Υπάρχει Θεός;

[Comte de Toulouse]

Νικήτα, είσαι από τις λίγες περιπτώσεις χριστιανών που ανοίγουν την πόρτα του μυαλού τους και επιτρέπουν την λογική και την κρίση να δουλέψουν. Αυτό συνήθως απαγορεύεται από τις διδαχές των χριστιανοπατέρων, για να μην φεύγουν "τα πρόβατα από το μαντρί". Αν βάλεις την κρίση σου να δουλέψει και ψαχτείς λίγο αντικειμενικά, χωρίς προκαταλήψεις, θα δεις ότι όλο το οικοδόμημα που αλληλεπιδράς είναι ένα ψέμα, ένας μύθος.
Και λέω "αλληλεπιδράς" γιατί κατανοώ το τι σου προσφέρει αυτός ο μύθος. Αλλά είμαι υπέρ της άποψης να ξέρουμε τι ναρκωτικά παίρνουμε όταν τα παίρνουμε. Η εμμονή στην αποφυγή της σκληρής αλήθειας είναι μέσα στο πετσί του Ελληνα- σε άλλες χώρες οι γιατροί λένε στον ασθενή ότι έχει καρκίνο, δεν το λένε στους συγγενείς οι οποίοι του το κρύβουν.
Ψάξου, και αντιμετώπισε την σκληρή αλήθεια: Ο Χριστός είναι ο Αϊ Βασίλης των "ενηλίκων".

[EmilofCrete]

Είμαι μάλλον αιχμάλωτος της Αγάπης του Χριστού. Δεν μπορώ να ξεφύγω από τη θύμηση της γλυκειάς του Χάρις. Το ξέρω πως μπορεί να κάνω λάθος. Ίσως έχω μπει σε κάποιο παραμύθι. Αλλά τι να κάνω. Ιδού, βρίσκομαι στο πεδίο της έλξης Του. Ως άνθρωπος δεν μπορώ να κάνω αλλοιώς.

Μετά λοιπόν από την ''αγάπη που πονάει'' (ο πατέρας που χτυπάει το παιδί του αλλά ο ίδιος ισχυρίζεται ότι πονάει περισσότερο), έχουμε την ''αγάπη που αιχμαλωτίζει''..!
Έχει άραγε να κάνει με αυτό που λέμε σε κάποιον που μας εξυπηρετεί σε κάτι ''με σκλαβώνεις...'' ;
Γιατί η αγάπη να συνδέεται με αιχμαλωσίες, σκλαβιές και άλλα δεινά;
Δεν (υποτίθεται ότι) είναι το ωραιότερο συναίσθημα;
Δεν θα έπρεπε να συνδέεται με την ελευθερία λόγου χάρη;
Πού είναι η ομορφιά στον σκλάβο ή τον αιχμάλωτο;
Αν μάλιστα το απολαμβάνει κι όλας, μόνο βίτσιο μπορώ να το θεωρήσω...
Τι μαζοχιστική τάση είναι αυτή;
Είναι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε 'ως άνθρωποι';
ΤΙ-ΡΕ-ΛΛΑΙ-ΝΟ-ΜΑΙ, σας λέω!


Υπερβολικό ίσως, αλλά τα λόγια του Νικήτα μου φέρνουν στο μυαλό ''Απομνημονεύματα ενός ισοβίτη για έγκλημα πάθους''...

[SinneR]

και εγώ το ίδιο, όταν ήμουν 7 μηνών.

το νηπιοβάφτισμα δέν σημαίνει κάτι.

Σίγουρα όμως υπάρχουν και χριστιανοί που έγιναν μουσουλμάνοι.

ναι. οπότε για ένα άτομο που ψάχνετε στα θέματα θρησκείας, ο τόπος γέννησης και το δόγμα που γαλουχήθηκε έχουν μικρή σημασία για την θρησκεία που θα επιλέξει.

@emilofcrete

ο θεός δεν σκλαβώνει κανέναν, άν μας σκλάβωνε δεν θα ήμασταν εδώ να λέμε ο καθένας την άποψη του, και να έχουμε το δικαίωμά να κάνουμε ότι θέλουμε.
είμαστε ελεύθεροι από κάθε άποψη, να επιλέξουμε τι θα ακολουθήσουμε.
όσο σκλαβωμένος είμαι εγώ στον χριστιανισμό, τόσο είσαι και εσύ στην αθεΐα.

[apostaths]

το νηπιοβάφτισμα δέν σημαίνει κάτι.

