Σελίδα 1 από 3

Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 11:54
από onou12345
Αυτό που λέω και στον τίτλο. Ανοίγω αυτό το θέμα με αφορμή αυτό http://www.physics4u.gr/articles/2005/godingenes.html. Δεν το έχω διαβάσει απλά ο τίτλος μου κίνησε το ενδιαφέρον. Δηλαδή γεννιόμαστε θρήσκοι και μετά από εμπειρίες και σκέψεις γινόμαστε άθεοι; Εγώ πάντως δεν ήμουν πάντα άθεος, πρόσφατα έγινα. Πείτε μου την γνώμη σας πάνω στο θέμα.

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 12:00
από tactical
Σιγά μην γεννιόμαστε και χριστιανοί.

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 12:05
από onou12345
Διαφωνώ, είμαι σίγουρος πως πολλοί εδώ μέσα (όπως και εγώ) δεν ήταν πάντα άθεοι.

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 12:33
από tactical
Άλλο είπα.
Ούτε χριστιανοί γεννιόμαστε, ούτε συνειδητοποιημένοι άθεοι.

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 12:38
από fr0g
Ούτε ένθεοι γεννιόμαστε. Ούτε καν μας απασχολεί το θέμα. Αλλά πριν καλά καλά αποκτήσουμε συνείδηση του εαυτού μας, μας το εμφυτεύουν οι γύρω μας. Γιαυτό και τα παιδιά συνήθως αποκτούν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των γονέων τους. Όχι επειδή γεννιόμαστε με το γονίδιο της θρησκείας.

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 12:41
από tactical
fr0g έγραψε:Αλλά πριν καλά καλά αποκτήσουμε συνείδηση του εαυτού μας, μας το εμφυτεύουν οι γύρω μας.
Αυτά που μας εμφυτεύονται από την οικογένεια και την κοινωνία αποτελούν στοιχεία/πληροφορίες από τη δεξαμενή της κουλτούρας του κάθε τόπου.
fr0g έγραψε:γονίδιο της θρησκείας.
Τί άλλο θα σκεφτούν να δημιουργήσουν αυτοί οι θρησκόληπτοι!
Ακούς εκεί "γονίδιο της θρησκείας"!

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 13:16
από Λοξίας
Τα πρώτα ίχνη "θρησκείας" τα ανιχνεύουμε κάπου 12.000 χρόνια πριν.
Και σίγουρα 7-8 χιλιάδες χρόνια πριν από σήμερα, έχουμε καθαρές αποδείξεις.

Η Συλλογική Μνήμη και το Συλλογικό Ασυνείδητο τώρα, μπορεί να μην είναι
αποδεκτά 100% από όλους τους σχετικούς επιστήμονες, καθώς δεν υπάρχουν
απτές αποδείξεις, αλλά τουλάχιστον κατέχουν μία βαρύνουσα άποψη στις
αντίστοιχες επιστήμες.

Δεν γεννιόμαστε ένθεοι ή άθεοι. Αυτό είναι σίγουρο.

Αλλά αν θέλουμε να συνυπολογίσουμε όλες τις παραμέτρους, εισάγοντας και τις
παραπάνω έννοιες, θα μπορούσε να πει κάποιος (και το έχουν υποστηρίξει),
πως γεννιόμαστε με ένα δυναμικό, μία εν δυνάμει τάση, να "στραφούμε" ενστικτωδώς
προς την θρησκεία.

[Αντίστοιχο παράδειγμα υπάρχει στον περίφημο "φόβο του σκοταδιού",
που καταλαμβάνει όλα τα νήπια κάποια στιγμή μεταξύ 4 και 5 ετών,
ανεξάρτητα από το αν τα έχει φοβίσει το περιβάλλον τους ή όχι.]

