Τι πιστεύετε για το επέκεινα..;

Συζητήσεις γύρω απ' την αθεΐα, και γενικά τη ζωή χωρίς θρησκεία, θεούς, και δεισιδαιμονίες.
weissheit
Δημοσιεύσεις: 4
Εγγραφή: 09 Μαρ 2013 23:12
Όνομα Ιστότοπου: den exo

Καλησπέρα στην ωραία παρέα σας. Σας παρακολουθώ καιρό σαν επισκέπτρια αλλά είπα να κάνω κι έναν λογαριασμό για να σας θέσω την απορία που με προβληματίζει.
Βάσει της κοσμοθεωρίας σας, τι πιστεύετε ότι γίνεται μετά από εδώ; Πολλές φορές σκέφτομαι ότι όσοι έχουν πίστη, είναι ζηλευτοί, γιατί ζουν με τις φαντασιώσεις τους στο ροζ συννεφάκι τους πιστεύοντας πως μετά από εδώ υπάρχει και κάτι άλλο. Όταν όμως δεν πιστεύεις, όπως συμβαίνει στην περίπτωσή μου, ούτε να ξεγελάσεις λίγο τον εαυτό σου δεν μπορείς. Σκέφτομαι λοιπόν, τι γίνεται όταν κλείνεις τα μάτια και δεν ξυπνάς ξανά ποτέ; Λογικά δεν έχεις καμία επίγνωση και συνείδηση του τι συμβαίνει εφόσον παύουν οι εγκεφαλικές λειτουργίες. Παρόλα αυτά το θέμα είναι τόσο τραγικό (βέβαια άλλο τόσο και φυσικό..) που δεν μπορώ να μην το προσεγγίζω συναισθηματικά. Εσείς πως βιώνετε τέτοιες σκέψεις;
Άβαταρ μέλους
egore
Δημοσιεύσεις: 1666
Εγγραφή: 11 Νοέμ 2009 04:24
Όνομα Ιστότοπου: -

Αυτό που νιώθει κάποιος αφού πεθάνει είναι ακριβώς αυτό που ένιωθε πριν να γεννηθεί.
Τίποτα, για πάντα.

Το ενδιάμεσο είναι το σημαντικό.

Καλώς ήρθες
έξυπνος αυτός που βρίσκει την χαρά και σοφός αυτός που γνωρίζει την αξία της σιωπής
Άβαταρ μέλους
apeleytheros
Δημοσιεύσεις: 10181
Εγγραφή: 09 Δεκ 2010 18:12
Όνομα Ιστότοπου: Απελευθέρωση από τα δεσμά!
Επικοινωνία:

:text-yeahthat:

καλώς ήλθες, επίσης.
Επιστήμη: Συστηματική μελέτη των δεδομένων προς εξαγωγή συμπερασμάτων. ( δεδομένα --> συμπεράσματα )
      • ΟΧΙ ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ.
_______________________________
Blog: Απελευθέρωση από τα δεσμά!
Άβαταρ μέλους
tasos_didymoteicho
Δημοσιεύσεις: 9010
Εγγραφή: 30 Δεκ 2010 15:59
Όνομα Ιστότοπου: -

Καλώς την. Ό,τι απάντησαν οι προλαλήσαντες. Τίποτα - τίποτα.
"Του είχαν δείξει την ασημαντότητα και τη φτηνή κενότητα των μικρών θεών της γης, με τα κακομοίρικα ανθρώπινα ενδιαφέροντά τους και τις διασυνδέσεις τους –τα μίση, τους θυμούς, τις αγάπες και τις ματαιοδοξίες τους– τη λαχτάρα τους να τους υμνούν και να θυσιάζουν σ' αυτούς, και την απαίτησή τους να τους πιστεύουν, κάτι άκρως αντίθετο με τη λογική και τη Φύση."
"Through the Gates of the Silver Key" By H. P. Lovecraft (with E. Hoffmann Price)
weissheit
Δημοσιεύσεις: 4
Εγγραφή: 09 Μαρ 2013 23:12
Όνομα Ιστότοπου: den exo