Σημαίνει, και πολλά μάλιστα... :
α) Την ένταξη ενός (άβουλου ουσιαστικά ακόμα) ατόμου σε μία οργάνωση-ΜΑΝΤΡΙ, παρά την θέλησή του.
β) Την αύξηση των μελών της ομάδας αυτής (also known as Εκκλησία Α.Ε.) με αποτέλεσμα την αύξηση της πολιτικής της δύναμης ("αντιπροσωπεύουμε το 97% των ελλήνων πολιτών, πρέπει το κράτος να σεβαστεί την αποψή μας")
γ) Από την στιγμή που το άτομο πέσει στα δίχτυα αυτής της οργάνωσης (Εκκλησία Α.Ε.) τρώει στην μάπα όοοολες τις μπαρούφες που συστήνουν το σύστημα πεποιθήσεων της οργάνωσης αυτής.
δ) Ενδεχομένως του ρίχνουν και μια λοβοτομή, έτσι ώστε να τον καταστήσουν άβουλο μέλος τους και πιόνι τους, ώστε έχουν "δυναμικό" σε περίπτωση προβλημάτων (π.χ. να εξασφαλίσουν "λαϊκή αντίδραση" κατά της φορολόγησης της τεράστιας αμύθητης εκκλησιαστικής περιουσίας)
Θέλεις κι άλλα αγαπητέ ΑμαρτωλΕ΄ή σε κάλυψα;;;;;;

[Tiktaalik]

όσο σκλαβωμένος είμαι εγώ στον χριστιανισμό, τόσο είσαι και εσύ στην αθεΐα.

Με τη μικρή διαφορά ότι ο άθεος μπορεί να γίνει χριστιανός χωρίς να καεί στη κόλαση

[onou12345]

Σίγουρα όμως υπάρχουν και χριστιανοί που έγιναν μουσουλμάνοι.

ναι. οπότε για ένα άτομο που ψάχνετε στα θέματα θρησκείας, ο τόπος γέννησης και το δόγμα που γαλουχήθηκε έχουν μικρή σημασία για την θρησκεία που θα επιλέξει.

Αυτό το μόνο που μας δείχνει είναι πως η θρησκεία είναι αντικειμενική και βασίζεται στα γούστα του καθενός. Αυτός που έγινε ,από χριστιανός, μουσουλμάνος λέει πως το έκανε αυτό επειδή βρήκε τον αληθινό θεό. Το ίδιο λέει και κάποιος που έγινε χριστιανός από μουσουλμάνος. Που να βγάλεις άκρη; Ποιός είναι τελικά ο αληθινός θεός; Από ότι φαίνεται ο άνθρωπος κόβει στα μέτρα του τον θεό του.

[SinneR]

α) Την ένταξη ενός (άβουλου ουσιαστικά ακόμα) ατόμου σε μία οργάνωση-ΜΑΝΤΡΙ, παρά την θέλησή του.
β) Την αύξηση των μελών της ομάδας αυτής (also known as Εκκλησία Α.Ε.) με αποτέλεσμα την αύξηση της πολιτικής της δύναμης ("αντιπροσωπεύουμε το 97% των ελλήνων πολιτών, πρέπει το κράτος να σεβαστεί την αποψή μας")
γ) Από την στιγμή που το άτομο πέσει στα δίχτυα αυτής της οργάνωσης (Εκκλησία Α.Ε.) τρώει στην μάπα όοοολες τις μπαρούφες που συστήνουν το σύστημα πεποιθήσεων της οργάνωσης αυτής.
δ) Ενδεχομένως του ρίχνουν και μια λοβοτομή, έτσι ώστε να τον καταστήσουν άβουλο μέλος τους και πιόνι τους, ώστε έχουν "δυναμικό" σε περίπτωση προβλημάτων (π.χ. να εξασφαλίσουν "λαϊκή αντίδραση" κατά της φορολόγησης της τεράστιας αμύθητης εκκλησιαστικής περιουσίας)
Θέλεις κι άλλα αγαπητέ ΑμαρτωλΕ΄ή σε κάλυψα;;;;;;

καταλαβαίνω ότι υπάρχει τεράστιο χάσμα, για αυτό δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε

για εσένα χριστιανισμός=ορθοδοξία, κερδοσκοπική οργάνωση που έχει πολλά μέλη τα οποία απέκτησε με γεννητσαρικές μεθόδους.

για μένα χριστιανισμός= η διδασκαλία που πλησιάζει περισσότερο από τις άλλες την αλήθεια του θεού και δίνει στον άνθρωπο ευκαιρία σωτηρίας.

όταν είπα ότι δεν έχει σημασία αναφερόμουν στον πνευματικό τομέα και όχι στον πολιτικό.

[Diabolicus]

Τα διάφορα ζώα, το καθένα έχει εξελιχθεί για το περιβάλλον στο οποίο ζεί. Αν κάποιος οργανισμός δεν ανέπτυξε την κατάλληλη νοημοσύνη ή άλλο χαρακτηριστικό που να του επιτρέπει να επιβιώσει, τότε έχει εξαφανιστεί, ή βρίσκεται υπό εξαφάνιση... Δηλαδλη η νοημοσύνη είναι θέμα εξέλιξης.

