Επικίνδυνες Χριστιανικές διδαχές και ανορθολογισμός.

Συζητήσεις σχετικά με τις διάφορες θρησκείες και τις εκκλησίες τους
Απάντηση
silver80
Δημοσιεύσεις: 7
Εγγραφή: 03 Απρ 2015 12:01
Όνομα Ιστότοπου: -

Γνωρίζω ότι κάποιοι άθεοι-αγνωστικιστές αντιμετωπίζουν τη θρησκεία με αδιαφορία, θεωρούν ότι δεν είναι κακό να είσαι θρησκευόμενος αρκεί να μην προσπαθείς να το επιβάλλεις στους άλλους. Προσωπικά έχω άλλη άποψη, είμαι εναντίον κάθε θρησκείας γιατί πιστεύω πως αποτελούν τροχοπέδη για την πρόοδο της ανθρωπότητας, την ψυχολογική μας ισορροπία και καλλιεργούν το μίσος, παρότι ισχυρίζονται ότι πράττουν το αντίθετο.

Έχοντας μεγαλώσει σ’ ένα χριστιανικό περιβάλλον γνώρισα από πρώτο χέρι πως το χειρότερο που μπορεί να πάθει κάποιος όταν είναι προσκολλημένος στη θρησκεία είναι να καταλύσει τον ορθολογισμό από τον τρόπο σκέψης του και να δέχεται άκριτα ως σοφό και ορθό μόνο ότι λένε οι θεολόγοι και οι ιερείς ακόμα και όταν δεν το καταλαβαίνει. Σε συνδυασμό με ότι η θρησκεία έχει αναλύσει κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής, αυτός ο ανορθολογισμός επεκτείνεται σε όλη τη ζωή του πιστού. Κατ’ επέκταση οι άνθρωποι που θ’ ασπαστούν τον χριστιανισμό ως οδηγό ζωής, φιλτράρουν την καθημερινότητα τους μέσα από αυτό το ανορθολογικό πρίσμα, τις ανθρώπινες σχέσεις, τα επαγγελματικά, τη διασκέδαση, την παιδεία που θα λάβουν τα παιδιά τους, τις τέχνες, τις ασθένειες, τη διατροφή.

Θα φέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Έχω έναν μακρινό συγγενή αρχιμανδρίτη που η μάνα μου τον είχε καλέσει πρόσφατα σ’ ένα οικογενειακό τραπέζι. Κάποια στιγμή μας εξηγούσε ποιος πρέπει να είναι ο Χριστιανικός τρόπος αντιμετώπισης όταν κάποιος μας φέρεται άσχημα ή μας αδικεί. Καταρχάς έλεγε θα πρέπει να υποτάσσουμε τον εγωισμό μας και να πορευόμαστε με τις αρετές της συγχώρεσης και της ταπείνωσης. Το πρώτο μέλημα δεν θα πρέπει να είναι να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, ούτε να αποφύγουμε αυτόν που φέρθηκε άσχημα και ούτε να φερθούμε εκδικητικά, αλλά να προσπαθήσουμε να τον καταλάβουμε, να τον συγχωρέσουμε, να τον αγκαλιάσουμε, να του δείξουμε πως σφάλλει και να τον οδηγήσουμε στην μετάνοια, καθώς ένας άνθρωπος που φέρεται άσχημα είναι ένας αμνός του θεού που έχασε το δρόμο του και θέλει βοήθεια, στο τέλος ακόμα και να μην καταφέρουμε τίποτα θα έχουμε την συνείδηση μας ήσυχη ότι πράξαμε σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου.

Εκ πρώτης όψεως η διδαχή μοιάζει καλή και αθώα, στα πλαίσια της αγάπης και της μεγαλοψυχίας. Αν όμως κάποιος την σκεφτεί ορθολογικά μπορεί να βγάλει κάποια συμπεράσματα, όπως:

