Λόγος περί αθεΐας κι ελληνική πραγματικότητα

Εδώ μεταφέρονται τα ανενεργά θέματα. Ανενεργά θεωρούνται τα θέματα στα οποία έχει να γίνει ανάρτηση πάνω από 3 μήνες.
Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Ευθύμης
Δημοσιεύσεις: 3332
Εγγραφή: 18 Αύγ 2009 01:08
Όνομα Ιστότοπου: -

Στο νήμα christian-orthodox.gr η Αόρατη Μελάνη αναφέρει κάτι προσωπικό επί του θέματος που νομίζω ότι έχει άμεση σχέση με αυτό που λες. Το θέμα είναι αν μια κραυγή απελπισίας μάς κάνει υποκριτές.

Συμφωνώ ότι ο φόβος είναι βασικός παράγοντας για να προσκολληθεί κάποιος σε μια θρησκεία. Ο φόβος του θανάτου, της αρρώστιας, του μέλλοντος κτλ. . Από εκεί και πέρα όμως το ζητούμενο είναι να ζούμε έχοντας συμφιλιωθεί με τους φόβους μας και όχι κατευθυνόμενοι από αυτούς. Πολλοί από τους χριστιανούς λένε "ναι είσαι άθεος αλλά στην ανάγκη το θεό θα θυμηθείς" χωρίς να συνειδητοποιούν πόσο λίγο τιμάει αυτή η σκέψη τη "θρησκεία της αγάπης". Την παροιμία "ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του πιάνεται" μάλλον δεν την έχουν υπόψη. Επομένως, θεωρώ υποκρισία αυτή την άποψη των χριστιανών και δε θεωρώ υποκρισία τον αρχέγονο, φυσιολογικό, εξελικτικά ωφέλιμο φόβο που θα νιώσουμε μπροστά στον επερχόμενο θάνατο ή ατύχημα.

Για μένα υποκριτής είναι αυτός που θα γίνει από άθεος χριστιανός επειδή φοβήθηκε. Φως φανάρι ότι το κάνει για να σώσει το τομάρι του, ότι ο φόβος και ο τρόμος προηγούνται της... αγάπης και του θαυμασμού για το μεγαλείο του θεού. Επίσης υποκριτής για μένα είναι αυτός που θα γίνει από χριστιανός άθεος μόνο και μόνο για να τη λέει στους δικούς του και να το παίζει επανάσταση. Όχι σπάνια, οι δυο αυτές περιπτώσεις αφορούν ακριβώς το ίδιο άτομο σε διαφορετική φάση της ζωής του. Είναι οι περιπτώσεις που διαφημίζουν με χαρά οι χριστιανοί θεωρώντας ότι έσωσαν ακόμα ένα χαμένο πρόβατο... Στην πραγματικότητα το πρόβατο δεν έφυγε ποτέ απ' το βοσκό, απλά τού έκανε ναζάκια, για να χαριτολογήσω.

Στην Ελλάδα ο χριστιανικός αντίλογος στην αθεΐα είναι ακόμα σε αυτό το επίπεδο, στην απειλή του υπερκόσμιου βούρδουλα. Έτσι μάς παρουσιάζουν το θεό τους, όπως επίσης μας παρουσιάζουν την αλήθεια του ως υπόθεση της στατιστικής. "Οι περισσότεροι είναι χριστιανοί άρα μόκο". Βέβαια δε μας λένε τι είδους χριστιανοί είναι αυτοί. Επίσης δε μας λένε τι κοινωνικό, ΕΓΚΟΣΜΙΟ ρόλο είχε το να είναι κάποιος χριστιανός, και μάλιστα πιστός στη μία ή την άλλη εκκλησία (πατριαρχείο, εξαρχεία) πριν από όχι πολλά χρόνια... Τα περί "σοφίας και μεγαλείου της πλάσης που φανερώνουν την ύπαρξη κάποιου πλάστη" είναι κατά βάση ξενόφερτα.
Η αθεΐα δεν είναι το παν αλλά είναι μια καλή αρχή.
Άβαταρ μέλους
Λοξίας
Δημοσιεύσεις: 713
Εγγραφή: 22 Αύγ 2009 23:36
Όνομα Ιστότοπου: -

