διαβάζω το Κοράνι

[Ali al-Yunani]

Εγώ ξέρεις τι ξέρω Αλή; ...το Ισλάμ για τη δουλεία είπε "Άν έχετε προαίρεση απελευθερώστε και κάνα δούλο, αν όχι δεν θα χαλάσουμε και τις καρδιές μας βρε αδελφέ, ψωμί κι αλάτι"..

~αυτά τα φαινόμενα ήταν παλιά και ευρέως διαδεδομένα σε όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες, τις αραβικές και τις μη αραβικές, από τα αρχαιότερα χρόνια. Η Ισλαμική νομοθεσία, όπως κάνει και αλλού, έπρεπε να προχωρήσει σταδιακά στην κατάργηση των φθαρμένων ηθών και παραδόσεων, στενεύοντας τις πηγές της δουλείας και διευρύνοντας τους δρόμους της απελευθέρωσης.
~αυτά τα έθιμα ήταν, πριν την εμφάνιση του Ισλάμ, διεθνούς χαρακτήρα. Όλα τα κράτη και όλες οι αυτοκρατορίες – χωρίς εξαίρεση – ασκούσανε την δουλεμπορία και την σωματεμπορία. Έτσι η κατάργηση του φαινόμενου χρειαζόταν μια διεθνή συμφωνία, που να επιβάλλει σε όλους την απαγόρευση της δουλεμπορίας. Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της ζωής του προφήτη το νεοσύστατο Ισλαμικό κράτος τότε δεν είχε τη δύναμη ούτε τα μέσα για την απαγόρευση αυτών των εθίμων.
~το Ισλάμ ήταν ακόμη νεόφερτο στη ζωή των ανθρώπων. Αν το κράτος εξέδιδε μια απόφαση που απαγορεύει την δουλεία, εκείνοι που το εμπόριο και οι επιχειρήσεις τους εξαρτώνται από δούλους θα αντιμετώπιζαν μεγάλο πρόβλημα. Έτσι το Ισλαμικό σύστημα έπρεπε να υιοθετήσει μια σταδιακή πολιτική στην κατάργηση του φαινόμενου.
~το Ισλαμικό κράτος δεν διέθετε όλα τα οικονομικά μέσα που θα του εξασφάλιζαν να αναλάβει αυτούς τους δούλους οικονομικά μετά την απελευθέρωσή τους, ούτε να τους παρέχει όλους θέσεις εργασίας. Είναι γνωστό ότι οι δούλοι ήταν υπό την κηδεμονία των κυρίων τους, αναλάμβαναν κάποιες δουλειές γι, αυτούς και έτρωγαν από τα χρήματά τους.

[Ali al-Yunani]

Ο ίδιος ο Προφήτης είχε πει ότι ένας άντρας δεν θα ρωτηθεί γιατί χτυπάει τη σύζυγο του αλλά με τι χτύπημα; [...] Μπορούμε να εννοούμε από απαλό ελαφρύ χτύπημα μέχρι σοβαρό η ακόμα βίαιο χτύπημα.

Α, ώστε μπορούμε να εννοούμε μέχρι σοβαρό ή ακόμα βίαιο χτύπημα! Ε, αφού το μπορούμε, δεν νομίζεις ότι είναι έστω λιγουλάκι πιθανόν να το εννοήσουμε και έτσι; Δεν νομίζεις ότι ο Αλλάχ, διαμέσου του προφήτη του, άφησε περιθώριο για να τη σαπίσει στον ξύλο την κυρία του όποιος θέλει, και να μπορεί να επικαλεστεί την ευλογία του Κορανίου; Δεν νομίζεις ότι αν ήθελε να μην την χτυπάνε βίαια την κυρία μπορούσε να το πει καθαρά;

Ο Προφήτης είπε:
«Μόνο οι άξιοι άντρες είναι γενναιόδωροι προς τις γυναίκες. Ανάξιοι είναι αυτοί που τις συμπεριφέρονται με άσχημο τρόπο» (İbn Majah, Adab 3; Abu Dawood, Adab 6, Rikak 22, İ’tisam 3; & Sahih Muslim, Akdiya 11;),

«Ένας πιστός άντρας να μη μισεί μία πιστή. Αν δεν του αρέσει μία συνήθεια της (μειονέκτημα) μπορεί να του αρέσει κάποια άλλη (πλεονέκτημα)» (Sahih Muslim, Rada’ 61, no: 1469;),

«Να είστε καλοσυνάτοι προς τις γυναίκες, σας συμβουλεύω την καλοσύνη όσον αφορά της συμπεριφορά σας προς αυτές… Να τις συμπεριφέρεστε με καλό τρόπο» (Sahih Bukhari, Nikah 79, Anbiya 1, Adab 31, 85, Rikak 23; Sahih Muslim, Rada 65, no: 1468; & Tirmidhi, Talak 12;),

«Σας συμβουλεύω να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη στις γυναίκες. Επειδή αυτές είναι βοηθοί σας (σ’ αυτή τη ζωή). Δεν έχετε άλλο δικαίωμα παρά να τις συμπεριφέρεστε καλά, φτάνει και αυτές ξεκάθαρα να μην έχουν κάνει κάποια προστυχιά…» (Tirmidhi, Tafsir Tawbah, 3087;).

https://alialyunani.wordpress.com/2014/ ... %B5%CF%82/

Αν αντικαταστησεις τη λεξη 'γυναικα' με τη λεξη 'σκυλος' διαβαζεται το κειμενο λες και ειναι απο καταστατικο φιλοζωικης. Μονο που τα ζωα απαγορευεται να τα χτυπαμε αλλα τη γυναικα στο Ισλαμ της παταμε και 2-3 φουσκους να συνετιζεται που και που...

Ο Άμπου Χουράϊρα (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε:

“Η γυναίκα δημιουργήθηκε από ένα κυρτό πλευρό του Αδάμ γι’ αυτό αν το αφήσετε μόνο του, θα χαλάσει ενώ αν το πιέσετε, θα σπάσει. Γι’ αυτό να φέρεστε όμορφα στις γυναίκες” (Sahih Muslim, #3466).

“Για τους Μουσουλμάνους άντρες και γυναίκες, για τους πιστούς άντρες και γυναίκες, για τους ενάρετους άντρες και γυναίκες, για τους δικαίους άντρες και γυναίκες, για τους άντρες και γυναίκες που είναι υπομονετικοί, για τους άντρες και γυναίκες που ταπεινώνονται, για τους άντρες και γυναίκες που προσφέρουν στις φιλανθρωπίες, για τους άντρες και γυναίκες που νηστεύουν, για τους άντρες και γυναίκες που φυλάνε την αγνότητά τους και για τους άντρες και γυναίκες που ενασχολούνται με την εξύμνηση του Αλλάχ—Για αυτούς ο Αλλάχ ετοίμασε συγχώρεση και σπουδαία αμοιβή” (Κοράνι, 33:35)

“Οι πιστοί, άντρες και γυναίκες, υποστηρίζονται μεταξύ τους, διατάσσουν ό,τι είναι δίκαιο και απαγορεύουν ό,τι είναι κακό, τηρούν τακτικές προσευχές, ασχολούνται καθημερινά με τη φιλανθρωπία και υπακούουν στον Αλλάχ και τον απεσταλμένο Του. Σ’ αυτούς ο Αλλάχ θα δείξει το έλεός Του: γιατί ο ΑΛΛΑΧ είναι Πανίσχυρος, Σοφός” (Κοράνι, 9:71),

“Και ο Κύριός τους, τούς ακουσε και απάντησε λεγοντας: {Αληθινά δε θα ανεχτω ποτε να χαθεί το έργο κανενός σας, είτε είναι άντρας ή γυναίκα, είσαστε μέλη ο ένας του άλλου}” (Κοράνι, 3:195).

Είναι ξεκάθαρο ότι η Κορανική άποψη για τις γυναίκες, δε διαφέρει απ’ αυτή για τους άντρες. Είναι και οι δυο πλάσματα του ΑΛΛΑΧ, των οποίων ο ύψιστος στόχος τους στη γη, είναι να λατρεύουν τον Κύριό τους, να κάνουν καλές πράξεις και ν’ αποφεύγουν το κακό και οι δυο, θα εκτιμηθούν αναλόγως. Το Κοράνι δεν αναφέρει ότι η γυναίκα είναι η πύλη του Διαβόλου (όπως αναφέρεται στον Χριστιανισμό) ή ότι είναι απ’ τη φύση της απατηλή. Το Κοράνι επίσης δεν αναφέρει ότι ο άντρας είναι εικόνα του ΑΛΛΑΧ. Όλοι άντρες και γυναίκες είναι πλάσματά Του και αυτό είναι όλο. Σύμφωνα με το Κοράνι, ο ρόλος μια γυναίκας στη γη δεν είναι περιορισμένος μόνο στην γέννα. Το Κοράνι δε λέει ότι δεν έχουν υπάρξει έντιμες γυναίκες. Αντίθετα, το Κοράνι δίδαξε στους πιστούς γυναίκες και άντρες, να ακολουθήσουν το παράδειγμα εκείνων των ιδανικών γυναικών, όπως η Παρθένος Μαρία και η Σύζυγος του Φαραώ:

“Και ο ΑΛΛΑΧ προβάλλει ως παράδειγμα, σ’ αυτούς που πιστεύουν τη σύζυγο του Φαραώ. Πρόσεξε τι είπε: {Κύριέ μου, χτίσε μου δίπλα Σου έναν οίκο στον Παράδεισο και σώσε με από τον Φαραώ και τις πράξεις του και σώσε με από τον λαό τον άδικο}. Και την Μάριαμ την κόρη του Ιμράν, που φύλαξε την αγνότητά της και της εμφυσήσαμε το πνεύμα Μας και επιβεβαίωσε την αλήθεια του λόγου του Κύριού της και των γραπτών Του και ήταν μια από τους θεοσεβής” (Κοράνι, 66:11-12).

Πώς βλέπει τη δημιουργία της γυναίκας; Είναι ένα κομμάτι απλώς του Αδάμ μία μεταγενέστερη σκέψη; Νά τι λέει ο πρώτος στίχος στη Σούρα Αν-Νισά (Γυναίκες): «Ω Άνθρωποι! Σεβαστείτε τον Κύριό σας που σας δημιούργησε από μία ψυχή (Αδάμ) κι απ’ αυτή έπλασε τη σύντροφό της (Εύα) και απ’ αυτούς τους δύο σκόρπισε –σαν σπόρους– αμέτρητους άνδρες και γυναίκες» (Κοράνι, 4:1).

Σε μία πραγματική Ισλαμική κοινωνία τα παρακάτω είναι για τις γυναίκες εξασφαλισμένα:

• Προσωπικός σεβασμός

• Αξιοσέβαστη θέση το γάμο

• Αναγνώριση και εξασφάλιση των παιδιών τους

• Το δικαίωμα να διαπραγματεύονται τους γαμήλιους όρους της επιλογής τους

• Το δικαίωμα να αρνούνται όποιο γάμο δεν τις ικανοποιεί

• Το δικαίωμα να πάρουν διαζύγιο από τους άνδρες τους ακόμη και επειδή δεν τους ανέχονται.

• Επιμέλεια των παιδιών μετά το διαζύγιο

• Ανεξάρτητη προσωπική περιουσία

• Το δικαίωμα και την υποχρέωση να μορφωθούν

• Το δικαίωμα να εργαστούν αν χρειαστεί ή το θελήσουν

• Ισότητα στην αμοιβή για ίση εργασία

• Το δικαίωμα να συμμετέχουν πλήρως στη δημόσια ζωή και οι φωνές τους να εισακούονται για πολλά πολλά ακόμη.


Περισσότερα στα παρακάτω

Οι αρχές του Ισλάμ και οι γυναίκες
https://alialyunani.wordpress.com/2013/ ... %B5%CF%82/

Να είσαι τρυφερός με τη σύζυγο σου
https://alialyunani.wordpress.com/2014/ ... %BF%CF%85/

Η ενάρετη γυναίκα για έναν άντρα είναι χρυσάφι
https://alialyunani.wordpress.com/2014/ ... %B1%CE%B9/

[επικουρειος]

Με ολα τα ανωτερω πραναφερθεντα το μοναδικο που ειναι σιγουρα εξασφαλισμενο για τη γυναικα και ως το πλεον αυτονοητο δεν χρειαζεται καν να αναφερθει και φυσικα μιλαμε παντα για μια πραγματικα ισλαμικη κοινωνια ειναι το διαρκες ξυλοφορτωμα της κι ενιοτε κι απο κανενας λιθοβολισμος ετσι για να σπαει η μονοτονια.

Και στο θεμα της γυναικας συμφωνουν ολοι οι πολιτισμοι,ο καθενας ομως με τον ιδιαιτερο ξεχωριστο τροπο του οτι πραγματικα η γυναικα κανει τη ζωη πιο ενδιαφερουσα.Χωρις αυτην η ζωη θα ηταν ολοτελα βαρετη αφου δεν θα ειχαν ποιον να τυρρανανε οι αντρες,γιατι κακα τα ψεμματα συνεχεια μοναχα πολεμοι ειναι οντως βαρετο εδω που τα λεμε.

[apeleytheros]

Είναι ξεκάθαρο ότι η Κορανική άποψη για τις γυναίκες, δε διαφέρει απ’ αυτή για τους άντρες.

Σοβαρά ε; Μπορείς να μου υποδείξεις το χωρίο σύμφωνα με το οποίο μια γυναίκα μπορεί να χωρίσει έναν άνδρα επειδή τον είδε να συνουσιάζεται με μια άλλη γυναίκα; Η με το οποίο μπορεί να τον χωρίσει γενικώς, με την δική της θέληση.

Off Topic

Α παράτα μας ρε Αλή, έχεις έρθει εδώ και κάνεις κήρυγμα τις ηλιθιότητες που λέτε σε κάτι κοριτσάκια και σας πιστεύουν, και όχι τίποτα άλλο, νομίζεις ότι έχουν και πέραση επειδή τα έχαψες εσύ και τα έκανες στόχο ζωής. Βρες μου ΕΝΑ χωρίο στο οποίο ο προφήτης μιλάει σε γυναίκα σαν να είναι άνθρωπος με βούληση, και που της δίνει το δικαίωμα να αποφασίζει για τη ζωή της.

[tasos_didymoteicho]

Απ' το στόμα μου τα πήρες.

[HELLADISTAN]

• Προσωπικός σεβασμός

• Αξιοσέβαστη θέση το γάμο

• Αναγνώριση και εξασφάλιση των παιδιών τους

• Το δικαίωμα να διαπραγματεύονται τους γαμήλιους όρους της επιλογής τους

• Το δικαίωμα να αρνούνται όποιο γάμο δεν τις ικανοποιεί

• Το δικαίωμα να πάρουν διαζύγιο από τους άνδρες τους ακόμη και επειδή δεν τους ανέχονται.

• Επιμέλεια των παιδιών μετά το διαζύγιο

• Ανεξάρτητη προσωπική περιουσία

• Το δικαίωμα και την υποχρέωση να μορφωθούν

• Το δικαίωμα να εργαστούν αν χρειαστεί ή το θελήσουν

• Ισότητα στην αμοιβή για ίση εργασία

• Το δικαίωμα να συμμετέχουν πλήρως στη δημόσια ζωή και οι φωνές τους να εισακούονται για πολλά πολλά ακόμη.[/color]

Ας τα παρουμε ενα ενα με παραδειγμα τη Σ. Αραβια (την οποια πιστευω οτι θεωρεις μη αιρετικη στα θεματα του Ισλαμ)

1. Προσωπικος σεβασμος: Υποκειμενικη ενοια. Οπως ειπαμε η γυναικα εχει λιγοτερα δικαιωματα απο ενα σκυλι αλλα αυτο ο Σ. Αραβας το θεωρει σεβασμο

2. Αν θεωρεις οτι 'αξιοσεβαστη' θεση ειναι το να εισαι απλα μια μητρα και ενας κολπος και να παραγεις παιδια...ε δε νομιζω οτι οι γυναικες συμφωνουν.

