θεοκρατία, νόμος, δικαιοσύνη, και ηθική

[AoratiMelani]

Δεν ξέρω κατά πόσον ξεφεύγουμε από το θέμα, αλλά εγώ θα έκανα τη διάκριση "εν θερμώ" και "εν ψυχρώ".

Ο πατέρας που σκότωσε τον βιαστή, τον βρήκε κυριολεκτικά πάνω στην κόρη του. Εκείνη την ώρα κάνεις τα πάντα για να τον απομακρύνεις, αν μη τι άλλο, και να σώσεις το παιδί σου. Επίσης ακόμη κι αν το θύμα δεν σώζεται πια, τη στιγμή που διαπιστώνεις το έγκλημα πλημμυρίζεις οργή και μπορεί να παραφερθείς και να κάνεις πράγματα που δεν θα έκανες σε κατάσταση ηρεμίας, όσο τέρας κι αν ήταν ο άλλος και ό,τι κι αν σου είχε κάνει. Νομίζω ότι για να βασανίσεις κάποιον εν ψυχρώ, ακόμη και έναν κατά συρροήν βιαστή μικρών παιδιών ή έναν επαγγελματία βασανιστή, πρέπει να περάσεις μια διανοητική γραμμή, την οποία εγώ προσωπικά νομίζω πως ούτε μπορώ ούτε θέλω να περάσω.

[Θεόφιλος]

Δεν μπορώ να αποφανθώ κατηγορηματικά, θα ήθελε μελέτες ψυχολογίας και κοινωνιολογίας σε βάθος για να απαντηθεί αυτό, αν απαντηθεί.

δεν περιμένω κάποια κατηγορηματική απάντηση αλλά όπως γράφεις παρακάτω πολύ εύστοχα την καθαρά προσωπική σου άποψη, γιατί θεωρώ πώς αυτού του είδους οι απαντήσεις είναι πιο αυθόρμητες και πιο ειλικρινείς, χωρίς καλούπια. όπως θα έλεγε και ο πατέρας μου,

Η προσωπική μου γνώμη, με κάθε επιφύλαξη, είναι ότι το θρησκευτικό πλαίσιο προσφέρεται για την καλλιέργεια φανατισμού περισσότερο απ' όσο ο αθεϊσμός, γιατί οι θρησκείες παρέχουν δικαιολογίες στους φανατικούς ("μου το είπε ο θεός", "το κάνω για χάρη του θεου", "κατέχω την απόλυτη αλήθεια", "δρω με τη δύναμη του θεού"), ενώ ο αθεϊσμός (και ο ανθρωπισμός) δεν προσφέρει τίποτε από όλα αυτά, μας αφήνει ελεύθερους να καλλιεργήσουμε την προσωπική μας ηθική και μας αποδίδει όλη την ευθύνη των πράξεών μας.

οτιδήποτε διδάσκεται αναγκαστικά κινείται μέσα σε κάποια πλαίσια, είτε είναι μέσα από την οικογένεια είτε μέσα από την εκπαίδευση, οπότε σίγουρα η θρησκεία σαν μέρος της εκπαίδευσης μέσα από το σχολείο, είτε σαν παράδοση μέσα απ΄την οικογένεια, είναι πιο συνήθες φαινόμενο να υπερτερεί το πλαίσιο της στο οποίο εντάσσεται ο εκπαιδευόμενος, σε σχέση με κάποιον που θέλει να ξεφύγει από αυτό το πλαίσιο και αναζητά και ψάχνει νέους ορίζοντες στην σκέψη του, είναι φυσικό για έναν άθεο να επιρρεάζεται λιγότερο από καθιερωμένα πλαίσια τα οποία και αμφισβητεί, ενώ η κοινωνία και η πολιτεία κακώς τα θεωρούν υποχρεωτικά.
αλλά όμως εγώ προσωπικά δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση να φύγω από αυτό πλαίσιο η να ενταχθώ σε ένα νέο από αντίδραση όπως κάνουν πάρα πολλοί, παραμένω εντός πλαισίου γιατί είχα επιρροές από αυτό και ακόμη έχω, χωρίς όμως να θέλω να χάσω την καθαρότητα της κριτικής σκέψης για αυτό.
όσο για τον ανθρωπισμό που λές πώς δεν προσφέρει τίποτε σε σχέση με τις υποσχέσεις της θρησκείας σαν ανταμοιβή έχεις απόλυτο δίκιο, η ανιοδιοτέλεια είναι πάνω από θρησκευτικά προτάγματα π,χ, το αγαπάτε αλλήλους, δεν το βλέπει ο ανθρωπιστής σαν επιταγή, αλλά σαν καθήκον, σε αντίθεση με τον θρήσκο που το βλέπει αν όχι σαν επιταγή αλλά τουλάχιστον σαν παραίνεση. στην μία την περίπτωση έχουμε προτροπή και στην άλλη υπάρχει πρωτοβουλία αυθόρμητη.
άκουσα πολλές φορές να λένε θα σε ανταμείψει ο Θεός για αυτό που έκανες, αυτό είναι λάθος. πιο σωστό είναι να λέει κανείς και να κάνει, κάνε το καλό και ρίχτο στο γυαλό.

