αγαπητή ρεαλίστρια δεν έχω ανάγκη από κανέναν collins η κάποια άλλα πρότυπα για να στηρίξω την πίστη μου, αυτήν είναι πολύ καλά στερεωμένη και δεν χρήζει στηριγμάτων.Language_of_Reality έγραψε:Όσο το έχει ανάγκη ο Θεόφιλος, θα αναζητά στοιχεία τα οποία θα ερμηνεύει ως υποστηρικτικά της πίστης του.
ήθελα να δείξω με το παρών θέμα πώς και άνθρωποι μορφωμένοι που ασχολούνται με την επιστήμη και προσφέρουν στον άνθρωπο μέσα από αυτήν έχουν πίστη στον Θεό και αυτοί, και όχι μόνο ο απλός και λιγότερο μορφωμένος κόσμος.
επίσης πώς η θρησκεία δεν είναι εμπόδιο για την επιστήμη όταν δεν παρεμβαίνουν σε αυτή φανατικοί ιερωμένοι που ευνοούνται από θεοκρατικά και αντιδημοκρατικά καθεστώτα.
πρώτα πρώτα δεν εξηγώ τίποτε απολύτως επιστημονικό με βάση το θρησκευτικό μου πιστεύω, αυτό αφορά μόνο την αποδοχή μου για τον Θεό σαν την δημιουργό δύναμη, και τίποτε περισσότερο.Θεόφιλε, το δύσκολο είναι να μπαίνει ο εγκέφαλος για κάθε τυχαίο που βλέπει, για καθετί που συλλαμβάνει από την εξωτερική ή εσωτερική πραγματικότητα, να στρέφεται σε ερμηνεία που του έχει δώσει η επιστήμη μέχρι εκεί που έφτασε τώρα και από όσο το ίδιο το άτομο έχει φτάσει να γνωρίζει απ' αυτήν. Δεν είναι το αντίθετο. Το πλέον εύκολο και απλοικό είναι σε κάθε περίπτωση που τυχαίνει να έχει έναν παράγοντα που αναζητάει πίστη, ένα μοντέλο, να απευθυνθείς στο εύπεπτο και το άμεσα προσβάσιμο. Απαιτείται λοιπόν και μία εκπαίδευση του εγκεφάλου ώστε με τον καιρό να γίνεται ακόμη πιο σύνθετος, και η εκπαίδευση αυτή έχει και στοιχεία ενίσχυσης. Τώρα, απ' όσο βλέπω, εγώ πχ έψαξα τον Schermer, εσύ τον Collins. Αυτή είναι η διαφορά, πως ο καθένας μας έχει μία δέσμευση στο πώς θέλει να λειτουργεί ο εγκέφαλός του, και αυτή ακολουθεί. Νομίζω πως η πίστη υποχωρεί Θεόφιλε. Και πως όσο η πίστη υποχωρεί ένας πιστός αρχικά προσεύχεται περισσότερο, προσπαθώντας να διατηρήσει αλώβητο το σύστημα εξήγησης στο οποίο είναι ακόμη σαν mode ο εγκέφαλός του. Υπάρχει πάντα ο φόβος, υπάρχει πάντα η ανασφάλεια. Δεν είναι κάτι που δεν έχω περάσει για να στο παίξω αήττητη. Όμως υπάρχει η δυνατότητα έστω κι αν η ανθρώπινη εξέλιξη περιείχε τόσο την πίστη όσο και την επιστήμη, να διαλέξεις ανάμεσα στις δύο. Όχι, δε νομίζω πως πίστη και επιστήμη είναι συμβατές. Ίσως μέσα σου να προσπαθείς να τις ταιριάξεις, γι αυτό γυρεύεις και κάθε Collins, που θα στο φτιάξει κατάλληλα. Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι με πίστη, που οργανώθηκαν μέσα σε συστήματα κάποια στιγμή, ήταν γρανάζια επιβραδυντικά και έβαζαν φράγματα για να μην προχωρήσει. Από το γεγονός και μόνο ότι η επιστήμη προχώρησε παρόλα τα φράγματα, δε σε βάζει να σκεφτείς, πόσο πολύ αναγκαίο ήταν να υπάρχει αυτή η δυνατότητα να προχωρά ο εγκέφαλος παρόλη την τόσο μεγάλη κόντρα μέσα στους αιώνες? Νομίζω πως ναι. Νομίζω πως ήταν ανάγκη του ίδιου του εγκεφάλου να δημιουργήσει νευρώνες που θα αντιστέκονταν στην πίστη. Και πως επειδή έφτασε εξελικτικά η στιγμή το ανθρώπινο είδος να ελευθερωθεί από κάποια συστήματα που πλέον είναι άγονα, θα το κάνει, κόντρα στις αντιστάσεις των παλιών ανθρώπινων συστημάτων πίστεως.
