματισμού είναι θεμελιώδες, και νομίζω ότι πρέπει να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια να το ξεκαθαρίσουμε πλήρως και να έλθουμε σε ομοφωνία, γιατί άλλου είδους φορέα έχουμε στα χέρια μας αν ακολουθήσουμε την α' άποψη, και άλλου είδους φορέα έχουμε στα χέρια μας αν ακολουθήσουμε τη β' άποψη. Επίσης υπάρχουν άτομα ανάμεσά μας που περιμένουν να δουν τι ακριβώς είναι αυτό που πάμε να κάνουμε προκειμένου να αποφασίσουν αν θα ήθελαν να συμμετάσχουν, και νομίζω ότι θα τους ενδιέφερε να δουν να έχουμε μια κατασταλαγμένη άποψη σχετικά με αυτό το ζήτημα, αντί να το αφήνουμε «στο φλου». Έχοντας πει αυτά, να συμπληρώσω ότι βρίσκω απογοητευτικό το γεγονός ότι δεν βρέθηκαν μέχρι στιγμής περισσότεροι να εκθέσουν τις απόψεις τους πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα και να λάβουν θέσεις.
Αντιγράφω αυτό που είχα γράψει στο
σχόλιο 21599:
3. Παντελής έλλειψη οποιουδήποτε πολιτικού χρωματισμού. Το ότι οι Φιλελεύθεροι τυγχάνουν να είναι επίσης υπέρ του διαχωρισμού σημαίνει απλά ότι συμφωνούμε σε ένα πράγμα με τους Φιλελεύθερους. Είμαι βέβαιος ότι αν το ψάξουμε, θα μπορέσουμε να βρούμε κάποιο πράγμα με το οποίο να συμφωνούμε ακόμα και με τον Καρατζαφέρη. Αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς θα υποστηρίξουμε το οποιοδήποτε κόμμα, ή ότι θα δεχθούμε την οποιαδήποτε υποστήριξη από το οποιοδήποτε κόμμα. Αντιθέτως, θα πρέπει να αποφύγουμε την οποιαδήποτε ανάμειξη όπως η γάτα το νερό.
Και συμπληρώνω:
Η πλήρης αποστασιοποίηση από κόμματα και πολιτικές ιδεολογίες είναι απαραίτητη για να εγγυηθεί την ανεξαρτησία και την αμεροληψία του φορέα που θα δημιουργήσουμε, όπως επίσης και για να αποφευχθεί η αποξένωση ποσοστού των μελών και υποστηρικτών μας των οποίων οι πολιτικές πεποιθήσεις μπορεί να προσβληθούν από την όποια πολιτική μεροληψία εκ μέρους μας. Το γεγονός ότι κάποιες πολιτικές ιδεολογίες είναι παραδοσιακά συνδεδεμένες με τον ανθρωπισμό και με την αρνησιθρησκία δεν σημαίνει ότι οφείλουμε, ούτε καν ότι ενδείκνυται, να συνδράμομε καθ' οποιονδήποτε τρόπο με αυτούς. Δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε από κάτι τέτοιο, (μήπως περιμένουμε να λάβουμε τα εύσημα από κάποιους;) παρά μόνο να χάσουμε, γιατί η ύπαρξη ενός ανεξάρτητου φορέα παρέμβασης σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό ζήτημα έχει αξία μόνο ενόσω ο φορέας είναι ακριβώς αυτό: ανεξάρτητος. Αν δεν ήταν έτσι, θα μπορούσαμε να πάμε όλοι να γραφτούμε στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α και να συμβάλλουμε έτσι στην επίτευξη των στόχων μας δια της πολιτικής οδού.
Πιστεύω ότι η στάση μας προς όλες ανεξαιρέτως τις πολιτικές παρατάξεις οφείλει να είναι ως εξής:
α) Αυστηρά ουδέτερη ενόσω δεν συντρέχει κανένας ειδικός λόγος.
β) Επικριτική με κάθε ευκαιρία.
γ) Συγκρατημένα επιδοκιμαστική όταν γίνονται βήματα προς τις σωστές κατευθύνσεις, όπου κάθε επιδοκιμασία θα συνοδεύεται και με αντισταθμιστικές επικρίσεις για την τήρηση των ισορροπιών και για την περαιτέρω προβολή των θέσεών μας και προώθηση των στόχων μας.
Με άλλα λόγια, το πολύ-πολύ που αρμόζει να ακουστεί από έναν φορέα σαν τον δικό μας σχετικά με κάποια κίνηση της κυβέρνησης είναι το εξής:
«Ως βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση χαρακτήρισε η Ένωση για τη Θρησκευτική Ελευθερία και τον Ανθρωπισμό τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, προσθέτοντας όμως ότι για να αντιμετωπιστεί πλήρως το φαινόμενο απαιτούνται πιο δραστικά μέτρα [...]»
Εννοείται ότι οι εξαγγελίες οποιουδήποτε κόμματος πλην του κυβερνώντος είναι ανάξιες της προσοχής μας, και η οποιαδήποτε επιδοκιμασία ή άλλου είδους μνεία προς αυτές θα ισοδυναμούσε με μεροληπτική προβολή τους, πράγμα που θα πρέπει επίσης να αποφύγουμε.
Παρακαλώ λάβετε θέσεις ως προς τα παραπάνω.