Όταν έλεγα όμως ότι έχουμε κοινά, δεν εννοούσα τόσο αυτό (που σωστά το επισήμανες), όσο την απέχθεια για τη διαφθορά του κλήρου.

αυτό εξυπακούεται πως νιώθω απέχθεια και δεν δικαιολογώ κάποιον επειδή φορά ράσο για παρανομίες, νομίζω πώς το ίδιο νιώθει και ο περισσότερος κόσμος.
το καλό είναι πώς εδώ στο φόρουμ μπορείς να απεχθάνεσαι πιό συχνά τέτοιου είδους ανθρώπων από ότι παρουσιάζει η επικαιρότητα, τουλάχιστον η ντόπια.

[Θεόφιλος]

Δεν ξέρω κατά πόσον ξεφεύγουμε από το θέμα, αλλά εγώ θα έκανα τη διάκριση "εν θερμώ" και "εν ψυχρώ".

Ο πατέρας που σκότωσε τον βιαστή, τον βρήκε κυριολεκτικά πάνω στην κόρη του. Εκείνη την ώρα κάνεις τα πάντα για να τον απομακρύνεις, αν μη τι άλλο, και να σώσεις το παιδί σου. Επίσης ακόμη κι αν το θύμα δεν σώζεται πια, τη στιγμή που διαπιστώνεις το έγκλημα πλημμυρίζεις οργή και μπορεί να παραφερθείς και να κάνεις πράγματα που δεν θα έκανες σε κατάσταση ηρεμίας, όσο τέρας κι αν ήταν ο άλλος και ό,τι κι αν σου είχε κάνει. Νομίζω ότι για να βασανίσεις κάποιον εν ψυχρώ, ακόμη και έναν κατά συρροήν βιαστή μικρών παιδιών ή έναν επαγγελματία βασανιστή, πρέπει να περάσεις μια διανοητική γραμμή, την οποία εγώ προσωπικά νομίζω πως ούτε μπορώ ούτε θέλω να περάσω.

ο βασανισμός παραπέμπει στον σαδισμό που είναι αρρώστια ψυχική το εν ψυχρώ έγκλημα δεν περιέχει το εν βρασμώ είναι κάτι διαφορετικό. έχεις προμελετήσει το έγκλημα χωρίς να σε έχει βλάψει το θύμα, ενώ το έγκλημα έν βρασμώ έχει σχέση με την σωματική η ηθική η ψυχική βλάβη που σου έκανε κανείς, ανεξάρτητου χρονικής διάρκειας, που σημαίνει και πρίν τρία χρόνια να το έκανε μόλις τον συναντάς μπάμ και κάτω. σε όσα αναφέρω δεν μιλώ για τι προβλέπει ο νόμος αλλά ο νόμος που οπλίζει το χέρι ενός ανθρώπου που του έχουν καταστρέψει ψυχικά το παιδί του.