Κάτσε κάτσε μισό. Απο τη μια κατηγορείς την επιβολή του Αρίστου ως αυθεντία και απο την άλλη πατάς στα χνάρια του.
Όταν εσυ βάζεις "...Ή άλλο χαρακτηριστικό...", πότε το απορρίψαμε για να καταλήξουμε στο οτι "δλδ η νοημοσύνη είναι θέμα εξέλιξης";
Η διάνοια είναι μια για όλους. Τα χαρακτηριστικά που αναπτύσει είναι το ενα variable και το περιβάλλον το άλλο.

Αν στο Παγκόσμιο Συνέδριο Διανοιών του Πλανήτη γινόταν σεισμός και πέθαιναν όλοι, υπεύθυνο θα ήταν η μη ανάπτυξη χαρακτηριστικών να τους επιτρέψει να πετάξουν και να σωθούν (χαρακτηριστικό που ξέρουμε οτι το έχουν τα πουλιά με την όποια "διάνοια" έχουν). Οχι η έλλειψη νοημοσύνης.

Εσυ σκέφτεσαι και φαντάζεσαι να κατοικήσεις σε άλλους πλανήτες ΚΑΙ για επιβιωτικούς λόγους. Πως το συλλαμβάνεις χωρις να έχει εξελιχθεί με ΦΕ η νοημοσύνη σου όπως ισχυρίζεσαι; ειδικα όταν επιστημονικά έχεις βιολογικά ΑΚΡΙΒΩΣ τον ίδιο εγκέφαλο με εκείνο που είχαμε 200,000 χρόνια πριν; Η ΦΕ φταίει που δε το σκέφτηκαν εκείνοι πρώτα ή μήπως η μή ανάπτυξη των χαρακτηριστικών (φυσικών και τεχνητών) εκείνων που θα επιτρέψουν κατι τέτοιο;

[Νικήτας]

Ελπίζω να μην παρεξηγηθώ. Δεν είμαι κάποιος δυναμικός διανοούμενος που κατέληξα στην Ορθόδοξη Εκκλησία μετά από θεωρητική έρευνα και μελέτη. Δεν πιστεύω ότι μπορώ να πείσω κάποιον με επιχειρήματα ότι έχω δίκιο. Είμαι ένας ταλαίπωρος αμαρτωλός που έλκεται από την παρηγορία της Θείας Αγάπης. Προσωπικά, δεν θα τολμούσα να ονομάσω τον εαυτό μου ούτε πιστό. Πιο εύκολα θα τον ονόμαζα άπιστο. Ούτε καλό άνθρωπο ούτε καλό χριστιανό. Μάλλον θα ονόμαζα τον εαυτό μου φοβισμένο και αναγκεμένο, εγωκεντρικό ζώο.
Νομίζω ότι ο σύγρονος άνθρωπος και ιδιαίτερα ο νέος είναι αναπόφευκτα άθεος. Ιδιαίτερα όσο μπορεί να καμαρώνει για τις δυνατότητές του και να απολαμβάνει την καθημερινότητά του. Στον Θεό μπορεί να απευθυνθεί ο αποτυχημένος, ο ριμαγμένος, ο τελειωμένος. Αυτός που έχει απογοητευθεί από τον εαυτό του. Αυτός που μπορεί ακόμη να εμπιστεύεται τις πεπεοιθήσεις του δεν μπορεί να με καταλάβει. Ίσως συναντηθούμε κάποτε, νοερά ή οντολογικά. Μετά τη συντριβή. Το λειώσιμο του εαυτού είναι η προϋπόθεση της μεταφυσικής επικοινωνίας.

Στην Εκκλησία δεν έχουμε βεβαιότητες, δεν έχουμε γνώσεις, δεν έχουμε δύναμη. Απλά καμιά φορά μέσα από μυστήριες συγκυρίες γίνονται κάποια υπαρξιακά κλικ και βρισκόμαστε μπλεγμένοι με τον Θεό.
Πιστέψτε με ... νομίζω ότι δεν επιλέγω ελεύθερα μετά από προβληματισμό να είμαι ορθόδοξος χριστιανός. Είμαι μάλλον αιχμάλωτος της Αγάπης του Χριστού. Δεν μπορώ να ξεφύγω από τη θύμηση της γλυκειάς του Χάρις. Το ξέρω πως μπορεί να κάνω λάθος. Ίσως έχω μπει σε κάποιο παραμύθι. Αλλά τι να κάνω. Ιδού, βρίσκομαι στο πεδίο της έλξης Του. Ως άνθρωπος δεν μπορώ να κάνω αλλοιώς.