3. Παρντον; (Αληθεια αν καμμια κανει εξωγαμο τι αναγνωριση και εχασφαλιση εχει;)

4. Ψεμα μεγαλο. Στη Σ. Αραβια το συμφωνο γαμου υπογραφεται μεταξυ του μελλοντος συζυγου και του πατερα. Κανεις δε ρωταει τη γυναικα

5. Ο πατερας μπορει να παρει και να 'πουλησει' τη κορη του για γαμο απο τη προεφηβικη ηλικια (προφανως σε καποιο καλο -αλλα κατατι παιδεραστη - μουσουλμανο). Τι επιλογη εχει η μικρη Φατιμα στα 9 να διαπραγματευτει; Κοροιδευομαστε τελειως.

6. Κι αλλο ψεμα . Οι γυναικες εχουν δικαιωμα διαζυγιου ΜΟΝΟ εαν ο ανδρας συμφωνησει η ΜΟΝΟ εαν αποδειξουν κακοποιηση. Η διατροφη δε κραταει...4 μηνες...

7. Αλλο ενα ψεμα Η κηδεμονια των παιδιων μετα τα 9 τους χρονια για τα κοριτσια και τα 7 για τ' αγορια πηγαινει ΑΥΤΟΜΑΤΑ στον πατερα.

8. Ανακριβεια. Εφ' οσον μια γυναικα δε μπορει να καταθεσει μονη της στο δικαστηριο, να συνδιαλαγει με δημοσιες υπηρεσιες η να κανει αγροαπωλησιες (χρειαζεται 2 ανδρες μαρτυρες για την ταυτοπροσωπια και αλλους 4 για να πουν οτι οι δυο αυτοι ειναι εντιμοι) τοτε αυτο που λες ειναι απλα κουραφεξαλα. Ουσιαστικα μια γυναικα εινα ερμαιο των ανρων συγγενων της.

9. Μεχρι την ηλικια που θα τη πουλησει ο πατερας της...

10. Μπαρουφα και ψεμα μεγαλο. Κατ' αρχιν το ποσοστο των γυναικων που εργαζονται στη Σ. Αραβια ειναι 6,1%! Θαυμασια! Επισης α)δε μπορει να οδηγησει β) δεν εχει νομικη υποσταση χωρις 6 ανδρες μαρτυρες γ) της απαγορευεται να ερχεται σε εκτενη επαφη με το ανδρικο φυλο στη δουλεια της. Ουσιαστικα της επιτρεπεται να ειναι μονο νοσοκομα, δασκαλα και γιατρος....ΑΝ την αφηνει ο ανδρας της....ΑΝ καποιος συγγενης τη πηγαινοφερνει στη δουλεια...

...αρα καθε αλλο παρα δουλευουν οι γυναικες. Εσυ μας δουλευεις....

11. Ψεμα. Κοντα στα μισα λεφτα (http://www.arabnews.com/news/447408)

12. Εδω γελαμε. Πως να συμμετασχει ρε Αλη στη δημοσια ζωη οταν δε μπορει καν να μετακινηθει χωρις συγγενη; Οταν δεν εχει δικαιωμα ψηφου;

Αρα, αφου οσα λες δε γινονται πραξη στη πιο 'ορθοδοξη' ισλαμικα χωρα του κοσμου, υπαρχουν τρεις περιπτωσεις:

1. Η Σ. Αραβια ειναι μια αιρετικη χωρα και δεν αντιπροσωπευει το σωστο ισλαμ.
2. Μας αραδιασες ενα σωρο ψεμματα.
3. Οι 'καλοι' και 'σωστοι' μουσουλμανοι, το Κορανι το γραφουν στα τετοια τους οποτε δε τους συμφερει. Με αυτο ο αλλαχ ειναι οκ.

Τι απο τα 3;

[vesid]

Έχει το δικαίωμα να την χωρίσει λόγω μοιχείας αλλά αν δεν υπάρχουν 4 μάρτυρες, δεν μπορεί να την κατηγορήσει και να την εξευτελίσει αλλά μόνο να τη χωρίσει.

Δηλ. όταν θα τον ρωτούν οι γνωστοί του γιατί χώρισε, είτε πρέπει να λέι ψέμματα είτε να μην τους απαντάει (γιατί αν πει την αλήθεια και αυτό φτάσει στα αυτιά των δικαστών...). Αντίθετα η γυναίκα του μπορεί να κατηγορεί αυτόν για τον χωρισμό για χίλιους άσχετους λόγους χωρίς κάποια επίπτωση. Επίσης δεν υπάρχει δυνατότητα να βγεί το δικαστήριο εις βάρος αυτού που είναι υπεύθυνος αν δεν υπάρχουν τουλάχιστον 4 άντρες μάρτυρες (κάτι πάρα πολύ δύσκολο).
Αλήθεια αυτοί (δικαστές κλπ) που θα παρακολουθήσουν κάποιο ενδεχόμενο οπτικοακουστικό υλικό (πχ από κρυφή κάμερα) της μοιχείας θεωρούνται μάρτυρες;

Νομίζω ότι έχει μεγάλη σημασία αυτό. Αυτός ο άντρας θα μπορούσε να έχει πει ψέματα για να συκοφαντήσει τη γυναίκα του και να θεωρηθεί έτσι η γυναίκα ως μοιχαλίδα. Και όμως ο Προφήτης αρνήθηκε να δεχτεί την κατηγορία του άντρα (ακόμα και αν αυτός είχε δίκαιο) και προστάτεψε την τιμή και την αξιοπρέπεια αυτής της γυναίκας (και δεν επιτρέπεται καμία κατηγορία χωρίς αποδείξεις).

Συγνώμη, θεωρείς απίθανο το ενδεχόμενο ένας άντρας να βρεί τέσσερις ψευδομάρτυρες άντρες για να κατηγορήσει την μη μοιχαλίδα γυναίκα του;

Είναι ξεκάθαρο ότι η Κορανική άποψη για τις γυναίκες, δε διαφέρει απ’ αυτή για τους άντρες.

Τότε ο Προφήτης του ζήτησε να φέρει τέσσερις μάρτυρες (4 άντρες ή 8 γυναίκες).

Ναι βρε, απόλυτα ξεκάθαρο. Ένας άντρας αξίζει όσο δύο γυναίκες όσον αφορά (τουλάχιστον) την μαρτυρία.

[Κούρος]

Όλες οι θέσεις του Ισλάμ, άσχετα αν είναι υποτιμητικές για τις γυναίκες, απάνθρωπες για τους αλλόθρησκους και φασιστικές για τους ίδιους τους μουσουλμάνους, μπορούν πολύ εύκολα να εξηγηθούν αν εστιάσει κανείς στο πρόσωπο του ιδρυτή του.
Ο Μωάμεθ, δεν ήταν παρά ένας άνθρωπος, που έζησε και γλέντησε τη ζωή του όσοι λίγοι άνθρωποι κατάφεραν και θα καταφέρουν.
Έμπορος, προικοθήρας και τυχοδιώκτης, παντρεύτηκε μια πλούσια πολύ μεγαλύτερή του χήρα, είχε σεξουαλικές σχέσεις με κοριτσάκι εξι ετών, οργάνωσε στρατό, σκότωνε ο ίδιος ακόμα και γυναίκες (για τις οποίες διέδιδε -στο κοράνι- ότι αυτοβούλως επιθυμούσαν να τις εκτελέσει το "άγιο χέρι του προφήτη" ως πράξη εξιλέωσης..).
Είναι ο μοναδικός προφήτης χωρίς να έχει γράψει ούτε μια προφητεία, αλλά ο ίδιος ισχυρίστηκε στους στρατιώτες του ότι ένας άγγελος που μόνον αυτός βλέπει και ακούει, του υπαγορεύει τι να λέει. Και είχε τον τρόπο και τη δύναμη να πείσει τους στρατιώτες του να τον δεχτούν ως προφήτη.
Επίσης είναι ο μοναδικός προφήτης που δεν έχει κάνει κανένα δημόσιο θαύμα.
Το μόνο θαύμα που ο ίδιος ισχυρίζεται ότι έχει κάνει, είναι το νυχτερινό ιπτάμενο ταξίδι του στην Μέκα (γιαυτό δεν είχε και μάρτυρες) στην πλάτη ενός γαϊδάρου.
Βέβαια, μπορεί φυσικά κάποιος να επικαλεστεί ως μάρτυρα τον γάιδαρο, αλλά είμαι απόλυτα βέβαιος πως αν δεν υπήρχε ο φόβος της εκτελέσεως που επιβάλλεται από το ισλαμ στους αποστάτες μουσουλμάνους, ελάχιστοι μουσουλμάνοι θα έμεναν ώστε να θεωρούσαν αξιόπιστη την μαρτυρία του γαϊδάρου..

Υ.Γ Θα συμβούλευα, ή όποια κουβέντα να γίνεται υπό το πρίσμα της υπογραμμισμένης φράσης.
Είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή για τον Αλή και τον κάθε Αλή η απόφασή του να ασπαστεί δημοσίως το Ισλάμ.
Ο νοών, νοείτω..

[Ali al-Yunani]

Παρντον; (Αληθεια αν καμμια κανει εξωγαμο τι αναγνωριση και εχασφαλιση εχει;)

Δεν επιτρέπεται κάποιος να έχει εξώγαμα παιδιά.

4. Ψεμα μεγαλο. Στη Σ. Αραβια το συμφωνο γαμου υπογραφεται μεταξυ του μελλοντος συζυγου και του πατερα. Κανεις δε ρωταει τη γυναικα

Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να υποχρεώσει τη γυναίκα σε έναν γάμο που δεν θέλει. Ο Προφήτης ακύρωσε γάμους που τους είχαν επιβάλλει οι πατεράδες στις κόρες τους.

Κι αλλο ψεμα . Οι γυναικες εχουν δικαιωμα διαζυγιου ΜΟΝΟ εαν ο ανδρας συμφωνησει η ΜΟΝΟ εαν αποδειξουν κακοποιηση

Εσύ λες ψέματα.

Το Κοράνι απαγορεύει ξεκάθαρα στους συζύγους που διαζεύξουν να πάρουν πίσω τα γαμήλια δώρα, όσο ακριβά ή πολύτιμα ενδέχεται να είναι:

“Αν θελήσετε ν’ αντικαταστήσετε σύζυγο σας που της είχατε προσφέρει τάλαντο, να το αφήνετε ακέραιο. Άραγε θα θέλατε να αφαιρέσετε οτιδήποτε άδικα και παράνομα;” (Κοράνι, 4:20).

Στην περίπτωση που η σύζυγος επιλέξει να τερματίσει το γάμο, δύναται να επιστρέψει τα γαμήλια δώρα στο σύζυγό της. Η επιστροφή των γαμήλιων δώρων σ’ αυτή την περίπτωση είναι δίκαιη αποζημίωση για το σύζυγο, που επιθυμεί να διατηρήσει τη σύζυγό του ενώ αυτή επιλέξει να τον αφήσει. Το Κοράνι δίδαξε τους Μουσουλμάνους άντρες να μην παίρνουν πίσω κανένα απ’ τα δώρα που έδωσαν στις συζύγους τους, παρά μόνο στην περίπτωση, που η σύζυγος επιλέξει να διαλύσει το γάμο:

“Δεν επιτρέπεται να πάρετε απ’ όσα της είχατε δώσει, εκτός αν δε φοβάστε να παραβείτε τις εντολές του ΑΛΛΑΧ. Αν όμως φοβάστε μήπως δεν τις τηρήσετε, δε θα επιφορτιστεί αμαρτία κανείς σας γι’ όσα εκούσια του παραχωρήσει η σύζυγος για την αποδέσμευσή της. Μην παραβαίνετε αυτά τα όρια που καθόρισε ο Αλλάχ ..” (Κοράνι, 2:229).

Μια γυναίκα ήρθε στον Προφήτη Μουχάμμεντ (η ευλογία και η ειρήνη του ΑΛΛΑΧ σ’ αυτόν) επιδιώκοντας τη διάλυση του γάμου της και του είπε ότι δεν είχε κανένα παράπονο απ’ τον χαρακτήρα ή τους τρόπους του συζύγου της. Το μοναδικό της πρόβλημα ήταν ότι ειλικρινά δεν τον συμπαθούσε τόσο ώστε να είναι ανυπόφορη πλέον η ζωή μαζί του. Ο Προφήτης τη ρώτησε:
– “Θα του επέστρεφες τον κήπο του (το γαμήλιο δώρο που της είχε δώσει);” και απάντησε αυτή: “Ναι”. Ο Προφήτης τότε έδωσε εντολή στον άντρα ν’ επανακτήσει τον κήπο του και να δεχτεί τη διάλυση του γάμου.

Πριν τον γάμο ο σύζυγος πρέπει να δώσει ένα χρηματικό ποσό ή κάτι άλλο ως δώρο, που λέγεται «μαχρ». Μια Μουσουλμάνα σύζυγος λοιπόν που θέλει χωρίς λόγο να χωρίσει τον άντρα της, απλά του δίνει πίσω το μαχρ. Δε μπορεί ποτέ να αλυσοδεθεί με έναν δύστροπο σύζυγο.

Ένας Μουσουλμάνος άντρας δεν πρέπει να χωρίζει τη σύζυγό του επειδή την αντιπαθεί. Το Κοράνι διδάσκει τους Μουσουλμάνους άντρες να είναι ευγενικοί με τις συζύγους τους ακόμη και σε περιπτώσεις συναισθημάτων αδιαφορίας και αισθήματα αντιπάθειας:
“.. Να διαβιώνετε με τις συζύγους σας με καλοσύνη και δικαιοσύνη. Αν τις αποστρέφεστε, πιθανόν ν’ αποστρέφεστε κάτι στο οποίο ο Αλλάχ Έθεσε άπειρα αγαθά” (Κοράνι, 4:19).

Ο Προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) έδωσε μια παρόμοια εντολή:
“Ένας πιστός δεν πρέπει να μισεί μια πιστή. Αντί να αντιπαθεί ένα απ’ τα μειονεκτήματα της, ας προσπαθήσει να σκεφτεί ένα από τα πλεονεκτήματα της” (Sahih Muslim).

Ο Προφήτης επίσης τόνισε ότι οι καλύτεροι Μουσουλμάνοι είναι εκείνοι, που είναι οι καλύτεροι με τις συζύγους τους:
“Οι πιστοί που δείχνουν τέλεια πίστη, είναι εκείνοι που έχουν τον καλύτερο χαρακτήρα και οι καλύτεροι ανάμεσά σας, είναι εκείνοι που είναι οι καλύτεροι απέναντι στις συζύγους τους” (Sahih Tirmidhi).

Η Χάουλα ήταν μια Μουσουλμάνα, της οποίας ο σύζυγος, Άους, εκφώνησε αυτή τη δήλωση σε στιγμή θυμού: “Είσαι για μένα ό,τι και η πλάτη της μητέρας μου”. Αυτή η δήλωση (που λεγότανε “Ζιχάρ”) για τους ειδωλολάτρες Άραβες σήμαινε δήλωση διαζυγίου, η οποία ελευθέρωνε τον άντρα από οποιαδήποτε συζυγικά καθήκοντα αλλά δεν έδινε στη γυναίκα την ελευθερία να φύγει απ’ το σπίτι του συζύγου της ή να παντρευτεί άλλον άντρα. Ακούγοντας αυτά τα λόγια από το σύζυγό της, η Χάουλα ήταν σ’ άθλια κατάσταση. Πήγε κατευθείαν στον Προφήτη του Ισλάμ ν’ αγορεύσει για την υπόθεσή της. Ο Προφήτης γνωμάτευσε ότι έπρεπε να κάνει υπομονή, εφόσον δε φαινόταν να υπάρχει άλλη διέξοδος. Η Χάουλα συνέχισε να αντιλέγει με τον Προφήτη προσπαθώντας να σώσει τον ανασταλμένο γάμο της. Σύντομα, το Κοράνι μεσολάβησε: η παράκληση της Χάουλα έγινε δεκτή. Η θεϊκή ετυμηγορία κατήργησε αυτό το άνομο έθιμο (το Ζιχάρ).

