FarEarth έγραψε:
Οι λέξεις δεν είναι ποτέ αυτό που περιγράφουν...είναι απλά μνήμη εντυπώσεων για το κάθε πράγμα που ήρθαμε σε επαφή και η μνήμη βρίσκεται πάντα στο πριν ,ποτέ στο Τώρα ...έτσι λοιπόν ο Βούδας , ο Ιησούς , ο Κρίσνα είναι απλά λέξεις που το μυαλό μας μεταχειρίζεται και τίποτα παραπάνω.
για έναν φιλόσοφο, έναν ερευνητή,για έναν άθρησκο, ίσως να είναι όλες αυτές οι λέξεις που αφορούν ιερά πρόσωπα, με διάφορές ονομασίες, απλές λέξεις που όπως λές μεταχειρίζονται.
με έναν θρήσκο όμως τί γίνεται; είναι το ίδιο;
Η συνείδηση μπορεί να χωριστεί στη συνειδητή που είναι συνεχώς ενεργή και την ασυνείδητη που δεν έχουμε γνώση κατά βούληση(εκεί πηγαίνουν όσα δε θέλουμε να θυμόμαστε). Η συνείδηση ανήκει στο πεδίο του χρόνου που πέρασε και εκεί στεγάζεται και ολόκληρο το εγώ μας ,με τις προεκτάσεις του...
από ψυχανάλυση δεν ξέρω και πολλά, αλλά ας δούμε που θα καταλήξουμε, μέχρι εδώ καλά όλα περί συνειδητού και ασυνειδήτου το οποίο εμπεριέχει και τα απωθημένα που δεν θέλουμε να θυμόμαστε. και γενικά η συνείδηση ανήκει στο παρελθόν που είναι στεγασμένη η μνήμη μας.
Αυτό που παροτρύνει αρχικά κάποιον σε τίμιο ή άτιμο, είναι η ιδέα που γίνεται επιθυμία της δράσης του σύμφωνα με το που βρίσκει περισσότερη ικανοποίηση...
η ικανοποίηση δεν εξηγεί πλήρως την τίμια πλευρά, αλλά θα έλεγα καλύτερα είναι το νόημα της παρότρυνσης παρά απλά μια ικανοποίηση. για την άτιμη πλευρά η ικανοποίηση μένει ώς έχει γιατί είναι από μόνη της αρκετή.
οι θρησκείες , τα ιερά βιβλία , οι γκουρού , οι πολιτικοί , μπορούν να μιλάνε όλη μέρα για την ηθική ,την τιμιότητα , την ιερότητα και ένα σωρό από λέξεις , αλλά αυτό που καταφέρνουν είναι να δημιουργούν κατευθύνσεις και ταμπέλες στη θέση της καθαρής αντίληψης , και έτσι η επανάληψη μας δημιουργεί ένα καλούπι για το τι είναι τιμιότητα , ιερότητα κτλ ... εάν θέλουμε να μάθουμε πραγματικά τι σημαίνει τίμιος πρέπει να δράσουμε , να αποκτήσουμε αντίληψη και να μαθαίνουμε από τη δράση μας.
οι θρησκείες και τα ιερά βιβλία είναι διαχρονικά. οι ηγέτες έρχονται και παρέρχονται. μαθαίνουμε μέσα από την δράση μας πιό καλά, αλλά αυτήν την δράση μας ποιός θα την αξιολογήσει; και ποιανού τα λόγια θα έχουν αυτήν την βαρύτητα για να δώσουν κάποιο νόημα στην δράση μας;
[/quote]Από μόνος του ο άνθρωπος όταν παρατηρεί βλέπει, μαθαίνει για τον εαυτό του δεν χρειάζεται δασκάλους, ερμηνευτές, σχολές για να φτάσει στη κατανόηση [/quote]
πιστεύουμε πως οι περισσότεροι είμαστε αυτοδίδακτοι, αλλά όλοι έχουμε πάρει τις επιρροές μας από κάποιους άλλους.
Η κατανόηση δεν είναι καλούπι γνώσης και συμπερασμάτων , είναι κάτι διαφορετικό ...