[dtango]

για μένα χριστιανισμός= η διδασκαλία που πλησιάζει περισσότερο από τις άλλες την αλήθεια του θεού και δίνει στον άνθρωπο ευκαιρία σωτηρίας.

Αγαπητέ SinneR, καταλαβαίνω τα περί αγάπης Θεού και τα περισσότερα από τα υπόλοιπα. Με δυσκολεύει λίγο το ακριβές νόημα της «αλήθειας του Θεού» που αναφέρεις, αλλά εκεί που πράγματι δεν καταλαβαίνω τίποτα είναι στα περί σωτηρίας.
Ευκαιρία για σωτηρία από τι; Φαντάζομαι ότι θα μου αναφέρεις σωτηρία της ψυχής. Η Αποκάλυψη όμως, που πιθανόν να σε φοβίζει, δεν απειλεί ψυχές αλλά ανθρώπους ζώντες:

Όποιος προσκυνάει το θηρίο και την εικόνα του και σημαδεύεται με χάραγμα στο μέτωπο ή στο χέρι του, θα πιει κι' αυτός από το κρασί του θυμού του Θεού, που κερνιέται ανόθευτο στο ποτήρι της οργής του, και θα βασανισθεί με φωτιά και θειάφι μπροστά στους αγγέλους και μπροστά στο αρνίο. Και ο καπνός από τα βασανιστήριά τους θα ανεβαίνει στους αιώνες των αιώνων κτλ."(κεφ. 14:9-11)

Ο καπνός ανεβαίνει από καιόμενους ανθρώπους και όχι από άυλες ψυχές, γι αυτό έχω αυτή την απορία σχετικά με την σωτηρία.

Λυπάμαι που σε ταλαιπωρώ, αλλά φαίνεται ότι ο Νικήτας μας άναψε φωτιές και έφυγε.

[Diabolicus]

οι ανθρώπινες αισθήσεις είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι αντιλαμβάνονται ένα πολύ μικρό ποσοστό των όσων συμβαίνουν γύρο μας.

Ναι αλλα οι ανθρωπινες αισθησεις δημιουργησαν επιστημονικα οργανα που ξεπερνουν τους περιορισμους τους.

Οι θρησκευτικες πεποιθησεις και εμπειριες επεσαν θυματα του προβληματος που θιγεις.

Σωστό!!! θυσιάστηκαν για να μπορέσουν οι "ανθρώπινες αισθήσεις" να δημιουργήσουν επιστημονικά όργανα και να μπορούν να αντιλαμβάνονται όποτε θέλουν τα όσα συμβαίνουν γύρω τους.
Περί σημασίας θυσιών απο τις απαρχές του πολιτισμού ρωτήστε και τον τάνγκο. Κάποιος πρέπει πάντα να φταίει όσο δε μπορούν οι αισθήσεις μας να τα αντιλαμβάνονται όλα (δλδ να προνοούν για όλα)

[Diabolicus]

Η γνωστική-θεωρητική κατανόηση του θεολογικού λόγου αποκτά νόημα και σημασία μόνο στα πλαίσια της ζωντανής προσωπικής σχέσης Θεού και ανθρώπου στην λειτουργική ζωή της Εκκλησίας. Η διδασκαλία της Εκκλησίας δεν επικυρώνεται μέσα από αποδεικτικές νοητικές διαδικασίες (αποδεικτικές οχι βέβαια αλλά νοητικές ΣΙΓΟΥΡΑ) αλλά επαληθεύεται με την βίωση της Χάρης του Αγίου Πνεύματος. Αυτό που βοηθά τον άνθρωπο να βιώσει στην καρδιά του τη Χάρη δεν είναι τόσο η έρευνα και η μελέτη όσο η προσευχή, η αγάπη, η ταπείνωση, η συμμετοχή στην λατρευτική ζωή της Εκκλησίας και ιδιαίτερα στη Θεία Μετάληψη (πως θα συναισθανθώ-βιώσω- αν δεν αισθανθώ-διανοηθώ- πρώτα;). Η αληθινή θεολογία δεν μαθαίνεται με το μυαλό (Απο που το ξέρουμε αυτό; Απο θεολογικές αυθεντίες;). Αποκαλύπτεται στην καρδιά. Αυτός που δεν έχει νιώσει στην καρδιά Του την Παρουσία του Θεού δεν πρόκειται να καταλάβει τίποτε για τον Θεό ακόμη και αν σε ολόκληρη τη ζωή του μελετά θεολογία.
Δεν πρόκειται να συνειδητοποιήσουμε ότι ο Θεός είναι απόλυτη Αγάπη μέσα από την μελέτη αλλά μέσα από την μετάνοια. Δηλαδή μέσα από την προσωπική-βιωματική σχέση μαζί Του. Η σχέση-κοινωνία με τον Θεό μάς διδάσκει νοερά ότι ο Θεός είναι Αγάπη. Μαθαίνουμε την Αγάπη του Θεού ως ανάπαυση της καρδιάς και γλυκασμό του σύμπαντος κόσμου.

