Σύμφωνα με τη λογική μου, αδιαφορούμε για ότι δεν υπάρχει. Η αθεΐα (ή τέλος πάντων η αθρησκεία ή αντι-θεΐα) υπάρχει, γι' αυτό και δεν αδιαφορώ.
Σωστό.Σου απαντώ λοιπόν:η θρησκεία υπάρχει. Κατά τη γνώμη μας η θρησκεία είναι μια λαθεμένη θεώρηση της πραγματικότητας και ο βασικότερος λόγος είναι ότι ισχυρίζεται ότι υπάρχει θεός. Ασχολούμαστε λοιπόν με τον ισχυρισμό της θρησκείας ότι υπάρχει θεός και τον βρίσκουμε αβάσιμο.
Στους κακόμοιρους τους κομμουνιστές δεν δόθηκε καμία επιλογή.
Κάνεις μέγα λάθος. Υπήρξε η δήλωση μετάνοιας την οποία αρνήθηκαν να υπογράψουν.
Ένα ένα. Αφού λοιπόν πιστεύεις στην αγάπη (πρόσεξε τώρα spylab γιατί βιάστηκες να μιλήσεις για καραμέλα), απόδειξέ μου ότι υπάρχει. Αν μου αποδείξεις ότι υπάρχει αγάπη, θα σου αποδείξω ότι υπάρχει Θεός. Αναμένω.
Συνηθισμένο επιχείρημα. Βασίζεται σαφώς σε παρανόηση της έννοιας της λέξης "υπάρχει". Οντολογικά η αγάπη και ο θεός είναι δύο τελείως διαφορετικές έννοιες. Η έννοια θεός αναφέρεται σε κάτι που υπάρχει ανεξάρτητα από τον άνθρωπο, έξω από τη συνείδησή του, σύμφωνα μάλιστα με την κοσμοθεωρία σας ανεξάρτητα με το ίδιο το σύμπαν. Αντίθετα η αγάπη είναι ένα ψυχικό γεγονός, μια ψυχολογική κατάσταση.
Έτσι λοιπόν ισχύει το εξής: Οι άνθρωποι λένε ότι νοιώθουν το συναίσθημα της αγάπης. Αυτή η δήλωση για τα ψυχικά γεγονότα αρκεί ως απόδειξη ύπαρξής τους εκτός αν λένε ψέμματα. Και πράγματι οι άνθρωποι πολλές φορές λένε ψέμματα για το αν αγαπούν ή όχι.
Περίπτωση 2: Οι άνθρωποι λένε ότι νοιώθουν ότι υπάρχει θεός. Αυτό δεν αποδεικνύει το παραμικρό καθώς ο θεός είναι όπως είπαμε οντότητα ανεξάρτητη από την συνείδηση. Υπήρχε (σύμφωνα με την κοσμοθεωρία σας) ακόμη και πριν υπάρξουν άνθρωποι να τον νοιώσουν ή να τον σκεφτούν. Το αντίθετο θα ήταν σα να μου έλεγες "υπάρχει το καρατζιτζαφλάρι" επειδή νοιώθω ότι υπάρχει και το σκέφτηκα.
Το άπιστος είναι πολύ πιο ειλικρινές από το άθεος
.
Είναι επίσης και σχεδόν ταυτολογικό. Η έλλειψη ισχυρών πεποιθήσεων χωρίς αποδείξεις σε οδηγεί σε αρνητική απάντηση στο ερώτημα αν υπάρχει θεός.
Τι είναι καλό; Από τη στιγμή που δεν το πιάνω, δεν το τρώω, δεν το μυρίζομαι, δεν το ακούω, δεν το βλέπω ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ;
Άλλη μια παρανόηση της έννοιας της λέξης "υπάρχει". Το καλό και το κακό υπάρχει με την έννοια που υπάρχει και το όμορφο και το άσχημο, το δίκαιο και το άδικο κ.ο.κ. Δηλαδή ως μια αξιολογική κρίση πάνω στα γεγονότα και τις συνέπειές τους πάνω στους ανθρώπους και εδράζεται στη συνείδηση των ανθρώπων που εκφέρουν αυτές τις αξιολογικές κρίσεις. Αντίθετα ο θεός με βάση την θεολογία σας θα πρέπει να έχει υπόσταση και έξω από τη συνείδηση των ανθρώπων όπως υπάρχουν οι πέτρες, τα μήλα και οι κομήτες ή έστω το ηλεκτρικό ρεύμα.
δεν ασχολήθηκα με κάτι που δεν υπάρχει
Αν και νομίζω ότι το ρώτησε και άλλος στη συνέχεια, συγγνώμη αλλά εδώ παρακάμπτεις όλο το ζουμί.
Αφού δεν ασχολήθηκες με το ζήτημα πως κατέληξες στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει;Αναμένω απάντηση σ'αυτό αν έχεις την καλοσύνη.
ΥΓ: Εγώ με πμ δε συζητώ. Το ότι είναι δύσκολο να συζητάς ταυτόχρονα με τόσα πολλά άτομα είναι γεγονός αλλά μάλλον θα έπρεπε να είναι αναμενόμενο αφού μπήκες να συζητήσεις σε forum άθεων. Τώρα ότι κάποιοι εκνευρίστηκαν με την συγκαταβατική και απαξιωτική συμπεριφορά σου μάλλον και αυτό είναι αναμενόμενο.