Όταν επιλέγετε, σημαίνει ο,τι αποτελείτε μέρος της διαίρεσης και της προώθησης του θρησκευτικού φανατισμού ,πως μπορείτε να μιλάτε μετά για αδελφοσύνη και ειρήνη ;;;Το αντίθετο θα ήταν πράξη αδελφοσύνης να ήσασταν μακρυά από δόγματα και θρησκείες ...
το δικό μου δόγμα δεν χωρίζει, ίσως να ακούγεται αντιδογματικό, αλλά για μένα όλες οι θρησκείες είναι αληθινές και ισάξιες απλά έχουν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης σε αυτό που πιστεύουν.
Η προτίμηση κάποιας θρησκείας δείχνει ικανοποίηση και το τέλος της αναζήτησης έχει τις ρίζες του ακριβώς εδώ, λέγεται προσκόλληση και αυτό είναι εξάρτηση και δυσκολία προς την αποκόλληση του νου από το δόγμα, τις δοξασίες και όλα αυτά ....ο θεός είναι πέρα από όλα αυτά
με λύπη μου το λέω πως οι θρησκείες συνήθως περνούν από τους γονείς στα παιδιά τους όταν μεγαλώσουν συνήθως επιλέγουν να συνεχίσουν την παράδοση των γονιών τους αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις. η θρησκεία όμως δεν δίνει κάποια ικανοποίηση, δίνει νόημα. σε ένα κόσμο που τα νοήματα της ζωής αναζητούνται εναγωνίως.
Μήπως ξεχνάς τους αιματοβαμμένους πασσάλους ,σταυρούς , βασανισμούς , διωγμούς ...μήπως εννοείς για την Αυτοκρατορία του αίματος και των βασανιστηρίων;;;Οτιδήποτε είχε να κάνει με γνώση ήταν αιρετικό και καταστρεφότανε εκτός των θρησκευτικών κειμένων ...ο κόσμος για άλλη μια φορά βυθίστηκε στο σκοτάδι και στη πλάνη...Πάλι κάποιος διδάσκαλος εμπρός και από πίσω να τρέχουν όλοι αυτοί ξυπόλητοι ζητιάνοι της εγωκεντρικής ελπίδας της αθανασίας και της αφθαρσίας ...όπως σε ένα λούνα παρκ τα παιδιά ζητάνε πράγματα από τους μεγαλύτερους και θέλουν να δοκιμάσουν τα πάντα για να ευχαριστηθούν , έτσι και όλοι αυτοί, που έσφαζαν με το ένα χέρι ,βλασφημούσαν με τη καρδιά και έδιωχναν μακρυά την γνώση, ήθελαν περάσουν στο κόσμο της αδελφοσύνης , της αγάπης , και του θείου!
Ο χριστός δεν έγραψε ούτε βιβλία ούτε οργανωμένη θρησκεία ίδρυσε, είπε μερικά πράγματα για καθαρές καρδιές και για ανοιχτά μυαλά ...οι υπόλοιποι ήταν οι τσαρλατάνοι που θεωρούσαν τον εαυτό τους εκπρόσωπο του θεού επί της Γης και κατασκεύασαν το χριστιανισμό με τις σταυροφορίες και τους κανιβαλισμούς ...ήταν μια οργανωμένη θρησκεία με στρατό ,που έκανε εκστρατείες , μάζευε θησαυρούς ,σκότωνε μικρά παιδιά εις το όνομα του θεού!και η βία και η αθλιότητα καλά κρατούσε για αιώνες στο όνομα των λέξεων και των συμβόλων... !
Η επανάσταση που έχουμε μάθει ως τώρα έχει τη βάση της σε μια ιδέα, που στην ουσία δεν είναι καινούργια, αλλά εξυπηρετεί τις ανάγκες της εποχής της...αυτή η ιδέα μπορεί να είναι τα κοινωνικά δικαιώματα , η ελευθερία των δούλων , οι ανθρώπινες αξίες ...όλα αυτά είναι ιδέες που εμείς κατά αναλογία τους δίνουμε λιγότερη ή περισσότερη αξία ανά εποχή ...