Θα συμφωνήσω με την περιγραφή σου με δυο παρατηρήσεις:
Πρώτον, πρωτού φτάσει στην καρδιά περνάει απο το νου. Ο "Θεός" είναι mind business πρωτα και αποκαλύπτεται (ενσαρκώνεται, χειροπιαστόνεται, βιώνεται, όπως θες πάρτο) μέσω της καρδιάς έπειτα.
Δεύτερον, έτσι που το γράφεις είναι συναισθηματική (υποκειμενική) και οχι αισθηματική προσέγγιση του ζητήματος. Που σημαίνει οτι "μπλοκάρει" η περιγραφή σε άλλους συναισθηματικούς συνειρμούς άλλων που αποδέχονται "συναισθηματικά" μέρος ή όλο αυτου που λές ή και το απορρίπτουν.

οχι οτι είναι κακό φυσικά

[Darkchilde]

Ελπίζω να μην παρεξηγηθώ. Δεν είμαι κάποιος δυναμικός διανοούμενος που κατέληξα στην Ορθόδοξη Εκκλησία μετά από θεωρητική έρευνα και μελέτη. Δεν πιστεύω ότι μπορώ να πείσω κάποιον με επιχειρήματα ότι έχω δίκιο. Είμαι ένας ταλαίπωρος αμαρτωλός που έλκεται από την παρηγορία της Θείας Αγάπης. Προσωπικά, δεν θα τολμούσα να ονομάσω τον εαυτό μου ούτε πιστό. Πιο εύκολα θα τον ονόμαζα άπιστο. Ούτε καλό άνθρωπο ούτε καλό χριστιανό. Μάλλον θα ονόμαζα τον εαυτό μου φοβισμένο και αναγκεμένο, εγωκεντρικό ζώο.

Γιατί θεωρείς τον εαυτό σου αμαρτωλό; Γιατί είσαι φοβισμένος και αναγκεμένος;

Το ότι δεν έχεις ψάξει και απλά δέχτηκες μία θρησκεία λέει από μόνο του πολλά. Δέχτηκες την θρησκεία που σου επιβάλλανε με το ζόρι, χωρίς καν να το σκεφτείς από μόνος σου. Χωρίς να διαβάσεις, να μάθεις, να ερευνήσεις.

Μόνος σου το λες ότι έλκεσαι από την παρηγοριά της θείας αγάπης, ότι και να σημαίνει αυτό. Μήπως επειδή φοβάσαι ή για κάποιο άλλο λόγο είσαι χριστιανός;

Νομίζω ότι ο σύγρονος άνθρωπος και ιδιαίτερα ο νέος είναι αναπόφευκτα άθεος. Ιδιαίτερα όσο μπορεί να καμαρώνει για τις δυνατότητές του και να απολαμβάνει την καθημερινότητά του. Στον Θεό μπορεί να απευθυνθεί ο αποτυχημένος, ο ριμαγμένος, ο τελειωμένος. Αυτός που έχει απογοητευθεί από τον εαυτό του. Αυτός που μπορεί ακόμη να εμπιστεύεται τις πεπεοιθήσεις του δεν μπορεί να με καταλάβει. Ίσως συναντηθούμε κάποτε, νοερά ή οντολογικά. Μετά τη συντριβή. Το λειώσιμο του εαυτού είναι η προϋπόθεση της μεταφυσικής επικοινωνίας.

Θα καταλάβεις ότι οι περισσότεροι εδώ μέσα δεν είμαστε τόσο νέοι. Και οι περισσότεροι έχουμε γίνει θύματα κάποια στιγμή του χριστιανικού προσηλυτισμού!

Ο αποτυχημένος, ο ρημαγμένος, ο τελειωμένος όπως λες, ο απογοητευμένος όμως δεν θα βρεί την δύναμη να σηκωθεί και να ζήσει στην εκκλησία. Το μόνο που θα βρεί είναι μία ψεύτικη παρηγοριά, και όχι βοήθεια για να αντιμετωπίσει τα προβληματά του και να μπορέσει να ζήσει.

Νικήτα, έχω περάσει από αυτό που λες εσύ απογοήτευση, κάποια στιγμή ένοιωθα τελειωμένη, λόγω κάποιων καταστάσεων. Αλλά δεν απευθύνθηκα σε κανέναν θεό, και καμμία εκκλησία, γιατί ήξερα ότι δεν επρόκειτο να με βοηθήσουν αλλά θα μου δίνανε ψεύτικες υποσχέσεις και δεν θα με βοηθούσε να παλέψω και να μπορέσω να ξανασηκωθώ. Αν το έκανα, ήταν με την βοήθεια των αγαπημένων μου προσώπων, και με τις δικές μου δυνάμεις.