επίσης όσο και να σου φαίνεται παράξενο προσεύχομαι πολύ σπάνια και εκτός ναών, γιατί δεν θέλω η ανάγκη, όχι στήριξης της πίστης μου, αλλά η επαφή με το θείο. να μου γίνει μια απλή συνήθεια.
γνωρίζω πώς ο φανατισμός και η κοντόφθαλμη πολιτική της θρησκείας είχαν αρνητική στάση πολλές φορές στο παρελθόν για την επιστήμη, αλλά ας μην ξεχνάμε πώς διέσωσαν και πολλά έργα αρχαίων διανοητών.
όσο για την ανάγκη του εγκεφάλου να αναπτύσει νευρώνες δεν θα διαφωνήσω, γιατί άλλο είναι το πεδίο έρευνας για την επιστήμη, και άλλο για τον Θεό.
η επίσημη θρησκεία δεν απαγορεύει σήμερα να αναπτύσονται τέτοιου είδους συμπεράσματα και επιστημονικές θεωρίες, και εκτός αυτού έχει άλλο γνωστικό πεδίο που έχει να κάνει με την ηθική και την αναζήτηση για τον ρόλο του ανθρώπου σε αυτήν την ζωή.
η επιστήμη δεν είναι όπλο ενάντια στην θρησκεία, αλλά όπλο κατά του σκοταδισμού.
ακριβώς η πίστη είναι επιλογή αλλά όχι από εκπαίδευση, μην ξεχνάς πώς πολλοί αθειστές είχαν χριστιανική εκπαίδευση αλλά επέλεξαν τον δρόμο της αθείας, είναι κάτι απολύτως προσωπικό που δεν προσπάθησα ποτέ να κάτσω να αναλύσω. για τον λόγο πώς ο κάθε άνθρωπος έχει την ελευθερία να θεωρεί και να πιστεύει ότι θέλει άσχετα με του τον έχουν διδάξει.Ακόμη έχουμε τη δυνατότητα και για πίστη και για επιστήμη,συστήματα ερμηνειών. Είναι η επιλογή και η εκπαίδευση που κάνουν τη διαφορά. Απόδειξη του ότι η πίστη είναι και επιλογή, αποτελεί ότι ένας πιστός-μία πιστή θα βρει παρόλα τα δεκάδες επιχειρήματα που θέτεις, τις αποδείξεις, φιλοσοφικές, κοινωνικές, ανθρωπιστικές, επιστημονικές, θα ψάξει κλάδους ολόκληρους να χρησιμοποιήσει και ένας πιστός θα του απαντάει με την ανάγκη του. Γιατί ανάγκες εξυπηρετούνται.
εγώ προσωπικά μιας και μου απευθύνεις προθέσεις για μεμονωμένες μελέτες έχω μελετήσει και βιβλία αθειστών από την συλλογή του πατέρα μου, οπότε δεν μπορείς να πείς πώς δεν έχω δεί και την άλλη πλευρά της άποψης περί πίστης .με αποτέλεσμα η ζυγαριά να μην γέρνει ούτε υπέρ ούτε κατά της πίστης, είναι ένα ζήτημα διαφορετικής οπτικής το οποίο επιλέγει ο καθένας μας για οδηγό, αλλά αυτό δεν σημαίνει πώς υπάρχει οποσδήποτε αντιπαράθεση, αλλά μόνο ένας παράλληλος δρόμος.Αν ήταν αλλιώς, και συ θα στρεφόσουν όχι στον Collins, αλλά στον Schermer, που θα σου έδινε μία άλλη προοπτική, μία άλλη όψη της πραγματικότητας. Πως μπορεί να πάει ένας από την μη πίστη στην πίστη, αλλά μπορεί και από την πίστη στην μη πίστη. Έχεις επενδύσει πράγματα όμως στην πρώτη επιλογή, και μόνο εσύ ξέρεις πόσα και ποια.