fr0g έγραψε:Ασφαλώς θα αστειεύεσαι. Ξεχάσαμε τόσες σελίδες με σεντόνια γεμάτα καρότα, μαστίγια και ντοτ; Τις αναφορές στον Οκάμ; Το όμορφο κειμενάκι του Λοξία;Diabolicus έγραψε:...αφου δε χρησιμοποιώ ουτε πολύπλοκες ουτε δυσνόητες ορολογίες.
Ο Οκαμ δεν ήξερα καν οτι υπήρχε, τον μετέφερα όπως ακριβώς τον απέδιδαν οι συνομιλητές μου, καθώς και τον Αβραάμ (αυτόν τον ήξερα). Επειδή η σεντονολογία ήταν εξελικτική δεν μπορούσα σε κάθε ποστ να μαζεύω τα προηγούμενα για τους νέους συμμετέχοντες. Ποτέ όμως δεν άκουσα και την παραμικρή ερώτηση για κάτι συγκεκριμένα ασαφές, ολο γενικόλογα σχόλια του να είμαι πιο "καθαρός" πιο σαφής κλπ. Αν τωρα κάποιος που αισθάνεται οτι κάνει οτι μπορεί για να είναι αυτό που δεν θέλει να του αποδίδουν οι άλλοι, τι πρέπει ακριβώς να κάνει γενικά; για να είναι σαφής τουλάχιστο επι του προκειμένου; πως και προς που να προσανατολιστεί για να το επιτύχει; Έτσι μάζευα οτι μου πέταγαν οι συνομιλητές μου προσπαθώντας να διακρίνω απο αυτά που δε μου έλεγαν τι δε καταλάβαιναν. Αλλο τρόπο δεν έβρισκα αφου δε με ρώταγαν. Εσυ θα έβρισκες άλλο; ποιόν; Ετσι όμως, κατάφεραμε και φέραμε το πράγμα στη σημερινή του μορφή.Τα "καρότα" για 263η φορά είναι σε συντομία η επιδίωξη ικανοποίησης επιθυμιών ή/και η αποφυγή πόνου. Θέλατε να το έγραφα έτσι κάθε φορά;
Το πρώτο κειμενάκι του Λοξία-στη 2η παράγραφο- θα με διόρθωνα σήμερα λέγοντας και ποσο κοντά βρισκόταν ο Λοξίας του τότε, σήμερα:
Οτι οι πρώτοι άνθρωποι με βάση την ανάγκη προσανατολισμού τους για το προς που και γιατι θα κινηθούν χρησιμοποιούσαν τις αισθήσεις τους και κατέγραφαν (χαρτογραφούσαν) τους νόμους λειτουργίας προσανατολισμού.
Οι τελευταίοι έφτασαν υπο μορφή γενικών οδηγιών (σαν πίνακα απο σκέτα ντοτς ενα πράγμα) των οποίων Η Θρησκέια τα διαφύλασσε και με διάφορες μορφές "υπογείως" δλδ με μύθους, τραγουδάκια, ποιήματα κλπ τα μετέφερε στον κόσμο. Οταν άρχισε να ξεχωρίζει η Θρησκεία απο τους κοσμικούς θεσμούς, οι τελευταίοι συνέχιζαν να κάνουν το ίδιο (δίνοντας διαφορετικό νόημα στα ιδια ντοτς) έτσι γεννήθηκαν τα κράτη, η γραφειοκρατεία και γενικά οι διάφορες ηθικές. Οι οποίες είναι όλες αναπτύξεις πάνω στο ίδιο 8χ8 πλάνο των ντοτς που τα ξεκίνησε όλα. Ετσι η Θρησκεία έμεινε η ίδια λέγοντας παντού και πάντα τα ιδια (το αλάθητο), ενω η κοσμικότητα ανεκάλυπτε νεα νοήματα που απερέαν απο το αρχικό ντοτ ματριξ. Ο καθένας έκανε δλδ τη δουλειά του και ασχολιόταν με τα προβλήματα του και όλοι μαζι διέσχιζαν The Age Of Discovery, ενω πριν The Age of Chartography, ενω βαίνουμε προς The Age of Mastery που θα βαδίζουμε με τις αρχές προσανατολισμού, τις ανακαλύψεις που κάναμε και συνθέτοντας τα θα γεμίσουμε τη διάσταση του χρόνου. Αν γουστάρουμε είπαμε. Απλά πράγματα.
Για να κατανοηθεί ελπίζω ακόμα καλύτερα του τι σημαίνει ντοτ σκεφτείτε αυτό:
Έστω οτι έχουμε ενα καμβά πάνω στον οποίο έχουμε βάλει σε συγκεκριμένες θέσεις τελίτσες. Αυτόν τον πίνακα τον δίνουμε σε πολλούς και τους λέμε με βάση τα ντοτς που βλέπετε ζωγραφίστε οτι γουστάρετε. Λοιπόν άλλος θα έφτιαχνε τη Μονα Λιζα, άλλος την Μονρόε, άλλος μια μεγάλη αβγοθήκη με αβγο, άλλος μια πύλη και ένα προθάλαμο. Ατελείωτες οι παραλλαγές. Όλες όμως βασισμένες στα ΙΔΙΑ ακριβώς ντοτς. Άλλοι μετά θα δέχοταν η απέριπταν αισθητικά κάποιους απο αυτούς τους πίνακες. Εμένα προσωπικά μου άρεσε οχι να "εμπνέομαι" απο την ιδέα του καλλιτέχνη π.χ. και να τη δέχομαι ή να την απορίπτω, αλλά να δω που αλλού εχω δει τα ιδια ντοτς που η Μονα Λιζα που βλέπω π.χ. εμφανίζονται (ή καλύπτονται) και το ιδιο κανω με εκφρασμένες ιδεες γενικά, προσπαθω να βλέπω πάτερνς, πατερνς με ντοτς για να βλέπω σχέσεις και να τις συνδυάζω. Αυτό κάνω πάντα αυτό έκανα και με τον άθεο, συνδύαζα ντοτς που είναι κατεγραμμένα στο βιός μου με καινούργια σετ ντοτς κοκ.
Πως να το πω αλλιώς μου άρεσε να διαβάζω πίσω απο τα γράμματα σαν χόμπυ, σαν νόημα, σαν αντίδοτο στην αυτοκτονία απο πλήξη, οτι θέλετε πάρτε.
Ο λοξίας έκανε "λάθος", τον διόρθωσα "λάθος" αλλά αποδείχτηκε οτι και οι δυο ήμαστε "σωστοί" το πως το αντιληφθήκαμε σήμερα.
που λένε, βρές το πρόβλημα σου, διατύπωσε το και ΘΑ βρείς τη λύση -γιατι σου κόβει οσο και του αινστάιν. Το οτι δεν το πιστεύεις είναι γιατι "αισθητικά" έχεις αποδεχτεί οτι έτσι είναι το πράγμα.