- Αυτός ο τρόπος θα ήταν θετικός, είτε αν περιοριζόταν στο σημείο της εκδικητικότητας (δεν χρειάζεται να είσαι χριστιανός για να καταλάβεις ότι το κακό δεν αντιμετωπίζεται πάντα με κακό), είτε αν ίσχυε κάτω υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Διαφορετικά αντιμετωπίζεις ένα αγαπημένο πρόσωπο (γονιό, φίλο) από έναν συνάδελφο, γείτονα, άγνωστο. Όπως επίσης κρίνεις την αδικία ή την άσχημη συμπεριφορά απ’ το μέγεθος και την έκταση (διαφορετικά αντιμετωπίζεις τον συνάδελφο που επάνω στην ένταση της δουλειάς σ’ έβρισε, και διαφορετικά τον συνάδελφο που σε διαβάλλει συνεχώς στο αφεντικό). Εδώ όμως προβάλλεται σ’ ένα γενικό πλαίσιο χωρίς να διαχωρίζει τις περιπτώσεις.
- Είναι αδύνατον για έναν άνθρωπο να φερθεί έτσι, το ν’ αγαπήσεις όλον τον κόσμο ακόμα και τους εχθρούς σου είναι ουτοπικό, πέρα απ’ τη φύση του ανθρώπου.
- Όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι, ίσως σε κάποιους ελάχιστους αυτή η παθητική στάση να φέρει αποτέλεσμα, αλλά συνήθως αυτός που φέρεται άσχημα ή πράττει μια αδικία, έχει γνώση του κακού που κάνει, απλώς συνεχίζει να το κάνει για λόγους ιδιοτέλειας ή αδιαφορίας προς τους άλλους.
- Αν προσπαθείς να το κάνεις κινδυνεύεις να πέφτεις συνεχώς θύμα επιτήδειων που είτε θα σ’ εκμεταλλεύονται, είτε θα σου κάνουν τη ζωή μαρτύριο. Το αποτέλεσμα θα είναι να γίνεις ψυχολογικό ράκος, αφενός μεν γιατί τσαλαπατάς την αξιοπρέπεια σου, αφετέρου δε γιατί η προσπάθεια σου θα είναι μάταιη. Μαζί μ’ εσένα ίσως την πληρώνουν και τα κοντινά σου πρόσωπα πχ κάποιος που τον εκμεταλλεύονται οικονομικά και τα χρήματα που χάνει τα στερείται η οικογένεια του.
- Αυτή η στάση διαιωνίζει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και δίνει πάτημα σε ορισμένους να συνεχίσουν να δρουν χωρίς τύψεις. Αν πχ το θύμα συγχωρεί τον βιαστή, τότε αυτός μπορεί να συνεχίσει να βιάζει απενοχοποιημένα.

Το λυπηρό είναι ότι κανείς στο τραπέζι δεν σκέφτηκε κάτι από τα παραπάνω (δυστυχώς εκτός από την μάνα μου και οι υπόλοιποι είναι λίγο ή πολύ της εκκλησίας) και όλοι συμφώνησαν με τη σοφία του Ιερέα, εγώ του είπα τις αντιρρήσεις μου που τον έφεραν σε αμηχανία και προσπαθούσε να δικαιολογηθεί ‘’δεν το εννοούσα έτσι, αλλιώς το είπα και αλλιώς το κατάλαβες κτλ’’ αλλά σταμάτησα γιατί με στραβοκοιτούσαν.

Φυσικά δεν έχω γνωρίσει κανέναν χριστιανό που να φέρεται ακριβώς έτσι, καθώς οι περισσότεροι που υπερασπίζονται αυτές τις θεωρίες, στην πράξη δεν τις εφαρμόζουν. Μέσα από το περιβάλλον μου όμως γνωρίζω κάποιους λίγους που πραγματικά φαίνεται να πιστεύουν ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος, και αυτό τους έχει οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια, ενώ διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να φερθούν έτσι ταυτόχρονα νιώθουν ενοχικά ακριβώς γιατί δεν τα καταφέρνουν. Ακόμα και έπειτα από μια ασήμαντη λογομαχία νιώθουν χάλια γιατί είπαν ένα λόγο παραπάνω και φορτωμένοι μ’ ενοχές τρέχουν στον παπά να εξομολογηθούν. Αυτό επαναλαμβάνεται συνέχεια και συσσωρεύοντας τύψεις και θυμό ξεσπάνε στους άλλους, που κάθε ξέσπασμα τους οδηγεί σε νέες ενοχές. Φαύλος κύκλος…

Εσείς τι άποψη έχετε?
Άβαταρ μέλους
AoratiMelani
Δημοσιεύσεις: 16164
Εγγραφή: 27 Φεβ 2009 16:19
Όνομα Ιστότοπου: Αόρατη Μελάνη
Επικοινωνία:

Συμφωνώ μέχρις κεραίας. Σε όλα.

Ειδικά στο σημείο όπου αναφέρεις το κρίσιμο σφάλμα του δόγματος της αγάπης: ότι είναι αδύνατον να αγαπήσει κανείς τους πάντες.