Με δεδομένο την δομή της κοινωνίας, όπου η θρησκευτική πλύση εγκεφάλου,
αρχίζει από την νηπιακή ηλικία, αυτή η "τάση" (αν υπάρχει λέμε), εκδηλώνεται έντονα.
Η κατοπινή βέβαια εκπαίδευση, μόρφωση και επίδραση του περιβάλλοντος,
θα καθορίσει το τί τελικά θα είμαστε.

Έτσι νομίζω.

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 13:26
από Γιατρος Του Ικα
Το λεγόμενο γονίδιο της θρησκείας ή του θεού είναι μιά υπόθεση,που σκοπό έχει να εξηγήσει γιατί μερικοί άνθρωποι έχουν θρησκευτικά (ή άλλου τύπου) οράματα ή παραισθήσεις.Δεν σημαίνει ότι είμαστε από τη φύση μας προγραμματισμένοι να πιστεύουμε στον θεό,όπως νομίζουν μερικοί ακόμη και άθεοι.Παρόλα αυτά δεν παύει να είναι μιά υπόθεση αστήρικτη και τραβηγμένη απ'τα μαλλιά.

Παραθέτω από wikipedia:"...VMAT2 (το εν λόγω δήθεν "γονίδιο του Θεού") appears to be involved in the transport of the neurotransmitter monoamine across the synapses of the brain."

Και από την κριτική:"Carl Zimmer claimed that, given the low explanatory power of VMAT2, it would have been more accurate for Hamer to call his book A Gene That Accounts for Less Than One Percent of the Variance Found in Scores on Psychological Questionnaires Designed to Measure a Factor Called Self-Transcendence, Which Can Signify Everything from Belonging to the Green Party to Believing in ESP, According to One Unpublished, Unreplicated Study."

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 13:46
από Κόκκινη Τζιχάντ
Το αν είναι στα γονίδιά μας η θρησκεία μπορεί να διαπιστωθεί εύκολα αν πάρεις ένα παιδί και το αναθρέψεις χωρίς καμιά αναφορά σε θρησκεία. Αν ανακαλύψει τη θρησκεία μόνο του τότε όντως.

Φυσικά κάτι τέτοιο είναι απίθανο, όπως αντίστοιχα είναι απίθανο να μεγαλώσει πολιτισμένα ένα παιδί αν το πετάξεις στη φύση: θα γίνει αγρίμμι. Κι αυτό διότι ο ανθρώπινος πολιτισμός, όπως και η θρησκεία, είναι συλλογικές-κοινωνικές δημιουργίες που χρειάστηκαν αιώνες και χιλιετίες.

Να γιατί δεν έχει κανένα νόημα να αναζητείς τις ρίζες της θρησκείας με εξελικτικούς-δαρβινικούς όρους, όπως κάνουν πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο Dawkins.

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 15:13
από Λοξίας
Κόκκινη Τζιχάντ έγραψε:Το αν είναι στα γονίδιά μας η θρησκεία μπορεί να διαπιστωθεί εύκολα αν πάρεις ένα παιδί και το αναθρέψεις χωρίς καμιά αναφορά σε θρησκεία. Αν ανακαλύψει τη θρησκεία μόνο του τότε όντως.
Διαφωνώ. Πόσο "εύκολο" είναι να γίνει κάτι τέτοιο; Ποιός είναι αυτός που θα δώσει
το παιδί του για ένα τέτοιο πείραμα;
Πως θα γίνει να μεγαλώσει ένα παιδί χωρίς καμμιά αναφορά στην θρησκεία;
Που θα μεγαλώσει; σε ένα απομονωμένο, από τον υπόλοιπο κόσμο, ίδρυμα;

Προσωπικά δεν μίλησα για γονίδιο θρησκείας, ούτε για "προγραμματισμό".
Δεν πιστεύω σε κανένα από τα δύο, και οι όποιες έρευνες πάνω και στα δύο
αντικείμενα έχουν αποτύχει παταγωδώς, παρ' όλες τις προσπάθειες των
οπαδών της ευφυούς δημιουργίας για το αντίθετο.
Ανέφερα κάποιες ιδέες που έχουν προταθεί πάνω στην έρευνα της καταγωγής
των θρησκειών.