Δεν σας απασχολεί δυσάρεστα η ιδέα της ανυπαρξίας;
Επιπλέον, οι αρχαίοι φιλόσοφοι είχαν μια αντίθετη άποψη, η οποία με κάνει να αναρωτιέμαι. Πώς γίνεται άνθρωποι που, απ' ότι φαίνεται, σκέφτονταν αιώνες μπροστά όσον αφορά όλους σχεδόν τους κλάδους (φυσική, μαθηματικά, αστρονομία, ιατρική, κλπ..) που διατύπωσαν πράγματα που ειπώθηκαν για πρώτη φορά, μοναδικές δηλαδή διαπιστώσεις, πως αυτοί οι άνθρωποι οι τόσο λογικοί και αξιοθαύμαστοι πίστευαν σε κάτι πέρα απ' τη ζωή; Ο Μάρκος Αυρήλιος για παράδειγμα έλεγε πως τίποτα δεν χάνεται, ότι στον θάνατο δεν γίνεται τίποτα περισσότερο απ' το να διαλύονται τα στοιχεία που μας αποτελούν. Και που πηγαίνουν αυτά τα στοιχεία; Κάτι παρόμοιο διατύπωσε και ο Δημόκριτος. Ο Δανέζης ας πούμε έχει κάποιες σχετικές απόψεις περί αυτού.
stratos
Δημοσιεύσεις: 1563
Εγγραφή: 14 Αύγ 2010 19:58
Όνομα Ιστότοπου: -

Το ζήτημα του επέκεινα είναι απλό : δεν υπάρχει τίποτα μετά θάνατον .

Η αντιμετώπιση της προοπτικής του θανάτου όμως , που φαίνεται να θίγεις επιπροσθέτως , είναι ζήτημα που έχει σύνθετη και ενίοτε παράξενη δυναμική .
Άβαταρ μέλους
egore
Δημοσιεύσεις: 1666
Εγγραφή: 11 Νοέμ 2009 04:24
Όνομα Ιστότοπου: -

weissheit έγραψε:Δεν σας απασχολεί δυσάρεστα η ιδέα της ανυπαρξίας;
Ναι και προσπαθώ να την καθυστερήσω όσο μπορώ.
weissheit έγραψε:Επιπλέον, οι αρχαίοι φιλόσοφοι είχαν μια αντίθετη άποψη, η οποία με κάνει να αναρωτιέμαι. Πώς γίνεται άνθρωποι που, απ' ότι φαίνεται, σκέφτονταν αιώνες μπροστά όσον αφορά όλους σχεδόν τους κλάδους (φυσική, μαθηματικά, αστρονομία, ιατρική, κλπ..) που διατύπωσαν πράγματα που ειπώθηκαν για πρώτη φορά, μοναδικές δηλαδή διαπιστώσεις, πως αυτοί οι άνθρωποι οι τόσο λογικοί και αξιοθαύμαστοι πίστευαν σε κάτι πέρα απ' τη ζωή;
Γίνεται γιατί τότε δεν γνώριζαν πολλά που σήμερα είναι πια αυτονόητα. Πως θα φάνταζε λες σε αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους η σημερινή τεχνολογία;
έξυπνος αυτός που βρίσκει την χαρά και σοφός αυτός που γνωρίζει την αξία της σιωπής
weissheit
Δημοσιεύσεις: 4
Εγγραφή: 09 Μαρ 2013 23:12
Όνομα Ιστότοπου: den exo

Τελευταία είχα παρακολουθήσει μια τέτοια διάλεξη και μπορώ να πω ότι η "τεχνολογία" τους ήταν αρκετά προχωρημένη σε σχέση με τα δεδομένα της εποχής και μ' αυτά που πιστεύουμε. Επιπλέον τα όσα μας άφησαν σαν κληρονομιά, είναι έργα που δύσκολα συλλαμβάνει ο σημερινός νους ο οποίος δεν έχει καθόλου ανεπτυγμένη την αισθητική, άρα τρόπον τινά αυτό το χάσμα αντισταθμίζεται.
επικουρειος
Δημοσιεύσεις: 1309
Εγγραφή: 02 Οκτ 2011 01:21
Όνομα Ιστότοπου: -