Ένα ολόκληρο κεφάλαιο (Κεφάλαιο 58) του Κορανίου, του οποίου τίτλος είναι “Αλ μουτζάντιλα” (Η Αντιλέγουσα) καταχωρήθηκε μετά απ’ αυτό το επεισόδιο:
“Ο ΑΛΛΑΧ εισάκουσε τον λόγο αυτής που αντέλεγε μαζί σου αναφορικά με το σύζυγό της και διαμαρτυρόταν παραπονεμένα στον ΑΛΛΑΧ· ο ΑΛΛΑΧ ακούει τα επιχειρήματα και των δυο σας, καθόσον ο ΑΛΛΑΧ ακούει και βλέπει τα πάντα..” (Κοράνι, 58:1).

Λέει το Άγιο Κοράνι:
“..και οι γυναίκες, σύμφωνα με ό,τι είναι δίκαιο, θα έχουν τα ίδια δικαιώματα όπως και υποχρεώσεις…” (Κοράνι, 2:228).

Ο αλ-Χάφιδ ιμπν Καθίρ (ραχίμαχουλλάχ) είπε ερμηνεύοντας το παραπάνω εδάφιο: “Σημαίνει ότι έχουν δικαιώματα πάνω στους άντρες τους, όπως και αυτοί έχουν πάνω σ' αυτές. Έτσι ο ένας πρέπει να αποδίδει τα δικαιώματα του στον άλλον, σύμφωνα με ό,τι είναι δίκαιο” (Tafsir ibn Kathir).

Ο Ουάκι αναφέρει ότι ο Μπάσιρ ιμπν Σουλεϊμάν και ο Ικράμα είπαν ότι ο Αμπντουλλάχ ιμπν Αμπ’μπάς (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε: “Μου αρέσει να ομορφαίνω τον εαυτό μου για τη γυναίκα μου, όπως μου αρέσει αυτή να ομορφαίνει τον εαυτό της για 'μένα, επειδή ο ΑΛΛΑΧ λέει: {..και οι γυναίκες, σύμφωνα με ό,τι είναι δίκαιο, θα έχουν τα ίδια δικαιώματα όπως και υποχρεώσεις…}”.

Ο Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε: “Οι γυναίκες δεν είναι ένα ρούχο που το φοράτε και το βγάζετε όποτε θέλετε. Είναι πολύτιμες και έχουν τα δικαιώματα τους”.

Ο Αμπντουλ-Μάλικ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι όταν ο Άουφ ιμπν Μουχάλλιμ αλ-Σεϊμπάνι, ένας από τους πιο σεβαστούς ηγέτες των Αράβων κατά τη διάρκεια της Τζαχιλίγια, πάντρεψε την κόρη του Ουμ Ιγιάς στον Αλ-Χάριθ ιμπν Αμρ αλ-Κίντι, ετοιμάστηκε η Ουμ Ιγιάς να την οδηγήσουν στον γαμπρό, τότε η μητέρα της, η Ουμάμα, πήγε σ' αυτήν για να τη συμβουλέψει και της είπε:

“Ω κόρη μου, αν ήταν μη αναγκαίο να δώσω αυτές τις συμβουλές λόγω καλών τρόπων, τότε σίγουρα θα ήταν μη αναγκαίο για “σένα, επειδή εσύ τους έχεις τους καλούς τρόπους και καλή ανατροφή, αλλά θα είναι σαν υπενθύμιση γι' αυτούς που ξεχνούν, και θα βοηθήσει αυτούς που έχουν τη γνώση.

Ω κόρη μου, αν μια γυναίκα ήταν ικανή να ζήσει χωρίς σύζυγο, χάρη στην περιουσία του πατέρα της και στην ανάγκη της για έναν πατέρα, τότε από όλους τους ανθρώπους εσύ θα μπορούσες, αλλά οι γυναίκες δημιουργήθηκαν για να είναι με τους άντρες όπως ακριβώς οι άντρες δημιουργήθηκαν για να είναι με τις γυναίκες.

Ω κόρη μου, πρόκειται να αφήσει το σπίτι στο οποίο μεγάλωσες, όπου ορωτοέμαθες να περπατάς, για να πας σε ένα μέρος που δεν γνωρίζεις, σε μια οικογένεια που δεν είστε συγγενείς (εξ' αίματος). Παντρεύοντας τον, έχει γίνει ένας κύριος σε “σένα, έτσι και συ γίνε σαν υπηρέτης σ' αυτόν, και θα γίνει και αυτός υπηρέτης σε “σένα.

Πάρε από 'μένα 10 συμβουλές, που θα είναι για 'σένα εφόδια και υπενθύμιση.

Η πρώτη και η δεύτερη από είναι: να είσαι ικανοποιημένη στη συντροφιά του, να τον ακούς και να τον υπακούς, επειδή η ικανοποίηση και η ευδαιμονία φέρνουν ειρήνη στην ψυχή, και ο σεβασμός και η υπακοή στον σύζυγο ευχαριστεί τον ΑΛΛΑΧ.

Η τρίτη και η τέταρτη από είναι: να προσέχεις να μυρίζεις όμορφα και να φαίνεσαι όμοεφη; δεν θα έπρεπε να δει κάτι άσχημο σε 'σένα, και δεν θα έπρεπε να μυρίσει κάτι σε 'σένα, παρά μόνο μια ευχάριστη μυρωδιά. Το “Κοχλ” [κάτι σαν βαφή ή σαχ χένα] είναι το καλύτερο είδος για να σε ομορφαίνει, και το νερό είναι καλύτερο από το σπανιότατο άρωμα.

Η πέμπτη και η έκτη είναι: ετοίμαζε το φαγητό του στην ώρα του, και να έχεις ησυχία όταν κοιμάται, γιατί το να αναπαύεται πεινασμένος, είναι σαν μια φλόγα που καίει, και το να χαλάς τον ύπνο του, μπορεί να τον κάνεις να θυμώσει.

Η έβδομη και η όγδοη από αυτές είναι: να φροντίζεις τους υπηρέτες ή τους εργάτες του και τα παιδιά του και να προσέχεις την υγεία του, επειδή το να προσέχεις την υγεία του, δείχνει ότι τον εκτιμάς, και φροντίζοντας τα παιδιά και τους υπηρέτες του, δείχνει ότι έχεις καλούς τρόπους και ότι είσαι καλή νοικοκυρά.

Η ένατη και η δέκατη είναι: να μην αποκαλύπτεις ποτέ κάποιο από τα μυστικά του, και να μην είσαι ανυπάκουη σε ό,τι σου ζητάει [εκτός αν κάποια επιθυμία είναι κατά της θρησκείας], γιατί αν αποκαλύπτεις τα μυστικά του, τότε δεν θα μπορείς να αισθάνεσαι ασφαλής από κάποια ενδεχόμενη προδοσία του, και αν είσαι ανυπάκουη απέναντι του, η καρδιά του θα γεμίσει με θυμό.

‘Να προσέχεις κόρη μου να δείχνεις χαρούμενη μπροστά του όταν είναι στενοχωρημένος, και να μη δείχνεις θλίψη μπροστά του όταν νιόθει ευτυχισμένος, επειδή το πρώτο δείχνει καλή “κρίση” ενώ το δεύτερο θα τον στενοχωρήσει.

Να του δείχνεις όσο περισσότερο μπορείς τιμή και σεβασμό, και να συμφωνείς μαζί του όσο περισσότερο μπορείς, έτσι θα απολαμβάνει την παρέα σου και την κουβέντα μαζί σου.

Να ξέρεις κόρη μου, ότι δεν θα καταφέρεις ό,τι επιθυμείς μέχρι να βάλεις την ευχαρίστηση του μπροστά από τη δική σου, και τις επιθυμίες του πριν από τις δικές σου, σε ό,τι σου αρέσει ή όχι. Και μακάρι ο ΑΛΛΑΧ να σου δώσει ό,τι είναι καλύτερο για 'σένα και να σε προστατέψει” (Jamharah Khutah al-‘Arab, 1/145).

Αλλο ενα ψεμα Η κηδεμονια των παιδιων μετα τα 9 τους χρονια για τα κοριτσια και τα 7 για τ' αγορια πηγαινει ΑΥΤΟΜΑΤΑ στον πατερα.

Η μάνα δεν έχει αποκλειστικότητα των παιδιών της. Είναι και ο πατέρας γονιός αν ξεχνάς... Στις περιπτώσεις λοιπόν διαζυγίου, η μητέρα έχει πρώτη το δικαίωμα να ζητήσει την επιμέλεια των παιδιών, ακολουθούμενη από άλλες γυναίκες της οικογένειάς της εάν εκείνη ξαναπαντρευτεί ή είναι ανίκανη να μεγαλώσει τα παιδιά. Το δικαίωμα περνά στην οικογένεια του άνδρα αφού τα παιδιά φτάσουν σε ηλικία που να είναι ανεξάρτητα (το αγόρι μετά τα επτά και το κορίτσι μετά τα εννιά), πάντως η επιθυμία του παιδιού πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.

Το παράδειγμα του Προφήτη το ξεκαθαρίζει. Σε μία περίπτωση χωρισμού είπε στο παιδί: “Αυτός είναι ο πατέρας σου και αυτή η μητέρα σου, πιάσε το χέρι εκείνου που θέλεις”. Το αγόρι πήγε με τη μητέρα.(Sunan Abu Dawood, Sunan Nasai, Darimi)

Σε μία άλλη περίπτωση μία γυναίκα πλησίασε τον Προφήτη λέγοντας του ότι ο σύζυγός της ασπάστηκε το Ισλάμ ενώ εκείνη αρνήθηκε προσθέτοντας ότι η κόρη της στερήθηκε το μητρικό γάλα αφού ο πατέρας την πήρε μακριά. Ο Προφήτης έβαλε το παιδί να καθίσει ανάμεσα στους δύο γονείς και τους είπε να το φωνάξουν. Το παιδί έπρεπε να διαλέξει μόνο του. Απάντησε στο κάλεσμα της μητέρας. Ο Προφήτης προσευχήθηκε στο Θεό να καθοδηγεί το παιδί και τότε το παιδί διάλεξε τον πατέρα (Sunan Abu Dawood).

μια γυναικα δε μπορει να καταθεσει μονη της στο δικαστηριο

Ποιός στο είπε αυτό;

...να συνδιαλαγει με δημοσιες υπηρεσιες η να κανει αγροαπωλησιες

Ποιός το λέει αυτό; Μπορεί. Το Ισλάμ δεν απαγορεύει κάτι τέτοιο.

(χρειαζεται 2 ανδρες μαρτυρες για την ταυτοπροσωπια και αλλους 4 για να πουν οτι οι δυο αυτοι ειναι εντιμοι)

Λες χαζομάρες. Ασφαλώς και δεν χρειάζονται. 2 άντρες μάρτυρες ή 1 άντρας και 2 γυναίκες χρειάζονται μόνο στην υπογραφή διαθήκης.

..δεν εχει νομικη υποσταση χωρις 6 ανδρες μαρτυρες

Λες ΨΕΜΑΤΑ.

της απαγορευεται να ερχεται σε εκτενη επαφη με το ανδρικο φυλο στη δουλεια της

Ναι, σωστά.

Ουσιαστικα της επιτρεπεται να ειναι μονο νοσοκομα, δασκαλα και γιατρος....ΑΝ την αφηνει ο ανδρας της....

Σωστά.Αλλά όχι μόνο αυτά.

Πως να συμμετασχει ρε Αλη στη δημοσια ζωη...

Εδώ πρέπει να ειπωθεί ότι ανάμεσα στους μεγαλύτερους νομοθέτες και σχολάρχες του Ισλάμ, ήταν και είκοσι γυναίκες. Π.χ. η Αλίγια μπιντ Χάσαν από τη Μπάσρα-Βασόρα του Ιράκ που έζησε κατά τον ένατο αιώνα, η Αμίνα Ραμλίγια απ’ το προάστιο Ράμλα της Βαγδάτης που έζησε κατά τον 9ο-10ο αιώνα και παρακολούθησε μαθήματα ισλαμικής νομικής κοντά σε δύο από τους μεγαλύτερους μουσουλμάνους σχολάρχες (ιμάμη Μουχάμμεντ ιμπν Ιντρίς αλ-Σάφιι και ιμάμη Μάλικ ιμπν Άνας), η Κάντφα μπιντ Γαφφάρ ιμπν Νουσάηρ Ταμίμι από την Ισπανία, η Καρίμα μπιντ Άχμεντ Μαρούζι που γεννήθηκε τον 11ο αιώνα στην πόλη Μαρβ του Ιράν και σπούδασε και δίδαξε και η ίδια της στην ιερή πόλη Μέκκα, η Σούουντα μπιντ Άχμεντ αλ Άμρι- γνωστή και ως “Φακρ ουν Νισά” που γεννήθηκε στην πόλη Ντένουαρ του Ιράν τον 12ο αιώνα, η Άϊσα μπιντ Μούσλιμ αλ-Χαρράνι που έζησε τον 13ο αιώνα στην πόλη Χαρράν της Συρίας, η Σιρίν μπιντ Αμπντουλλάχ από την Ινδία, η Ουμ Αμπντουλλάχ Φατίμα μπιντ Τζαμαλουντντίν από τη Δαμασκό, η Ουμ αλ-Χάϊρ –γνωστή και ως “Τζαμάλ ουν νισά” από τη Βαγδάτη κ.α.

Το όνομα του Μαροκινού ιστορικού και διπλωματικού ερευνητή Αμπντουλ-Χάντι Αλ Τάζι, συνδέεται με πολλά συγγράμματα, ένα από τα οποία είναι το μεγάλο έργο του «Η Διπλωματική Ιστορία του Μαρόκου» σε 10 τόμους. Από τα πιο σημαντικά του βιβλία είναι και «Η Γυναίκα στην Ιστορία του Ισλαμικού Μαρόκου» (εκδ. στην Καζαμπλάνκα το 1992).

Φτάνει να ρίξουμε μια ματιά στο κατάλογο των παραπομπών στο τέλος του βιβλίου, για να καταλάβουμε το μέγεθος της προσπάθειας που κατέβαλε ο συγγραφέας, για να ερευνήσει οποιαδήποτε πηγή που συσχετίζεται με το θέμα του βιβλίου, και για να προβάλει το σημαντικό ρόλο που έχει παίξει η γυναίκα στις κοινωνίες του δυτικού μέρους του Ισλαμικού κόσμου.

Ο Τάζι μοίρασε τα κείμενα του βιβλίου ανάλογα με τους χώρους στους οποίους διέπρεψαν οι γυναίκες, όπως οι Ευεργέτιδες, οι Ουλεμά (λόγιοι), οι Ιατροί, οι Επιστήμονες, οι Ποιήτριες…

Εδώ, όμως, μας ενδιαφέρει το κεφάλαιο που ασχολείται με τις Ευεργέτιδες, ή αυτές που ξόδεψαν την περιουσία τους για να χτίσουν θρησκευτικά, επιστημονικά και κοινωνικά ιδρύματα. Από τις οποίες ήταν οι αδελφές Φάτιμα και Μάριαμ Αλ Φιχρία, κόρες του άλιμ Μουχάμμαντ Ιμπν Αμπνταλλάχ Αλ Φίχρι Αλ Καϊρουάνι, ο οποίος εντάχθηκε στην υπηρεσία του κράτους των Ιντρίσιδων μετά από την ίδρυσή του, κατά την εποχή του Γιάχια 1ου 234-249 της Έγιρας, αφήνοντας, όταν πέθανε, σεβαστή περιουσία στις δυο κόρες του.