Ας ελπίσουμε να βρεθεί κανείς να διαφωνήσει, γιατί αλλιώς δεν βλέπω να γίνεται συζήτηση! :D
Η θρησκευτική γλώσσα είναι μια μεταφορά. Το πρόβλημα είναι όταν παρασύρεται κανείς από τη μεταφορά κι αρχίζει να τη βλέπει σαν κυριολεξία. Rebbecca Goldstein
Άβαταρ μέλους
Γιατρος Του Ικα
Δημοσιεύσεις: 5537
Εγγραφή: 18 Μαρ 2009 13:22

Δεν είναι τόσο θέμα διαφωνίας όσο η παρατήρηση ότι αυτά τα προβλήματα δεν είναι αποκλειστικό πρόβλημα των θρησκειών αλλά κάθε ηθικού συστήματος με προκατασκευασμένους ηθικούς κανόνες που ισχυρίζονται ότι έχουν έτοιμη εκ των προτέρων απάντηση σε κάθε ηθικό δίλημμα.

Απ'αυτή την άποψη υπήρξαν ιστορικά και κοσμικά, ακόμη και ορθολογικά ηθικά συστήματα που αποδείχτηκαν ανεπαρκή ως ηθικά εργαλεία εξαιτίας του ότι φιλοδοξούσαν να δώσουν έτοιμες απαντήσεις (με την μορφή καθολικών ηθικών κανόνων) σε όλο το φάσμα των ηθικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι κοινωνίες.
Άνθρωπος χωρίς Θεό,ψάρι χωρίς ποδήλατο.

Είδα χτές ένα πεφταστέρι και ευχήθηκα να πέσει στο σπίτι σου.(Mikeius)

Ένα πέτρινο λιοντάρι στην μπασιά της νύχτας, με τα νύχια μπηγμένα στην πέτρα…
silver80
Δημοσιεύσεις: 7
Εγγραφή: 03 Απρ 2015 12:01
Όνομα Ιστότοπου: -

Γιατρος Του Ικα έγραψε:Δεν είναι τόσο θέμα διαφωνίας όσο η παρατήρηση ότι αυτά τα προβλήματα δεν είναι αποκλειστικό πρόβλημα των θρησκειών αλλά κάθε ηθικού συστήματος με προκατασκευασμένους ηθικούς κανόνες που ισχυρίζονται ότι έχουν έτοιμη εκ των προτέρων απάντηση σε κάθε ηθικό δίλημμα.

Απ'αυτή την άποψη υπήρξαν ιστορικά και κοσμικά, ακόμη και ορθολογικά ηθικά συστήματα που αποδείχτηκαν ανεπαρκή ως ηθικά εργαλεία εξαιτίας του ότι φιλοδοξούσαν να δώσουν έτοιμες απαντήσεις (με την μορφή καθολικών ηθικών κανόνων) σε όλο το φάσμα των ηθικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι κοινωνίες.
Θα συμφωνήσω με την παρατήρηση σου Γιατρέ.

Το ηθικό θρησκευτικό σύστημα όμως έχει μια ειδοποιό διαφορά συγκριτικά με ένα κοσμικό.

Στο πρώτο, οι ηθικοί κανόνες είναι θεόσταλτοι (είτε άμεσα όπως αυτούς που απορρέουν από τη διδασκαλία του Ιησού, είτε έμμεσα όπως αυτούς που κηρύττει ο Παύλος), όπερ σημαίνει πως οι πιστοί της θρησκείας θα πρέπει να τους αντιμετωπίσουν δίχως κριτική σκέψη (δεν γίνεται ν' αμφισβητήσουν την σοφία του Θεού) και να τους ακολουθήσουν πιστά. Αν δεν το πράξουν, δεν διακυβεύεται μόνο η ενοχική συνείδηση τους, αλλά η απώλεια του Παραδείσου. Ας μην ξεχνάμε ότι ο μεγαλύτερος φόβος του ανθρώπου είναι ο θάνατος και η ζωή μετά από αυτόν, κάτι που εκμεταλλεύτηκαν οι θρησκείες.

Στο δεύτερο, οι ηθικοί κανόνες είναι προϊόν της φιλοσοφίας, συνεπώς της ανθρώπινης σκέψης και το ηθικό σύστημα μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά, κατά κάποιο τρόπο υιοθετείται ως προϊόν παράδοσης. Η αμφισβήτηση του γίνεται ευκολότερη και το τίμημα της μη-ανυπακοής δεν στοιχίζει τη μεταθανάτια αιώνια ζωή.

