Η Αποτυχία του Χριστιανισμού

[Θεόφιλος]

Μπα; Και ποιος τη λέει αυτή την καινούργια αυθαιρεσία; Όπως λέμε "με μια φορά πούστης δε γίνεσαι"; (Ζητώ συγγνώμη από τους υπερβολικά προσκολλημένους στην πολιτική ορθότητα, αλλά έτσι την ξέρω την έκφραση.)

στην πυρά λοιπόν; ούτε τον λόγο δεν είπατε ακόμη που συμμετείχε στο υπουργικό συμβούλιο. εδώ ανοίχτηκε διάλογος με την αριστερά το υπουργικό συμβούλιο σας πείραξε!

Με ποιο κριτήριο πάλι "αυτοί" ήταν για δέσιμο; Και με ποιο κριτήριο οι υπόλοιποι δεν είναι; Και με ποιο κριτήριο δεν είναι περισσότερο για δέσιμο, μη σου πω και για κάτεργα, εκείνοι που τους υποκινούσαν;

με το κριτήριο που πρέπει να έχει ο κάθε μετριοπαθής άνθρωπος και να μη βλέπει πίσω από κάθε αλλαγή πρός το καλύτερο για την εξυπηρέτηση του πολίτη τον σατανά και τον ανύπαρκτο 666

Θεόφιλε, στο λέω για πολλοστή φορά, βρίθεις αυθαιρεσιών και λογικών σφαλμάτων, προσπαθώντας απεγνωσμένα να χωρέσεις την πραγματικότητα στο δόγμα που έχεις κατασκευάσει. ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ! Σκέψου το λίγο λογικά. Ειλικρινά είναι κρίμα, γιατί όντως προσπαθείς, αλλά δυστυχώς τα γραφόμενά σου αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας.

η θρησκεία είναι μια πραγματικότητα όπως και οι θρήσκοι δεν προσπαθώ να δημιουργήσω κανένα καινούργιο δόγμα αλλά να δώ με άλλη ματιά την πίστη μέσα σε λογικά πλαίσια, όπου υπάρχει πίστη δεν σημαίνει απαραίτητα πως συνοδεύεται πάντοτε και από παραλογισμό.
γραφικός ίσως είμαι για τους άθεους που βλέπουν μόνο δύο είδη ανθρώπων, τους θρήσκους και τους μη θρήσκους, υπάρχουν και άλλοι πιο σύνθετοι τρόποι θα πρέπει να ξέρεις πέρα από το άσπρο μαύρο.

[Επικουρίδης]

Off Topic

Θεόφιλε
Μέχρι και τον Επικουρίδη κατάφερες να παρεκτρέψεις από τα πολιτικά νήματα και να τον φέρεις εδώ.

γιατί ομιλείς περι εκτροπής μου από τα πολιτικά στα θρησκευτικά δρώμενα; Εγώ άνοιξα το βήμα τούτο, με αφορμή το άρθρο της Έμμα, με τίτλο την Αποτυχία του χριστιανισμού.

[Επικουρίδης]

η θρησκεία είναι μια πραγματικότητα όπως και οι θρήσκοι δεν προσπαθώ να δημιουργήσω κανένα καινούργιο δόγμα αλλά να δώ με άλλη ματιά την πίστη μέσα σε λογικά πλαίσια, όπου υπάρχει πίστη δεν σημαίνει απαραίτητα πως συνοδεύεται πάντοτε και από παραλογισμό.
γραφικός ίσως είμαι για τους άθεους που βλέπουν μόνο δύο είδη ανθρώπων, τους θρήσκους και τους μη θρήσκους, υπάρχουν και άλλοι πιο σύνθετοι τρόποι θα πρέπει να ξέρεις πέρα από το άσπρο μαύρο.

Η θρησκείες, όντως αποτελούν μια οδυνηρή πραγματικότητα, αλλα το περιεχόμενό τους είναι μια ολέθρια απάτη, με την οποία τ' αρχιερατεία τους προσηλυτίζουν μανδρώνουν, ελέγχουν κι' εκμεταλλεύονται τους πιστούς των. Αλλήθεια Θεόφιλε, πιστεύεις στην Αθανασία της Ψυχής, την αμαρτωλότητά της και την ανάγκη σωτηρίας της; Παραδέχεσαι ότι είναι δυνατή η αναμενόμενη Δευτέρα Παρουσία του Υιού Θεού, με την οποίαν θα αναστήσει τους εκλεκτούς νεκρούς που θα κερδίσουν την ατελεύτητη αιώνια ζωή, με Παμβασιλέα την Αγία Τριάδα;

