Θεόφιλος έγραψε:Oι power rangers είναι φανταστικά πρόσωπα που καλύπτουν τις ανάγκες μιας ταινίας η ενός μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας από εκεί και πέρα δεν μπορούν να δώσουν αυτά που δίνει στον άνθρωπο η πίστη του προς ένα υπέρτατο όν. το οποίο δεν αποδεικνύεται, αλλά το νιώθει σαν συναίσθημα που τον ακολουθεί σε όλη του την σε ζωή σε κάθε βήμα του την κάθε στιγμή.το να έχει κανείς τέτοιο συναίσθημα που τον γεμίζει αυτοπεποίθηση και χαρά δεν είναι παραλογισμός ούτε αυθαιρεσία αλλά επιλογή για μιαν αναγκαστική έκφραση του βαθύτερου νοήματος που νιώθουν πολλοί άνθρωποι που το διακόπτει μόνον ο θάνατος.
Όσο φανταστικά πρόσωπα είναι οι Power Rangers για σένα, τόσο φανταστικό πρόσωπο είναι ο "θεός" σου για εμένα. Και για να το κολλήσω με το θέμα, όπως οι Power Rangers καλύπτουν τις ανάγκες μιας ταινίας, ο "θεός" καλύπτει την ανάγκη ανθρώπων που δεν ανακάλυψαν τη δύναμη του ανθρώπου και του τι μπορεί να πετύχει για να πάει μπροστά τόσο ως άτομο όσο και ως κοινωνία. Βλέποντας θρησκόληπτους, απλά λυπάμαι για την αδυναμία τους να αποδεσμευτούν και να κηνυγήσουν τους στόχους τους μόνοι τους και θεωρούν ότι χρειάζονται ένα "θεό" να τους προστατεύει και μια θρησκεία να τους δείχνει το δρόμο. Εγώ σου λέω ότι υπάρχει ένα ακόμα βαθύτερο νόημα το οποίο εσύ δεν μπορείς να αντιληφθείς γιατί σε περιορίζει η θρησκεία.
Επίσης, δεν χρειάζομαι κάποιο υπέρτατο ον για να έχω αυτοπεποίθεση και χαρά, είναι άσχημο να παραδέχεσαι ότι είσαι αδύναμος και έχεις ανάγκη τη φαντασία για να αποκτήσεις αυτοπεποίθεση. Ίσα ίσα, επειδή υπήρξα πιστός, μόλις αποτίναξα τα δεσμά της θρησκείας ένιωσα ακόμα μεγαλύτερη πίστη στον άνθρωπο και τις δυνατότητες που αυτός έχει, ένιωσα ακόμα μεγαλύτερη πίστη στον εαυτό μου και στο τι μπορώ και τι θέλω να πετύχω για να κάνω τον κόσμο καλύτερο.
Όταν πεθάνω θα γίνω στάχτη θα καταλήξω στο χώμα και πάει, τελείωσε ο Νίκος, δεν θα καταλήξει η "ψυχή" μου κάπου. Δεν έχω ανάγκη να πιστέψω ότι υπάρχει κάτι μετά και παράλληλα πείσμωσα για να καταφέρω ουσιώδη πράγματα για αυτόν τον κόσμο, πράγματα που θα με κρατήσουν ζωντανό στη μνήμη των επόμενων γενεών. Το μόνο που θέλω είναι αυτό που θα έχω αφήσει πίσω να έχει βάλει ένα μικρό λιθαράκι για να είναι ο κόσμος καλύτερος και δεν υπάρχει πιο ουσιώδης "αιώνια ζωή" από πράξεις που κάνω σε αυτή τη μοναδική ζωή που έχω, πράξεις που επηρρεάζουν προς το καλύτερο τον κόσμο στον οποίο ζω, τον κόσμο στον οποίο θα ζήσουν οι επόμενες γενιές.