Ήδη μίλησα για τον καθολικά παρατηρούμενο "φόβο του σκοταδιού" στα νήπια.
Δεν υπάρχει καμμία άλλη καλύτερη εξήγηση από την υπόθεση πως έχει μεταφερθεί,
μέσω του συλλογικού ασυνείδητου, ο φόβος της νύχτας των προγόνων μας,
εξ αιτίας της τότε μεγάλης τους αδυναμίας, να προστατευθούν στο σκοτάδι.
Φωτιά δεν υπήρχε ακόμα και ως γνωστόν τα μεγάλα σαρκοβόρα από τότε κυνηγούσαν
την νύχτα. Και την νύχτα ο άνθρωπος ήταν το ευκολότερο θήραμα. Και είναι ακόμα.

Η υπόθεση/θεωρία αυτή (σχετικά με την εν δυνάμει τάση για θρησκευτικότητα λόγω ασυνειδήτου) αναπτύσσεται περαιτέρω, δεν τα θυμάμαι όλα.

Τονίζω και πάλι πως είναι υπόθεση, θεωρία. Δεν είναι αποδεδειγμένο γεγονός.
Στην επιστήμη όμως, μέχρι να καταρριφθεί μία θεωρία, απλά δεν απορρίπτεται.

Κόκκινη Τζιχάντ έγραψε: Φυσικά κάτι τέτοιο είναι απίθανο, όπως αντίστοιχα είναι απίθανο να μεγαλώσει πολιτισμένα ένα παιδί αν το πετάξεις στη φύση: θα γίνει αγρίμμι. Κι αυτό διότι ο ανθρώπινος πολιτισμός, όπως και η θρησκεία, είναι συλλογικές-κοινωνικές δημιουργίες που χρειάστηκαν αιώνες και χιλιετίες.

Να γιατί δεν έχει κανένα νόημα να αναζητείς τις ρίζες της θρησκείας με εξελικτικούς-δαρβινικούς όρους, όπως κάνουν πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο Dawkins.
Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω και πάλι :)

Για την μελέτη και ανάλυση των κοινωνικών δομών στην ανθρώπινη εξέλιξη, δεν αρκεί
μόνον η κοινωνιολογία. Ένα σωρό άλλες επιστήμες εμπλέκονται είτε επικουρικά,
είτε είναι αναγκαίες.
Επίκουρες είναι η Ιστορία, η Γεωλογία, η Γεωγραφία, η Εθνολογία, η Ψυχολογία κ.λπ
Αλλά είναι απαραίτητες η Κοινωνιολογία, Ανθρωπολογία, η Παλαιοανθρωπολογία
και η πριν 50 χρόνια ιδρυθείσα Κοινωνιοβιολογία.
Και από την στιγμή που εμπλέκεται η Βιολογία, η εξελικτική θεωρία έχει λόγο
στην μελέτη.

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 15:25
από Κόκκινη Τζιχάντ
Λοξίας έγραψε:
Κόκκινη Τζιχάντ έγραψε:Το αν είναι στα γονίδιά μας η θρησκεία μπορεί να διαπιστωθεί εύκολα αν πάρεις ένα παιδί και το αναθρέψεις χωρίς καμιά αναφορά σε θρησκεία. Αν ανακαλύψει τη θρησκεία μόνο του τότε όντως.
Διαφωνώ. Πόσο "εύκολο" είναι να γίνει κάτι τέτοιο; Ποιός είναι αυτός που θα δώσει
το παιδί του για ένα τέτοιο πείραμα;
Πως θα γίνει να μεγαλώσει ένα παιδί χωρίς καμμιά αναφορά στην θρησκεία;
Που θα μεγαλώσει; σε ένα απομονωμένο, από τον υπόλοιπο κόσμο, ίδρυμα;

Προσωπικά δεν μίλησα για γονίδιο θρησκείας, ούτε για "προγραμματισμό".
Δεν πιστεύω σε κανένα από τα δύο, και οι όποιες έρευνες πάνω και στα δύο
αντικείμενα έχουν αποτύχει παταγωδώς, παρ' όλες τις προσπάθειες των
οπαδών της ευφυούς δημιουργίας για το αντίθετο.
Ανέφερα κάποιες ιδέες που έχουν προταθεί πάνω στην έρευνα της καταγωγής
των θρησκειών.