Στην Εκκλησία δεν έχουμε βεβαιότητες, δεν έχουμε γνώσεις, δεν έχουμε δύναμη. Απλά καμιά φορά μέσα από μυστήριες συγκυρίες γίνονται κάποια υπαρξιακά κλικ και βρισκόμαστε μπλεγμένοι με τον Θεό.

Αυτό δεν το καταλαβαίνω. Ποιά υπαρξιακά κλικ; Ποιά είναι τα στοιχεία σου ότι υπάρχει θεός. Πως βρίσκεσαι μπλεγμένος με ένα ον που ποτέ δεν έχει δώσει ξεκάθαρα σημεία ζωής. Οι προσωπικές εμπειρίες δεν μετράνε.

Πιστέψτε με ... νομίζω ότι δεν επιλέγω ελεύθερα μετά από προβληματισμό να είμαι ορθόδοξος χριστιανός. Είμαι μάλλον αιχμάλωτος της Αγάπης του Χριστού. Δεν μπορώ να ξεφύγω από τη θύμηση της γλυκειάς του Χάρις. Το ξέρω πως μπορεί να κάνω λάθος. Ίσως έχω μπει σε κάποιο παραμύθι. Αλλά τι να κάνω. Ιδού, βρίσκομαι στο πεδίο της έλξης Του. Ως άνθρωπος δεν μπορώ να κάνω αλλοιώς.

Κατ'αρχήν θα πρέπει να θυμηθείς ότι σύμφωνα με τους ιστορικούς, δεν είναι καν σίγουρο ότι υπήρξε Χριστός. Αν υπήρχε, δεν θα είχανε τόσοι ιστορικοί της εποχής καταγράψει παρόμοια πράγματα με την Καινή Διαθήκη; Γιατί κανένας δεν τον αναφέρει καν;

Για να δεχθώ εγώ και τόσοι άλλοι αυτό που λες, δηλαδή για την αγάπη του Χριστού, κατ'αρχήν θα πρέπει να δείξεις ότι πράγματι υπήρξε. Δεύτερον, ότι ήταν γιός του θεού. Μετά να δείξεις ότι πραγματικά έχει αγάπη.

Και όπως λες δεν το έχεις επιλέξει ελέυθερα, άρα έχει καταπατηθεί το δικαιωμά σου στην ελεύθερη επιλογή η μη κάποιας θρησκείας. Δεν το έχεις επιλέξει και καλύτερα θα ήταν να προσπαθήσεις να μάθεις και να διαβάσεις από μόνος σου, εκτός θρησκευτικών.

για μένα χριστιανισμός= η διδασκαλία που πλησιάζει περισσότερο από τις άλλες την αλήθεια του θεού και δίνει στον άνθρωπο ευκαιρία σωτηρίας.

όταν είπα ότι δεν έχει σημασία αναφερόμουν στον πνευματικό τομέα και όχι στον πολιτικό.

Ποιά είναι αυτή η αλήθεια του θεού επιτέλους; Ποιά ευκαιρία σωτηρίας; Γιατί ένας θεός να ενδιαφέρεται τι τρώω και πότε; Γιατί τον νοιάζει πότε κάνω σεξ και με ποιόν; Αυτά είναι που κάνουν τον καλό άνθρωπο;

[Γιατρος Του Ικα]

Νικήτα,η στάση σου είναι σεβαστή και ως ένα βαθμό κατανοητή.Η αλήθεια όμως είναι αυτή σου η τελευταία ανάρτηση με στεναχώρησε.Δεν το λέω ούτε συγκαταβατικά ούτε υποτιμητικά.Ειλικρινά στεναχωριέμαι για το πως αντιλαμβάνεσαι τόσο την ανθρώπινη κατάσταση όσο και τη σχέση σου με το Θεό που πιστεύεις.Διακρίνω μιά βαθύτατη υποτίμηση του ανθρώπου,που πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι αντίβαρο σε κάποια υποτιθέμενη ανθρώπινη αλαζονία αλλά είναι πρωτογενής.Την έχω ξαναδεί στον λόγο πολλών ανθρώπων που θρησκεύουν ειλικρινά και καλοπροαίρετα,όσο και αν αυτοί είναι σταγόνα στον ωκεανό των τάχα μου δήθεν θρήσκων που συναποτελούν το περίφημο 97% των χριστιανών ορθόδοξων στην Ελλάδα.

