...ασυνέπεια, μεταφράζω εγώ με περισσότερο θράσος. Γιατί ακριβώς αυτό είναι ολη η αναζήτηση μας at the end of the day. Αα! Να υπενθυμίσουμε οτι ασυνεπής είναι αυτός που δεν είναι συνεπής. Συνεπής με τη σειρά του δεν είναι αυτός που είναι συνεπής σε σχέση με κάποια αρχή που του επιβλήθηκε απο κάπου (θεσμό, εκκλησία, οικογένεια) και που τηρεί, ούτε είναι ασυνεπής επειδή δεν είναι του γούστου του, ή της αισθητικής του, ή επειδή τη βλέπει ως καρκίνωμα, ή ακόμα και ώς το κακό και ετσι δεν τη τηρεί. Ούτε αυτό. Συνέπεια είναι όταν αυτός που με την απόλυτη ελεύθερη βούληση που έχει, επιλέγει ποιά άρχη ή αρχές θα τηρεί με απόλυτη συνέπεια. Απο το θα πίνω ενα ποτήρι νερό κάθε πρωι παντου και πάντα, μέχρι του θα σκέφτομαι και θα κάνω το καλό όλων σε κάθε μου μέρα, σε κάθε μου πράξη και θα εχω πλήρη συνείδηση τόσο αυτού που κάνω με συνέπεια οσο και αυτού που δεν καταφέρνω για οποιοδήποτε λόγο να κάνω.Ευθύμης έγραψε: Διακηρύσσω λοιπόν με θράσος ότι η αθεΐα δεν υπαγορεύει κάποιο συγκεκριμένο τρόπο ζωής ή υπακοή σε συγκεκριμένη κοσμική αρχή (κράτος, ιερατείο κτλ.). Είσαι ελεύθερος (όσο υπάρχει τελοσπάντων ελεύθερη βούληση, υπάρχει θέμα ανοιγμένο γι'αυτό) να επιλέξεις πολιτική θεωρία και ηθική στάση. Διαλέχτε....
Πάρε για παράδειγμα τι λέει ο Γιατρός....
Θα πεταχτεί η Mελάνη και ο Andrameleh θα παραθέσουν το παραπάνω σε τεραστια γράμματα και θα γράψουν οτι συμφωνούν. Θα συμφωνήσουν σε τι όμως; Το οτι ο ανθρωπος ειναι η φιλιπινέζα των γονιδίων του που τα βγάζει βόλτα όπου του πούν αυτά, έτσι, πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα; Αυτό το βολικό (που επιβεβαιώνει την ιδέα που έχουν για τον εαυτό τους δλδ) είδαν, αυτό το βολικό αναγνωρίζουν. Ετσι δεν βλέπουν αυτο που είναι μπροστά στα μάτια τους ή μάλλον δεν είναι. Ποιός είναι ο σκοπός για τον οποίο γίνεται λόγος; Βλέπει κανείς; Τι συνέπεια μπορεί να αναγνωρίσει κανείς στον Γιατρό με αυτό που γράφει μιλώντας για σκοπό χωρίς να γράφει για ποιόσκοπό μιλάει; Δεν είναι μάλιστα συνεπής ούτε με την ασυνέπεια του (δλδ να είναι παντού και πάντα 3 λαλούν-οτι κάτσει δλδ, κάτσει δεν κατσει). Ούτε αυτό. Γιατί αν όπως λέει «ματαιότις ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότις» (μήπως αυτός είναι ο σκοπός;) τότε τι γυρβολάει στα φόρα και γράφει δεξιά και αριστερά; Τι ψάχνει; Επιβεβαίωση της ματαιότητας που έχει ήδη βεβαιωθεί απο τον ίδιο οτι υπάρχει; Ψάχνει δλδ να επιβεβαιώσει το επιβεβαιωμένο; Είναι λογικό; Τι αναζητά στις «ανοιχτές κοινωνίες;» αφου είναι μάταιο, «ουτοπικό». Γιατί χαράμισε χρόνο και διάθεση να διαβάζει άτεχνα και κενά περιεχομένου πράματα; Τι υποστηρίζει θέσεις ανθρώπων που αναζητούσαν την κατάριψη του «ματαιότις...ματαιότις»; Που άν άκουγε τον Αλέξανδρο να τον ρωτά «να τρέξω στις Ινδίες να τους πω οτι μπορούμε;» θα υποχρεώνοταν (μάλλον λεω εγώ, ξέρω γω κιόλας, εχω χαθεί με το Γιατρό και πάρα πολλούς Γιατρούς γενικότερα) να του έλεγε «μα καλά μαλάκας είσαι;», θέλει φιλοσοφία να καταλάβεις οτι ματαιότις ...