Ήδη μίλησα για τον καθολικά παρατηρούμενο "φόβο του σκοταδιού" στα νήπια.
Δεν υπάρχει καμμία άλλη καλύτερη εξήγηση από την υπόθεση πως έχει μεταφερθεί,
μέσω του συλλογικού ασυνείδητου, ο φόβος της νύχτας των προγόνων μας,
εξ αιτίας της τότε μεγάλης τους αδυναμίας, να προστατευθούν στο σκοτάδι.
Φωτιά δεν υπήρχε ακόμα και ως γνωστόν τα μεγάλα σαρκοβόρα από τότε κυνηγούσαν
την νύχτα. Και την νύχτα ο άνθρωπος ήταν το ευκολότερο θήραμα. Και είναι ακόμα.

Η υπόθεση/θεωρία αυτή (σχετικά με την εν δυνάμει τάση για θρησκευτικότητα λόγω ασυνειδήτου) αναπτύσσεται περαιτέρω, δεν τα θυμάμαι όλα.

Τονίζω και πάλι πως είναι υπόθεση, θεωρία. Δεν είναι αποδεδειγμένο γεγονός.
Στην επιστήμη όμως, μέχρι να καταρριφθεί μία θεωρία, απλά δεν απορρίπτεται.
Προφανώς είναι υποθετικό το πείραμα, κανένας γονιός δε θα δώσει το παιδί του. Υπάρχουν όμως παραδείγματα ανθρώπων που μεγάλωσαν πχ στη ζούγκλα και φυσικά ούτε θεό επινόησαν ούτε τίποτα τέτοιο. Η θρησκεία είναι φαινόμενο που εμφανίζεται σε ένα ορισμένο επίπεδο ανάπτυξης του πολιτισμού μας (και θα εξαφανιστεί σε ένα άλλο λέω εγώ).

Ο φόβος του σκοταδιού πιθανώς να ανήκει και στο επίπεδο των ενστίκτων μιας και ο άνθρωπος είναι ημερόβιο ζώο, αλλά και πάλι αυτό τι σχέση έχει να κάνει με τη θρησκεία.
Λοξίας έγραψε:
Κόκκινη Τζιχάντ έγραψε: Φυσικά κάτι τέτοιο είναι απίθανο, όπως αντίστοιχα είναι απίθανο να μεγαλώσει πολιτισμένα ένα παιδί αν το πετάξεις στη φύση: θα γίνει αγρίμμι. Κι αυτό διότι ο ανθρώπινος πολιτισμός, όπως και η θρησκεία, είναι συλλογικές-κοινωνικές δημιουργίες που χρειάστηκαν αιώνες και χιλιετίες.

Να γιατί δεν έχει κανένα νόημα να αναζητείς τις ρίζες της θρησκείας με εξελικτικούς-δαρβινικούς όρους, όπως κάνουν πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο Dawkins.
Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω και πάλι :)