Εμένα θα μου επιτρέψεις να μην συμφωνήσω αγαπητέ Πάνο.
Panos έγραψε: Η αλήθεια είναι ότι αν ενστερνιστής κάτι σε μικρή ηλικία δεν το αποβάλεις ποτέ.. απλά μπορείς με την λογική να το καταπιέσεις.. όχι να το αποβάλεις και αυτό γιατί όπως έχω πει επανειλημμένα δεν μπορείς να απορρίψεις με την λογική κάτι που έχεις δεχτεί χωρίς καμιά λογική..
Γενικολογία που έρχεται σε αντίθεση με την κοινώς παρατηρούμενη πραγματικότητα.
Κάτω από αυτή την λογική, και τις πολύ διαδεδομένες προλήψεις με τις οποίες ερχόμαστε σε επαφή και εστερνιζόμαστε σε μικρή ηλικία, δεν θα έπρεπε να τις αποβάλουμε ποτέ. Αυτό όμως δεν συμβαίνει στην πλειονότητα των ανθρώπων. Ποιός πιστεύει στον "μπαμπούλα" ή στην "μαρμάγκα", ή σε όποιο άλλο τέρας παραμονεύει για να αρπάξει τα άτακτα παιδιά;
Αν υπάρχουν ενήλικες που πράγματι νοιώθουν έναν υποσυνείδητο φόβο για αυτά τα τέρατα της παιδικής μας ηλικίας, σίγουρα δεν έχουνε "μεγαλώσει" και ακόμα πιο σίγουρα πιστεύουν σε θεούς.
Panos έγραψε:Για αυτό το λόγο και όλοι στην ανάγκη λένε Θεέ μου (Παναγία μου, Χτιστέ μου, κλπ κλπ).. γιατί εκεί που υπερισχύει το υποσυνείδητο βγαίνει στην επιφάνεια το καταπιεσμένο..
Μιλώντας απολύτως προσωπικά σε διαβεβαιώνω πως όχι. Βρέθηκα δύο φορές σε κατάσταση όχι απλής ανάγκης, αλλά επικείμενου θανάτου, και το μόνο που μ' ενδιέφερε ήταν η οικογένειά μου που πίστευα πως δεν θα ξαναδώ. Και δεν επικαλέστηκα κανέναν για να αποτρέψει τον κίνδυνο.
Panos έγραψε:Για αυτό το λόγο είχα πει και σε μια άλλη συζήτηση ότι είμαι κατά της διδασκαλίας αμφιλεγόμενων επιστημονικών θεωριών σε μικρή ηλικία.. γιατί σε αυτή την ηλικία ο άλλος δεν κρίνει και δέχεται τα πάντα σαν γεγονότα..
Ποιές ακριβώς είναι οι "αμφιλεγόμενες επιστημονικές θεωρίες"; Συγκαταλέγεις και την θεολογία σε αυτές;
Panos έγραψε:Οπότε στην πράξη κανένας από όσους είχαν επαφή με την θρησκεία σε μικρή ηλικία δεν είναι άθεος...
Μεγάλη δήλωση, αλλά δεν εκφράζεις παρά μία εντελώς ατεκμηρίωτη προσωπική άποψη Πάνο.
Χρόνους πολλούς μετά την Αμαρτία που την είπανε Αρετή μέσα στις εκκλησίες και την ευλόγησαν...
- Οδ. Ελύτης
Άβαταρ μέλους
patroklos
Δημοσιεύσεις: 1714
Εγγραφή: 01 Ιούλ 2010 13:22
Όνομα Ιστότοπου: -

Ευθύμης έγραψε:

1) Συμφωνώ ότι ο φόβος είναι βασικός παράγοντας για να προσκολληθεί κάποιος σε μια θρησκεία. Ο φόβος του θανάτου, της αρρώστιας, του μέλλοντος κτλ. . Φως φανάρι ότι το κάνει για να σώσει το τομάρι του

2) Στην Ελλάδα ο χριστιανικός αντίλογος στην αθεΐα είναι ακόμα σε αυτό το επίπεδο. Τα περί "σοφίας και μεγαλείου της πλάσης που φανερώνουν την ύπαρξη κάποιου πλάστη" είναι κατά βάση ξενόφερτα.
πλατιάζω?

το θεμα "αθεια και ελληνικη πραγματικότητα" ειναι συγκεκριμένο όπως το θέμα "συγκομιδη του καλλιεργημένου μπρόκολου στην αρκαδία" ?????????