Θανατος μεταξυ των αλλων ειναι η οριστικη στερηση των αισθησεων,κατι ουσιαστικα αδιαφορο για τον οποιονδηποτε απο τη στιγμη που δεν υπαρχουν οι αισθησεις πλεον,ενα κατι το αψυχο που τεινει προς την αποσυνθεση.Ειναι το μικρο τιμημα που πρεπει να πληρωσει μια καποια στιγμη καθε ζωντανη υπαρξη για το πολυ μεγαλο δωρο της ζωης που ετυχε σε αυτον τον ιδιο αποκλειστικα μεσα απο εξαιρετικα πολυπλοκους παραγοντες τυχαιοτητας κι οχι σε καποιον αλλον που θα μπορουσε να ηταν τωρα στη θεση του κι αυτος ο ιδιος να μην ειχε υπαρξει καθολου επανω στη γη.
Η ορθη γνωση για τη ζωη και θανατο κανει την εφημερη παρουσια μας πανω στη γη πολυ πιο ευχαριστη χωρις να της προσθετει απειρα χρονια,αλλα διωχνει την επιθυμια της αθανασιας στη μετα θανατον ζωη ζωντας τουλαχιστον σε τουτη τη ζωη ο ανθρωπος ελευθερος.
Και που εφοσον κανεις ποτε δεν προφητευσε τον ερχομο ενος ανθρωπου σε αυτην τουτη τη ζωη τοτε πως γινεται να προσπαθουν προφητευουν ταχα και το μελλον της επομενης.

Κι εαν ολα αυτα που πεθαναν καποια στιγμη ζουσαν,κι ολα αυτα που ζουν μια καποια στιγμη θα πεθανουν,τοτε που βρισκεται το τραγικο και πολυ περισσοτερο που βρισκεται εκεινη η περιβοητη η ιεροτητα της ζωης,η του θανατου.
Ειμαι ενας πιστος απολυτα πεπεισμενος μοναχα ως προς την ανυπαρξια μεταφυσικων μυστηριων.Το μοναδικο μυστηριο που υπαρχει ειναι μοναχα κατι ξεχασμενες αραχνοφωλιες μες το ανθρωπινο μυαλο.
Άβαταρ μέλους
spylab
Δημοσιεύσεις: 1600
Εγγραφή: 26 Φεβ 2011 13:14
Όνομα Ιστότοπου: -
Τοποθεσία: Γλυφαδα

Δεν σας απασχολεί δυσάρεστα η ιδέα της ανυπαρξίας;
ή αλλιως αγχος θανατου ? :)

Welcome
Minds are like para-chutes. They only function when open.
Άβαταρ μέλους
AoratiMelani
Δημοσιεύσεις: 16164
Εγγραφή: 27 Φεβ 2009 16:19
Όνομα Ιστότοπου: Αόρατη Μελάνη
Επικοινωνία:

weissheit έγραψε:Βάσει της κοσμοθεωρίας σας, τι πιστεύετε ότι γίνεται μετά από εδώ;
Γενικώς δεν πιστεύω, προτιμώ να διαπιστώνω. Όσες γνώσεις διαθέτω συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν υφίσταται αυτό που ονομάζεται "επέκεινα" ούτε αυτό που κάποιοι αποκαλούν "ψυχή", δηλαδή στο ότι η ανθρώπινη προσωπικότητα παύει να υφίσταται με την παύση της εγκεφαλικής λειτουργίας. Αν προκύψουν ποτέ τεκμήρια για το αντίθετο, προφανώς θα τα αποδεχτώ.
weissheit έγραψε:Εσείς πως βιώνετε τέτοιες σκέψεις; [...] Δεν σας απασχολεί δυσάρεστα η ιδέα της ανυπαρξίας;
Η ιδέα της ανυπαρξίας δεν με απασχολεί καθόλου. Αντιμετωπίζω τις σκέψεις σχετικά με το θάνατο, το τέλος ττης ζωής, την ανυπαρξία, όπως τις αντιμετώπιζε ο Επίκουρος: Όσο υπάρχω, ο θάνατος δεν είναι εδώ. Όταν έλθει ο θάνατος, εγώ δεν θα είμαι εδώ. Οπότε τι να ασχοληθώ μαζί του;