κλπ;». Και ομοίως σε όλους τους ήρωες και συγγραφείς που κυνήγησαν τη ματαιότητα που έχει επιβεβαιώσει την ύπαρξη της ο Γιατρός. Αλλά ούτε αυτό κάνει (αφου έχει πολλά ενδιαφέροντα και τον πιστεύω οτι τα έχει και τα αναζητά, αλλά γιατί; γιατί άλλα σκέφτεται (ενδιαφέροντα), άλλα λέει (ματαιότις) και άλλα κάνει (κάνει το καλό), δεν είναι συνεπής ούτε στην ασυνέπεια του και για αυτό ενω κυνηγά την ουρά του μοιάζει με τον mec της ταινίας που λέει: «C'est l'histoire d'un mec qui tombe d'un immeuble de cinquante étages au fur et à mesure de sa chute il se répète sans cesse pour se rassurer: jusqu'ici tout va bien, jusqu'ici tout va bien, jusqu'ici tout va bien... mais l'important, c'est pas la chute, c'est l'atterrissage."Γιατρος Του Ικα έγραψε: Η αναζήτηση μιάς καθολικής,διαχρονικής ηθικής είναι μιά άσκηση στη ματαιότητα.
Επιπλέον οι υποθέσεις που κάνεις για τον υποτιθέμενο σκοπό του ανθρώπου είναι τελείως αυθαίρετες.Ο άνθρωπος είναι αντικειμενικά το όχημα των γονιδίων του μέσα στον χρόνο.Αυτός είναι ο μόνος κοινός σκοπός του ανθρώπου ως τέτοιου.
~La Haine (1996)
Μπορεί ο Γιατρός και ο κάθε Γιατρός (για να μην εκληφθεί "επι του προσωπικού" στον Γιατρό) να δεί 10 φορές το τρέιλερ (οχι 9 ούτε 11); Να αφιερώσει δλδ 11 λεπτά απο τον χρόνο του βλέποντας ασπρόμαυρα σκόρπια πλάνα, με μόνη υπόκρουση τον χτύπο των δευτερολέπτων που φεύγει και το γρύλισμα του λύκου; Και φυσικά την συνεχόμενη επανάληψη «jusqu'ici tout va bien, jusqu'ici tout va bien, jusqu'ici tout va bien» δλδ «κύριε ελέησον, κύριε ελέησον, κύριε ελέησον».
Να το δεί σκεφτόμενος ούτε την μάνα του ούτε τον πατέρα του ούτε τον μάρξ, ουτε τον χριστιανισμό ουτε τον ντοκινς, μονο τον ίδιο και τίποτα άλλο, μονο τον ιδιο, να δεί αν ο ιδιος μπορεί να αποτελέσει το μοναδικό σταθερό σημείο αναφοράς σε ενα κόσμο ματαιότητας;
Προσωπικά λεω οχι γιατί ακριβώς αντλεί την ουσία της ύπαρξης του απο το jusqu'ici tout va bien, απο αυτην την ψευδαίσθηση της ελεύθερης βούλησης, την ηδονή της ελεύθερης πτώσης, την ηδονή της διαπίστωσης οτι όλα είναι μάταια, ελπίζοντας οτι l'atterrissage θα είναι σύντομο και άπονο. Είμαι πεπεισμένος όμως οτι ενα ντοτ πριν, θα τα δεί όλα και θα μείνει με το πλατύτερο χαμόγελο που είχε ποτέ. Απλά he won’t be around to tell the story και πιθανόν NOBODY would be around to tell the story to ANYBODY.
Θα έχει βρεί τη δική του συνέπεια έστω και για ενα ντοτ χρόνου και το ιδιο θα ευχόμουν και δια εμέ, να δω κατάματα και άπαξ δια παντώς τη δική μου συνέπεια, τη μια και μόνη, την οποιαδήποτε. Απλά θα προτιμούσα να είμαι ζωντανός και μαζί με όλους γιορτάζοντας την ανεύρεση της συνέπειας, το χαμένο παράδεισο και υμνώντας όλους εκείνους που μας βοήθησαν να την ανακαλύψουμε μέσα σε ωκεανούς ασυνέπειας. Και σε Εκείνους που ψάχνανε την συνέπεια στο όνομα του Μπορούμε αλλά και σε εκείνους που τους βοηθούσαν λέγοντας τους οτι ΔΕΝ μπορούμε.