[karakitsossecurity]

ενώ το έγκλημα έν βρασμώ έχει σχέση με την σωματική η ηθική η ψυχική βλάβη που σου έκανε κανείς

δεν είναι έτσι. Εχει να κάνει με την ψυχική κατάσταση που βρίσκεσαι την ώρα που γίνεται το έγκλημα και αν είναι προμελετημένο ή όχι.
Αν κάποιος σου έκανε κάτι πριν 3 χρόνια και τον δεις και τον σκοτώσεις πιστεύεις ότι θα πεισθεί το δικαστήριο ότι τα τελευταία 3 χρόνια δεν σκεφτόσουν να το σκοτώσεις αλλά ξαφνικά με τον που τον είδες θόλωσες και τον σκότωσες. ήμαρτον

[Θεόφιλος]

ενώ το έγκλημα έν βρασμώ έχει σχέση με την σωματική η ηθική η ψυχική βλάβη που σου έκανε κανείς

δεν είναι έτσι. Εχει να κάνει με την ψυχική κατάσταση που βρίσκεσαι την ώρα που γίνεται το έγκλημα και αν είναι προμελετημένο ή όχι.
Αν κάποιος σου έκανε κάτι πριν 3 χρόνια και τον δεις και τον σκοτώσεις πιστεύεις ότι θα πεισθεί το δικαστήριο ότι τα τελευταία 3 χρόνια δεν σκεφτόσουν να το σκοτώσεις αλλά ξαφνικά με τον που τον είδες θόλωσες και τον σκότωσες. ήμαρτον

Tο ξέρω άλλωστε το ξεχωρίζω παρακάτω από αυτό που έγραψα και διάβασες εσύ.

σε όσα αναφέρω δεν μιλώ για τι προβλέπει ο νόμος αλλά ο νόμος που οπλίζει το χέρι ενός ανθρώπου που του έχουν καταστρέψει ψυχικά το παιδί του.

και αυτό είναι η αγανάκτηση ενός ανθρώπου που του έχουν καταστρέψει κάτι παραπάνω από την ίδια του την ζωή.

[FarEarth]

Τι σημαίνει είμαι ηθικός ; όλη του τη ζωή του τη πέρασε δίπλα σε βαθιά θρησκευόμενους και αυτό τον έκανε να είναι όπως και αυτοί... Να προσέχει τι θα πει , τους ανθρώπους , τις παρέες του ... Στη δουλειά του έπρεπε να ντύνεται αναλόγως και αυτό του πρόσδιδε μια εικόνα σοβαρού ατόμου "καθώς πρέπει"...

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά , όταν κάνουν έργο , είναι μια πολύ ειδική στιγμή , εκπροσωπούν τον χριστό και βγάζουν όλη την "ηθική" πλευρά τους, αργότερα δε όταν τελειώσουν , επιστρέφουν στη καθημερινότητά τους... Ο πατριάρχης όταν ανέλαβε καθήκοντα έπρεπε, όλα του τα έργα ,τα λόγια , η αμφίεσή του να εκπέμπουν ηθική, έτσι όριζε το καταστατικό...

Οι παρευρισκόμενοι χαιρετούσαν τον πρωθυπουργό με σεβασμό, ήταν μεγάλης ηλικίας και συνάμα αυστηρός άνθρωπος και έδειχνε ηθικός ...Στο γνωστό στέκι των φορτηγατζίδων μαζεύονταν όλοι οι πεινασμένοι εργάτες και οδηγοί, να φάνε και να ξεδιψάσουν και πολλές βρισιές αντάλλασσαν μεταξύ τους ,από το πρωί ως αργά το βράδυ και πολλοί καβγάδες κάθε μέρα ξεκινούσαν και τελείωναν σε αυτό το μέρος και ένας θόρυβος διαδεχόταν τον άλλο ... αν τύχαινε να περνάς από εκεί αμέσως σκεφτόσουν, ότι όλοι αυτοί δε θα μπορούσαν ποτέ ,να διαθέτουν ηθική, ή σεβασμό προς κάτι, πέρα απ' τα λάστιχα, το τιμόνι ή τη κόρνα των φορτηγών τους ...

