(Δείτε το καλύτερα στο πρωτότυπο, για τα λινκ και τις εικόνες.)
- Spoiler: Εμφάνιση
- Η Jennifer McCreight είναι απόφοιτος του πανεπιστημίου Purdue της Ιντιάνα με πτυχίο στη Γενετική και την Εξέλιξη με ολίγη από Ψυχολογία για ποικιλία. Επίσης η Jennifer McCreight είναι ενεργή στο αμερικανικό αθεϊστικό κίνημα εδώ και αρκετά χρόνια με πλούσια ακτιβιστική δράση. Αλλά μετά από τόσα χρόνια, η Jennifer McCreight βαρέθηκε. Βαρέθηκε αρκετά πράγματα:
Βαρέθηκε να την κοιτούν με μισό μάτι (στην καλύτερη περίπτωση) όταν αναφέρεται στο φεμινισμό και σαν τρελαμένη φανατικιά (στη χειρότερη).
Βαρέθηκε μια συμβολική δράση να μετατρέπεται σε καταιγισμό σεξιστικών σχολίων.
Βαρέθηκε να σχολιάζουν την εμφάνισή της και το σώμα της αντί για τις ιδέες της.
Βαρέθηκε να μιλάει για τον σεξισμό και το ρατσισμό και να βλέπει τον κόσμο στο αθεϊστικό κίνημα να κλείνει τα αυτιά του.
Βαρέθηκε να μη νιώθει ασφαλής ως γυναίκα σε αθεϊστικούς κύκλους.
Βαρέθηκε να βλέπει επιφανή άτομα στο αθεϊστικό κίνημα να παριστάνουν ότι δεν υφίσταται πρόβλημα.
Οπότε άρχισε να διαμαρτύρεται. Όχι μόνη της· μαζί με άλλες γυναίκες του κινήματος (την Greta Christina, την Rebecca Watson κ.ά.) Διαμαρτύρεται κοντά επί ένα χρόνο. Διαμαρτυρήθηκε έντονα κι έφαγε αρκετό σκατό. Τα σεξιστικά σχόλια στο μπλογκ της έδιναν και έπαιρναν, ενώ άλλα τόσα ήταν εκείνα που την κατηγορούσαν για υπερευαισθησία. Η Jennifer McCreight είπε ότι ήταν καιρός το αθεϊστικό να αλλάξει πορεία· χρειάζεται ένα νέο κύμα.
Και εν τέλει θριάμβευσε και πέτυχε κάτι που προσωπικά θεωρούσα αυτονόητο (αλλά προφανώς δεν ήταν). Πέτυχε να κάνει τον κόσμο στο παγκόσμιο αθεϊστικό κίνημα να αντιδράσει. Μέσα σε μια νύχτα το άρθρο της μάζεψε 500+ σχόλια, τα περισσότερα θετικά. Και το μήνυμα ήταν:
Είμαστε…
Άθεοι συν του ότι ενδιαφερόμαστε για την κοινωνική δικαιοσύνη,
Άθεοι συν του ότι στηρίζουμε τα δικαιώματα των γυναικών,
Άθεοι συν του ότι είμαστε κατά του ρατσισμού,
Άθεοι συν του ότι πολεμάμε την ομοφοβία και την τρανσφοβία,
Άθεοι συν του ότι χρησιμοποιούμε τη λογική και το σκεπτικισμό.
Ή όπως είπε μια σχολιάστρια:
Η θρησκεία φέρει την ευθύνη για την δημιουργία και συντήρηση των περισσότερων μορφών ρατσισμού, σεξισμού, αντι-(βάλτε εδώ το όνομα μιας μειονότητας)-ισμού… έδωσε φωνή στη μισαλλοδοξία, εγκαθίδρυσε τα στερεοτυπικά προνόμια και τα τροφοδότησε όλα από τον άμβωνα για χιλιάδες χρόνια. Τι νόημα έχει να πετάξει τη θρησκεία στα σκουπίδια, αλλά να κρατήσουμε τη σαβούρα που περιείχε;
Δεν μπορώ παρά να θεωρήσω την κοινωνική δικαιοσύνη ως λογικό απότοκο της αθεΐας. Εγώ λέω να την ξεφορτωθούμε τη σαβούρα.
Ομολογώ ένοχος. Όλα αυτά τα θεωρούσα δεδομένα στο παγκόσμιο αθεϊστικό κίνημα. Το θεωρούσα δεδομένο ότι η αθεΐα πήγαινε χέρι-χέρι με τον ουμανισμό. Έκανα λάθος. Μπορεί όντως να χρειαζόταν να σηκωθεί κάποιος και να δώσει επίσημα το σύνθημα ότι πλέον δεν αρκεί η “Αθεΐα”, δεν αρκεί να λέμε σεμνότυφα ότι απλά δεν πιστεύουμε σε θεούς, αλλά χρειάζεται να μιλάμε καθαρά και δημόσια πλέον σε τι πραγματικά πιστεύουμε, ελπίζουμε και στοχεύουμε.
Αθεΐα+
Προφανώς
ήταν λιγότερο προφανές
από ό,τι προφανώς νόμιζα.