Πιο πολύ με απασχολεί ο θάνατος των οικείων μου προσώπων, κάνω ότι περνά από το χέρι μου για να απομακρύνω το ενδεχόμενό του (π.χ. φροντίζω να μην επιβαρύνω την υγεία της μητέρας μου με καυγάδες ή με πιέσεις και δυσαρέσκειες, την ενθαρρύνω να κάνει τακτικές ιατρικές εξετάσεις και να προσέχει τον εαυτό της), και απλώς δεν τον σκέφτομαι, ή όταν τον σκέφτομαι προσπαθώ να μην τον σκέφτομαι νοσηρά (π.χ. φαντάζομαι ότι η μητέρα μου θα πεθάνει μετά από αρκετά χρόνια, πλήρης ημερών και έργων, χωρίς να υποφέρει, περιστοιχισμένη από αγαπημένα πρόσωπα). Φυσικά η ζωή μπορεί να τα φέρει αλλιώς και το ξέρω, αλλά με τονώνει ψυχολογικά να το σκέφτομαι έτσι, κι ας είμαι προετοιμασμένη κάπου στο βάθος του μυαλού μου και για το χειρότερο.

Αν χρειαστεί να αντιμετωπίσω κάτι πολύ δυσάρεστο, να γιατροπορέψω π.χ. έναν ανάπηρο συγγενή ή να χάσω κάποιον φίλο από καρκίνο ή κάτι τέτοιο, θα το αντιμετωπίσω προσπαθώντας να είμαι όσο το δυνατόν περισσότερο παρούσα όσο ζει αυτός ο άνθρωπος, δίνοντας και παίρνοντας όσο περισσότερη αγάπη μπορώ. Γιατί ένα ξέρω σίγουρα: υπάρχει ζωή πριν το θάνατο, και μπορούμε να την κάνουμε πλούσια και όμορφη.

Για μετά, δεν ξέρω, αλλά δεν το κόβω να υπάρχει τίποτα.
weissheit έγραψε:Επιπλέον, οι αρχαίοι φιλόσοφοι είχαν μια αντίθετη άποψη, η οποία με κάνει να αναρωτιέμαι.[...] πως αυτοί οι άνθρωποι οι τόσο λογικοί και αξιοθαύμαστοι πίστευαν σε κάτι πέρα απ' τη ζωή;[...] Ο Δανέζης ας πούμε έχει κάποιες σχετικές απόψεις περί αυτού.
Κάθε άνθρωπος, οσοδήποτε λογικός σε κάποιους τομείς, μπορεί να είναι παράλογος σε άλλους. (Το αξιοθαύμαστος δεν το σχολιάζω καν, είναι μια υποκειμενική εκτίμηση, το γεγονός ότι κάποιοι θαυμάζουν κάποιον δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάθε άποψή του είναι και σωστή.) Αξιολογούμε τις απόψεις και όχι τους φορείς τους.

Και κάθε άνθρωπος, και ο λογικότερος, και ο θαυμαστότερος, δεν παύει να είναι άνθρωπος και να πάσχει από υπαρξιακές αγωνίες, άγχος θανάτου, προλήψεις και προκαταλήψεις. Ξαναλέω, αξιολογούμε απόψεις, όχι ανθρώπους.

Σχετικά με τον Δανέζη ξεκίνησα πρόσφατα μια συζήτηση εδώ. Είναι φουλ θεϊστής και χριστιανός ορθόδοξος, και σε θέματα όπως το "επέκεινα" βλέπει τα πράγματα μέσα από το φίλτρο της πίστης του, χωρίς να τα περνά από το κόσκινο της επιστήμης. Οι απόψεις του στα θέματα αυτά προσπαθούν να συμβιβάσουν πίστη και επιστήμη, κάτι που απλά δεν γίνεται.
Η θρησκευτική γλώσσα είναι μια μεταφορά. Το πρόβλημα είναι όταν παρασύρεται κανείς από τη μεταφορά κι αρχίζει να τη βλέπει σαν κυριολεξία. Rebbecca Goldstein
Θεόφιλος
Δημοσιεύσεις: 1177
Εγγραφή: 22 Αύγ 2011 17:14
Όνομα Ιστότοπου: -