Όπου υπάρχει πίστη θρησκευτική, δεν υπάρχει λογική, γιατί η πίστη, ως προσδοκία ανταμοιβής, δεν έχει αντίκρυσμα και καμία σχέση με την πραγματικότητα. Σ' ένα πράγμα, όμως έχεις δίκιο, η πίστη στα θρησκευτικά δόγματα, δεν αποτελεί γραφικότητα, αλλα κατάντια. Γιατί, αποδεδειγμένα οι πιστοί αποτελούν θύματα αφελούς ευπιστίας και απάτης σ' ανύπαρκτες μεταφυσικές υποσχέσεις.

Θεόφιλε, νεαρέ μου συνομιλητή, φίλε και συμπατριώτη, μας δουλεύουν άγρια οι πλουμιστοί ισόβιοι δεσπότες, οι οποίοι με τους 12.000 περίπου κληρικούς αποτελούν μια ευημερούσα επαγγελματική τάξη που δυστυχώς τους πληρώνουμε από τα δημόσια έσοδα, για υπηρεσίες ανύπαρκτες. Θα ήταν έντιμη πράξη να παραιτηθούν, ή ν' αρχίσουν να ενδιαφέρονται και για τα καθημερινά προβλήματα της παρούσης πραγματικής επίγειας ζωής των πιστών συνελλήνων. Και να μην τους αφήνουν στο έλεος αδίστακτων καιροσκόπων, ένεκα των οποίων οδηγούνται μέχρι και σ' αυτοχειρίες από απόγνωση κι' απελπισία.

[Θεόφιλος]

Η θρησκείες, όντως αποτελούν μια οδυνηρή πραγματικότητα, αλλα το περιεχόμενό τους είναι μια ολέθρια απάτη, με την οποία τ' αρχιερατεία τους προσηλυτίζουν μανδρώνουν, ελέγχουν κι' εκμεταλλεύονται τους πιστούς των. Αλλήθεια Θεόφιλε, πιστεύεις στην Αθανασία της Ψυχής, την αμαρτωλότητά της και την ανάγκη σωτηρίας της; Παραδέχεσαι ότι είναι δυνατή η αναμενόμενη Δευτέρα Παρουσία του Υιού Θεού, με την οποίαν θα αναστήσει τους εκλεκτούς νεκρούς που θα κερδίσουν την ατελεύτητη αιώνια ζωή, με Παμβασιλέα την Αγία Τριάδα;

οι θρησκείες γίνονται και οδυνηρή πραγματικότητα όταν ξεφεύγουν από τον στόχο τους και εμπλέκονται σε πολιτικά παιχνίδια, είναι επίσης αλήθεια πώς επιρρεάζουν πολύ κόσμο αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία να ερευνήσουμε αυτήν την επιρροή πρός τα πού στρέφεται. η θρησκεία πάντοτε είχε και έχει σχέση με υπαρξιακά ερωτήματα και αναζητήσεις του ανθρώπου γύρω από τον εαυτό του και τον σκοπό της ύπαρξης του. ο έλεγχος των θρήσκων έχει και πολιτικές προεκτάσεις, αλλά τις πιο πολλές φορές έχει σαν κύριο σκοπό την διαφύλαξη του δόγματος γιατί από εκεί απορρέει η θρησκευτική εξουσία, για αυτό και υπάρχει ένας ανελέητος πόλεμος καθημερινά με αναθέματα για τις αιρέσεις που για μένα δεν είναι τίποτε άλλο από την αδυναμία να εκσυγχρονίσει η επικρατούσα θρησκεία τον λόγο της.
όχι δεν πιστεύω στην αθανασία της ψυχής όπως ακριβώς το εννοεί η ορθοδοξία, είναι αστείο να ξανά υπάρξει κανείς με το σώμα του, πιστεύω όμως στην δύναμη του λόγου για μια ανώτερη αρχή.και νιώθω όμορφα να συνεχίζεται σαν ιδέα αυτός ο λόγος να υπάρχει και μετά τον θάνατο μου αυτήν είναι η πραγματική αθανασία για μένα έστω και σαν ιδέα που υπήρξε σαν γεγονός μέσα από την δράση μου στην ασήμαντη χρονική στιγμή της ζωής μου εμπρός στην αιωνιότητα
η ψυχή που αναφέρεις δεν είναι τίποτε πέρα από τον εσωτερικό κόσμο του κάθε ανθρώπου όπου δημιουργούνται τα συναισθήματα δικαίωσης, και απόρριψης, είναι σημαντικό να αισθάνεται κανείς δικαιωμένος είτε είναι άθεος είτε θειστής, μόνο που ο άθεος δέχεται την κοινωνική απόρριψη και σε αυτήν δίνει πιο πολύ βάση με τον θειστή είναι πολύ διαφορετικά ακόμη και με κοινωνική απόρριψη έχει την δικαίωση του Θεού για αυτό αν πιστεύει ειλικρινά δεν νιώθει ποτέ το συναίσθημα της απόρριψης.
εκλεκτός του Θεού είναι αυτός που τα έχει καλά με τον εαυτό του και με τους άλλους, δεν είναιη πίστη στο δόγμα η στο θαύμα που σε κάνει εκλεκτό αλλά οι πράξεις σου και η αποδοχή της αρχής που επικαλείται σαν οδηγό στον έντιμο και ενάρετο βίο σου.

