Όταν αποφασίζουμε να πάμε στον ιερό Ναό[1] πρέπει προκαταβολικά να πιστεύουμε ότι μπαίνουμε σε χώρο ιερό, σε τόπο προσευχής και κατανύξεως, όπου ευρίσκεται και κατοικεί αόρατα ο Θεός, ο Βασιλεύς των Βασιλευόντων και ότι κάθε είσοδος μας σε Ναό μας προσθέτει αγιασμό και Θεία ευλογία.
Αυτό επιβάλλει να μπαίνουμε σιωπηλοί, το βάδισμα μας να γίνεται σεμνά και αθόρυβα, οι κινήσεις μας γενικά πρέπει να δεικνύουν ευλάβεια και ή διάθεση μας να μαρτυρεί διάθεση για λήψη ευλογίας και θείας Χάριτος.
Διορθώσεις:
Όταν αποφασίζουμε να μπούμε σε έναν ναό πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μπαίνουμε σε χώρο ιδιωτικό, που ανήκει σε έναν ιδιωτικό οργανισμό.
Αυτό επιβάλλει να τηρούμε τους κανόνες συμπεριφοράς που θα μας υποδείξει ο υπεύθυνος του χώρου, ως εκπρόσωπος του οργανισμού αυτού.
Τα υπόλοιπα είναι απλώς σάλτσες.
Έχω κάποιες επιφυλάξεις βέβαια: όσο είναι ΝΠΔΔ, μπορεί να θεωρείται "ιδιωτικός" ο χώρος και τσιφλίκι τους; Αφού πληρώνω με τους φόρους μου τους μισθούς τους, δεν μπορώ να έχω και αξιώσεις στο χώρο τους;