Ασφαλώς ο παραπάνω συλλογισμός βρίσκει ανταπόκριση στους βαθιά θρησκευόμενους και όχι σ' αυτούς που πιστεύουν για λόγους παράδοσης.
επικουρειος
Δημοσιεύσεις: 1309
Εγγραφή: 02 Οκτ 2011 01:21
Όνομα Ιστότοπου: -

Αυτα που λεγονται για τις "θρησκευτικες ελευθεριες" τι να σημαινουν αραγε?Κοινως η ελευθερια και το δικαιωμα να απαγορευεις στους αλλουν να πιστευουν αλλα το κυριοτερο το να πρατουν οτιδηποτε το διαφορετικο απο αυτο που εσυ θα τους επιβαλλεις.

Αυτη ακριβως η ανελευθερια και ο ανορθολογισμος ονομαζονται ως θρησκευτικες ελευθεριες και τα πλεον φιλελευθερα και τα πιο δημοκρατικα συνταγματα που εχουν υπαρξει ποτε στην ανθρωποτητα εχουν συρθει απο το ρουθουνι αποχαυνωμενα να τα υπερασπιζουν ως φιδι μεσα στον κορφο τους.

Δηλαδη αυτο ακριβως που δημιουργησε μια φυλη μαγων στην ανατολη στην χαραυγη του χρονου εχει φτασει μεταμορφωμενο διαδοχικα μεχρι τις μερες μας μεσα στις καρδιες των συγχρονων κοινωνιων.

Ο ιερεας αγαπαει ακριβως με τον ιδιο τροπο που εκανε
στην Αιγυπτο,Παλαιστινη,Βαβυλωνα,Ισπανια της ιερας
εξετασης και των ανθενωτικων(ανθελληνων) πατριαρχων που προτιμησαν την τουρκιά ως να λεμε το σημερινο ισλαμικο κρατος.
Ειμαι ενας πιστος απολυτα πεπεισμενος μοναχα ως προς την ανυπαρξια μεταφυσικων μυστηριων.Το μοναδικο μυστηριο που υπαρχει ειναι μοναχα κατι ξεχασμενες αραχνοφωλιες μες το ανθρωπινο μυαλο.
csar
Δημοσιεύσεις: 1695
Εγγραφή: 23 Σεπ 2012 08:00
Όνομα Ιστότοπου: -
Τοποθεσία: Wien (Osterreich)

AoratiMelani έγραψε:Ειδικά στο σημείο όπου αναφέρεις το κρίσιμο σφάλμα του δόγματος της αγάπης: ότι είναι αδύνατον να αγαπήσει κανείς τους πάντες.
Αυτή ακριβώς είναι μία από τις διακριτικές παγίδες. Είναι αδύνατο να αγαπήσεις τους πάντες άρα είσαι αμαρτωλός άρα χρήζεις σωτηρίας άρα Θεός.
"Atheism: A non-prophet organization." (George Carlin)
επικουρειος
Δημοσιεύσεις: 1309
Εγγραφή: 02 Οκτ 2011 01:21
Όνομα Ιστότοπου: -

Και που ακουστηκε οτι οι παντες πρεπει να ειναι αξιαγαπητοι η οτι ολοι θελουν κι απο καποιο τυχαρπαστο περαστικο για να τους αγαπησει.Αυτη ειναι η πονηρια για να επεμβαινεις στις ζωες των αλλων ταχα δηθεν οτι δειχνεις ενδιαφερον σε ανθρωπους που ποτε δεν στο εχουν ζητησει.
Κι οταν δεν μπορεις να κανεις κι αλλιως τοτε παριστανεις τον καλοσυνατο,ειδαλλως απο τζιχαντιστης και πανω.
Ειμαι ενας πιστος απολυτα πεπεισμενος μοναχα ως προς την ανυπαρξια μεταφυσικων μυστηριων.Το μοναδικο μυστηριο που υπαρχει ειναι μοναχα κατι ξεχασμενες αραχνοφωλιες μες το ανθρωπινο μυαλο.
Θεόφιλος
Δημοσιεύσεις: 1177
Εγγραφή: 22 Αύγ 2011 17:14
Όνομα Ιστότοπου: -