Για την μελέτη και ανάλυση των κοινωνικών δομών στην ανθρώπινη εξέλιξη, δεν αρκεί
μόνον η κοινωνιολογία. Ένα σωρό άλλες επιστήμες εμπλέκονται είτε επικουρικά,
είτε είναι αναγκαίες.
Επίκουρες είναι η Ιστορία, η Γεωλογία, η Γεωγραφία, η Εθνολογία, η Ψυχολογία κ.λπ
Αλλά είναι απαραίτητες η Κοινωνιολογία, Ανθρωπολογία, η Παλαιοανθρωπολογία
και η πριν 50 χρόνια ιδρυθείσα Κοινωνιοβιολογία.
Και από την στιγμή που εμπλέκεται η Βιολογία, η εξελικτική θεωρία έχει λόγο
στην μελέτη.
Το τι λόγο έχει η βιολογία στη μελέτη των ανθρώπινων κοινωνιών θέλει μεγάλη τεκμηρίωση και δεν μπορεί να υποστηρίζεται έτσι απλά. Σήμερα πάντως κάτι τέτοιο δεν είναι γενικότερα αποδεκτό (αν εξαιρέσεις τον κοινωνικό δαρβινισμό σήμερα στις ΗΠΑ). Και μάλιστα το προηγούμενο που υπάρχει για τέτοια εφαρμογή της βιολογίας είναι η πλήρως στρατευμένη χρήση της από την πλευρά φασιστικών καθεστώτων, μιας και οι απόπειρες αυτές πάντα οδήγησαν σε έξαρση του ρατσισμού: ευγονική (κοινωνικός ρατσισμός, βλέπε ναζιστική Γερμανία και μεσοπολεμικές ΗΠΑ), ρατσισμός (φυλετικός διαχωρισμός, δικαιολόγηση της δουλείας) κτλ.

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 15:38
από earthian
Ουτε με το ονομα μας δε γεννιομαστε!

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 17:23
από Λοξίας
Όχι όχι, δεν είχα σκοπό να βάλω από την πίσω πόρτα την βιολογία για να υπόστηρίξω
κάποια ρατσιστική ιδεολογία.
Όταν τα διάβαζα αυτά (καμμία σχέση με ρατσισμό επαναλαμβάνω), εύρισκα δικαιολογημένη
αυτή την προσέγγιση στην προσπάθεια να εξηγηθεί το φαινόμενο της θρησκευτικότητας.
Όλα αυτά εξετάζοντο κάτω από την απορία των συγγραφέων, για ποιό λόγο υπάρχει
τέτοια παράλογη συμπεριφορά όπως το "θρησκευτικό φορτίο".
Γιατί δηλαδή οι άνθρωποι φέρουν αυτό το φορτίο. Πως το αποκτούν.

Και ούτε υπεστήριξαν πως αυτό ήταν, το βρήκανε και τέλος.
Αντιθέτως δεν κατέληγαν σε συμπέρασμα, διότι και η θεωρία δεν έχει ισχυρά
επιχειρήματα και αποδείξεις, ούτε και μπορεί να επιβεβαιωθεί πειραματικά,
αλλά και επειδή και άλλες θεωρίες έχουν την ίδια απόδοση στην ερμηνεία του φαινομένου.

Το παράδειγμα του φόβου του σκοταδιού, ερμηνευόταν σαν απόρροια του φόβου
των πρωτανθρώπων εξ αιτίας των επιθέσεων που εδέχοντο την νύχτα.
"Έμαθαν" έτσι πως το σκοτάδι είναι "κακό" πράγμα και αυτή η γνώση, με την πάροδο
των αιώνων, γράφτηκε στο συλλογικό ασυνείδητο.
Και εκδηλώνεται και σήμερα μόλις τα νήπια αναπτύξουν αντίληψη του περιβάλλοντος.

Κατ' αυτήν την έννοια, πρότειναν την ιδέα μήπως και η φοβισμένη θρησκευτικότητα
των ανθρώπων (όταν άρχισαν να αναπτύσουν θρησκείες), πέρασε επίσης στο ασυνείδητο
σαν μία "εν δυνάμει" δυνατότητα, την οποία και φροντίζουν να καλλιεργούν δεόντως,
οι εκκλησιαστικοί ταγοί.

Δεν είναι αξίωμα αυτό, μία θεωρία είναι όπως τόσες άλλες.
Και δεν ανήκει στην στρατευμένη επιστήμη.
Αφού δεν μπορεί να αποδειχθεί ευθέως, απλά την έχω στην άκρη του νου μου.
.