Εμένα σαν θρήσκο δεν με απασχολεί τόσο το επέκεινα, όσο το παρόν το τόσο σύντομο στο οποίο και ζώ , θα έλεγα πώς πάντα με πείραζε πιο πολύ η συντομία στην ομορφιά της ζωής παρά το αν υπάρχει κάτι πέρα από το όριο που χωρίζει την ίδια μας την ύπαρξη με τούτον τον κόσμο.
κάποτε ρώτησα ένα φίλο μου ολίγον ψιλοάθεο αν πιστεύει στην μετά θάνατον ζωή και μου απάντησε πώς δεν πιστεύει αλλά του αρέσει σαν ιδέα πως κάποτε θα ξανασυναντήσει τα αγαπημένα του πρόσωπα.
τον ξαναρώτησα πειράζοντας τον αν του αρέσει να φαντασιώνεται σε τέτοιου είδους καταστάσεις δηλαδή πώς θα ξαναδεί κορμιά που έχουν αποσυντεθεί, πρέπει να τον πείραξε, γιατί μου απάντησε απότομα και με αυστηρό ύφος, δεν είναι φαντασίωση ο αδερφός μου και η μάνα μου, είναι μνήμη και επιθυμία που δεν μπορείς να τις σκεφθείς αλλά έρχονται από μόνες τους χωρίς να το επιδιώκεις εσύ ό ίδιος.
του εξήγησα πως δεν αναφέρομαι στους δικούς του αλλά γενικά στην κατάσταση που σκέπτεται ο άνθρωπος για την μετά θάνατον ζωή που υποτίθεται από την θρησκεία ότι υπάρχει.
επίσης υπάρχουν πολλοί θρήσκοι που δεν πιστεύουν πως υπάρχει κάτι πέρα από την γραμμή που χωρίζει την ζωή με τον θάνατο, αυτό όμως δεν τους εμποδίζει να δέχονται από τους ιερείς στις κηδείες και στην λειτουργία αυτήν την άποψη, βέβαια ο καθένας την επεξεργάζεται κατά την δική του φιλοσοφία, τις φράσεις δεν κλάνει ο πεθαμένος, ή ότι φάμε και ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κώλος μας, από θρήσκους τα ακούς παρά από άθεους.
επαναλαμβάνω πως δεν με απασχόλησε ποτέ το θέμα του επέκεινα όσο η συμπεριφορά μου σε αυτήν την ζωή.
Άβαταρ μέλους
spylab
Δημοσιεύσεις: 1600
Εγγραφή: 26 Φεβ 2011 13:14
Όνομα Ιστότοπου: -
Τοποθεσία: Γλυφαδα

Off Topic
τις φράσεις δεν κλάνει ο πεθαμένος
Ο πεθαμενος κλανει (και πολυ) λογω της πληθωρας παραγωγης αεριων σηψης στο παχυ εντερο.
Minds are like para-chutes. They only function when open.
Άβαταρ μέλους
AoratiMelani
Δημοσιεύσεις: 16164
Εγγραφή: 27 Φεβ 2009 16:19
Όνομα Ιστότοπου: Αόρατη Μελάνη
Επικοινωνία:

Off Topic
Θεόφιλος έγραψε:ολίγον ψιλοάθεο
Αυτό είναι όπως λέμε "ολίγον έγκυος"; :dance:
Θεόφιλος έγραψε:δεν πιστεύει αλλά του αρέσει σαν ιδέα πως κάποτε θα ξανασυναντήσει τα αγαπημένα του πρόσωπα. [...] δεν είναι φαντασίωση ο αδερφός μου και η μάνα μου, είναι μνήμη και επιθυμία που δεν μπορείς να τις σκεφθείς αλλά έρχονται από μόνες τους χωρίς να το επιδιώκεις εσύ ό ίδιος.
Α ναι, τέτοιοι είναι πολλοί. Είναι βαρύ φορτίο η συνειδητότητα της φθαρθότητάς μας, λίγοι την αντέχουν. Κι εγώ η ίδια απλώς έχω βρει τρόπους να την αγνοώ και να εστιάζω αλλού - αν καθήσω και τη σκεφτώ θα πάθω κατάθλιψη.