1) απο που προέρχεται ο φόβος? η εκκλησία και θρησκεία τον έφερε? οχι!
η θρησκεια πρόσθεσε και καποιους επιπλέον παράλογους φόβους για να αντιμετωπίσει και τους αληθινούς φοβους με μια μπάρα κιότι πάρει!- και με επιτυχία στους λιγότερο νοήμονες. Παρατήρησε 'οτι στην ακραία απελπισία και απόγνωση μειώνεται η ευφυια .
Ο αρχικός φόβος προέρχεται από την εκλογίκευση της αντίληψης ( οι συμβουλές και μεθόδοι των επικούρειων εχουν επιμελώς καταστραφεί σε αυτο το καίριο σημειο της ΑΙΤΙΑΣ για ανάγκη παραμύθας- δεν ειναι τυχαίο)
ο δευτερευων ψεύτικος φόβος μεταθανάτιας ή και τωρινης θεικής τιμωρίας δεν έχει και τόση σημασία στο παρόν
(Σε αυτο το σημειο τουλάχιστον πέτυχε ο επίκουρος)

στην γιόγκα εμαθα το εξης ρητό

"ότι λέω και σκέφτομαι και νιώθω προέρχεται είτε απο φόβο ειτε απο αγάπη. Η αποστολή μου είναι να μεταστρέψω όσο μπορώ τον φόβο σε αγάπη"

ειναι τόσο σαχλό όσο ειναι μια αυτόνομη αθεη αυτάρκης υπαρξη
ειναι το δυσκολότερο πράγμα που θα έκανα -ες ποτέ
παρατήρησε ότι δεν βασίζεται σε θεό αλλα στον εαυτό μας, και δεν ασχολείται με την εκλογίκευση της ιδεας του "θανάτου"

2) Ελλάδα 2010
ο χριστιανικός αντίλογος στην αθεία ! και μόνο το ότι το παρουσιάζεις έτσι, με καταθλίβει!
αλλα όχι τόσο όσο πχ "η θέση της διαφήμισης στην ενημέρωση του πολίτη"
ο χριστιανικός αντίλογος υπάγεται εναντίον της βασικής φύσης του ανθρώπου!
στην ελλάδα η φύση του ανθρώπου έχει υποβαθμιστει σε πολλά σημεία
αν όπως θέλω να φαντάζομαι , η καθαρή αφηρημένη αθεια ειναι άνθος στην φύση του ανθρώπου
όταν ξεπροβάλλει επιτέλους αυτη η αθεία, οι θεωρητικοί αντίλογοι εναντιον του ανθρώπου "συμμαζευονται" μόνοι τους γοργά

αλλα η υποβολή και ο μαζικός υπνωτισμός( σχήμα λόγου)
δεν επιβλήθηκαν για να πιστευουμε σε θεό
επιβληθηκαν για να καταναλώνουμε
για να δικαιώνεται η εγωιστικη αναζήτηση
για να υπάρχει ελεγχος και σιγουριά στην εκμετάλευση των ανθρώπων

τί τους καιει τους πατριάρχες? αν πιστευουν οι λαοί, ή αν κατέχουν περουσιακα την μιση ελλάδα?
αν εχουν επιβληθει οι παπάδες, δεν δίνουν και παράδειγμα στους τραπεζίτες? στους προέδρους?

οι πρόγονοι που δεν έχουμε πιά
το ειχαν μυριστεί
η εξουσία διαφθείρει - σε όλα τα επίπεδα
εναλλαγή και ανακύκλωση
σκουπιδιων
ανθρώπων σε πόστα εξουσιας
περιουσιας που "παραβάρυνε"

τρομάζουμε με την ιδέα ? εμείς οι αχάριστοι επισκέπτες?
ειναι γιατί όλοι μας ειμαστε βαθιά θρησκευόμενοι στην θρησκεία του Θέλω- μας "συμφέρει"

πραγματικά μας νοιαζει τί πιστευει ο τρωγλοδύτης ασκητής στην σπηλιά του?
Enjoy yourself. It's later than you think. / Διασκέδασε. Είναι πιό αργά από ό, τι νομίζεις

Chinese proverb /Κινεζική παροιμία
Άβαταρ μέλους
patroklos
Δημοσιεύσεις: 1714
Εγγραφή: 01 Ιούλ 2010 13:22
Όνομα Ιστότοπου: -

χωρίς θεωρία - ιδεολογια, φανταστείτε

η ορθόδοξη ελληνικη εκκλησια χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τους ενεργους πιστους

