Αθεΐα και γονείς

Συζητήσεις γύρω απ' την αθεΐα, και γενικά τη ζωή χωρίς θρησκεία, θεούς, και δεισιδαιμονίες.
Απάντηση
krali
Δημοσιεύσεις: 3
Εγγραφή: 02 Οκτ 2017 12:33
Όνομα Ιστότοπου: -

Καλησπέρα σε όλους! Είμαι 19 χρονών και εδώ και 2-3 χρόνια περίπου δεν πιστεύω στο Θεό. Η μητέρα μου κάθε δεύτερη Κυριακή(αν όχι κάθε Κυριακή) θέλει να με παίρνει μαζί της στην Εκκλησία... Και εννοείται κάθε Πάσχα, Χριστούγεννα κλπ... Και αυτό επειδή δεν της έχω πει ακόμα ότι δεν πιστεύω. Χρειάζεται να της το πω; Αν ναι, πως να της πω; Πραγματικά δεν ξέρω τι κάνω... Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις σας :D
Άβαταρ μέλους
GReaperEx
Δημοσιεύσεις: 88
Εγγραφή: 27 Ιαν 2015 22:25
Όνομα Ιστότοπου: -

Εξαρτάται. Σε πειράζει που πηγαίνεις? Αν δε σε πειράζει, δεν υπάρχει λόγος να δημιουργήσεις πρόβλημα εκεί που δεν υπάρχει. Και τι πάει να πει "θέλει να σε παίρνει στην εκκλησία"? Άρχισε να της λες ότι η πίστη είναι προσωπική υπόθεση και ότι θα πηγαίνεις όποτε θέλεις, όχι όποτε θέλει εκείνη(αν επιμείνει, βέβαια).

Μη της πεις όμως ότι είσαι άθεος/η, πολλοί έλληνες εξισώνουν την αθεΐα με το να είσαι άστεγος... και πολλοί προσπαθούν να σου δανείσουν το σπίτι τους... Απλά απομακρύνσου.
Άβαταρ μέλους
tasos_didymoteicho
Δημοσιεύσεις: 9010
Εγγραφή: 30 Δεκ 2010 15:59
Όνομα Ιστότοπου: -

"Του είχαν δείξει την ασημαντότητα και τη φτηνή κενότητα των μικρών θεών της γης, με τα κακομοίρικα ανθρώπινα ενδιαφέροντά τους και τις διασυνδέσεις τους –τα μίση, τους θυμούς, τις αγάπες και τις ματαιοδοξίες τους– τη λαχτάρα τους να τους υμνούν και να θυσιάζουν σ' αυτούς, και την απαίτησή τους να τους πιστεύουν, κάτι άκρως αντίθετο με τη λογική και τη Φύση."
"Through the Gates of the Silver Key" By H. P. Lovecraft (with E. Hoffmann Price)
Άβαταρ μέλους
AoratiMelani
Δημοσιεύσεις: 16164
Εγγραφή: 27 Φεβ 2009 16:19
Όνομα Ιστότοπου: Αόρατη Μελάνη
Επικοινωνία:

Καλησπέρα και καλώς μας ήλθες! Την απάντηση στο ερώτημά σου μόνο εσύ μπορείς να την δώσεις. Δεν υπάρχουν συνταγές. Το αν θα το πεις ή όχι, καθώς και το πότε θα το πεις, το αν θα πας στην εκκλησία ή όχι και πότε, μόνο εσύ μπορείς να το αποφασίσεις.

Προσωπική μου άποψη είναι να είμαστε όσο το δυνατόν πιο ειλικρινείς και να ζούμε με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συνέπεια προς τις πεποιθήσεις μας. Αλλά τις προσωπικές αντοχές του τις γνωρίζει μόνον ο καθένας, καθώς και τη σημασία που έχει για εκείνον κάθε σχέση και το πώς θα επηρεαστεί η κάθε σχέση από μια τέτοια αλλαγή.

Θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις λέγοντας στη μητέρα σου κάποια Κυριακή "Αν δεν σε πειράζει, πήγαινε μόνη σου, γιατί εγώ δεν έχω διάθεση αυτή τη φορά. Από εδώ και πέρα λέω να έρχομαι μόνο όταν το θέλω πραγματικά." Αν σου ανοίξει κουβέντα στο γιατί δεν θέλεις, πες απλώς ότι έτσι αισθάνεσαι, ότι είναι κάτι πολύ προσωπικό και ότι θα νιώθεις καλύτερα έτσι. Αν επιμείνει να πας ή αρχίσει τα επιχειρήματα στο γιατί πρέπει να πας, θύμισέ της πολύ ευγενικά ότι έχεις ανάγκη να σεβαστεί τις επιθυμίες σου και τις επιλογές σου. Πες της ότι την αγαπάς πολύ αλλά ότι θα επιλέγεις εσύ πότε θα πας στην εκκλησία και πότε όχι, αφού είσαι ενήλικας πλέον.

Έτσι σιγά σιγά μπορείς να σταματήσεις να πηγαίνεις. Προφανώς θα σου ξαναζητήσει να πας, εσύ κάθε φορά θα λες "Όχι αυτή τη φορά". Άφησε μερικούς μήνες να το συνηθίσει, να περάσουν και τα χριστούγεννα, και κάποια στιγμή πριν έρθει το Πάσχα που είναι πολύ μεγάλη γιορτή και πάει όλος ο κόσμος, σκέψου το ενδεχόμενο να της πεις ότι δεν πιστεύεις πια στον θεό και δεν θα πηγαίνεις εκκλησία.

Προσοχή μην προσπαθήσεις να την πείσεις ότι έχεις δίκιο κι εκείνη άδικο! Να εστιάσεις στο γεγονός ότι ως ενήλικας έχεις δικές σου απόψεις και πεποιθήσεις, που είναι σημαντικές για σένα όπως οι δικές τους για εκείνους, και ότι έχεις ανάγκη να τις σεβαστούν.

Αν δεν βρεις το κουράγιο να κάνεις τέτοια κουβέντα, μπορείς να πηγαίνεις εκκλησία μόνο στην Ανάσταση ας πούμε ή κάτι τέτοιο, μέρχι να κάνεις την τελική συζήτηση.

Κι αν γενικά σε δυσκολεύει όλο αυτό, πήγαινε εκκλησία βρε αδελφέ! Δεν είναι και τόσο τρομερό. Και στο αναμεταξύ το σκέφτεσαι. :)
Η θρησκευτική γλώσσα είναι μια μεταφορά. Το πρόβλημα είναι όταν παρασύρεται κανείς από τη μεταφορά κι αρχίζει να τη βλέπει σαν κυριολεξία. Rebbecca Goldstein
krali
Δημοσιεύσεις: 3
Εγγραφή: 02 Οκτ 2017 12:33
Όνομα Ιστότοπου: -

GReaperEx έγραψε:Εξαρτάται. Σε πειράζει που πηγαίνεις? Αν δε σε πειράζει, δεν υπάρχει λόγος να δημιουργήσεις πρόβλημα εκεί που δεν υπάρχει. Και τι πάει να πει "θέλει να σε παίρνει στην εκκλησία"? Άρχισε να της λες ότι η πίστη είναι προσωπική υπόθεση και ότι θα πηγαίνεις όποτε θέλεις, όχι όποτε θέλει εκείνη(αν επιμείνει, βέβαια).

Μη της πεις όμως ότι είσαι άθεος/η, πολλοί έλληνες εξισώνουν την αθεΐα με το να είσαι άστεγος... και πολλοί προσπαθούν να σου δανείσουν το σπίτι τους... Απλά απομακρύνσου.
Χάσιμο χρόνου είναι και το βαριέμαι απίστευτα
krali
Δημοσιεύσεις: 3
Εγγραφή: 02 Οκτ 2017 12:33
Όνομα Ιστότοπου: -

AoratiMelani έγραψε:Καλησπέρα και καλώς μας ήλθες! Την απάντηση στο ερώτημά σου μόνο εσύ μπορείς να την δώσεις. Δεν υπάρχουν συνταγές. Το αν θα το πεις ή όχι, καθώς και το πότε θα το πεις, το αν θα πας στην εκκλησία ή όχι και πότε, μόνο εσύ μπορείς να το αποφασίσεις.