Η πόλη Φέζ εμφανίστηκε μαζί με το κράτος των Ιντρίσιδων ως επιστημονικό και Ισλαμικό νομολογικό ίδρυμα, για να επεκταθεί πολύ γρήγορα στη συνέχεια. Οι δυο αδελφές σκέφτηκαν να συμμετάσχουν στην υποστήριξη του επιστημονικού και νομολογικού ιδρύματος. Η Φάτμα διάλεξε την δυτική πλευρά της πόλης για χτίσει το 245 το τζαμί Καραουιίν (Καϊρουανιίν στην αρχή). Το οποίο έγινε πασίγνωστο επιστημονικό ίδρυμα για πολλούς αιώνες.

Ο ιστορικός Ιμπν Χαλντούν γράφει για το ίδρυμα αυτό τα εξής: “σάμπως έχει αφυπνίσει τη βούληση των βασιλιάδων μετά απ αυτήν, οι οποίοι πρόσθεσαν κι άλλα έργα στο τζαμί αυτό, μέχρι που έγινε προορισμός σπουδαστών και “Μέκκα” της επιστήμης και γνώσης”.

Ο Δρ. Αλ Τάζι ομολογεί, με την ταπεινοσύνη του επιστήμονα, ότι δεν έκανε την πρέπουσα προσπάθεια στη μελέτη «αυτής της όσιας, η οποία αν δεν ήταν αυτή, δεν θα έμεναν τα αραβικά γράμματα, ούτε θα άνθιζε η ισλαμική παρουσία σ εκείνα τα μέρη», παρόλο που έχει αφιερώσει το έργο του «Το Τζαμί Καιραουιίν» (τρεις τόμοι) σ αυτό το θέμα (σ. 69).

Η αδελφή της, η Μάριαμ, διάλεξε την ανατολική πλευρά της Φεζ, την περιοχή όπου διέμεναν οι πρόσφυγες από την Ανδαλουσία, για να χτίσει το τζαμί Αλ Ανταλούς, επίσης το έτος 245 μετά την Εγίρα. Το οποίο άρχισε να ανταγωνίζεται το Καραουιίν στην προσέλκυση των λογίων και των φοιτητών και το οποίο περιγράφεται από τον Ιμάμη Αλ-Τζεζνάι στο βιβλίο του «Η ίδρυση της Φεζ«, όπου γράφει μεταξύ άλλων, πως «ήταν αρκετοί ουλεμάδες που δίδασκαν διάφορα θέματα σ αυτό το τζαμί, κι οι οποίοι έδιναν και συμβουλές σε ανθρώπους που τους επισκεπτόντουσαν από διάφορα μέρη της χώρας για αυτό το λόγο».

Όμως, παρά το σημαντικό ρόλο που έπαιζαν τα δυο ιδρύματα αυτά, ο Δρ. Τάζι εξέφρασε τη λύπη του, επειδή ο ανδρικός κόσμος έχει αφανίσει τα ίχνη των δυο γυναικών, καθώς γράφει ότι «δεν βρέθηκε καμία βιογραφία της Μάριαμ και Φάτμα Αλ Φιχρία, έστω και ένα μικρό κείμενο στις πηγές του Μάγρεμπ. Ωστόσο, η Μάριαμ άφησε τη σπουδαία βιογραφία της στο ίδρυμα της, για το οποίο ανταγωνίστηκαν σημαντικοί άνδρες και ηγέτες του έθνους, για να δώσουν σ αυτό τις διαλέξεις τους, και να γίνουν μέλη του» (σ. 73).

Η συμμετοχή της γυναίκας στην υποστήριξη των θρησκευτικών και επιστημονικώς ιδρυμάτων μέσω των βακουφιών τους, δεν ήταν κάτι το καινούριο στην ισλαμική δύση. Καθώς έχουμε το μεγάλο τζαμί που έκτισε στην Κόρδοβα της Ανδαλουσίας, η πριγκίπισσα Αλ Μπαχά, κόρη του Αμπντουλ-Ραχμάν 2ος (206-238 της Έγιρα), της Ομεϊαδικής δυναστείας, ο οποίος ήταν λάτρης των επιστήμων και τεχνών, και δεν ήταν τυχαίο να επηρεασθεί η κόρη του και να ιδρύσει το αναφερόμενο τζαμί της. Τη βιογραφία της πριγκίπισσας αυτής έγραφε ο Ιμπν Αμπντ Αλ Μάλικ Αλ Μαράκεσι, στην οποία λεει ότι «παρόλο που έζησε πολύ λιτή αναχωρητική ζωή, έκανε πολλά ευεργετικά έργα, καθώς και έγραφε η ίδια αντίγραφα του κορανίου για ελεημοσύνη, και ίδρυσε το τζαμί της στη Ρασάφα της Κόρδοβας. Όταν πέθανε το 350 Εγίρας, όλοι οι κάτοικοι ήταν παρόντες στην κηδεία της».

Τέτοια συμμετοχή βρίσκουμε και στο κράτος των Χαφσιτών στην Τυνησία, όπως της συζύγου του σουλτάνου Αμπού Ζακαρία (625-647 Εγίρα) η οποία ήταν ρωμαϊκής καταγωγής, κι η οποία ίδρυσε γύρω στο 650 της Εγίρας τη σχολή Ταουφικίγια, που ήταν το πρώτο ανεξάρτητο επιστημονικό ινστιτούτο στην Τυνησία. Όπως και ίδρυσε το τζαμί Ταουφίκ. Επίσης έχουμε την πριγκίπισσα Φάτιμα κόρη του Αμπού Ζακαρία κι αδελφή του σουλτάνου Αλ Μοταουακίλ (718-747 της Εγίρας), η οποία ίδρυσε τη σχολή Ούνουκ Αλ Τζάμπαλ (λαιμό του βουνού) στην Τύνιδα, που άνοιξε το 742 Έγιρας, διορίζοντας τον δικαστή Μουχάμμεντ Αλ Χαουάρι ως πρώτο διοικητή της. Μια σχολή που τραβούσε φοιτητές απ' όλα τα μακρινά μέρη.

Η συμμετοχή της γυναίκας σ' αυτό το χώρο δεν σταμάτησε μετά από την άλωση του Χαφσίτικου κράτους και την προσάρτηση της Τυνησίας στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Όπου βρίσκουμε την Αζίζα Οθμάνα (πέθανε 1670), εγγονή του Οθμάν Ντάι, η οποία θεωρηται η πιο γνωστή μεταξύ των γυναικών των βακουφιών. Η Αζίζα έγραψε μια περίφημη διαθήκη μετά από την επιστροφή της από την Μέκκα, στην οποία μετατρέπει όλη την περιουσία της σε βακούφια για ελεημοσύνη και βοήθεια. Από τα βακούφια της χτίστηκε το γενικό νοσοκομείο, και χρησιμοποιήθηκαν να αγοραστούν δούλοι και αιχμάλωτοι για να απελευθερωθούν, να δωριστούν προίκες για φτωχά κορίτσια, καθώς και να αγοραστούν τριαντάφυλλα για το τάφο της καθημερινά.

Από το σύγχρονο κράτος, έχουμε π.χ. την Χαμπίμπα Μπάντου, αδελφή του Αζμαντ Μπάντου διοικητή των βακουφιών κατά την εποχή του σουλτάνου Αμπντ Αλ Ραχμάν (1822-1859), η οποία έχτισε τον τύμβο του ευγενή Αλ-Χάσαν Αλ-Σίμπλι κι ένα τζαμί με το όνομά του το 1860.

Τέλος, τα ονόματα που ανάφερε ο Αλ Τάζι, δεν είναι παρά παραδείγματα για το σημαντικό ρόλο που έπαιζε η γυναίκα στις χώρες της Ισλαμικής δύσης, που μπορεί να ενθαρρύνουν και περαιτέρω έρευνα για να βγουν κι άλλα ονόματα σπουδαίων γυναικών και τα σημαντικά έργα τους στο φως, γυναικών που έχουν παραμείνει στο σκοτάδι σ` έναν κόσμο, κατεξοχήν, ανδρικό.

Πουθενά δεν αναφέρεται ότι η γυναίκα πρέπει να περιορίζεται στα καθήκοντα του νοικοκυριού της. Στην πραγματικότητα στα πρώτα χρόνια του Ισλάμ οι γυναίκες υπήρχαν σε κάθε εκδήλωση της ζωής. Η πρώτη γυναίκα του Προφήτη και μητέρα όλων των παιδιών του που επέζησαν, ήταν έμπορος που τον είχε προσλάβει σαν υπάλληλο, και του έκανε πρόταση γάμου μέσω τρίτου. Οι γυναίκες εμπορεύονταν στις αγορές και ο Χαλίφης Όμαρ που δε διακρινόταν για τη φιλελεύθερη στάση του στις γυναίκες έβαλε μία γυναίκα να επιβλέπει την αγορά. Άλλες γυναίκες συμμετείχαν στις μάχες, κουβαλώντας εφόδια και φροντίζοντας τους τραυματίες, μερικές μάλιστα πολεμούσαν και σκότωναν εχθρούς, μάλιστα συμμετείχαν στα λάφυρα εξίσου με τους άνδρες. Ο Ιμπν Τζαρίρ και ο Αλ-Τάμπαρι επέτρεψαν σε γυναίκες να αναλάβουν δικαστικά αξιώματα για όλα τα θέματα, ενώ ο Αμπού Χανίφα περιόρισε τις υποθέσεις τους, και άλλοι τις απέκλεισαν εντελώς. Το Κοράνι αναφέρει θετικά τη βασίλισσα του Σαβά και τον τρόπο που συμβουλευόταν τους ανθρώπους της, που της έδιναν διαφορετική γνώμη από τη σωστή δική της για να αντιμετωπίσουν τα στρατεύματα του Σολομώντα. Κάποιες μάλιστα υπήρξαν διοικητές επαρχιών όπως η Άρουα μπιντ Άχμεντ που διοίκησε την Υεμένη υπό το Χαλιφάτο των Φατιμιδών στα τέλη του 5ου και στις αρχές του 6ου αιώνα.

[Ali al-Yunani]

....Για τη δουλεία είπε "Άν έχετε προαίρεση απελευθερώστε και κάνα δούλο, αν όχι δεν θα χαλάσουμε και τις καρδιές μας βρε αδελφέ, ψωμί κι αλάτι".

Αυτά!

Ας δούμε λοιπόν κάτι σχετικό, την ιστορία του θείου του προφήτη, του Άμπου Λάχαμπ, που αναφέρεται στο 111ο κεφάλαιο του Ιερού Κορανίου:

“Κόπηκαν τα χέρια του Άμπου Λάχαμπ και χάθηκε και ο ίδιος.

Κανένα όφελος δεν είχε από όλα τα πλούτη και τα κέρδη του.

Θα καεί σε φωτιά με πύρινη φλόγα

Και η γυναίκα του θα κουβαλά τα ξύλα για τη φωτιά.

Θα έχει κρεμασμένο γύρω απ’ τον λαιμό της σχοινί από ίνες φύλλου χουρμαδιάς” (Κοράνι, 111:1-5).

Ο Άμπου Λάχαμπ ήταν θείος του προφήτη αλλά είχε προσπαθήσει αυτός και οι φίλοι του να τον σκοτώσουν (τον προφήτη) και τον έβριζαν, ενώ η σύζυγος του Άμπου Λάχαμπ -η Ουμ Τζαμίλα- συνήθιζε να πετάει πέτρες στον Προφήτη και έριχνε αγκάθια στα μονοπάτια απ’ όπου αυτός περνούσε. Και ο Άμπου Λάχαμπ και η σύζυγος του καταδικάστηκαν να πάνε στην Κόλαση, ενώ η ίδια η Ούμ Τζαμίλα θα μεταφέρει την καύσιμη ύλη για τη φωτιά που θα τους καίει.

Ο ίδιος πρώην ιεραπόστολος που ασπάστηκε το Ισλάμ Άμπντουλ-Άχαντ Όμαρ Μίλλερ λέει: “Αυτό το κεφάλαιο αποκαλύφθηκε και από τότε για 10 χρόνια ο Άμπου Λάχαμπ ζούσε και θα μπορούσε να ρεζιλέψει το Ισλάμ και τον Προφήτη. Θα μπορούσε να ασπαστεί το Ισλάμ έστω στα ψέματα, θα μπορούσε να δηλώσει ότι ήθελε να γίνει μουσουλμάνος, μόνο και μόνο για να ρεζιλέψει τον Προφήτη αλλά δεν το έκανε. Γιατί δεν το έκανε; Μα γιατί στο ίδιο το Κοράνι λέγεται ότι δεν θα το έκανε ποτέ. «Χάθηκε ο Άμπου Λάχαμπ» λέγεται στο Κοράνι και αυτό το βιβλίο λέει την αλήθεια. Θα μπορούσε να γίνει στα ψέματα μουσουλμάνος ο Άμπου Λάχαμπ και να πει: «Ο Μουχάμμεντ λέει ότι θα πάω στην κόλαση και ότι δε θα γίνω μουσουλμάνος αλλά εγώ σας λέω ότι αναγνωρίζω το Ισλάμ και θέλω να το ασπαστώ» για να διαψεύσει το Κοράνι αλλά δεν το έκανε γιατί το Κοράνι δεν ήταν λόγος του Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) αλλά του Θεού”.

Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η σημασία της ιστορίας του Άμπου Λάχαμπ και γιατί τον αναφέρω. Ο Άμπου Λάχαμπ είχε μία δούλα, τη Θουγάιμπα. Την ημέρα που γεννήθηκε ο προφήτης, ο Άμπου Λάχαμπ απελευθέρωσε τη Θουγάιμπα δείχνοντας τη με το δάχτυλο του, η οποία Θουγάιμπα θήλασε τον προφήτη όταν ήταν μωρό. Όταν πέθανε ο Άμπου Λάχαμπ, κάποιος συγγενής του τον είδε στο όνειρο του σε μια πολύ άσχημη κατάσταση και τον ρώτησε: “Τί αντιμετώπισες εκεί;” και ο Άμπου Λάχαμπ απάντησε: “Δεν έχω βρει καμία ανάπαυση από τότε που σας άφησα, εκτός του ότι μου δόθηκε να πίνω λίγο νερό από αυτό [και έδειξε το μέρος ανάμεσα στον δείκτη του χεριού του και στα άλλα του δάχτυλα] και αυτό επειδή είχα απελευθερώσει τη Θουγάιμπα [δείχνοντας την με τον δείχτη του χεριού του]” (Sahih Bukhari, Book 7, Vol. 62 , no. 38;).

Ο Ας-Σουχάιλι (ραχίμαχουλλάχ) λέει στο “Rawd Al-Anif” ότι αυτό έγινε όταν γεννήθηκε ο προφήτης αλλά ο Ιμπν Χάτζαρ αλ-Ασκαλάνι (ραχίμαχουλλάχ) λέει στο “Fath Al-Bari, 9.84” και ο Χάφιζ ιμπν Άμπντουλ-Μπαρρ (ραχίμαχουλλάχ) στο “Al-Istai’aab, 1/10” και ο Χάφιζ Ιμπν αλ-Τζάουζι (ραχίμαχουλλάχ) στο βιβλίο του “Al-Wafa bi Ahwalil Mustafa” ότι η απελευθέρωση της Θουγάιμπα από τον Άμπου Λάχαμπ έγινε πολύ μετά τη γέννηση του Προφήτη, μετά την Εγίρα. Γι' αυτό λοιπόν, επειδή ο Άμπου Λάχαμπ απελευθέρωσε τη δούλα του, γι' αυτό ως εξαίρεση λέγεται ότι του δόθηκε αυτή η μικρή χάρη να μπορεί να πίνει λίγο μόνο νερό από την παλάμη του χεριού του, ανάμεσα στον δείκτη και στον αντίχειρα του (Abdur-Razzaq, Mussanaf).