Όταν η επανάσταση βασίζεται σε αυτή την ιδέα ή στην άλλη, μετατρέπεται πάλι σε βια, σε χάος και ερχόμαστε τελικώς στα ίδια μετά από λίγο καιρό ,καθώς πετύχαμε μερικά πράγματα , μια μεταρρύθμιση, κάποια δικαιώματα , μια αλλαγή κυβέρνησης ,αλλά αυτό είναι αρκετό ώστε να μας απαλλάξει από τους πολέμους, τις ταξικές διαφορές ,την ανισότητα ,τη σύγκρουση , τη συμμόρφωση ,τη δυστυχία και την αθλιότητα ;;;Μπορούμε να στηρίξουμε όλες μας τις ελπίδες σε μια τέτοια επανάσταση ;η ιστορία δείχνει ότι οι επαναστάσεις κατάφεραν κάποια πράγματα αλλά τα πιο ουσιαστικά για τη ζωή του ανθρώπου, δεν άλλαξαν και παραμένουν εκεί, για να κάνουν τον άνθρωπο πιο επιθετικό, οπλισμένο με τη δύναμη και τη τελειότητα της τεχνολογίας για να σκοτώσει και να βασανίσει ανά πάσα στιγμή ...
Ο παρατηρητής λοιπόν είναι η διαίρεση ανάμεσα σε αυτό που σου υπαγορεύει η θρησκεία σου και στο παρατηρούμενο που είναι αυτό που βλέπεις ...εκεί γεννιέται η σύγχυση για το τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο ,εκεί γεννιέται η βια και η σύγκρουση ...όταν σου λένε τι πρέπει να κάνεις , φτιάχνεις με το μυαλό σου, ένα μονοπάτι και ορίζεις τη δράση σου σωστά;
Αυτό ακριβώς είναι οι υποδείξεις των θρησκειών , των πολιτικών , των αυθεντιών , του χριστιανισμού ...
Δε σε ελευθερώνουν να πετάξεις ελεύθερα αλλά σου λένε αυτή είναι η πορεία που θα ακολουθήσεις !
Το να δεις πραγματικά χωρίς υποδείξεις είναι το να βλέπεις τα πράγματα όπως ακριβώς Είναι και τότε ο παρατηρητής και το παρατηρούμενο , ο σκεπτόμενος και η σκέψη , παύουν να υπάρχουν ...εκεί γεννιέται το Καινούργιο , το Αιώνιο ...
Για να κοιτάξεις Έξω πρέπει πρώτα να ξέρεις να κοιτάζεις Μέσα... (the only way out,is another way in)
είναι πολλά όλα τα παραπάνω που γράφεις σε άλλα έχεις δίκιο σε άλλα όχι, θα απαντήσω όσο πο συνοπτικά μπορώ λόγω χρόνου και χώρου. ο χριστιανισμός εξαπλώθηκε και επικράτησε όπως όλες οι θρησκείες που από πίσω τους έχουν την εξουσία και την δύναμη καταστολής, είναι αλήθεια πως επιβράδυνε την γνώση λόγω λαθεμένης αντίληψης για την αγία γραφή. σήμερα εξηγείται πολύ πιο διαφορετικά απο τον μεσαίωνα, και ο λόγος είναι πώς άλλαξαν οι εποχές και οι άνθρωποι μέσα από την σωστή ερμηνεία των γραφών, που θέλουν τον άνθρωπο ελεύθερο έτσι όπως τον έπλασε ο Θεός, να επιλέγει το πιό σωστό για αυτόν και την κοινωνία όπου ζεί. γιατί μόνο σαν ελεύθερος μπορεί να δεί μέσα του, και εν συνέχεια έξω από αυτόν.
Αυτή η πίστη είναι που έχει φέρει την αργή παρακμή στο κόσμο μας ...το να προσκολλάσαι σε μια πίστη ,σε ένα δόγμα δεν αλλάζει το κόσμο αλλά τον διαιρεί και του γεννάει τη σύγκρουση ,την αβεβαιότητα για το μέλλον, την μάταιη επανάληψη της αλήθειας που είναι ψέμα ...
πόσο παρακμή μπορεί να θεωρηθεί ένας κόσμος που επάνω του στηρίχθηκε και ανδρώθηκε ο σημερινός που δεν είναι άλλος από τον δυτικό και ανατολικό χριστιανισμό που ήταν οι ρίζες για τον δυτικό πολιτισμό γενικότερα;