Η αναζήτηση σχεδόν τελείωνει εδω. Απο την αρχή της δεν μπορούσε και δεν είχε να πει σε κανένα να κάνει τίποτα συγκεκριμένο ή να μην κάνει. Το μόνο που κατέληξε είναι η σύλληψη της διαπίστωσης οτι μπορεί κάποιος να δει το όλον, να φύγει απο το υποκειμενικό και να δει το αντικειμενικό και αυτό σαν διαπίστωση, οχι και να τα δεί όλα δλδ ακόμα και μάλιστα απο μονος του. Για να συλλάβει κάποιος αυτή τη διαπίστωση οφείλει να έχει τουλάχιστο μια συνέπεια στην ιδια του τη ζωή. Ενα πράγμα, οτιδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο. Ενα και μονο πράγμα, που αυτος ορίζει και γουστάρει και το τηρεί παντού και πάντα, είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για να του «αποδειχτεί» οτι θέλει, τα πάντα γύρω να αρχίζουν βγάζουν νόημα, οι πεταλούδες και οι τυφώνες, οι χριστοί και οι διάολοι, οι αυτοί και οι άλλοι, οι οποιοδήποτε. Να διαπιστώσει το απόλυτα κοινότοπο οτι δεν είναι ποτέ δυνατόν αυτός που βλέπει το μερικό (απο τη μεριά του δλδ) το 1/8, να συλλάβει το υπόλοιπο 7/8 απο ιδέες που του μεταφέρουν οι κάτοχοι των 7/8, καλύτερα απο αυτόν που στέκεται στο κέντρο του κύκλου. Να δεί με τα μάτια του οτι εμείς πάμε σαν τις τρελές αγελάδες και οχι τα ελεκτρόνια. Δεν μπορεί κανένας να του αποδείξει την ασυνέπεια του, ΚΑΝΕΝΑΣ. Μονος του μπορεί ΑΝ γουστάρει, να πάει στο olive garden του να βρει την ειρήνη του, την χαμένη του συνέπεια.
Η παραπάνω παράγραφος θα είναι και η μόνιμη μου απάντηση σε οσα σχόλια την ακολουθήσουν. Δεν υπάρχουν καθορισμοί στο αν θα πάει κάποιος στη κόλαση ή τον παράδεισο. Με δεδομένη την ανυπαρξία κόλασης μετα θάνατον, μένει μονο η βίωση του παραδείσου εν ζωή για όλους και με όλους ή ο διανοητικός μετα θάνατον παράδεισος για όλους. Ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει οτι γουστάρει γιατί το βέβαιον είναι
ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΑ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ.
Το «σχεδόν» ολοκληρώνεται με τις 10 εντολές
• 1. Εγώ ειμί ο Κύριος ο Θεός σου, όστις εξήγαγόν σε εξ οίκου δουλείας, ουκ έσονταί σοι Θεοί έτεροι πλην εμού
Ένα πράγμα θα έχεις στο μυαλό σου και θα αποτελεί το άστρο σου. Ένα μονο πράγμα μπορεί να βλέπει το ολον για σένα και μονο για σένα για όλους
• 2. Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υπό κάτω της γης, ου προσκυνήσεις αυτοίς ουδέ μη λατρεύσεις αυτοίς.
Σε οτιδήποτε άλλο προσκολληθείς, θα χαθείς γιατί θα βλέπεις πάντα το μερικό το είτε απο τη θάλασσα είτε απο τη στεριά
• 3. Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω.
Μη ψάχνεις να βρείς ποιό το πρώτο κοινούν γιατί θα χαθείς πάλι, όπως ο Kurt. Δε θα μάθεις ποτέ αν ο θεός είναι πολυ πολυ δύσκολο να βρεθεί ή είναι άλυτος.
• 4. Μνήσθητι την ημέραν του Σαββάτου αγιάζειν αυτήν, εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, τη δε εβδόμη Σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου.
