Το τραγουδι ειναι απλα τελειο. Ακουγοντας το αναρωτηθηκα για ποιο λογο συνεχιζω να συντηρω το μυθο του Αϊ Βασιλη στα ματια των παιδων μου. Το εκανα αφελως, σαν απο κεκτημενη ταχυτητα, γιατι ειναι ωραιο να εισαι παιδι και να πιστευεις σε κατι μαγικο. Τωρα μολις συνειδητοποιησα ποσο βλακωδες και ανουσιο ειναι απο τη στιγμη μαλιστα που τα ιδια εχουν αρχισει να κανουν ερωτησεις που με φερνουν σε δυσκολη θεση.
Οσο για το μαγικο, υπαρχει η ντισνεϋλανντ. Ετσι κι αλλιως τα παιδια σημερα δεν περιμενουν πρωτοχρονια για να παρουν δωρα.
"χωρίς θεό": το απόλυτο τραγούδι!
- AoratiMelani
- Δημοσιεύσεις: 16164
- Εγγραφή: 27 Φεβ 2009 16:19
- Όνομα Ιστότοπου: Αόρατη Μελάνη
- Επικοινωνία:
Off Topic
Μια που έθιξες το θέμα του Άη Βασίλη: μην ανησυχείς.
Μπορείς ήδη από φέτος να πεις στα παιδιά σου ότι, τώρα που "μεγάλωσαν", μπορούν να μάθουν το μυστικό: ότι ο Άη Βασίλης είναι ένα όμορφο παραμύθι που λέμε αναμεταξύ μας για να χαιρόμαστε τις γιορτές ακόμη περισσότερο. Και ότι μπορούν κι εκείνα, τώρα σαν "μεγάλα παιδιά", να βοηθήσουν στο όμορφο αυτό παιχνίδι παίζοντας το ρόλο τους. Μάλιστα μπορείς να δημιουργήσεις λίγο ατμόσφαιρα συνομωσίας: "ο μπαμπάς θα είναι ο Άη Βασίλης, κι εμείς θα κάνουμε πως δεν το ξέρουμε!" και να γελάσετε λίγο με όλο αυτό.
Έτσι σιγά-σιγά θα τους μάθεις ότι οι μύθοι υπάρχουν για να ομορφαίνουν τη ζωή μας, αλλά δεν χρειάζεται να τους παίρνουμε κυριολεκτικά για να τους χαρούμε.
Στη δική μας οικογένεια έχουμε άλλους μύθους (επειδή ο μπαμπάς μας είναι ισπανός): τους βασιλιάδες μάγους που φέρνουν δώρα και το ποντικάκι Πέρεθ που παίρνει τα δοντάκια. Λοιπόν, από την αρχή ήδη της έλεγα "κρύψε το δοντάκι σου στο μαξιλάρι για να το πάρει το ποντικάκι. Ξέρεις βέβαια ποιο είναι το ποντικάκι, έτσι; Ένα πολύύύύ μεγάλο ποντικάκι, και καμιά φορά είναι αξύριστο και τσιμπάνε τα γένια του!". Και οι "μάγοι" όλοι ξέρουμε ήδη από την αρχή ότι είναι η γιαγιά και η θεία στην Ισπανία που στέλνουν δώρα, μάλιστα λέμε "για να δούμε τι έστειλαν οι μάγοι, ή μάλλον οι μάγισσες!" και γελάμε.
Αλλά το παίζουμε όλο το θέατρο κανονικά, με τα παπούτσια μπροστά στο τζάκι και λοιπά.
Μπορείς ήδη από φέτος να πεις στα παιδιά σου ότι, τώρα που "μεγάλωσαν", μπορούν να μάθουν το μυστικό: ότι ο Άη Βασίλης είναι ένα όμορφο παραμύθι που λέμε αναμεταξύ μας για να χαιρόμαστε τις γιορτές ακόμη περισσότερο. Και ότι μπορούν κι εκείνα, τώρα σαν "μεγάλα παιδιά", να βοηθήσουν στο όμορφο αυτό παιχνίδι παίζοντας το ρόλο τους. Μάλιστα μπορείς να δημιουργήσεις λίγο ατμόσφαιρα συνομωσίας: "ο μπαμπάς θα είναι ο Άη Βασίλης, κι εμείς θα κάνουμε πως δεν το ξέρουμε!" και να γελάσετε λίγο με όλο αυτό.