Γιατί έχετε τόσο χαμηλή ιδέα για τον εαυτό σας και για τον άνθρωπο ρε παιδιά;Τι στην ευχή κάνατε τελικά και είσαστε γεμάτοι ενοχές περί αμαρτίας;Δεν είμαι αντίθετος στο να εξετάζει κανείς τον εαυτό του και την πορεία του αυτοκριτικά και να προσπαθεί να κάνει όσο μπορεί και με βάση την ηθική που ελεύθερα θα επιλέξει αυτό που νομίζει ως καλό.Το να λέει όμως κανείς "δεν έκανα όσο καλό μπορούσα-γιατί έτσι δικαιολογείται πολλές φορές αυτό το αίσθημα αναξιότητας από χριστιανούς καλούς ανθρώπους-άρα είμαι ένας ανάξιος αμαρτωλός" είναι ο πίθος των Δαναϊδων,ένα βαρέλι δίχως πάτο,στο οποίο η ενοχή δεν είναι πιά το μέσο για τον αυτοβελτίωση (κάποιες φορές χρήσιμο αν και υπάρχουν και άλλοι δρόμοι) αλλά μιά μορφή μαζοχιστικής αυτοεπιβεβαίωσης:Εϊμαι ένας ανάξιος αμαρτωλός αλλά τουλάχιστον ξέρω πως είμαι τέτοιος και αυτό με τοποθετεί πιό κοντά στην βασιλεία των ουρανών από αυτόν που νομίζει ότι στη ζωή του όλα τα κάνει καλά ή ότι τέλος πάντων βρε αδελφέ και αν δεν είναι άγιος τουλάχιστον δεν είναι και σατανάς.

Μου κάνει εντύπωση επίσης ότι ο άνθρωπος αναζητά τον θεό τσακισμένος και εκμηδενισμένος.Καλά,για τον άνθρωπο το καταλαβαίνω, αλλά στην συνείδησή σου,στην ψυχή μπορώ να πώ ρε συ Νικήτα πως το δέχεσαι αυτό;Γιατί ο θεός δεν φροντίζει ώστε ο άνθρωπος να είναι στο πλάι του ορθός και περήφανος σαν κυπαρίσσι;Δεν τον εμπνέει το γέλιο και η χαρά του ανθρώπου;Η αγάπη του η οποία σε έχει κερδίσει δε μπορεί να μεταφραστεί σε κάτι πιό χρήσιμο από μιά αμφίβολη παρηγοριά,που σίγουρα για μένα δε την αντλείς απ'έξω από τον θεό ή οτιδήποτε άλλο,αλλά από μέσα σου,από την ανάγκη σου να στηριχθείς κάπου την στιγμή του πόνου και της ανάγκης;

Αν μπορεί να με βοηθήσει σε κάτι ο Θεός ας με βοηθήσει να μην πέσω στα γόνατα,να μην τσακιστώ,γιατί τότε -και συγγνώμη που στο λέω έτσι ωμά,ξέρω ότι η ένταση των λόγων μπορεί να σε πληγώσει-να το βράσω το παρηγορητικό χάδι στο κεφάλι,χάδι που ούτως ή άλλως εγώ το δίνω στον εαυτό μου.Όταν τσακισμένος πιά θα έχω κοιτάξει -για να δανειστώ τα λόγια του καταραμένου φιλόσοφου-στην καρδιά της αβύσσου τότε είναι αργά.Όχι για μένα ή τον οποιονδήποτε άνθρωπο αλλά για το θεό.Τουλάχιστον στα μάτια ενός ελεύθερου και περήφανου ανθρώπου.Και υπάρχουν και τέτοιοι.Τους γνώρισα,τους θαύμασα,τους αποχαιρέτησα.Όταν έφευγαν στέκονταν όρθιοι.

[Νικήτας]

Ευχαριστώ για όλα τα μηνύματα.
Να απαντήσω σε μια ερώτηση του γιατρού του ΙΚΑ

Τι στην ευχή κάνατε τελικά και είσαστε γεμάτοι ενοχές περί αμαρτίας;

Γευτήκαμε τη Χάρη του Θεού. Η φανέρωση του Θεού ως γλυκύτατη και απεριόριστη άνεϋ όρων αγάπη μας σκλαβώνει. Μας έχει λυγώσει το μεγαλείο της Δόξας Του. Κεραυνοβοληθήκαμε από έρωτα και εκεί είναι που χάσαμε το μυαλό μας.

Τρελλοί από έρωτα Τον κυνηγήσαμε με χίλιους τρόπους και Αυτός απομακρύνθηκε για να αυξήσει τον πόθο μας. "Και έθετο σκότος αποκρυφήν αυτού" ψαλμός ΙΖ
Νιώθουμε χαμένοι χωρίς την Αγάπη Του Νυμφίου. Και ικετεύουμε και παρακαλούμε μια σταγόνα γεύσης Πνεύματος Αγίου.
"Ελέησόν με ο Θεός ελέησόν με ότι επί σοί πέποιθεν η ψυχή μου καί εν τή σκιά τών πτερύγων σου ελπιώ έως ου παρέλθη η ανομία" Ψαλμός 56

[AoratiMelani]

πήγα να πω, πού να υπήρχε κιόλας, φαντάσου τι θα πάθαιναν...