Προσωπική μου άποψη είναι να είμαστε όσο το δυνατόν πιο ειλικρινείς και να ζούμε με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συνέπεια προς τις πεποιθήσεις μας. Αλλά τις προσωπικές αντοχές του τις γνωρίζει μόνον ο καθένας, καθώς και τη σημασία που έχει για εκείνον κάθε σχέση και το πώς θα επηρεαστεί η κάθε σχέση από μια τέτοια αλλαγή.

Θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις λέγοντας στη μητέρα σου κάποια Κυριακή "Αν δεν σε πειράζει, πήγαινε μόνη σου, γιατί εγώ δεν έχω διάθεση αυτή τη φορά. Από εδώ και πέρα λέω να έρχομαι μόνο όταν το θέλω πραγματικά." Αν σου ανοίξει κουβέντα στο γιατί δεν θέλεις, πες απλώς ότι έτσι αισθάνεσαι, ότι είναι κάτι πολύ προσωπικό και ότι θα νιώθεις καλύτερα έτσι. Αν επιμείνει να πας ή αρχίσει τα επιχειρήματα στο γιατί πρέπει να πας, θύμισέ της πολύ ευγενικά ότι έχεις ανάγκη να σεβαστεί τις επιθυμίες σου και τις επιλογές σου. Πες της ότι την αγαπάς πολύ αλλά ότι θα επιλέγεις εσύ πότε θα πας στην εκκλησία και πότε όχι, αφού είσαι ενήλικας πλέον.

Έτσι σιγά σιγά μπορείς να σταματήσεις να πηγαίνεις. Προφανώς θα σου ξαναζητήσει να πας, εσύ κάθε φορά θα λες "Όχι αυτή τη φορά". Άφησε μερικούς μήνες να το συνηθίσει, να περάσουν και τα χριστούγεννα, και κάποια στιγμή πριν έρθει το Πάσχα που είναι πολύ μεγάλη γιορτή και πάει όλος ο κόσμος, σκέψου το ενδεχόμενο να της πεις ότι δεν πιστεύεις πια στον θεό και δεν θα πηγαίνεις εκκλησία.

Προσοχή μην προσπαθήσεις να την πείσεις ότι έχεις δίκιο κι εκείνη άδικο! Να εστιάσεις στο γεγονός ότι ως ενήλικας έχεις δικές σου απόψεις και πεποιθήσεις, που είναι σημαντικές για σένα όπως οι δικές τους για εκείνους, και ότι έχεις ανάγκη να τις σεβαστούν.

Αν δεν βρεις το κουράγιο να κάνεις τέτοια κουβέντα, μπορείς να πηγαίνεις εκκλησία μόνο στην Ανάσταση ας πούμε ή κάτι τέτοιο, μέρχι να κάνεις την τελική συζήτηση.

Κι αν γενικά σε δυσκολεύει όλο αυτό, πήγαινε εκκλησία βρε αδελφέ! Δεν είναι και τόσο τρομερό. Και στο αναμεταξύ το σκέφτεσαι. :)
Ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια :D
arcadius
Δημοσιεύσεις: 135
Εγγραφή: 05 Απρ 2011 05:06
Όνομα Ιστότοπου: -

krali έγραψε:Καλησπέρα σε όλους! Είμαι 19 χρονών και εδώ και 2-3 χρόνια περίπου δεν πιστεύω στο Θεό. Η μητέρα μου κάθε δεύτερη Κυριακή(αν όχι κάθε Κυριακή) θέλει να με παίρνει μαζί της στην Εκκλησία... Και εννοείται κάθε Πάσχα, Χριστούγεννα κλπ... Και αυτό επειδή δεν της έχω πει ακόμα ότι δεν πιστεύω. Χρειάζεται να της το πω; Αν ναι, πως να της πω; Πραγματικά δεν ξέρω τι κάνω... Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις σας :D
Για να θέλει να σε παίρνει κάθε κυριακή, μάλλον θα είναι πολύ σημαντικό γι'αυτήν και θα είναι εντελώς ένθερμη.