Το παραπάνω γεγονός μνημονεύεται από τον Αλ-Μπαγάουι και τον Αλ-Μπεϊχάκι (ραχίμαχουμουλλάχ) και το αναφέρουν επίσης ο Ιμπν Καθίρ, ο Ζέιν αλ-Ντιν αλ-Ιράκι, ο Ιμπν Ταϊμίιγια στο “al-Sarim al-Maslul“ και ο Ιμπν αλ-Κάιγιμ αλ-Τζαουζίγια στο “Tuhfat al-Mawdud“.

Ο Άμπου Μασούντ αλ-Ανσάρι (ραντιγιαλλάχου άνχου) αναφέρει: “Ενώ έδερνα έναν δούλο μου, άκουσα μια φωνή πίσω μου που λέει: {Μάθε Άμπου Μασούντ ότι ο Θεός έχει περισσότερη δύναμη επάνω σου απ' ό,τι εσύ επάνω σ” αυτόν}. Όταν γύρισα, βρήκα τον Προφήτη και είπα: {Ω Προφήτη! Τον αφήνω ελεύθερο για χάρη του Θεού} και τότε μου είπε: {Αν δεν έχεις κάνει τούτο, θα σε άγγιζε το πυρ (της κόλασης)}” (Sahih Muslim, book of oaths, 4088;).

Ο Άμπου Σάλεχ Δακουάν αναφέρει από τον Δαδάν ότι είπε: “Βρήκα τον Ιμπν Όμαρ, έναν σύντροφο του Προφήτη και είχε απελευθερώσει έναν δούλο. Πήρε ένα ξυλάκι από το χώμα και είπε: η αμοιβή μου στον Θεό γι' αυτόν δεν είναι καν ίσα μ' αυτό το μικρό ξυλάκι, επειδή άκουσα τον προφήτη να λέει: {όποιος κακοποιήσει η χαστουκίσει τον δούλο του, δεν έχει καμία εξιλέωση παρά μόνο να τον απελευθερώσει}” (Sunan Abu Dawoud, no. 4500;).

Παρ' όλες λοιπόν τις προσπάθειες του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) για την απελευθέρωση των δούλων, μερικοί μοχθηροί μελετητές ισχυρίστηκαν ότι ο Προφήτης θέσπισε την δουλεία. Αυτούς τους παραπέμπουμε στον Λάιτνερ ο οποίος απαντά σ” αυτό το ψέμα λέγοντας:

“Βλέπουμε τους ανόητους από τους Χριστιανούς να καταδικάζουν το Ισλάμ σαν να ήταν αυτό που θέσπισε την δουλεία, παρά το γεγονός ότι ο Μουχάμμεντ παρότρυνε με κάθε τρόπο την απελευθέρωση των δούλων, και αυτό αποτελεί το ισχυρότερο μέσο για την καταπολέμηση του φαινόμενου” (g.w. leitner: the religion of islam, page 7.).

Επίσης, ο Γάλλος συγγραφέας Βινσάν Μοντιέρ, αντιτιθέμενος σε αυτούς τους ισχυρισμούς, λέει:

“Καταδικάζουν το Ισλάμ για το φαινόμενο της δουλείας το οποίο προϋπήρχε πριν την εμφάνιση του. Επιπρόσθετα, όταν διαδόθηκε το Ισλάμ και εφαρμόστηκαν οι κανόνες του, επιδίωκε την κατάργηση της δουλείας, στον βαθμό που πολλές από τις εξιλεωτικές πράξεις από τις αμαρτίες που διαπράττει ένας πιστός, πραγματοποιούνται μέσω της απελευθέρωσης των δούλων, πράγμα που το Ισλάμ θεωρεί ευεργεσία και υπακοή στον ΑΛΛΑΧ” (arafat kamel al-ashay: rijal wanesa” aslamou (men and women embraced islam), page 231.).

Η απελευθέρωση λοιπόν των δούλων, αποτελεί εξιλέωση από τις αμαρτίες και υπακοή προς τον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα!!

Ο Βρετανός διανοούμενος Κουίλιαμ μιλάει για τις αναφορές που δημιούργησαν οι αχρίοι μελετητές του Ισλάμ και λέει: “Τέτοιες αναφορές είναι αναμφισβήτητα αναληθείς, δεν μπορεί να ευσταθούν ή να έχουν γίνει ποτέ” (abdullah quilliam: islamic faith, page 26).

Ο ίδιος αποδεικνύει ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είναι αυτός που έθεσε τέλος στην δουλεία σε όλη την Αραβική Χερσόνησο. Δίνει παράδειγμα με τις περιοχές της ανατολικής και βόρειας Αφρικής στις οποίες διαδόθηκε το φαινόμενο της σωματεμπορίας και της δουλείας, και δείχνει ότι ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι το Ισλάμ δεν είχε φτάσει εκεί, διότι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του Ισλάμ είναι η καθοριστική κατάργηση της δουλείας, παρά το γεγονός ότι οι δουλέμποροι, όπως λέει ο Εντουάρντ Μπρόι, “ήταν κυρίως Ευρωπαίοι”, κι έτσι “σταμάτησε το κίνημα της ανάπτυξης στις αφρικανικές χώρες λόγω του μεγάλου χάους που προκάλεσαν εκεί οι Ευρωπαίοι δουλέμποροι” (edouard perroy: histoire générale des civilizations (general history of civilizations), 1965, collab).

Οι ανόητοι επικριτές του Ισλάμ και υποστηρικτές του Χριστιανισμού ισχυρίζονται ότι ο Χριστιανισμός κάλεσε προς απελευθέρωση των δούλων και κατάργηση της δουλείας, επειδή οι «άγιοι» και οι πατέρες του Χριστιανισμού έγραψαν κατά της δουλείας. Ακόμα όμως και αν είναι έτσι, ακόμα και αν έγραψαν κατά της δουλείας (και όντως ορισμένοι το έκαναν), ξεχνάνε ότι στα ιερά του βιβλία η δουλεία θεμελειώνεται με κάθε τρόπο. Ας δούμε όμως μερικά εδάφια από τη Βίβλο, από την Παλαιά και από την Καινή Διαθήκη, για να θυμηθεί ο πρώην μουσουλμάνος (και νυν Χριστιανός) κάποια πράγματα που φαίνεται ότι ξεχνάει (επίτηδες;):

“Και ο δούλος σου και η δούλη σου, όσους κι αν έχεις, από τα έθνη που είναι γύρω σας, απ’ αυτά θα αγοράζεις δούλον και δούλη. Κι ακόμα, από τους γιους των ξένων, που παροικούν μεταξύ σας, απ’ αυτούς θα αγοράζετε, και από τις συγγένειές τους, που βρίσκονται μεταξύ σας, όσοι γεννήθηκαν στη γη σας· και θα είναι σε σας για ιδιοκτησία Και θα τους έχετε κληρονομιά για τα παιδιά σας, ύστερα από σας, για να τους κληρονομήσουν ως ιδιοκτησία· δούλοι σας θα είναι παντοτινά· όμως, επάνω στους αδελφούς σας, τους γιους Ισραήλ, δεν θα εξουσιάζετε, ο ένας επάνω στον άλλον, με αυστηρότητα..” (Λευιτικό, 25:44-46).

“ΚΑΙ αν κάποιος χτυπήσει τον δούλο του ή τη δούλη του με ράβδο και πεθάνει κάτω από τα χέρια του, οπωσδήποτε θα τιμωρηθεί.. Αν, όμως, ζήσει μία ημέρα ή δύο, δεν θα τιμωρηθεί· επειδή είναι δικό του χρήμα” (Έξοδος, 21:20-21).

Όμως, όπως είχαμε πει, ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) διέταξε να ελευθερωθεί μια σκλάβα μόνο και μόνο γιατί ο αφέντης της τόλμησε να τη χτυπήσει στο πρόσωπο (Sahih Muslim, book 15, no. 4082;).

“Και τώρα, θανατώστε από τα παιδιά όλα τα αρσενικά, θανατώστε ακόμα και όλες τις γυναίκες, όσες γνώρισαν άνδρα, που κοιμήθηκαν μαζί του. Όλα όμως τα μικρά κορίτσια, όσα δεν γνώρισαν κοίτη άνδρα, φυλάξτε τα για τον εαυτό σας ζωντανά” (Αριθμοί, 31:17-18).

“ΟΤΑΝ βγεις να πολεμήσεις τους εχθρούς σου, και ο Κύριος ο Θεός σου τους παραδώσει στα χέρια σου, και πάρεις απ’ αυτούς αιχμαλώτους,και δεις ανάμεσα στους αιχμαλώτους μια όμορφη γυναίκα, και την επιθυμήσεις, για να την πάρεις στον εαυτό σου για γυναίκα, τότε, θα τη φέρεις στο σπίτι σου, και θα ξυρίσει το κεφάλι της, και θα κόψει τα νύχια της· και θα βγάλει τα ενδύματα της αιχμαλωσίας της από πάνω της, και θα καθήσει στο σπίτι σου, και θα κλάψει τον πατέρα της και τη μητέρα της έναν ολόκληρο μήνα· και ύστερα θα μπεις μέσα σ’ αυτή, και θα είσαι άνδρας της, κι εκείνη θα είναι γυναίκα σου. Και αν συμβεί να μη ευχαριστιέσαι σ’ αυτήν, τότε θα την εξαποστείλεις ελεύθερη· και δεν θα την πουλήσεις για ασήμι, δεν θα την εμπορευθείς, επειδή την ταπείνωσες” (Δευτερονόμιο, 21:10).

Για να δούμε τώρα τί λέει ο Απόστολος Παύλος στην Καινή Διαθήκη. Αφού λοιπόν πρώτα (και σωστά) λέει ότι δεν υπάρχουν πλέον ελεύθεροι και δούλοι (και πράγματι στα “μάτια” του Θεού η αξία βρίσκεται στην Πίστη και στην καρδιά), η υποκρισία του αποκαλύπτεται στη συνέχεια όταν λέει:

“ΟΣΟΙ είναι κάτω από ζυγό δουλείας, ας θεωρούν τούς κυρίους τους άξιους κάθε τιμής, για να μη δυσφημείται το όνομα του Θεού και η διδασκαλία” (Α Τιμόθεου, 6:1),

“Οι δούλοι, υπακούτε στους κατά σάρκα κυρίους σας με φόβο και τρόμο, με απλότητα της καρδιάς σας, σαν στον Χριστό” (προς Εφεσιους 6:5),

“Tους δούλους να τους νουθετείς να υποτάσσονται στους δικούς τους κυρίους, να τους ευαρεστούν σε όλα, να μη αντιμιλούν” (Τίτος 2:9),

“Οι δούλοι, υποτάσσεστε με κάθε φόβο στους κυρίους σας, όχι μονάχα στους αγαθούς και επιεικείς, αλλά και στους διεστραμμένους” (Α Πέτρου 2:18).

Οι Χριστιανοί κατήγοροι του Ισλάμ δικαιολογούν τα παραπάνω λέγοντας ότι ο Παύλος δεν ήθελε να θεωρηθεί ο Χριστιανισμός ως ένα κοινωνικό κίνημα που καλεί στην απελευθέρωση (βλ. Αγουρίδης Σάββας, «Αποστόλου Παύλου Πρώτη προς Κορινθίους Επιστολή», Θεσσαλονίκη 1982, εκδ. Πουρναράς, σελ. 120-122). Αστειότητες.

Στην Α' προς Κορινθίους Επιστολή ο Παύλος λέει: “Ας μένει ο καθένας στην κατάσταση που ήταν όταν δέχτηκε την κλήση του Θεού. Ήσουν δούλος όταν σε κάλεσε; Μη νοιάζεσαι γι' αυτό. Και αν ακόμα έχεις τη δυνατότητα να γίνεις ελεύθερος, προτίμησε μάλλον αυτό που είσαι. Γιατί όποιος δέχτηκε την κλήση του Κυρίου όντας δούλος, απελευθερώθηκε απ' τον Κύριο” (Α” προς Κορινθίους, 7:20-22) ενώ παρακάτω στο εδάφιο 23 λέει: “μην υποδουλώνεστε σε ανθρώπους”. Τί μας λέει δηλαδή ο Παύλος; Λέει ότι όποιος ήταν δούλος και έγινε Χριστιανός, απελευθερώθηκε ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ και όχι κυριολεκτικά και καλεί τους Χριστιανούς να μην υποδουλώνονται στους ανθρώπους ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ και ΟΧΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ. Το ίδιο λέει και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος: “Δεν βλάπτει αυτή η δουλεία αγαπητέ [η σωματική] αλλά η φυσική δουλεία, αυτή της αμαρτίας” (ΙΘ' Ομιλία εις την Α” προς Κορινθίους Επιστολή).

Αν και συμφωνώ απολύτως στο ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να γίνονται δούλοι των παθών τους και των αμαρτιών, εντούτις βλέπουμε ότι ο Παύλος ΔΕΝ ΚΑΛΕΙ ΠΡΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ και σε κατάργηση της δουλείας και ότι αυτό που λέει ότι δεν υπάρχουν ελεύθεροι και δούλοι το εννοεί πνευματικά και όπως είδαμε ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ. Άλλωστε στην επιστολή του Παύλου προς τον Φιλήμονα (στην Καινή Διαθήκη) ο Παύλος κάλεσε μεν τον Φιλήμονα να υποδεχτεί με καλό τρόπο και ευγένεια τον δούλο του Ονήσιμο -ο οποίος είχε δραπετεύσει από το αφεντικό του στην Έφεσο και είχε καταφύγει στον Παύλο στη Ρώμη- αλλά ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΛΕΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ.

Τι λέει ο Ιησούς; Σύμφωνα με την Κ.Δ. φέρεται προωθεί τον ξυλοδαρμό του δούλου στην παρακάτω παραβολή, όπου ναι μεν τα λόγια είναι μεταφορικά (και όχι κυριολεκτικά), δείτε όμως τι λόγια χρησιμοποιούνται:

“Ο κύριος εκείνου τού δούλου θα έρθει σε ημέρα που δεν προσμένει, και σε ώρα που δεν ξέρει· και θα τον αποχωρίσει, και θα βάλει το μέρος του μαζί με τους απίστους. Και εκείνος ο δούλος, που γνώρισε το θέλημα του κυρίου του, αλλά δεν ετοίμασε ούτε έκανε σύμφωνα με το θέλημά του, θα δαρθεί πολύ. Αλλά, όποιος, ενώ δεν γνώρισε, όμως έπραξε άξια δαρμών, θα δαρθεί λίγο. Και σε όποιον δόθηκε πολύ, πολύ θα ζητηθεί απ’ αυτόν· και σε όποιον είναι εμπιστευμένος πολύ, περισσότερο θα απαιτήσουν απ’ αυτόν” (Λουκάς, 12: 46-48).

Η αγορά και το δουλεμπόριο λοιπόν περιγράφεται τέλεια στη Βίβλο. Ο δούλος δεν έχει σχεδόν καμία τύχη να ελευθερωθεί. Περιγράφεται σαν ιδιοκτησία παντοτινή και σαν ιδιοκτησία κληρονομείται. Όσοι γεννιούνται στην γη γίνονται δούλοι. Μπορείς να αγοράσεις από οποιοδήποτε έθνος δούλο ή δούλα, αρκεί να μην είναι Ισραηλίτης. Βλέπουμε ότι ο δούλος εδώ μπορεί να αποκτηθεί ανά πάσα στιγμή. Στο Ισλάμ από την άλλη ο δούλος είναι ο αιχμάλωτος πολέμου ο οποίος ελευθερώνεται είτε με λύτρα είτε σαν χάρη όπως είδαμε παραπάνω.

Αν κάποιος σπάσει στο ξύλο τον δούλο του ή την δούλα του με ραβδί και πεθάνει, θα τιμωρηθεί (δεν γνωρίζουμε πως). Αν όμως ο ζήσει για ακόμα μία ή δύο ημέρες, ΔΕΝ τιμωρείται γιατί σύμφωνα με τη Βίβλο ο δούλος είναι σαν τα χρήματα του. Ιδιοκτησία του.

“Βέβαια, πλάσαμε τον άνθρωπο για κόπο και αγώνα (στη ζωή).