Το να περπατάς χωρίς να ενοχλείς γύρω σου , είναι αρετή του μη περιορισμού και γενικά οι κακόβουλοι χαρακτήρες, δεν μπορούν να διαθέτουν καμία αληθινή ηθική, πέραν αυτής της ψεύτικης και να δημιουργούν πολύ θόρυβο σε γνωστούς και άγνωστους για το πόσο ηθικοί υπήρξαν σε όλη τους τη ζωή ...
Είναι η ηθική άλλη μια ταμπέλα για να εξυπηρετούνται οι θρησκείες και ο κόσμος να μπορεί να διαχωριστεί σε ηθικούς και ανήθικους άραγε ... ;

Το σκυλί όταν από μακρυά κατάλαβε ο,τι το αυτοκίνητο που ερχόταν, ήταν του αφεντικού του , άρχισε να κλαψουρίζει και να κουνάει την ουρά του χαρούμενα , το αφεντικό ,όταν τον πλησίασε άρχισε να τον βρίζει... ηθική είναι να μπορείς να βλάψεις με κάποιον τρόπο, εκτός του εαυτού σου, άλλους και να μη το πράττεις , όχι από φόβο, λύπη , εξάρτηση κάποιας θεωρίας ή άρνηση της πράξης αλλά από καθαρή πηγαία αντίληψη της παρατήρησης της πράξης, που επιθυμείς να κάνεις ...
Ο ζωηρός σκύλος παρέμενε δεμένος πάνω σε μια μικρού μήκους αλυσίδα και κάθε μικρό πλάσμα που περνούσε από δίπλα του και έφευγε μετά μακρυά του, τον καλούσε να ελευθερωθεί και να ξεχάσει τα σημάδια των δεσμών του με το παρελθόν του...

Του άρεσε συνέχεια να παρενοχλεί τα παιδιά του, τις περισσότερες φορές αυτά σκαρφίζονταν κάτι για να τον αποφεύγουν, αλλά αυτός περίμενε υπομονετικά στη κουζίνα ,πότε θα μαζευτούν γύρω από το τραπέζι για να φάνε , για να τα προσβάλει, να τα κάνει να νιώσουν άσχημα, να τους υπενθυμίσει ο,τι χρωστάνε τα πάντα στον πατέρα τους... Ο παπάς , ο δάσκαλος ήταν τα ηθικά παραδείγματα μιας άλλης εποχής που δημιούργησε ηθικά πρότυπα διαμέσου του φόβου, και ο κόσμος σήμερα τα έχει απαρνηθεί... ηθικός είναι αυτός που ζει τη ζωή του ολοκληρωμένα, με πληρότητα ,χωρίς να τη κατακερματίζει, χωρίς φόβο και ενοχές , ελεύθερος ...και όποιος ξέρει το βάρος του φορτίου , ξέρει και το βάρος του μη φορτίου ,όποιος αναγνωρίζει τις ασφυκτικές πνευματικές αλυσίδες που του επιβάλλονται , αναζητά τρόπους να τις ξεφορτωθεί...
<<Κάποιοι άνθρωποι γεννήθηκαν για να παρενοχλούν( γιατί δε τους αρκεί ο χώρος τους για να κινούνται ) και άλλοι για να συγχωρούν... >>οι δεύτεροι με το καιρό καταστρέφουν την υγεία τους... ενώ οι πρώτοι διατρέφουν τις εξουσιαστικές τάσεις τους...

[Ibraim Bielidopoulos]

Τα πράγματα είναι απλά. Ο ιμάμης ήταν ιεροκήρυκας και απαιτούσε η κόρη του να στέκεται στο ύψος ενός πατέρα του επιπέδου που ήταν αυτός: ερμηνευτής της σαρίας. Όσα έκανε για αυτόν δεν ήταν απλά ηθικά, αλλα ίσως και καθήκον του. Με τι πρόσωπο θα έβγαινε στην κοινωνία μετά να διδάξει την σαρία;
Φυσικά αν μπορούσε να μειώσει λίγο τον εγωισμό του θα καταλάβαινε ότι έχει θέσει λάθος προτεραιότητες. Τώρα είναι πια αργά.

[Θεόφιλος]

μιλάμε για ένα πεντάχρονο παιδί, και όχι για έφηβη. τι απαιτήσεις μπορεί να έχει ένας γονιός από το πεντάχρονο παιδί του;η δική του η ψυχολογική αρρώστια ήταν που έβλεπε το παιδί του έτσι ώστε να του κάνει ότι του έκανε. ο άνθρωπος χρειάζεται ψυχίατρο, και όχι φυλακή η πρόστιμο.