όσο υπαρχουν πρόβατα θα όριζουν την ύπαρξη και τον αριθμό των παπάδων

δεν δικαιολογούνται άλλα έσοδα ή περουσιακά στοιχεια

Make or break, αλλη μια ιδιωτική επιχείρηση, να δούμε πως θα τα κατάφερνε στην "κρίση"
Enjoy yourself. It's later than you think. / Διασκέδασε. Είναι πιό αργά από ό, τι νομίζεις

Chinese proverb /Κινεζική παροιμία
Άβαταρ μέλους
Ευθύμης
Δημοσιεύσεις: 3332
Εγγραφή: 18 Αύγ 2009 01:08
Όνομα Ιστότοπου: -

"Λόγος περί αθεΐας κι ελληνική πραγματικότητα" λέγεται και το θέμα το ορίζω στην αρχή. Αφορά την προσαρμογή των επιχειρημάτων των άθεων στην ελληνική πραγματικότητα ή τουλάχιστον έτσι το φαντάστηκα. Η προβληματική σου σχετικά με το κατά πόσο οι ανάγκες μάς κάνουν δούλους είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα που αξίζει το δικό του νήμα.

Τους "πατριάρχες" τούς καίει να πιστεύουν οι λαοί και "οι τρωγλοδύτες στη σπηλιά τους" γιατί στο όνομα αυτής της πίστης κατέχουν ό,τι κατέχουν, από αυτήν την πίστη αντλούν το κύρος τους και κατ' επέκταση λεφτά. Άλλο για το τι νοιάζονται, δεν αμφιβάλλω ότι η μεγάλη τους πλειοψηφία νοιάζεται για ο,τιδήποτε άλλο εκτός από τη "σωτηρία των ψυχών". Να σε τι χρησιμεύει ο χριστιανικός αντίλογος στην αθεΐα: εμποδίζει την εκκλησία να χάσει "συμβολικό κεφάλαιο", κάτι που αργά ή γρήγορα θα μεταφραστεί σε απώλεια υλικών αγαθών και υλικών συμφερόντων (λιγότεροι στην εκκλησία άρα και λιγότερες δωρεές, λιγότερα ρεγάλα στον παπά για να κάνει μια τελετή, φορολόγηση της εκκλησίας χωρίς παραθυράκια, παύση των πληρωμής των μισθών των παπάδων απ' το δημόσιο κτλ. ).

Η ορθόδοξη χριστιανική παράδοση είναι πιο "λιτή", περισσότερο φανατική, ποντάρει πολλά στην "πνευματικότητα" και στο ρόλο της εκκλησίας ως σημείο αναφοράς των Ελλήνων σε περιόδους όπως η Τουρκοκρατία και ο Μακεδονικός Αγώνας (άσχετα με τις προθέσεις των ανώτερων και αρκετών κατώτερων κληρικών). Έχει ελαφρώς διαφορετικό δόγμα (πχ στον ορθόδοξο χριστιανισμό δεν υπάρχει η πίστη περί "αρπαγής των πιστών" όταν αρχίσουν τα γεγονότα της αποκάλυψης) και αντιμετωπίζει διαφορετικά ορισμένα ζητήματα σε σχέση με τους καθολικούς και τους προτεστάντες (πχ το δίλημμα ευφυής σχεδιασμός ή εξέλιξη δεν έχει τόση βαρύτητα στην Ελλάδα, ακόμα έστω). Έχει χάσει σημαντικό κομμάτι του κύρους της αλλά εξακολουθεί να έχει κοσμικά - κρατικά στηρίγματα και το δόγμα της παραδόξως θεωρείται σωστό ακόμα και από "χλιαρούς" χριστιανούς που θυμούνται την εκκλησία τρεις φορές το χρόνο (αντί να τους προβληματίσει αυτή τους η απροθυμία να ασχοληθούν περισσότερο...) . Όλα αυτά δεν αντιμετωπίζονται με απλή μετάφραση των επιχειρημάτων άθεων άλλης καταγωγής, χρειάζεται και μια προσαρμογή. Καλώς ή κακώς, το να είναι κανείς κοσμικός - άθεος είναι μια επιλογή που ακόμα χρειάζεται υπεράσπιση, ακόμα παλεύει για να γίνει μια αποδεκτή επιλογή...
Η αθεΐα δεν είναι το παν αλλά είναι μια καλή αρχή.
Απάντηση