silver80 έγραψε:Γνωρίζω ότι κάποιοι άθεοι-αγνωστικιστές αντιμετωπίζουν τη θρησκεία με αδιαφορία, θεωρούν ότι δεν είναι κακό να είσαι θρησκευόμενος αρκεί να μην προσπαθείς να το επιβάλλεις στους άλλους. Προσωπικά έχω άλλη άποψη, είμαι εναντίον κάθε θρησκείας γιατί πιστεύω πως αποτελούν τροχοπέδη για την πρόοδο της ανθρωπότητας, την ψυχολογική μας ισορροπία και καλλιεργούν το μίσος, παρότι ισχυρίζονται ότι πράττουν το αντίθετο.
η θρησκεία είναι προσωπική υπόθεση οπότε δεν νομίζω πως θα μπορούσε κανείς να είναι υπέρ ή κατά το να είναι κανείς θρησκευόμενος, εξάλλου δεν έχει και νόημα να είσαι αντίθετος στην συνταγματική νομιμότητα, οπότε απομένει η συνειδητή αδιαφορία σε υποκριτικές και στις ανεφάρμοστες θεωρίες τους περί αγάπης πρός σε συνανθρώπους που δεν έχουν μάθει να σέβονται τους άλλους.
Έχοντας μεγαλώσει σ’ ένα χριστιανικό περιβάλλον γνώρισα από πρώτο χέρι πως το χειρότερο που μπορεί να πάθει κάποιος όταν είναι προσκολλημένος στη θρησκεία είναι να καταλύσει τον ορθολογισμό από τον τρόπο σκέψης του και να δέχεται άκριτα ως σοφό και ορθό μόνο ότι λένε οι θεολόγοι και οι ιερείς ακόμα και όταν δεν το καταλαβαίνει. Σε συνδυασμό με ότι η θρησκεία έχει αναλύσει κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής, αυτός ο ανορθολογισμός επεκτείνεται σε όλη τη ζωή του πιστού. Κατ’ επέκταση οι άνθρωποι που θ’ ασπαστούν τον χριστιανισμό ως οδηγό ζωής, φιλτράρουν την καθημερινότητα τους μέσα από αυτό το ανορθολογικό πρίσμα, τις ανθρώπινες σχέσεις, τα επαγγελματικά, τη διασκέδαση, την παιδεία που θα λάβουν τα παιδιά τους, τις τέχνες, τις ασθένειες, τη διατροφή.
το μόνο που δεν καταλύει κάποιος που θρησκεύεται είναι ο ορθολογισμός του σε πρακτικά ζητήματα, ΄άσχετα αν σε θεωρητικά ζητήματα είναι εκτός τόπου και χρόνου. με λίγα λόγια οι θρησκευόμενοι ξέρουν το συμφέρον τους άσχετα με το τι πιστεύουν.
Θα φέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Έχω έναν μακρινό συγγενή αρχιμανδρίτη που η μάνα μου τον είχε καλέσει πρόσφατα σ’ ένα οικογενειακό τραπέζι. Κάποια στιγμή μας εξηγούσε ποιος πρέπει να είναι ο Χριστιανικός τρόπος αντιμετώπισης όταν κάποιος μας φέρεται άσχημα ή μας αδικεί. Καταρχάς έλεγε θα πρέπει να υποτάσσουμε τον εγωισμό μας και να πορευόμαστε με τις αρετές της συγχώρεσης και της ταπείνωσης. Το πρώτο μέλημα δεν θα πρέπει να είναι να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, ούτε να αποφύγουμε αυτόν που φέρθηκε άσχημα και ούτε να φερθούμε εκδικητικά, αλλά να προσπαθήσουμε να τον καταλάβουμε, να τον συγχωρέσουμε, να τον αγκαλιάσουμε, να του δείξουμε πως σφάλλει και να τον οδηγήσουμε στην μετάνοια, καθώς ένας άνθρωπος που φέρεται άσχημα είναι ένας αμνός του θεού που έχασε το δρόμο του και θέλει βοήθεια, στο τέλος ακόμα και να μην καταφέρουμε τίποτα θα έχουμε την συνείδηση μας ήσυχη ότι πράξαμε σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου.
εδώ ο αρχιμανδρίτης και λόγω του σχήματος του λέει τι πρέπει να γίνει και όχι τι μπορεί να γίνει. τα ίδια ακριβώς μπορεί να λέει και ένας κομμουνιστής από άλλη σκοπιά όπως για την κατάργηση της εκμετάλλευσης από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Εσείς τι άποψη έχετε?
η δική μου άποψη είναι πως δεν γίνεται να υπάρξει άνθρωπος που να μπορεί να τηρεί όλες τις ηθικές του αρχές το καλύτερο θα ήταν να μην χάνει τις βασικές ηθικές αρχές τουαυτό όμως δεν χρειάζεται να μας το πεί ένας ρασοφόρος εφόσον το έχουν διατυπώσει πολύ καλύτερα φιλόσοφοι όπως ο καντ καιο σπινόζα περί ηθικής και ο μαρξ περι δικαίου.
Απάντηση