Έτσι σιγά-σιγά θα τους μάθεις ότι οι μύθοι υπάρχουν για να ομορφαίνουν τη ζωή μας, αλλά δεν χρειάζεται να τους παίρνουμε κυριολεκτικά για να τους χαρούμε.
Στη δική μας οικογένεια έχουμε άλλους μύθους (επειδή ο μπαμπάς μας είναι ισπανός): τους βασιλιάδες μάγους που φέρνουν δώρα και το ποντικάκι Πέρεθ που παίρνει τα δοντάκια. Λοιπόν, από την αρχή ήδη της έλεγα "κρύψε το δοντάκι σου στο μαξιλάρι για να το πάρει το ποντικάκι. Ξέρεις βέβαια ποιο είναι το ποντικάκι, έτσι; Ένα πολύύύύ μεγάλο ποντικάκι, και καμιά φορά είναι αξύριστο και τσιμπάνε τα γένια του!". Και οι "μάγοι" όλοι ξέρουμε ήδη από την αρχή ότι είναι η γιαγιά και η θεία στην Ισπανία που στέλνουν δώρα, μάλιστα λέμε "για να δούμε τι έστειλαν οι μάγοι, ή μάλλον οι μάγισσες!" και γελάμε.
Αλλά το παίζουμε όλο το θέατρο κανονικά, με τα παπούτσια μπροστά στο τζάκι και λοιπά.
Η θρησκευτική γλώσσα είναι μια μεταφορά. Το πρόβλημα είναι όταν παρασύρεται κανείς από τη μεταφορά κι αρχίζει να τη βλέπει σαν κυριολεξία. Rebbecca Goldstein
Ειναι πολυ ωραια η ιδεα αυτη και θα την εφαρμοσω οταν προκυψει το ζητημα.
Ειχε πολυ πλακα ολον αυτο το καιρο που με ρωτουσαν για τον Αι Βασιλη και εγω επεφτα διαρκως σε αντιφασεις για το ποιος πληρωνει τα δωρα και πως γινεται κατι που ειναι ψυχη ("χωρις το μπεζ", ηταν συγκεκριμενα τα λογια του γιου μου, δηλαδη χωρις σαρκα) να σηκωνει κατι και να το φερνει σπιτι. Νομιζω οτι στα παιδια αρεσουν οι ξεκαθαρες απαντησεις. Νιωθουν ασφαλεια. Και οχι μονο τα παιδια...
Ειχε πολυ πλακα ολον αυτο το καιρο που με ρωτουσαν για τον Αι Βασιλη και εγω επεφτα διαρκως σε αντιφασεις για το ποιος πληρωνει τα δωρα και πως γινεται κατι που ειναι ψυχη ("χωρις το μπεζ", ηταν συγκεκριμενα τα λογια του γιου μου, δηλαδη χωρις σαρκα) να σηκωνει κατι και να το φερνει σπιτι. Νομιζω οτι στα παιδια αρεσουν οι ξεκαθαρες απαντησεις. Νιωθουν ασφαλεια. Και οχι μονο τα παιδια...
-God is black.
-Yes, she is.
-Yes, she is.
χαχαχα καλο
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Τεμπελόσκυλο την 06 Ιουν 2012 07:44, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Λόγος: Αφαιρέθηκε το διαφημιστικό λινκ.
Λόγος: Αφαιρέθηκε το διαφημιστικό λινκ.
- know_unknow
- Δημοσιεύσεις: 65
- Εγγραφή: 28 Οκτ 2012 16:48
- Όνομα Ιστότοπου: yahoos gulliver's travels
- Τοποθεσία: Βόλος
[youtube]vsPWBuLgtJk[/youtube]
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος AoratiMelani την 07 Δεκ 2012 21:19, έχει επεξεργασθεί 2 φορές συνολικά.
Λόγος: διόρθωση του λινκ για το βίντεο
Λόγος: διόρθωση του λινκ για το βίντεο
~Αμφιβάλλω και αμφισβητώ για τα όσα γνωρίζω~
και όχι για τα όσα δεν γνωρίζω γιατί απλά δεν τα έχω γνωρίσει.
και όχι για τα όσα δεν γνωρίζω γιατί απλά δεν τα έχω γνωρίσει.