Μήπως λογαριάζει κανείς ότι δεν έχει δύναμη πάνω του;

Ίσως πει: {έχω σπαταλήσει άφθονο πλούτο}.

Μήπως νομίζει ότι κανένας δεν τον βλέπει;

Μα δεν κάναμε γι' αυτόν δύο μάτια;

Και μια γλώσσα και δύο χείλη;

Και τον καθοδηγήσαμε μέσα από τις δύο δημοσιές (τους δύο δρόμους, της αρετής και της κακίας).

Αυτός (ο άνθρωπος) δεν ξεπέρασε το εμπόδιο.

Και τί θα σου εξηγήσει το εμπόδιο;

(Είναι) η απελευθέρωση ενός σκλάβου

ή το να δίνεις τροφή την ημέρα που επικρατεί πείνα

στον ορφανό και ειδικά (σ' αυτό) που είναι συγγενής

ή σε πτωχό που είναι κάτω στο χώμα (ζητιανεύοντας) λόγω σοβαρής ανάγκης.

Έτσι (ο άνθρωπος) θα είναι απ' αυτούς που πιστεύουν και συνιστούν παράλληλα την υπομονή και αλληλοσυνιστούν έργα καλοσύνης και οίκτου.

Αυτοί είναι οι σύντροφοι της Δεξιάς (του Παραδείσου)” (Κοράνι, 90:4-18).

[apeleytheros]

Αλή, που λέει το κοράνι ότι μια γυναίκα μπορεί να έχει τόσους συζύγους, όσες γυναίκες μπορεί να έχει ένας άντρας; Επειδή είπες ότι έχουν τα ίδια διακαιώματα. Αυτά τα κατεβατά που μας κάνεις copy paste αναφορικά με τις γυναίκες δεν είναι κάν από το κοράνι η τον προφήτη.

[HELLADISTAN]

Αλη εγω σου λεω τι ισχυει στη Σ. Αραβια (δηλαδη στη χωρα που θεωρητικα το Ισλαμ ακολουθειται ορθα) και εσυ μου λες τι λεει το κορανι.

Αρα λιγο πολυ λες οτι ισχυει το ενδεχομενο 3:

"Οι καλοι και σωστοι μουσουλμανοι το κορανι το γραφουν στα @@ρια τους τα δυο, οποτε δε τους συμφερει"

Αποφευγεις ΠΑΜΠΟΝΗΡΑ την ερωτηση μου και καταφευγεις στα γνωστα 'σεντονια' απο το κορανι.

[kapages]

αυτα τα επιχειρηματα περι Ιησου να τα πεις στους χριστιανους.
Εδω ειμαστε αθεοι.

[Αναρχος]

Μιας και τά'χε εύκαιρα τα πέταξε κι εδώ...

[Scifimom]

Αυτή η μαλακια που το αγορια στα 7 και τα κοριτσια στα 9 "δεν χρειαζονται πια τη μητερα τους" με ξεπερναει. Δηλαδη τι κανουν τα αγορια στα 7 νοικιάζουν διαμερισμα?

HELLADISTAN έγραψε:
Παρντον; (Αληθεια αν καμμια κανει εξωγαμο τι αναγνωριση και εχασφαλιση εχει;)
Δεν επιτρέπεται κάποιος να έχει εξώγαμα παιδιά.

Γιατί ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ Μουσουλμανου δεν γεννηθηκε εκτος γαμου αχ ξεχασα οι βιαστές δεν ειναι "καλοι" μουσουλμανοι δεν θα παρουν παρθενες στον παραδεισο εν τω μεταξυ λιθοβολιστε τη βιασμενη.

HELLADISTAN έγραψε:
της απαγορευεται να ερχεται σε εκτενη επαφη με το ανδρικο φυλο στη δουλεια της
Ναι, σωστά.

Γιατί; Α ναι χρειάζεται "προστασία" από τους βιαστες παραπανω που δεν ειναι "καλοι μουσουλμανοι".

[aristidis540]

το διάβασμα αυτού του βιβλίου οπως και κάθε ιερου βιβλίου(που πηγάζει από τους Εβραίους) είναι χάσιμο χρόνου.(τουλάχιστον εγώ έχασα)
άπλα ανάλογα τον τοπο γέννησης(είναι θέμα γεωγραφίας τα έχουμε πει αυτά) διαβάζεις και αυτο που σου δίνουν (δεν εχεις επιλογές όπως νομίζουν μερικοί)
έτσι κι'εγω που γεννήθηκα στο Νεοελληνικό κράτος διάβασα την αγια γραφη που έχουν επιβάλει.
νομίζω ότι τις περισσότερες φόρες, αυτοί που πιστεύουν άπλα δεν έχουν ψαχτεί-διαβασει και όχι ότι έχουν χαμηλό iq.

έχουμε και λέμε:
<<Αυτό το Βιβλίο (το Κοράνι) είναι αναμφίβολο. Σ’ Αυτό υπάρχει η καθοδήγηση για εκείνους που φοβούνται τον ΑΛΛΑΧ” (Κοράνι, 2:2).

κάπου εδώ νομίζω οτι τελειώνει το διάβασμα για έναν άνθρωπο που τουλάχιστον σεβετε τον εαυτό του και θέλει να κάνει ενα εποικοδομητικό διάβασμα.

[Ali al-Yunani]

<<Αυτό το Βιβλίο (το Κοράνι) είναι αναμφίβολο. Σ’ Αυτό υπάρχει η καθοδήγηση για εκείνους που φοβούνται τον ΑΛΛΑΧ” (Κοράνι, 2:2).

κάπου εδώ νομίζω οτι τελειώνει το διάβασμα για έναν άνθρωπο που τουλάχιστον σεβετε τον εαυτό του και θέλει να κάνει ενα εποικοδομητικό διάβασμα.

Λέγεται στο Ιερό Κοράνι στη Σούρα Αλ-Μπάκαρα (το 2ο κεφάλαιο) στην άγια (εδάφιο) 1:

“Αυτό το Βιβλίο είναι αναμφίβολο. Σ’ Αυτό υπάρχει η καθοδήγηση για εκείνους που φοβούνται τον ΑΛΛΑΧ”.

Πράγματι το Ιερό Κοράνι είναι το αναμφίβολο Βιβλίο του ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα. Δεν καταλαβαίνω που βρίσκεται το μεμπτό σε αυτό.

Ο Οθμάν ιμπν Άφφαν (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε:
“Ο πιο ωφέλιμος από σας, είναι αυτός που έμαθε το Κοράνι και το δίδαξε” (Sahih al-Bukhari; Sunan Abu Dawood; Nasai; Tirmidhi;).

O Άμπου Μούσα αλ-Άσαρι (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε: “Ο πιστός που διαβάζει το Ιερό Κοράνι, μοιάζει με το πεπόνι (μεταφορικά). Η μυρωδιά του είναι όμορφη και η γεύση του είναι γλυκιά. Ο πιστός που δεν διαβάζει το Κοράνι, μοιάζει με τον χουρμά. Δεν έχει μυρωδιά αλλά η γεύση του είναι γλυκιά…” (Sahih al-Bukhari).

Ο Αμπντουλλάχ ιμπν Αμπμπάς (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο άγγελος Τζεμπραήλ (αλέιχι σαλάμ) πήγε στον προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) και του είπε ότι πολύ σύντομα θα δημιουργούνταν διχόνοιες και διχασμοί. Ο Προφήτης τότε τον ρώτησε: “Ο δρόμος της Σωτηρίας ποιός είναι;” και ο Τζεμπραήλ (αλέιχι σαλάμ) απάντησε: “Το Βιβλίο του ΑΛΛΑΧ” (Rezin).

Ο χαλίφης Αλή ιμπν Άμπου Τάλιμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε:
“Οποιος διαβάζει το Κοράνι, στη συνέχεια το απαγγέλλει, αναγνωρίζει ως επιτρεπτό ό,τι σε αυτό επιτρέπεται και αναγνωρίζει ως απαγορευμένο ό,τι σε αυτό απαγορεύεται, ο ΑΛΛΑΧ θα τον πάρει στον Παράδεισο” (Musnad, Ahmad ibn Hanbal; & Tirmidhi;). .

Λέει το Άγιο Κοράνι:
“Αυτό το Βιβλίο είναι αναμφίβολο. Σ’ Αυτό υπάρχει η καθοδήγηση για εκείνους που φοβούνται τον ΑΛΛΑΧ.
Για εκείνους που πιστεύουν στον Αόρατο και εκτελούν τις προσευχές και προσφέρουν στους άλλους ό,τι Εμείς τους έχουμε δώσει,
και για εκείνους που πιστεύουν σε ότι σου αποκαλύφθηκε και που έχουν αποκαλυφθεί πριν από ‘σένα και που πιστεύουν ακλόνητα στη μετά θάνατον ζωή.
Αυτοί είναι που ακολουθούν την καθοδήγηση του Κυρίου τους και αυτοί είναι οι ευδόκιμοι” (Κοράνι, 2:2-5).

Το Κοράνι λοιπόν είναι αναμφίβολο. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είχε πει:
“Αφήστε αυτό που σας προκαλεί αμφιβολία’ προσκολληθείτε στο αναμφίβολο” (Tirmidhi, Sifat al Kiyam, 60; an-Nasai, Athrib, 50; & Ahmad ibn Hanbal, Musnad, vol. 1, 200;).

Η χιντάγια (καθοδήγηση) λοιπόν, είναι μόνο γι’ αυτούς που “φοβούνται” τον Θεό, για όσους έχουν τάκουα (ευσέβεια). Αυτοί προσδιορίζονται ως “μουττακίν”. Όμως το ότι δεν αποδέχονται όλοι την καθοδήγηση του ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα, δε σημαίνει ότι η καθοδήγηση δεν είναι καθοδήγηση. Ακόμα και αν κάποιος είναι τυφλός και δε μπορεί να δει, ο ήλιος υπάρχει και είναι ήλιος. Αυτός που δεν αντιλαμβάνεται τη γεύση, το μέλι όμως είναι και πάλι μέλι. Αυτός που δεν μπορεί να αντιληφθεί τη μυρωδιά, ασχέτως εάν δε μπορεί να μυρίσει, ο μίσχος είναι και πάλι μίσχος. Γι’ αυτόν που καίγεται από τη δίψα ενώ μπροστά του είναι η θάλασσα, γι’ αυτόν που μένει στο σκοτάδι ενώ μπροστά του λάμπει το φεγγάρι, γι’ αυτόν που μυρίζει μια άσχημη μυρωδιά ενώ υπάρχουν όμορφες μυρωδιές γύρω του, γι’ αυτόν που στέκεται σε μια γυμνή γη ενώ απέναντι του υπάρχουν πρασινάδες κρίμα, και μάλιστα πολύ κρίμα.

Ο Μπεγκαβί (ραχίμαχουλλάχ) είπε ότι μουττακί (ευσεβής) είναι αυτός που θέτει εμπόδια ανάμεσα στον εαυτό του και την αμαρτία.

“Μουττακίν” λοιπόν είναι αυτοί απομακρύνονται από το κουφρ (απιστία), αυτοί που προσπαθούν να μείνουν μακρυά από κάθε αμαρτία, αυτοί που προσπαθούν να καθαρίσουν την καρδιά τους από οτιδήποτε τους απομακρύνει από τον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα και Του παραδίδονται ολοκληρωτικά. Αυτοί λοιπόν είναι που λαμβάνουν τη χιντάγια (καθοδήγηση) από τον Κύριο τους, όπως λέγεται στο Άγιο Κοράνι.

Μουττακίν είναι αυτοί οι οποίοι κρατάνε τον λόγο που έχουν δώσει στον Θεό και τηρούν τις συμφωνίες τους’ αυτοί που τηρούν τις εντολές του Θεού και απέχουν απ’ όσα Αυτός απαγόρεψε.

Μουττακίν είναι αυτοί που πιστεύουν στον Αόρατο, αυτοί που προσεύχονται και δίνουν ελεημοσύνη. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είχε πει ότι η προσευχή είναι ο στύλος της θρησκείας και ότι η ελεημοσύνη είναι η γέφυρα του Ισλάμ.

Αυτοί που πιστεύουν στο Αόρατο είναι αυτοί που αποδέχονται το φως που αποκαλύφθηκε στον Προφήτη. Όπως είπε ο Προφήτης:
“Ο πιστός κοιτάζει με το φως του Θεού” (Ajluni, 2, 390;).

Ο Αλ Καουάσι (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “Στη Σαρία ιμάν (πίστη) είναι αυτό που σφηνώνεται στην καρδιά, που αποσαφηνίζεται με τη γλώσσα και επιβεβαιώνεται με πράξεις”.

Ο Άμπους-Σουούντ Εφέντι (ραχίμαχουλλάχ) είπε ότι: “Στη Σαρία, η πίστη πραγματοποιείται μόνο με την προϋπόθεση ότι ο πιστός πιστεύει απόλυτα στο Tαουχίντ (Mονοθεϊσμό), στην προφητεία, στην ανάσταση των νεκρών, στη μετά θάνατον ζωή και σε οτιδήποτε άλλο υποδηλώνεται στη θρησκεία”.

Αυτοί που “εκτελούν τις προσευχές”. Θα ήθελα εδώ να αναφέρω μερικά γεγονότα από την Ισλαμική ιστορία που μας δείχνουν την πίστη και τη δύναμη ορισμένων ανθρώπων καθώς έκαναν την προσευχή τους.

Όπως διηγείται ο Τζάμπιρ ιμπν Αμπντουλλάχ (ραντιγιαλλάχου άνχου) στη μάχη Δατου’ρ-Ρίκα ένας μουσουλμάνος σκότωσε μία γυναίκα στο πεδίο της μάχης. Ο άντρας αυτής της γυναίκας ακολούθησε κρυφά τους μουσουλμάνους. Όταν στρατοπέδευσαν σε κάποιο σημείο, αποφασίστηκε το βράδυ να φυλάξουν ‘σκοπιά’ ο Άμμαρ ιμπν Γιάσιρ και ο Αμπάντ ιμπν Μπισρ. Το βράδυ λοιπόν αποφάσισαν μεταξύ τους οι δύο μουσουλμάνοι να κοιμηθεί ο Άμμαρ και να φυλάξει σκοπιά ο Άμπαντ στο πρώτο μισό της νύχτας και να το πάνε εναλλάξ.

Ο Άμμαρ κοιμήθηκε και μη βλέποντας κάτι ύποπτο ο Άμπαντ, άρχισε να προσεύχεται. Από μακρυά όμως ο άντρας της σκοτωμένης γυναίκας τους είδε και με το τόξο του έριξε ένα βέλος και χτύπησε τον Άμπαντ. Ο Άμπαντ απαγγέλοντας το Κοράνι, έπιασε με το χέρι του το βέλος και το έβγαλε και συνέχισε την προσευχή του. Νομίζοντας ο ειδωλολάτρης τοξοβόλος ότι το βέλος του δεν είχε βρει τον στόχο του, έριξε και ένα δεύτερο και πέτυχε και πάλι τον μουσουλμάνο μαχητή. Ο Άμπαντ, όπως και πριν, έβγαλε το βέλος από το σώμα του και συνέχισε να προσεύχεται. Τότε ο ειδωλολάτρης άντρας που κυνηγούσε τους μουσουλμάνους, έριξε και ένα τρίτο βέλος και πέτυχε τον Άμπαντ ιμπν Μπισρ. Ο Άμπαντ, έπιασε και αυτό το βέλος με το χέρι του και το έβγαλε από το σώμα του και συνέχισε την προσευχή του.