...αλλά μάλλον αν υπήρχε θα τους απογοήτευε, όπως γίνεται με όλους τους έρωτες υπαρκτών προσώπων.

Μάλλον αυτή είναι η μαγεία του: μια που δεν υπάρχει, μπορούν ανεμπόδιστα να τον φαντασιώνονται όπως θέλουν.

Λοιπόν εγώ είμαι ερωτευμένη με τη φύση και με τη λογική. Τρελά ερωτευμένη όμως! Και λέω να ιδρύσω μια νέα θρησκεία. Ποιος είπε ότι οι θρησκείες πρέπει να έχουν έναν υπερφυσικό αντικείμενο; Η δική μου θα έχει αντικείμενο μόνον ό,τι είναι φυσικό. Όσοι πιστοί προσέλθετε!

[Γιατρος Του Ικα]

Νικήτα μου καταλαβαίνεις βέβαια ότι σ'αυτή τη βάση δεν μπορεί να γίνει κουβέντα.Δεν το λέω για κακό,απλά το διαπιστώνω.Μιά παρατήρηση μόνο:Έχεις αυτή την υπέροχη εμπειρία που μας αφηγείσαι και με γειά σου με χαρά σου.Εγώ βέβαια νομίζω ότι όλα αυτά τα πράγματα τα φαντάζεσαι και δεν έχουν καμία σχέση με θεούς "και άλλα παρόμοια",που θα λεγε και ο ποιητής (ο Εγγονόπουλος βρε αστοιχείωτοι ).Δεν είναι αυτό το θέμα όμως.Το θέμα είναι,θεωρείς ότι είναι σωστό η υπόλοιπη κοινωνία να τρώει στη μάπα ένα σωρό βλακείες (το κόλλημα των παπάδων με την σεξουαλική μας ηθική,τα σκανδαλώδη προνόμια της εκκλησίας,τις παρεμβάσεις θεολογικού χαρακτήρα πάνω στο τι πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία,την επαίσχυντη προπαγάνδα στις συνειδήσεις των παιδιών και άπειρα άλλα) μόνο και μόνο επειδή κάποιοι έχουν παραληρηματικές ή έστω και πραγματικές αλλά σίγουρα προσωπικές εμπειρίες;

[Νικήτας]

Aorati Melani είδα ότι έχεις μια ορθόδοξη φράση του John C. Lily στο blog σου "Every belief is a limit to be examined and transcended"


Παιδιά εντάξει ... το ομολογώ:
-Έχω ένα ψυχολογικό πρόβλημα:
"Δεν μπορώ να ξεφύγω από το Θεό"



Αν προσπαθήσετε να με βοηθήσετε θα χειροτερέψω!
Μου φαίνεται πως πρόκειται για ανίατη νόσο.

[dtango]

Αν προσπαθήσετε να με βοηθήσετε θα χειροτερέψω!

Αν όμως καταφέρουμε να σε βοηθήσουμε θα καλυτερεύσεις!

Νομίζω ότι ο Νικήτας ανήκει στις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις όπου πράγματι απαιτείται ένα υποκατάστατο του Θεού για να γίνει εφικτή η απαλλαγή από τον Θεό.

Τι θα μπορούσατε να προτείνετε;

Αν, Νικήτα, παρά την διαπίστωση σου περί μάταιης προσπάθειας παραμείνεις στο φόρουμ και συνεχίσεις να απαντάς σε ερωτήσεις, εγώ θα ήθελα να μάθω αν κάνεις διάκριση μεταξύ Θεού (πατρός) και Χριστού. Αν δηλαδή αυτή η Αγάπη που τόσο σε σκλαβώνει απορρέει αποκλειστικά και μόνο από τον Χριστό.

[Γιατρος Του Ικα]

Eγώ Νικήτα μου δεν θέλω να σε βοηθήσω να ξεφύγεις από κάτι,πόσο μάλιστα που είσαι ευχαριστημένος με την επιλογή σου.Το αν αυτό είναι ψυχολογικό πρόβλημα ή όχι δεν το ξέρω,δεν είμαι ψυχολόγος αλλά υποθέτω ότι αν κάτι δεν βιώνεται από αυτόν που το νοιώθει ως πρόβλημα τότε οι γνώμες των άλλων περισσεύουν.Το δικό μου το πρόβλημα όμως,που το εξέθεσα με την ερώτησή μου στο προηγούμενο post μου ποιός θα μου το λύσει;