Θεόφιλος έγραψε:μέχρι ποιό όριο θρησκευτικής πίστης μπορείς εσύ να θεωρήσεις κάποιον παράλογο; εκτός και αν θεωρείς πως η θρησκεία είναι κομμάτι παραλογισμού που το κουβαλάνε κάποιοι για τον Α η Β λόγο αναγκαστικά λόγω διαπαιδαγώγησης.
Δεν υπάρχει όριο και όπως είπα στο προηγούμενο σχόλιο και δεν κατάλαβες (ενώ είχα και παράδειγμα από δίπλα),
ούτε έγραψα, ούτε υπονόησα πως το γεγονός ότι η παράλογη πίστη σε ένα φανταστικό κύριο που έφτιαξε το σύμπαν κλπ. τους κάνει παράλογους σε όλες τις απόψεις τους. Θα προσπαθήσω να το πω όσο πιο απλά μπορώ, το να πιστεύεις σε φανταστικά πράγματα που καθορίζουν τη ζωή σου είναι παράλογο.
Και δεν είναι θέμα διαπαιδαγώγησης η παράλογη πίστη αλλά αυτό το ανέλυσα ήδη δυο φορές πιο πριν, αυτός είναι ο τίτλος του θέματος στη τελική. Μέσω της διαπαιδαγώγησης απλά προπαγανδίζεται το ψέμα της θρησκείας.
Θεόφιλος έγραψε:ίσως πολλοί να σε εκβιάσουν ψυχολογικά με τον φόβο της ασθένειας για σε τρομάξουν εγώ τους αποκαλώ όλους αυτούς ηλίθιους ο Θεός δεν είνσι για σε βοηθά αλλά για να σε δίνει δύναμη να βοηθάς εσύ τους άλλους. όπως έλεγε και ο ιησούς, αγαπάτε αλλήλους.
Όπως είπα και πιο πάνω, γιατί παραδέχεσαι μια αδυναμία που δεν έχεις, δηλαδή ότι έχεις ανάγκη να πάρεις δύναμη (παρεμπιπτόντως το αναφέρω αυτό στο σημείο που εξηγώ την παράλογη πίστη) από κάτι φανταστικό για να βοηθήσεις τους άλλους και να "αγαπάς αλλήλους".
Εγώ δεν είπα ότι η θρησκεία δεν αναφέρει σωστά πράγματα, ίσα ίσα αναφέρω στο τέλος του πρώτου σχολίου που έκανα (κομμάτι το οποίο εντέχνως παρέλειψες να σχολιάσεις) ότι η "αγία γραφή" είναι ένα σύνολο από κανόνες και πρότυπα συμπεριφοράς, πολλές φορές χρήσιμα για την κοινωνία.
Γιατί όμως ο ηθικός κώδικας να γίνεται επιχείρημα υπέρ της θρησκείας, έχει ανάγκη ο άνθρωπος να πιστέψει στη θρησκεία για να αποκτήσει σωστή ηθική; Και πρέπει για να αποκτήσει τη σωστή ηθική μέσω της "αγία γραφής" (όχι σε όλα μια και περιέχει πολλά μελανά σημεία) να πιστέψει σε χίλιαδυο άσχετα πράγματα που αναφέρονται σε αυτήν, να υιοθετεί στη ζωή του άχρηστα πρότυπα που τον υποβαθμίζουν σαν ον και να οδηγήσει την κοινωνία στην επιστημονική στασιμότητα.
Και από πότε πήρε το Copyright της ηθικής η οποιαδήποτε θρησκεία και ακόμα πιο συγκεκριμένα η χριστιανική, που μετράει πολλά προβλήματα τα οποία δημιούργησε στην κοινωνία, πολλά εμπόδια που έστησε στην πρόοδο και πολλές ζωές που πήρε στο λαιμό της; Ειρωνία δεν είναι;
Θεόφιλος έγραψε:μην ζορίζεσαι είναι πολύ απλό ο άνθρωπος βασίζεται στην κοινωνία γιατί είναι πολιτικό και κοινωνικό όν αλλά την μοναξιά της ατομικότητας του δεν μπορεί να την καλύψει καμιά κοινωνία είναι μόνος ανάμεσα σε πλήθος που μόνον μια φανταστική απεικόνιση μπορεί να τον παρηγορεί και αυτήν δεν είναι άλλη από τον Θεό.