Τότε ο Άμμαρ ιμπν Γιάσιρ ξύπνησε και βλέποντας ο ειδωλολάτρης από μακρυά ότι ο Άμπαντ δεν ήταν μόνος του, έφυγε τρέχοντας. Βλέποντας ο Άμμαρ τον φίλο του να έχει ματώσει, βλέποντας τα τρία βέλη και τα τραύματα του και τον φίλο του να προσεύχεται, τον ρώτησε γεμάτος απορία: “Γιατί δεν με ξύπνησες όταν σε πέτυχε το πρώτο βέλος;” και ο Άμπαντ απάντησε: “Διάβαζα το Ιερό Κοράνι, ήταν τόσο γλυκά που δεν ήθελα να σταματήσω. Αν δεν φοβόμουν μήπως δεν εκτελούσα το καθήκον που μου ανέθεσε ο Απεσταλμένος του Θεού [ο προφήτης Μουχάμμεντ] θα συνέχιζα την προσευχή μου όλη τη νύχτα” (Abu Davud, 198; Ahmad, Musnad, III, 343,359;).

Αυτό είναι! Η γλύκα, η ευσέβεια, ο φόβος Θεού, η ολοκληρωτική παράδοση στον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα!

Τόσο σημαντική είναι η προσευχή που η εγκατάλειψη της θεωρείται κουφρ (απιστία).

Ο Τζάμπιρ ιμπν Αμπντουλλάχ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε:
“Χωρίς αμφιβολία αυτό το οποίο κατατάσσει τον άνθρωπο ανάμεσα στην πίστη και στην απιστία, είναι η προσευχή” (Sahih Muslim, 82; Abu Dawud, 4678; Tirmidhi, 2619; an-Nasai, 465; & Ibn Mâjah, 1078;).

Ο Άνας ιμπν Μάλικ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Προφήτης είπε:
“Ανάμεσα στον άνθρωπο και στο σιρκ (ειδωλολατρία) δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από την προσευχή. Τη στιγμή που την εγκαταλείπει, έχει διαπράξει σιρκ” (Ibn Majah, 1080; Muhammad ibn Nasr, Kitabu’s-Salat, 897; & shayh Albâni, 880-sahih;).

Ο Μπουράιντα (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Προφήτης είπε:
“….όποιος εγκαταλείψει την προσευχή, γίνεται άπιστος” (Tirmidhi, 2623; Sunan an-Nasai, 1/231; Ibn Majah, 1079; & Ahmad, Musnad, 5/346; Shayh Albani, sahih;).

Ο Άμπου Χουράιρα (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι οι Σαχάμπα (Σύντροφοι) του Προφήτη δεν είχαν τίποτα άλλο τόσο σημαντικό που η εγκατάλειψη του να θεωρείται απιστία, από την προσευχή (al-Hakim al-Mustadrak, 1/7; Tirmidhi, 2624; Ibn Abi Shayba, Musannaf, 10495; shayh Albani, sahih;).

Μία διευκρίνιση. Κάποιοι ουλεμά (λόγιοι) έχουν πει ότι η εγκατάλειψη της προσευχής λόγω τεμπελιάς ή αδιαφορίας, συνιστά αμαρτία και ότι μόνο η ολοκληρωτική της εγκατάλειψη ή η άποψη κάποιου ότι η προσευχή δεν είναι υποχρεωτική, θεωρείται απιστία. Η άποψη όμως του Άχμεντ ιμπν Χάνμπαλ (ραχίμαχουλλάχ) και των περισσότερων Σαχάμπα (Συντρόφων) του Προφήτη, είναι ότι η εγκατάλειψη της προσευχής σκόπιμα -για τον οποιονδήποτε λόγο- θεωρείται απιστία.

Ο Αμπντουλλάχ ιμπν Αμρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι όποιος δεν προσεύχεται, δεν έχει θρησκεία (Bukhari, Tarihu’l-Kabir, 7/95;).

Ο Άμπουντ-Νταρντά (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι όποιος δεν προσεύχεται, δεν έχει πίστη (Tabari, Usulu’s-Sunna, 1536; Ibn Abdal-Barr, Tamhid, 4/225;).

Ο Χάφιδ ιμπν Αμπντου’λ-Μπιρρ (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “Όλοι οι ουλεμά (λόγιοι) και οι φουκαχά (νομοθέτες) συμφωνούν ότι το Ιμάν (Πίστη) είναι δήλωση και πράξη και δεν υπάρχει καμία πράξη χωρίς πρόθεση και αυξάνει με την υπακοή (στις εντολές του ΑΛΛΑΧ) και μειώνεται πράττοντας αμαρτίες και με την ανυπακοή και όλες οι πράξεις υπακοής (στον ΑΛΛΑΧ) είναι μέρος της Πίστης” (al-Tamheed, 9/238;).

Μουττακίν είναι αυτοί οι οποίοι δίνουν και ξοδεύουν σε ελεημοσύνες φι σαμπίλιλλάχ (για χάρη του Θεού).

Κάποιος σέιχ είχε πει: “Αυτό που ταιριάζει σε αυτόν που έχει γίνει ένα με τη γενναιοδωρία, είναι η δωρεά προς τον φτωχό. Και για τους ερωτευμένους αυτό που συνεπάγεται είναι η θυσία της ψυχής στον δρόμο προς την αγαπημένη τους”.

Η ελεημοσύνη των πιστών είναι από τα όσα υλικά αγαθά τους ανήκουν και δεν φθονούν να δίνουν σε όσους έχουν ανάγκη. Η δωρεά των δούλων είναι από τον εαυτό τους και αυτοί οι ίδιοι τους δεν σταματούν τον εαυτό τους από το να εξυπηρετούν (τους κυρίους τους). Η δωρεά των σοφών είναι από την καρδιά τους και δεν στέκονται μακρυά από την ταπείνωση. Η προσφορά των ερωτευμένων είναι από τις ψυχές τους και δεν απομακρύνουν τις ψυχές τους από εκεί που όρισε ο Θεός να βρίσκονται. Μεταφορικά δηλαδή οι πιστοί ελεούν ξοδεύοντας από την περιουσία τους ενώ ταυτόχρονα απομακρύνουν τις βρομιές από την καρδιά τους.

Κάποιοι από αυτούς που προσφέρουν είναι ρηχοί σαν το χώμα που με τη βροχή κυλάει πάνω από την πέτρα αλλά ο πλούτος εκείνων που προσφέρουν στους άλλους από θρησκευτική αφοσίωση μοιάζει με το έδαφος που καρπίζει μετά από μια νεροποντή, όπως λέει ο ΑΛΛΑΧ στο Ιερό Κοράνι.

“Η παραβολή για εκείνους που ξοδεύουν από τις περιουσίες τους για τη χάρη του ΑΛΛΑΧ μοιάζει σαν τον κόκκο του σιταριού που από ένα φύτρωσαν επτά στάχυα και που το καθένα δίνει εκατό κόκκους. Έτσι και ο ΑΛΛΑΧ πολλαπλασιάζει τα αγαθά σε όσους θέλει. Γιατί ο ΑΛΛΑΧ είναι Απέραντος Παντογνώστης.

Όσοι ξοδεύουν από τις περιουσίες τους για χάρη του ΑΛΛΑΧ και δεν επιδιώκουν μ’ αυτά που ξοδεύουν καμιά βλάβη ή σκοπό επίδειξης, γι’ αυτούς η αμοιβή είναι σίγουρη απ’ τον Κύριο τους. Κανένας φόβος δεν θα τους κυριεύσει ούτε θα λυπηθούν.

Ο καλός λόγος και η συγγνώμη είναι προτιμότερα από ελεημοσύνη που την ακολουθεί η βλάβη [με σκοπό εκμετάλλευσης]. Ο ΑΛΛΑΧ είναι Πλούσιος Μακρόθυμος.

Ω εσείς που πιστεύετε! Μη διαγράφετε την ελεημοσύνη σας με την επίδειξη και τη βλάβη σαν και εκείνον που ξοδεύει την περιουσία του για να επιδειχθεί στους ανθρώπους και δεν πιστεύει αυτός ούτε στον ΑΛΛΑΧ ούτε στην Έσχατη Ημέρα’ αυτός μοιάζει με σκληρό και άγονο βράχο που πάνω του έχει λίγο χώμα και όταν πέφτει άφθονη βροχή, του αφαιρεί το χώμα και μένει γυμνός ο βράχος. Δεν θα κερδίσουν τίποτα από όσα κέρδισαν. Και ο ΑΛΛΑΧ δεν καθοδηγεί τους άπιστους.

Και όσοι ξοδεύουν από την περιουσία τους επιδιώκοντας τη χάρη του ΑΛΛΑΧ και την ενίσχυση της πίστης στην ψυχή τους, μοιάζουν με γόνιμο κήπο σε ψηλό μέρος. Άφθονη βροχή πέφτει σ’ αυτόν και τον κάνει να πολλαπλασιάζει την παραγωγή. Αν όμως δεν δεχτεί άφθονη βροχή, αρκετή του είναι και η ψιχάλα. Ο ΑΛΛΑΧ βλέπει όλα όσα κάνετε.

Μήπως κανείς από σας θα ήθελε, ενώ έχει έναν κήπο με φοινικόδεντρα και αμπέλια, που από κάτω τους τρέχουν ποτάμια, γεμάτο με καρπούς όλων των ειδών και να τον πιάνουν τα γεράματα -και χωρίς τα παιδιά του να έχουν αρκετή δύναμη για να προσέξουν τον εαυτό τους- να τον πιάσει ένας ανεμοστρόβιλος με φωτιά και να τον κάψει; Έτσι παρουσιάζει ο ΑΛΛΑΧ ολοκάθαρα τα Σημεία Του, για να προσέξετε.

Ω εσείς που πιστεύετε! Δώστε απ’ τα αγαθά που τίμια κερδίσατε και απ’ την παραγωγή που για σας κάνουμε τη γη να βγάλει και να μη διαλέξετε το κακό απ’ αυτά με σκοπό να το χαρίσετε, όταν εσείς οι ίδιοι δεν το δέχεστε, παρά μονάχα με κλειστά μάτια. Και μάθετε ότι ο ΑΛΛΑΧ είναι Πλούσιος Αξιέπαινος.

Ο Σατανάς σας απειλεί με φτώχεια και σας διατάζει να είστε φιλάργυροι. Ο ΑΛΛΑΧ όμως σας υπόσχεται την επιείκεια Του και τη χάρη Του. Και ο ΑΛΛΑΧ είναι Απέραντος Παντογνώστης.

Παραχωρεί σοφία (ο ΑΛΛΑΧ) σ’ όποιον θέλει. Και εκείνος που του χαρίστηκε η σύνεση, απολαμβάνει πράγματι πολλά αγαθά. Αλλά μονάχα οι άνθρωποι με κατανόηση νοιώθουν το μήνυμα.

Και οτιδήποτε ξοδεύετε σε ελεημοσύνη ή ως τάξιμο, να είστε βέβαιοι ότι ο ΑΛΛΑΧ τα γνωρίζει όλα. Στους αμαρτωλούς όμως δεν υπάρχει βοήθεια.

Καλό είναι να φανερώνετε την ελεημοσύνη σας. Καλύτερα όμως είναι να την αποκρύπτετε και να ελεείτε ανώνυμα εκείνους που έχουν ανάγκη. Αυτό επανορθώνει για σας μερικές αμαρτίες. Και ο ΑΛΛΑΧ γνωρίζει ό,τι κάνετε.

Δεν έχει ζητηθεί από σένα να τους φέρεις στον ίσιο δρόμο αλλά ο ΑΛΛΑΧ είναι που καθοδηγεί στον ίσιο δρόμο όποιον θέλει. Οτιδήποτε καλό κάνετε, το κάνετε για τον εαυτό σας και θα το κάνετε μόνο και μόνο αναζητώντας τη χάρη του ΑΛΛΑΧ. Οτιδήποτε καλό ξοδεύετε, ξαναγυρίζει πίσω σε σας και έτσι δεν θα αδικηθείτε.

(Δώστε ελεημοσύνη) στους φτωχούς, που για χάρη του ΑΛΛΑΧ περιορίζονται και αδυνατούν να περιφέρονται στη γη για εμπόριο ή εργασία. Ο αμαθής άνθρωπος τους νομίζει πλούσιους, ίσως εξαιτίας της μετριοφροσύνης τους, επειδή δεν έχουν ανάγκες. Εσύ πρέπει να τους γνωρίζεις απ’ την εμφάνιση τους. Δεν ζητιανεύουν ενοχλητικά και αδιάκριτα απ’ όλους. Έτσι οτιδήποτε καλό ξοδεύετε, να είστε βέβαιοι ότι ο ΑΛΛΑΧ το γνωρίζει.

Εκείνοι που από φιλανθρωπία ξοδεύουν απ’ τις περιουσίες τους και τη νύχτα και τη μέρα, κρυφά και φανερά, έχουν την αμοιβή τους στον Κύριο τους. Πάνω τους δεν θα πέσει ούτε φόβος ούτε θλίψη.

Αυτοί που δέχονται τα κέρδη της τοκογλυφίας, δεν θα σηκωθούν (στην Έσχατη Ημέρα) παρά μόνο όπως σηκώνεται κάποιος μπερδεμένος στην τρέλα που τον έπιασε από το άγγιγμα του Σατανά και αυτό γιατί είπαν: {Το εμπόριο είναι σαν την τοκογλυφία}. Ενώ ο ΑΛΛΑΧ επέτρεψε το εμπόριο και απαγόρευσε την τοκογλυφία. Και όποιοι παραιτούνται (απ’ αυτή) διότι υπάκουσαν τις οδηγίες του Κυρίου τους, θα συγχωρεθούν για τα περασμένα (κέρδη) και την περίπτωση τους θα την κρίνει ο ΑΛΛΑΧ. Όποιοι όμως επαναλάβουν (το παράπτωμα), τότε θα γίνουν όλοι τους σύντροφοι της Φωτιάς, όπου και θα παραμείνουν για πάντα.

Ο ΑΛΛΑΧ εξολοθρεύει την τοκογλυφία και πολλαπλασιάζει τις περιουσίες αυτών που δίνουν την ελεημοσύνη. Ο ΑΛΛΑΧ δεν αγαπάει κάθε αγνώμονα ένοχο.

Εκείνοι που πίστεψαν και έκαναν καλές πράξεις και εκτέλεσαν την προσευχή και πλήρωσαν την ζακάτ (υποχρεωτική ελεημοσύνη), θα έχουν την αμοιβή απ’ τον Κύριο τους. Κανένας φόβος και καμία θλίψη δεν θα πέσει πάνω τους.

Ω εσείς που πιστεύετε! Προφυλαχθείτε στον ΑΛΛΑΧ και εγκαταλείψτε ό,τι σας απέμεινε απ’ την τοκογλυφία, αν πραγματικά είστε πιστοί.

Αν δεν το κάνετε, ο ΑΛΛΑΧ και ο Απεσταλμένος Του σας ειδοποιούν με πόλεμο. Αν όμως μετανιώσετε, θα ‘χετε τα κεφάλαια της περιουσίας σας. Τότε δεν θα αδικείτε ούτε θα αδικηθείτε.

Αν ο οφειλέτης βρίσκεται σε δυσκολία, δώστε του καιρό για να τον διευκολύνετε. Αν πάλι του χαρίσετε το χρέος από φιλανθρωπία, θα είναι καλύτερα -αν ξέρατε- για σας!

Και φοβηθείτε την Ημέρα που θα επιστρέψετε πίσω στον ΑΛΛΑΧ. Κάθε ψυχή τότε θα πάρει ό,τι κέρδισε και κανένας δεν θα αδικηθεί” (Κοράνι, 2:261-281).