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 19:01
από Ευθύμης
Όπως ήδη ειπώθηκε, κανείς δε γεννιέται ένθεος ή άθεος. Προσωπικά είχα τις αμφιβολίες μου από μικρός χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι θετικό ή αρνητικό για μένα.

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 20:22
από AoratiMelani
Λοξίας έγραψε:Δεν υπάρχει καμμία άλλη καλύτερη εξήγηση από την υπόθεση πως έχει μεταφερθεί,
μέσω του συλλογικού ασυνείδητου, ο φόβος της νύχτας των προγόνων μας,
εξ αιτίας της τότε μεγάλης τους αδυναμίας, να προστατευθούν στο σκοτάδι.
Υπάρχει καλύτερη εξήγηση.

Τα νήπια που φοβούνταν το σκοτάδι απέφευγαν να κυκλοφορήσουν μόνα τους στα σκοτεινά, με αποτέλεσμα να γλιτώνουν από τους κινδύνους που έκρυβε η νύχτα. Έτσι επιβίωναν περισσότερα νήπια με φόβο του σκοταδιού, ενώ τα νήπια που δεν φοβούνταν το σκοτάδι σκοτώνονταν συχνότερα από νυκτόβια αρπακτικά. Έτσι τα γονίδια που καθόριζαν τη συμπεριφορά "φόβος του σκοταδιού" διαδόθηκαν στον πληθυσμό.

Δεν χρειάζεται να καταφύγουμε στην υπόθεση της ύπαρξης ενός "συλλογικού ασυνείδητου" (κάτι που δεν ξέρουμε αν υπάρχει - αναρωτιέμαι αν αυτοί που χρησιμοποιούν την έκφραση ξέρουν τι ακριβώς εννούν).

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 20:31
από AoratiMelani
Για να γυρίσω στο αρχικό θέμα του ποστ, εγώ δεν ήμουν πάντα άθεη.

Προφανώς, γεννήθηκα χωρίς άποψη για το θέμα του θεού. Οι γονείς μου δεν ήταν έντονα θρήσκοι, αλλά τηρούσαν κάποια τυπικά (ανάσταση, επιτάφιος, νηστεία τη μεγάλη εβδομάδα και κοινωνία). Η μάνα μου πίστευε, ο πατέρας μου δεν εκφραζόταν πάνω στο θέμα. Εγώ πίστευα στο θεό, μάλιστα είχα μια έντονη ροπή στην πνευματική αναζήτηση. Στην εφηβεία άρχισα να αμφισβητώ όχι τον θεϊσμό, αλλά την ΧΟ εκκλησία. Έβλεπα τα χάλια του ιερατείου, την υποκρισία, την σαθρότητα του δόγματος. Άρχισα να πιστεύω ότι υπάρχει θεός μεν, αλλά ότι καθένας πρέπει να τον αναζητήσει μόνος του, μέσα του κλπ.

Ξεκίνησα να διαβάζω την αγία γραφή, σε μια προσπάθεια να προσεγγίσω τον θεό μόνη μου. Η απογοήτευση ήταν τεράστια. Ένα συνονθύλευμα αρχάιων μύθων, αφελές, αντιφατικό, συχνά αποκρουστικό. Ακόμα και η καινή διαθήκη δεν είχε τίποτε ιδιαίτερο να μου προσφέρει, είχε σημεία που έμοιαζαν χωρίς νόημα, είχε κενά, αντιφάσεις.

Απέρριψα τον χριστιανισμό, αλλά εξακολουθούσα να πιστεύω στην μεταφυσική. Ψαχνόμουν με τον βουδισμό, μου άρεσαν οι ζεν παραβολές, διάβαζα, σκεπτόμουν. Μέχρι που έκανα την εξής σκέψη: η πληροφορία για την ύπαρξη θεού προέρχεται πάντα από τα ιερατεία. Όλα τα ιερατεία είναι εμφανώς διεφθαρμένα και ανάξια. Επομένως και η πληροφορία είναι αναξιόπιστη. Τα ιερά βιβλία είναι όλα αρχαίοι μύθοι και θρύλοι χωρίς καμμία βάση. Δεν είναι ιστορικά ντοκουμέντα. Δεν αποδεικνύουν τίποτα.