Πολλοί "ψιλοάθεοι" πιστεύουν σε "ψυχή" και μετά θάνατον συνέχιση της ύπαρξης. Και θεωρούν ότι είναι κάτι που "νιώθουν" ή "βιώνουν" ή "διαισθάνονται" αλλά δεν αντέχουν να παραδεχτούν ότι είναι απλώς ευσεβής πόθος, γι' αυτό ξυνίζουν αν τους πεις ότι είναι φαντασίωση. Μπορεί να μην το επιδιώκει συνειδητά ο φίλος σου, αλλά σίγουρα το επιδιώκει ασυνείδητα.
Η θρησκευτική γλώσσα είναι μια μεταφορά. Το πρόβλημα είναι όταν παρασύρεται κανείς από τη μεταφορά κι αρχίζει να τη βλέπει σαν κυριολεξία. Rebbecca Goldstein
Θεόφιλος
Δημοσιεύσεις: 1177
Εγγραφή: 22 Αύγ 2011 17:14
Όνομα Ιστότοπου: -

spylab έγραψε:
Off Topic
τις φράσεις δεν κλάνει ο πεθαμένος
Ο πεθαμενος κλανει (και πολυ) λογω της πληθωρας παραγωγης αεριων σηψης στο παχυ εντερο.
αναφέρομαι σε εκούσια πράξη, και όχι σε ακούσια. μην κολλάς στο στενό νόημα της λέξης, αλλά στο περιεχόμενο της που είναι η αδυναμία συνειδητής πράξης από τους νεκρούς.
Θεόφιλος
Δημοσιεύσεις: 1177
Εγγραφή: 22 Αύγ 2011 17:14
Όνομα Ιστότοπου: -

AoratiMelani έγραψε:Αυτό είναι όπως λέμε "ολίγον έγκυος";
ακριβώς. όπως λέμε ψιλοθρήσκος.
Α ναι, τέτοιοι είναι πολλοί. Είναι βαρύ φορτίο η συνειδητότητα της φθαρθότητάς μας, λίγοι την αντέχουν. Κι εγώ η ίδια απλώς έχω βρει τρόπους να την αγνοώ και να εστιάζω αλλού - αν καθήσω και τη σκεφτώ θα πάθω κατάθλιψη.
δεν είναι πολλοί, είμαστε όλοι μας, και ο καθένας αντιμετωπίζει αυτήν την κατάσταση με τον δικό του τρόπο, άλλος αποφεύγει να την δεί κατάματα, άλλος του γίνεται έμμονη ιδέα, και σε άλλος το φιλοσοφεί.
Πολλοί "ψιλοάθεοι" πιστεύουν σε "ψυχή" και μετά θάνατον συνέχιση της ύπαρξης. Και θεωρούν ότι είναι κάτι που "νιώθουν" ή "βιώνουν" ή "διαισθάνονται" αλλά δεν αντέχουν να παραδεχτούν ότι είναι απλώς ευσεβής πόθος, γι' αυτό ξυνίζουν αν τους πεις ότι είναι φαντασίωση. Μπορεί να μην το επιδιώκει συνειδητά ο φίλος σου, αλλά σίγουρα το επιδιώκει ασυνείδητα.
αυτήν την ευσέβεια εγώ την ονομάζω ανθρώπινη ανάγκη και απορώ που οι περισσότεροι άθεοι παρ'όλη την παιδεία τους δεν μπορούν να την διακρίνουν από την δεισιδαιμονία την προκατάληψη και την αυταπάτη. όποιος πιστεύει δεν είναι απαραίτητα και ανόητος.
τώρα το συνειδητό και το ασυνείδητο έχει σχέση και με την καταγραφή των εικόνων που έχει ο κάθε άνθρωπος στα εσώψυχα του, δεν είναι πάντοτε όμως αρνητικό στοιχείο για τις άμυνες που προσπαθεί να αναπτύξει για να παραμείνει ψυχικά υγιής ο καθένας μας.
Άβαταρ μέλους
patroklos
Δημοσιεύσεις: 1714
Εγγραφή: 01 Ιούλ 2010 13:22
Όνομα Ιστότοπου: -

weissheit έγραψε: .......... Παρόλα αυτά το θέμα είναι τόσο τραγικό (βέβαια άλλο τόσο και φυσικό..) που δεν μπορώ να μην το προσεγγίζω συναισθηματικά. Εσείς πως βιώνετε τέτοιες σκέψεις;
Συνήθως κανείς δεν θέλει να πεθάνει
ο τύπος των joy division είχε μάλλον ένα πειστικό αντίλογο