Κάποια στιγμή στην πόλη Μεδίνα, τριγυρνούσαν στους δρόμους οι τελάληδες και καλούσαν τους φτωχούς και όσους είχαν ανάγκη, να συγκεντρωθούν στο τζαμί ώστε ο Προφήτης να βοηθήσει τον καθένα απ’ αυτούς. Οι άνθρωποι πήγαιναν χαρούμενοι και έπαιρναν βοήθεια από τον Προφήτη, ώστε να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των οικογενειών τους. Όταν όλοι πλέον είχαν πάρει ό,τι ήταν να πάρουν, φάνηκε από μακριά ένας βεδουίνος να έρχεται τρέχοντας. Μίλησε με τον Προφήτη. – “Άκουσα ότι δίνατε βοήθεια στους ανθρώπους που είχαν ανάγκη αλλά άργησα να έρθω” είπε στενοχωρημένος αλλά ο Προφήτης και πάλι υποσχέθηκε ότι θα τον βοηθούσε, παρόλο που είχαν τελειώσει όλα τα αντικείμενα που είχαν μοιραστεί στους φτωχούς: “Θα πάρεις ό,τι χρειάζεσαι και μάλιστα χωρίς να σου λείψει τίποτα” είπε ο Προφήτης, “σήκω, πήγαινε στην πόλη, πήγαινε στην αγορά, βρες ό,τι χρειάζεσαι και πες στους πωλητές ότι {Αυτά που αγοράζω μου ανήκουν, η πληρωμή είναι για τον Προφήτη. Ο Απεσταλμένος του Θεού θα πληρώσει. Δώστε μου ό,τι θέλω}”.

Σε μία άλλη περίπτωση, μετά από μία ομιλία στο τζαμί στη Μεδίνα, ο Προφήτης μίλησε στους πιστούς και είπε: “Από τότε που σας διοικώ, αν χτύπησα κάποιον από σας, ιδού η πλάτη μου’ ας έρθει να με χτυπήσει. Αν έβρισα κάποιον, αν προσέβαλα την τιμή κάποιου, ας με βρίσετε’ είμαι εδώ. Αν πήρα άδικα κάτι από την περιουσία κάποιου, ας έρθει εδώ να μου το πει. Προσέξτε! Μη τυχόν πει κάποιος ότι {Θα έπαιρνα το δίκαιο μου αλλά φοβάμαι μήπως στενοχωρήσω ή προσβάλλω τον Προφήτη} επειδή σε ‘μένα και στην πίστη μου δεν υπάρχει προσβολή από αυτόν που μου ζητάει το δίκαιο του. Αυτός που μου αρέσει περισσότερο είναι αυτός που μου ζητάει το δίκαιο του και το παίρνει από ‘μένα. Θέλω να εμφανιστώ ολοκάθαρος απέναντι στον Κύριο μου”. Τότε κάποιος είπε στον Προφήτη ότι ο Προφήτης του χρωστούσε 3 ντίρχαμ και χωρίς ο Προφήτης να νοιώσει κανέναν εγωισμό, χωρίς να δείξει καμία υπερηφάνεια ή θυμό, έδωσε εντολή να τον πληρώσουν, λέγοντας: “Αν και δεν θυμάμαι, εντούτοις δεν κατηγορώ κανέναν ότι λέει ψέματα” και διέταξε να πληρωθεί ο άνθρωπος.

Αυτός ήταν ο προφήτης Μουχάμμεντ! Αυτό είναι το Ισλάμ!

Κατά την εποχή του δεύτερου Χαλίφη Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) υπήρξε ένας σοβαρός λιμός. Όλοι οι άνθρωποι στη Μεδίνα υπέφεραν λόγω έλλειψης φαγητού. Ένα καραβάνι από χίλιες καμήλες φορτωμένες με ένα μεγάλο απόθεμα σπόρων τροφίμων, που ανήκε στον Οθμάν (ραντιγιαλλάχου άνχου) -τον μετέπειτα τρίτο χαλίφη του Ισλάμ-, έφτασε από τη Συρία. Αρκετοί έμποροι προσφέρθηκαν να αγοράσουν το φορτίο αυτό στο σύνολό του. Εκείνος τους ρώτησε τι κέρδος ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν.
-Πέντε τις εκατό, είπαν. Είπε τότε ο Οθμάν σε αυτούς:
-Μπορώ να λάβω πολύ υψηλότερο κέρδος από αυτό.

Άρχισαν να διαφωνούν μαζί του λέγοντας ότι δε γνώριζαν κανέναν έμπορο που θα μπορούσε να του προσφέρει περισσότερα από τη δική τους προσφορά. Στη συνέχεια ανέφερε το εξής σημείο από το Κοράνι: “Η παραβολή, για εκείνους που ξοδεύουν από τις περιουσίες τους για τη χάρη του ΑΛΛΑΧ, μοιάζει σαν το κόκκο του σιταριού, που από ένα φύτρωσαν επτά στάχυα, και που το καθένα δίνει εκατό κόκκους. Έτσι κι ο ΑΛΛΑΧ πολλαπλασιάζει τα αγαθά σε όσους θέλει. Γιατί ο ΑΛΛΑΧ είναι Απέραντος (Γενναιόδωρος), Παντογνώστης (γνωρίζει τα πάντα)” (Κοράνι, 2:261).

-Ω, έμποροι να είστε μάρτυρες ότι όλα αυτά θα τα χαρίσω στους φτωχούς ανθρώπους της Μεδίνα, είπε ο Οθμάν.


“Για εκείνους που πιστεύουν στον Αόρατο και εκτελούν τις προσευχές και προσφέρουν στους άλλους ό,τι Εμείς τους έχουμε δώσει” (Κοράνι, 2:3).

Στο παραπάνω εδάφιο πρώτα αναφέρεται η ιμάν (δηλαδή η “πίστη”) επειδή η ιμάν είναι που έχει σχέση με την καρδιά. Στη συνέχεια αναφέρεται η σαλά (προσευχή) επειδή αυτή γίνεται με το σώμα (και με την ψυχή). Έπειτα αναφέρεται η ελεημοσύνη που γίνεται με την περιουσία. Έτσι λοιπόν στην άγια (εδάφιο) αυτή συγκεντρώνονται μαζί και οι τρεις αυτές εκδηλώσεις της λατρείας προς τον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα. Στην ιμάν (πίστη) υπάρχει σωτηρία, στην προσευχή υπάρχει ικεσία (προς τον Θεό), στην προσφορά υπάρχει συμπλήρωση. Στην πίστη υπάρχει η καλή είδηση, στην προσευχή υπάρχει η καφφάρα (αντάλλαγμα) των αμαρτιών (με την συγχώρηση και εύνοια του Θεού), στην προσφορά υπάρχει η καθαρότητα. Η πίστη είναι ανωτερότητα, η προσευχή είναι εγγύτητα (με τον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα), στην ελεημοσύνη/προσφορά υπάρχει η αύξηση.

Ο Άμπου Αμπντουλλάχ αλ-Χάριθ αρ-Ράζι (ραχίμαχουλλάχ) είπε ότι ο ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα αποκάλυψε σε έναν από τους προφήτες Του: – “Εγώ αποφάσισα να περάσει ο τάδε το μισό της ζωής του με πλούτο και το άλλο μισό με φτώχεια. Ρώτησε τον πιο προτιμάει πρώτα, να του το δώσω”. Εκείνος ο προφήτης λοιπόν ενημέρωσε τον τάδε για το θέλημα του Θεού και ο τάδε απάντησε ότι θα ήθελε πρώτα να ρωτήσει την οικογένεια του και μετά να αποφασίσει. Αφού λοιπόν συζήτησε με τη σύζυγο του, αυτή του είπε: – “Να ζητήσουμε τον πλούτο πριν από τη φτώχεια”. Ο τάδε απάντησε: – “Μετά τον πλούτο η φτώχεια είναι δύσκολη. Μετά τη φτώχεια όμως ο πλούτος είναι γλυκός”. Εκείνη είπε στον σύζυγο της: – “Άκου αυτό που σου είπα” και τότε ο τάδε ανακοίνωσε στον προφήτη τους ότι θα προτιμούσε το πρώτο μισό της ζωής του να το περάσει με πλούτο. Τότε ο ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα άνοιξε τις πόρτες του πλούτου γι’ αυτούς και αύξησε τα υλικά τους αγαθά.

Τότε η σύζυγος του τάδε του είπε: – “Αν θέλεις όλος αυτός ο πλούτος να παραμείνει σε μας, τότε να φέρεσαι στους ανθρώπους με γενναιοδωρία” και έτσι έπραξε. Όταν π.χ. αγόραζε για τον εαυτό του ένα ρούχο, αγόραζε ένα ίδιο και για έναν φτωχό. Όταν λοιπόν πέρασε το πρώτο μισό της ζωής (με πλούτο) του τάδε και ήρθε η ώρα για το δεύτερο μισό (με φτώχεια), ο ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα είπε στον προφήτη της εποχής εκείνης: – “Εγώ αποφάσισα να περάσει το μισό της ζωής τους με πλούτο και το άλλο μισό με φτώχεια. Αλλά τους βρήκα να Με δοξάζουν με όσα τους πρόσφερα….. Γνωστοποίησε ότι αποφάσισα να περάσουν και το υπόλοιπο της ζωής τους με πλούτο”.

Εδώ λοιπόν δεν ευλογείται ο πλούτος αυτός καθεαυτός, ευλογείται η προσφορά προς τον συνάνθρωπο και η κάθαρση της καρδιάς’ η απομάκρυνση του πιστού από την πονηριά και την απληστία για χάρη του Θεού.

Κάποιος σέιχ είχε πει: “Αυτός που βγάζει τον σπόρο που είχε στην αποθήκη του και τον σπέρνει στο χωράφι του, ακόμα και αν η αποθήκη του άδειασε, κέρδισε αξία. Όσο γι’ αυτόν που αφήνει τον σπόρο στην αποθήκη του και δεν τον σπέρνει, δήθεν με το μυαλό του έχει κερδίσει αλλά η ζημία του θα διαφανεί αργότερα”.

Εκείνοι που πιστεύουν στον Αόρατο και εκτελούν τις προσευχές και προσφέρουν στους άλλους ό,τι ο ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα τους έχει δώσει. Γι’ αυτούς ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε ότι ο ΑΛΛΑΧ του είπε:
“Εγώ έχω ετοιμάσει για τους δίκαιους δούλους Μου πράγματα που ποτέ κανένα μάτι δεν είδε και κανένα αυτί δεν άκουσε και ποτέ κανένας δεν ονειρεύτηκε” (Sahih al Bukhari, volume 4, book 54, 467; & Sahih Muslim, book 40, 6780;).

…………………

“και για εκείνους που πιστεύουν σε ότι σου αποκαλύφθηκε και που έχουν αποκαλυφθεί πριν από ‘σένα και που πιστεύουν ακλόνητα στη μετά θάνατον ζωή” (Κοράνι, 2:4)

Μουττακίν (ευσεβείς) σύμφωνα με το Ιερό Κοράνι είναι αυτοί οι οποίοι πιστεύουν σε ό,τι αποκαλύφθηκε στον προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) και στους προηγούμενους προφήτες, αυτοί που πιστεύουν στη μετά τον θάνατο ζωή και ότι θα δώσουν λογαριασμό για τις πράξεις τους.

Αυτοί οι οποίοι έχουν εξαπατηθεί είναι:

~~αυτοί οι οποίοι ξέρουν ότι τους δημιούργησε ο ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα αλλά δεν Τον λατρεύουν,
~~αυτοί που ξέρουν ότι τους διατρέφει ο ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα αλλά δεν Τον εμπιστεύονται και δεν καθησυχάζονται,
~~αυτοί που ξέρουν ότι ο κόσμος αυτός είναι προσωρινός και όμως με αυτόν εξαπατώνται,
~~αυτοί που ξέρουν ότι οι κληρονόμοι τους θα γίνουν εχθροί τους και όμως εξακολουθούν να συσσωρεύουν πλούτη γι’ αυτούς,
~~αυτοί που ενώ αντιλαμβάνονται ότι ο θάνατος έχει πλησιάσει, εντούτοις δεν προετοιμάζονται γι’ αυτόν,
~~αυτοί που ξέρουν ότι θα μπουν στον τάφο αλλά δεν κάνουν τίποτα για να τον ξεπεράσουν,
~~αυτοί που ξέρουν ότι θα δώσουν λογαριασμό στον Κύριο της Αλήθειας αλλά όμως δεν προετοιμάζουν κάποια “απόδειξη” (καλών πράξεων),
~~αυτοί που ξέρουν ότι θα περάσουν από τη Σίρα (γέφυρα που οδηγεί στον Παράδεισο και διέρχεται πάνω από την Κόλαση, λεπτή και κοφτερή για τους άπιστους, ευρύς για τους πιστούς) αλλά παρ’ όλα αυτά δεν ελαφρύνουν τις αμαρτίες τους,
~~αυτοί που ξέρουν ότι η Κόλαση είναι η “πατρίδα” των αμαρτωλών αλλά όμως δεν προφυλάσσονται από τις αμαρτίες,
~~αυτοί που ξέρουν ότι ο Παράδεισος είναι η “πατρίδα” των πιστών αλλά δεν κάνουν καλές πράξεις.

Ο Δουννούν Μισρί (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “Η σιγουριά, σε καλεί να ελαττώσεις τις ελπίδες σου. Η μείωση των ελπίδων (αυτού του κόσμου) σε φέρνουν σε κατάσταση να αφιερώνεσαι στη λατρεία (του Θεού) και η αφιέρωση αυτή γεννά σοφία’ η σοφία αυτή έχει ως αποτέλεσμα ότι φέρνει ένα αίσθημα σκέψης (ότι ο καθένας θα δώσει λόγο για τις πράξεις του)”.

Οι μουττακίν (ευσεβείς) είναι αυτοί που βρίσκουν την καθοδήγηση στο Ιερό Κοράνι:
“Αυτοί είναι που ακολουθούν την καθοδήγηση του Κυρίου τους και αυτοί είναι οι ευδόκιμοι” (Κοράνι, 2-5).

Ο Αλ Καουάσι (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “Το Κοράνι είναι ένα σύνολο. Αυτός που πιστεύει λίγο, το έχει πιστέψει ολόκληρο και αυτός που απορρίπτει ένα μέρος του, το έχει απορρίψει όλο”.

Οι άπιστοι όμως δεν πρόκειται να πιστέψουν:
“Όσο για τους άπιστους, είναι το ίδιο γι’ αυτούς είτε τους προειδοποιείς είτε όχι’ δεν θα πιστέψουν” (Κοράνι, 2:6).

https://alialyunani.wordpress.com/2013/ ... %BF%CF%85/

[Αναρχος]

Πράγματι το Ιερό Κοράνι είναι το αναμφίβολο Βιβλίο του ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα. Δεν καταλαβαίνω που βρίσκεται το μεμπτό σε αυτό....

Μεμπτό; Καθόλου... Κι εγώ διάβαζα παραμυθάκια στα παιδιά μου για να κοιμηθούν...

[aristidis540]

εγώ δεν μπορώ να καταλάβω αφού τους άπιστους όπως γράφει θα τους τιμωρήσει ο αλλαχ (με κόλαση κτλ)εσείς γιατί αλληλοσκοτώνεστε.
τέλος πάντων βάζεις ενα κατεβατό με αυτά που σου έχουν παπαγαλίσει χωρίς να κάτσεις να σκεφτείς οτι δεν στέκει τίποτα από όλα αυτά.άπλα τα πιστεύεις επειδή σου το έχουν πει χωρίς καμιά απόδειξη.
και δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορείτε όλοι εσείς(και οι τρεις εβραϊκές θρησκείες)να δέχεστε οτι έχετε θρησκεία απο τον χειρότερο λαό στην γη ,,αυτό ειναι ένα ακόμη ερώτημα.

[Κούρος]

και δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορείτε όλοι εσείς(και οι τρεις εβραϊκές θρησκείες)να δέχεστε οτι έχετε θρησκεία απο τον χειρότερο λαό στην γη ,,αυτό ειναι ένα ακόμη ερώτημα.

Προφανώς, έχει ο καιρός γυρίσματα..:

Ποιος είδε κράτος λιγοστό σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς, νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα και δόξης τόσα μνήματα;
Να 'χει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε;
Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο- να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που 'χει στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο, ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης, λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Και ψωμοτύρι και για καφέ το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.
Δυστυχία σου, Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Γεώργιος Σουρής (1853-1919)