Είδα ότι λογικά τίποτε δεν στηρίζει την υπόθεση της ύπαρξης θεού (ούτε κανενός άλλου "υπερφυσικού" φαινομένου).

Από τότε έγινα άθεη κι έπαψα να "αναζητώ τον θεό". Πέρασαν όμως πολλά χρόνια μέχρι να εκφράσω την αθεία μου στην πράξη (ντρεπόμουν να μην φιλάω το χέρι των παπάδων, ένιωθα άσχημα να μην κάνω τον σταυρό μου όταν "έπρεπε", τέτοια πράγματα). Όταν έκανα την κόρη μου, σκεφτόμουν τα περί βάφτισης, και ο άντρας μου μού είπε "δεν χρειάζεται να την βαφτίσουμε". Ομολογώ ότι δεν το είχα διανοηθεί καν! Εννοείται ότι καταχάρηκα, και φυσικά δεν την βαφτίσαμε.

Τώρα πλέον ούτε στην ανάσταση δεν πηγαίνω και δεν έχω κανένα πρόβλημα.

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 21:31
από Λοξίας
AoratiMelani έγραψε:
Λοξίας έγραψε:Δεν υπάρχει καμμία άλλη καλύτερη εξήγηση από την υπόθεση πως έχει μεταφερθεί,
μέσω του συλλογικού ασυνείδητου, ο φόβος της νύχτας των προγόνων μας,
εξ αιτίας της τότε μεγάλης τους αδυναμίας, να προστατευθούν στο σκοτάδι.
Υπάρχει καλύτερη εξήγηση.

Τα νήπια που φοβούνταν το σκοτάδι απέφευγαν να κυκλοφορήσουν μόνα τους στα σκοτεινά, με αποτέλεσμα να γλιτώνουν από τους κινδύνους που έκρυβε η νύχτα. Έτσι επιβίωναν περισσότερα νήπια με φόβο του σκοταδιού, ενώ τα νήπια που δεν φοβούνταν το σκοτάδι σκοτώνονταν συχνότερα από νυκτόβια αρπακτικά. Έτσι τα γονίδια που καθόριζαν τη συμπεριφορά "φόβος του σκοταδιού" διαδόθηκαν στον πληθυσμό.

Δεν χρειάζεται να καταφύγουμε στην υπόθεση της ύπαρξης ενός "συλλογικού ασυνείδητου" (κάτι που δεν ξέρουμε αν υπάρχει - αναρωτιέμαι αν αυτοί που χρησιμοποιούν την έκφραση ξέρουν τι ακριβώς εννούν).
Ναι, μου αρέσει και αυτή η εξήγηση που δίνει η εξελικτική θεωρία.

Ο Γιούνγκ ήταν αυτός που έπλασε τον όρο συλλογικό ασυνείδητο.
Ίσως να μην ήξερε και εκείνος τί ακριβώς εννοούσε, καθώς πίστευε σε πολλές αηδίες.
Ο όρος επανήλθε στο προσκήνιο, χάρις στην υπόθεση του Ντώκινς περί "μιμιδίων".

ΥΓ. μην ξεχνάμε πως και εξήγηση της εξελικτικής θεωρίας, αν και απλούστερη (συμφωνεί και το Ξυράφι του Occam), δεν παύει να μην διαθέτει τις συντριπτικές εκείνες αποδείξεις οι οποίες θα έδιναν το τελειωτικό χτύπημα στις παραθεωρίες (κατά το παρετυμολογίες), αν τις επιθυμείς τέτοιες.
.