το άγχος του θανάτου είναι ένα άγχος της εγωϊκής ταυτότητας


ότι !μοναδικά! σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε, ξέρουμε, "είμαστε"(?) -θα πάψει να υπάρχει, θα χαθεί, θα ξεχαστεί, θα σβήσει

το (!μοναδικά! σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε, ξέρουμε)= το Εγώ, ένα κατασκεύασμα εσωτερικού μονολόγου, μια ιστορία για κάποιον εαυτό, τί κάνει, τί ξέρει, τί έχει περάσει.

η εγωϊκή ταυτότητα δεν είναι όλο το "είναι" -παρά μόνο ένα μικρό εγκεφαλικό παιχνίδι μέσα στο "είναι"

το "είμαστε", ειδικά στο ρου των άπειρων -και αιώνιων υπό όρους-στιγμών του παρόντος, είναι μια ενσυνείδητη παρατήρηση, κοινή για τους περισσότερους ανθρώπους

όσο ζούνε, υπάρχουμε
όσο υπάρχουμε, ζούνε

σαν επιστήμονας μας βλέπω σαν μόρια, άτομα. Έτσι δεν υπάρχει ούτε άγχος, ούτε θάνατος, ούτε και ταυτότητα. Περιέχω και κάποια προγιαγιά, και μια σαύρα της τριασικούς περιόδου και κάποια σάπια ξεχασμένα φυλλοβόλα και άλλα πολλά!


οπότε συνοπτικά

στο άγχος του θανάτου
1) και φρικάρω
2) και αδιαφορώ
3) και αντιπαρέρχομαι δυναμικά
Enjoy yourself. It's later than you think. / Διασκέδασε. Είναι πιό αργά από ό, τι νομίζεις

Chinese proverb /Κινεζική παροιμία
stratos
Δημοσιεύσεις: 1563
Εγγραφή: 14 Αύγ 2010 19:58
Όνομα Ιστότοπου: -

.
επικουρειος
Δημοσιεύσεις: 1309
Εγγραφή: 02 Οκτ 2011 01:21
Όνομα Ιστότοπου: -

Σχετικα με το αγχος του θανατου,εφοσον δεν θα ειναι δυσαρεστος οταν αυτος επελθει οριστικα τοτε γιατι να ειναι τοσο δυσαρεστη η ιδεα του ερχομου του,εφοσον οταν εμεις ειμαστε ζωντανοι ο θανατος ειναι μακρια,οταν δε εχει ερθει εμεις ηδη εχουμε φυγει.Δεν ειναι αξιος σκεψης ουτε λοιπον για τους ζωντανους,ουτε και για τους πεθαμενους.Για τους ζωντανους δεν υπαρχει,ενω οι πεθαμενοι δεν υπαρχουν πλεον αυτοι,αλλα το μεγαλυτερο γεγονος και το πιο ευχαριστο ειναι οτι και οι ζωντανοι που ηδη ζουν κι οσοι εχουν ηδη πεθανει ειχαν την πολυ μεγαλη τυχη να ζησουν σε αυτον τον μοναδικο κι υπεροχο κοσμο.Ατυχοι ειναι μονο οσοι δεν γεννηθηκαν.

[youtube]?v=avF_aimRoyo[/youtube]
Ειμαι ενας πιστος απολυτα πεπεισμενος μοναχα ως προς την ανυπαρξια μεταφυσικων μυστηριων.Το μοναδικο μυστηριο που υπαρχει ειναι μοναχα κατι ξεχασμενες αραχνοφωλιες μες το ανθρωπινο μυαλο.
Άβαταρ μέλους
parfe
Δημοσιεύσεις: 62
Εγγραφή: 23 Αύγ 2010 09:52
Όνομα Ιστότοπου: -

Καλώς ήρθες κι από μένα :)
(και μια που το ρίξαμε στα βιντεο, ακομα 2 σχετικά)

[youtube]sCfThidRPuU[/youtube]

[youtube]dEvKKYeFiMo[/youtube]
Απάντηση