Κάνε τη ζωή σου τις 5 μέρες, την 6η σκέψου που υπήρξες συνεπής με τις σκέψεις τα λόγια σου και τις πράξεις σου και χαίρε δια τούτο, τη δε 7η ζητα βοήθεια για την όποια ασυνέπεια σου
• 5. Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, ίνα ευ σοι γένηται και ίνα μακροχρόνιος γένη επί της γης.
Εχε τη μανα σου και τον πατέρα σου σαν τα μονα και σταθερά σημεία προσανατολισμού σου (γιατι δεν μπορείς να έχεις και αλλα αφου με αυτά έμαθες τα γράμματα). Τίμα τους δλδ δώσε τους τιμή, ζυγισέ αυτά που σου λένε αυτά τα δυο σημεία για να δείς που θα βάλεις το τρίτο σημείο το δικό σου.
• 6. Ου φονεύσεις.
Γιατί μετά η συνέπεια σου θα πρέπει να ταυτίζεται πάντα με το φόνο και ως γνωστό you live by the sword you die by the sword
• 7. Ου μοιχεύσεις.
Το ιδιο. Θα πρέπει πάντα να μοιχεύεις για να είσαι συνεπής
• 8. Ου κλέψεις.
Παντού και πάντα κλέφτης; Καλά μαλάκας είσαι;
• 9. Ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή.
Τι τσιπάκια προσθεττικής μνήμης περιμένεις να ανακαλύψει η τεχνολογία για να μπορείς να θυμάσαι παντου και πάντα τα ψέμματα σου και να τα εμφανίζεις ως αλήθεια σου;
• 10. Ουκ επιθυμήσεις πάντα όσα τω πλησίον σου εστί.
Γιατί οδηγείσαι με κριτήριο του τι έχουν οι άλλοι; Η συνέπεια σου διαλύεται, είσαι οτι σου φέρνουν μπροστά σου για να το επιθυμήσεις ή οχι
Δηλαδή πουθενά δε σου λέει τι να κάνεις ακριβώς. Σου λέει τι να μη κάνεις για να μη χαθείς στις θάλασσες της ασυνέπειας και ταλαιπωρηθείς και ζείς την κόλαση σου εν ζωή. Μια εντολή σου δίνει δλδ την 11η: Την Συνέπεια σου και τα ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ.
Δε θα κουραστώ ποτέ να ουρλιάζω προς πάσα κατευθυνση οτι συνέλλαβα τη διαπίστωση επειδή με βοήθησαν οι συνομιλητές μου, χωρίς ΕΝΑΝ απο αυτούς δεν θα γράφαμε αυτά που διαπιστώναμε. Απο τη μια λυπούμαι που δε κατάφερα να βοηθήσω και εγω αυτούς να διαπιστώσουν το ιδιο. Απο την άλλη ποιός είμαι εγω που μπορεί να καθορίσει το τι πραγματικά γουστάρει να κάνει ο καθένας; Που και πως θα δικαιολογήσω προσωπική συνέπεια τολμώντας κατι τέτοιο;
Σκέφτομαι πάντως να ανοίξω άλλη ενότητα όπως ανέφερα για την- όπως όλοι λένε και ακούμε γύρω μας, αδιεξοδική- κοινωνικοπολιτική κατάσταση στην Ελλάδα μας που μένουμε εμείς οι φίλοι μας οι συγγενείς μας, που ζήσαν οι πατεράδες μας και οι φίλοι τους, οι παπούδες όλων μας. Γι αυτόν τον τόπο επιθυμώ να δοκιμάσω την συνέπεια μου και να σκεφτώ απαλλαγμένος απο κάθε ιδέα για τον εαυτό μου, πως μπορώ να συλλάβω τη λύση στο πρόβλημα μου, στο πρόβλημα της πατρίδας μου και όλων των ελλήνων που ζουν σε αυτήν και όλου του κόσμου που τη φιλοξενεί στο χάρτη του.
Δεν θα μπορέσω όμως μονος, ντε φάκτο. Χρειάζεται τουλάχιστον άλλος ένας ο οποίος ειτε συνειδητοποιώντας την συνέπεια ή την ασυνέπεια του να γουστάρει να δεί το όλον και να πει τι βλέπει σε όλους, για όλους. Αν δεν υπάρχει δεν το άνοιγω, αν υπάρξει ας το ανοίξει εκείνος και ακολουθώ σαν απλό ντοτ.
Bach - Matthäuspassion - 78 - Wir setzen uns
[youtube]tuevG8Tgtcs[/youtube]