Κατά τη γνώμη μου τα 19 χρόνια σου είναι πολύ νεαρή ηλικία για να μπεις σε αντιπαράθεση με τους γονείς σου -και ειδικά την μητέρα σου- που θα έχει τα χαρακτηριστικά πλήρους υστερικής κρίσης. Να χαρείς τη νεότητά σου και μην μπαίνεις σ'αυτή την συζήτηση τώρα.

Ο μέσος ενθρησκος έλληνας γονιός ανέχεται πολύ περισσότερο την θρησκευτική αδιαφορία παρά την συνειδητή λογική απόφαση για αυτά τα θέματα. Πάτησε "πόδι" για τον εβδομαδιαίο εκκλησιασμό, πες της ότι θα πηγαίνεις όποτε το νιώθεις, και συνόδευέ την σε μεγάλες θρησκευτικές γιορτές για να μη σε ζαλίζει.

Με την ευκαιρία, προς αποφυγή παρεξηγησης δεν προτείνω την closeted αθεϊα έτσι γενικά και παντού. Βάλε κάποια όρια στο κοινωνικό σου και το φιλικό σου περιβάλλον. Μην ανέχεσαι μαλακίες και φανατισμούς από κανέναν και ούτε να φοβάσαι να πεις τη γνώμη σου. Απλώς -κατ'εξαίρεση- στο θέμα γονιών/παππούδων άφησε το, γιατί είναι χαμένος κόπος.

Έχεις φίλους, περιβάλλον κοινωνικό και -σου εύχομαι- σύντροφο για να μιλάς ειλικρινώς γι'αυτά τα θέματα. Αλλά μην μπεις στην αντιπαράθεση για το θέμα στα 19 σου.... θες να υποβληθείς σε κλάματα και υστερίες και ανοησίες επειδή δεν πιστεύεις στον φανταστικό της φίλο;

Live life and prosper. Το θέμα των ένθεων γονιών είναι λεπτό και η εκκλησία τους έχει γεμίσει τα μυαλά δηλητήριο για την ελευθερη σκέψη. Δεν αξίζει τον κόπο. Δες το σαν κάποιου είδους νοητική αναπηρία της μητέρας σου (αυτό έκανα εγώ στην ηλικία σου), συνέχισε να την αγαπάς, και κάνε της το χατήρι ενίοτε, αλλά όχι σε βαθμό να καταπιέζεσαι κάθε βδομάδα στις λειτουργίες και τις βλακείες. Πήγαινε γιορτές.
Θεόφιλος
Δημοσιεύσεις: 1177
Εγγραφή: 22 Αύγ 2011 17:14
Όνομα Ιστότοπου: -

δεν υπάρχει δυνατότητα συμβουλής. το θέμα είναι απολύτως προσωπικό, και ενδοοικογενειακό, και ανήκει αποκλειστικά στην δική σου πρωτοβουλία. όλοι μας λίγο πολύ έχουμε διαφορετικές απόψεις από τους γονείς μας ΄σε πρακτικά η θεωρητικά ζητήματα. το πως τα αντιμετωπίζει κανείς δεν υπάρχει συνταγή. εξαρτάται από τον χαρακτήρα του καθενός κατά πόσο θέλει να συγκρουστεί και με τι τρόπο, με παγιωμένες απόψεις αγαπημένων του προσώπων. το βέβαιο είναι πως κάποιος στο τέλος θα πληγωθεί. εκτός κι αν ο πιο διαλεκτικός μπορέσει να δεί μέσα από την άποψη του άλλου την ίδια εικόνα με άλλο τρόπο σκέψης.
Απάντηση