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 27 Αύγ 2009 21:41
από tactical
onou12345 έγραψε:Αυτό που λέω και στον τίτλο. Ανοίγω αυτό το θέμα με αφορμή αυτό http://www.physics4u.gr/articles/2005/godingenes.html. Δεν το έχω διαβάσει απλά ο τίτλος μου κίνησε το ενδιαφέρον. Δηλαδή γεννιόμαστε θρήσκοι και μετά από εμπειρίες και σκέψεις γινόμαστε άθεοι; Εγώ πάντως δεν ήμουν πάντα άθεος, πρόσφατα έγινα. Πείτε μου την γνώμη σας πάνω στο θέμα.
Όχι δεν ήμουν πάντα άθεος και πρόσφατα μάλιστα σκέφτομαι να επιστρέψω στη χριστιανική πίστη.
ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ.

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 28 Αύγ 2009 13:56
από Darkchilde
onou12345 έγραψε:Αυτό που λέω και στον τίτλο. Ανοίγω αυτό το θέμα με αφορμή αυτό http://www.physics4u.gr/articles/2005/godingenes.html. Δεν το έχω διαβάσει απλά ο τίτλος μου κίνησε το ενδιαφέρον. Δηλαδή γεννιόμαστε θρήσκοι και μετά από εμπειρίες και σκέψεις γινόμαστε άθεοι; Εγώ πάντως δεν ήμουν πάντα άθεος, πρόσφατα έγινα. Πείτε μου την γνώμη σας πάνω στο θέμα.
Άθεη δεν ήμουν πάντα, ενάντια στην θρησκεία από πολύ μικρή. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, "πίστευα" σε μία συμπαντική συνείδηση θα το έλεγα, αλλά σίγουρα όχι σε θρησκευτικούς θεούς. Μάλλον, δεν ήταν καν συνείδηση, αλλά περισσότερο μία δύναμη σε στυλ Force του Star Wars. Από τότε που το είδα, όταν ήμουν έφηβη, είχα βρεί κατά κάποιον τρόπο την δική μου πίστη (ή απλά ψαχνόμουν για κάτι)΄ αλλά σιγά σιγά διαβάζοντας, και μετά από διάφορα γεγονότα, διάφορες σκέψεις κλπ. έγινα τελικά άθεη. Η μάλλον ήμουν άθεη αλλά δεν το είχα καταλάβει μέχρι που διάβασα το The God Delusion. Χωρίς αστεία, δεν είναι ότι ο Dawkins Μου έδωσε κάτι συγκεκριμένο, αλλά ότι με έκανε να καταλάβω ότι στην ουσία ήμουν άθεη. Τα επιχειρήματα στο βιβλίο του τα είχα σκεφτεί και τα είχα πεί πολλές φορές, αλλά δεν είχα κάτσει να τα συγκεντρώσω και να καταλάβω ότι στην πραγματικότητα δεν πίστευα, αλλά μερικές φορές απλά ακολουθούσα...

Τα τελευταία 2-3 χρόνια, το έχω κάνει έθιμο, Μεγάλη Παρασκευή να τρώω κρέας, επίτηδες. Και αν δεν έχει θα πάω να ζητήσω, θα πάω έξω να φάω αρκεί να είναι κρέας. Ένας φίλος μου μαζί με 1-2 άλλους, κάθε Μεγάλη Παρασκευή ψήνουν στα κάρβουνα, παϊδάκια και παρόμοια...

Re: Ήσασταν πάντα άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 09 Σεπ 2009 16:05
από aristotelis_1
ενταξει εγω μεγαλη παρασκευη για καθαρα σαν εθιμο και συνηθεια δε τρωο, αλλα καθε τεταρτη και παρασκευη επιτιδες τρωο κρεας,,, ερωτιση απο ποτε σταματησατε να πηγαινετε εκκλησια και εχετε κανα περιστατικο να πειτε? εγω μια χρονια μεγαλη παρασκευη ειχα παει στον επιταφιο και ειχε ερθει και μια γυναικα να προσκινησει ο υπευθινος εκει της εκκλησιας δεν την αφεισε να μπει μεσα γιατι φωρουσε παντελονι,,,,,,