Φίλε μου είσαι βαριά πιστός, μακάρι να μπορούσες να νιώσεις την ελευθερία, την αγάπη για την κοινωνία και την πρόοδο αλλά και τα πολιτισμικά εναύσματα που σου δίνει η αθεΐα. Είσαι πιστός σε τέτοιο σημείο που με αυτό που έγραψες δείχνεις ότι καταλαβαίνεις ότι πιστεύεις ένα ψέμα και το αποδέχεσαι λόγω αδυναμίας, προφασιζόμενος ότι ο άνθρωπος δεν καλύπτεται από την κοινωνία, επαληθεύοντας την ανάλυση που έκανα στο πρώτο σχόλιο μου σε αυτό το θέμα. Θα έλεγα πως το γεγονός ότι η αθεΐα είναι κοινωνικό ταμπού, αποτελεί μεγαλύτερη τροχοπέδη από την ίδια σου την πίστη, ώστε να αποδεσμευτείς και να πάψεις να βάζεις ταβάνι στις δυνατότητες που έχεις.
Και επειδή αρέσουν στους θρησκευόμενους (και όχι μόνο) οι αλληγορίες, μια και δίνουν ένα πιο πνευματικό και σοφιστικέ τόνο, θα σου πω το εξής:
Είσαι κλειστός σε ένα πνευματικό κλουβί με όμορφους τοίχους από μέσα. Αν μπορέσεις να βγεις έξω θα διαπιστώσεις ότι είναι ένα άσχημο πνευματικό κλουβί που μοιάζει με τη χειρότερη φυλακή που μπορούσε να φτιάξει ο άνθρωπος. Τη χείροτερη, γιατί τους κρατούμενους πιστούς, τους λένε ότι εκτός από το ότι δεν είναι φυλακή, είναι και το κέντρο του κόσμου και εκτός από κέντρο του κόσμου, είναι και ο μοναδικός τρόπος να ζήσεις "ενάρετα" και πάνω απ'όλα σε βάζουν να υμνείς το ίδιο το κλουβί σου. Ενίοτε, ιστορικά, σας βάζουν να σκοτώνεστε με έγκλειστους άλλων κλουβιών για το ποιο είναι πιο "ενάρετο", ποιο είναι πιο "κέντρο του κόσμου" και ποιο έχει πιο όμορφους εσωτερικούς τοίχους. Και αδυνατείτε να αντιληφθείτε την ειρωνία.
Σε παραδέχομαι πάντως που βρήκες μια μικρή χαραμάδα και τόλμησες να κοιτάξεις έξω και να συναναστραφείς, έστω και ιντερνετικά, μαζί μας. Όμως δεν μπορείς να δεις αυτό που βλέπουμε εμείς όσο είσαι μέσα από τον τοίχο. Τολμάς να βγεις ή τα δεσμά είναι πολύ δυνατά για το πνεύμα και τη νοημοσύνη σου;
Τέλος, μια παράκληση. Προσπάθησε να απαντήσεις στις ερωτήσεις τόσο των προηγούμενων σχολίων όσο και αυτού. Όχι απαραίτητα εδώ, στο μυαλό σου αρκεί.
Και όταν θες να αντιπαρατεθείς, να βρίσκεις αυτό που θεωρείς λάθος και να επιχειρηματολογείς κατά του. Γιατί μέχρι τώρα δεν λες επιχειρήματα αλλά ατεκμηρίωτες γενικότητες με συναισθηματικό φορτίο. Εύκολα απαντήσιμες αλλά χωρίς ουσία για τη συζήτηση.
Αν μπορείς, ξαναδες το nick μου για να καταλάβεις ένα συγκεκριμένο κόλλημα που έχω και θα καταλάβεις ότι αν συνεχιστεί έτσι, η συζήτηση που κάνουμε θα οδηγήσει σε αδιέξοδο.