Όπου υπάρχει πίστη θρησκευτική, δεν υπάρχει λογική, γιατί η πίστη, ως προσδοκία ανταμοιβής, δεν έχει αντίκρυσμα και καμία σχέση με την πραγματικότητα. Σ' ένα πράγμα, όμως έχεις δίκιο, η πίστη στα θρησκευτικά δόγματα, δεν αποτελεί γραφικότητα, αλλα κατάντια. Γιατί, αποδεδειγμένα οι πιστοί αποτελούν θύματα αφελούς ευπιστίας και απάτης σ' ανύπαρκτες μεταφυσικές υποσχέσεις.

όσον αφορά ένα λογικό αποτέλεσμα σίγουρα δεν υπάρχει σχέση μεταξύ πίστης και λογικής π.χ. η στην επανάσταση του 1821 δεν οδήγησε η λογική τον ελληνικό λαό να ξεσηκωθεί αλλά η πίστη για μια πιο δίκαιη και ελεύθερη κοινωνία. σε αυτήν την περίπτωση δεν μας ενδιαφέρει καθόλου η λογική αλλά το αίσθημα της πίστης πρός τον απώτερο σκοπό που ήταν η ελευθερία από τον τούρκικο ζυγό έτσι και τον θρήσκο δεν τον ενδιαφέρει η λογική αλλά ο απώτερος σκοπός της πίστης του που τον καθοδηγεί κάθε μέρα να γίνεται όλο και πιο σωστός άνθρωπος θα έλεγα για όλα αυτά πως ο θρήσκος με τις ευαισθησίες του για ηθικές αξίες πώς μοιάζει με φιλόσοφο παρά με θρήσκο.

Θεόφιλε, νεαρέ μου συνομιλητή, φίλε και συμπατριώτη, μας δουλεύουν άγρια οι πλουμιστοί ισόβιοι δεσπότες, οι οποίοι με τους 12.000 περίπου κληρικούς αποτελούν μια ευημερούσα επαγγελματική τάξη που δυστυχώς τους πληρώνουμε από τα δημόσια έσοδα, για υπηρεσίες ανύπαρκτες. Θα ήταν έντιμη πράξη να παραιτηθούν, ή ν' αρχίσουν να ενδιαφέρονται και για τα καθημερινά προβλήματα της παρούσης πραγματικής επίγειας ζωής των πιστών συνελλήνων. Και να μην τους αφήνουν στο έλεος αδίστακτων καιροσκόπων, ένεκα των οποίων οδηγούνται μέχρι και σ' αυτοχειρίες από απόγνωση κι' απελπισία.

αν και το σκέλος αυτό περιέχει πολιτικές απόψεις θα συμφωνήσω για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους μαζί και οι ιερείς αν δεν χρειάζονται να αρχίσουν να αναζητούν εργασία όπως κάνω και εγώ εδώ και ενάμισυ χρόνο, έτσι θα βοηθήσουν με την απόλυση τους πραγματικά το κράτος.

[tasos_didymoteicho]

Φίλτατε Επικουρίδη, σαφώς κι έχεις δίκιο, δεν παύει όμως η επίσκεψή σου στη συγκεκριμένη περιοχή να είναι σπάνια, εξ ου και το εύθυμό μου σχόλιο.

Θα σε παρακαλούσα εφεξής να μην είσαι τόσο λεπτομερής ως προς τα στοιχεία μου, δεδομένου ότι προσπαθώ να μην φανερώνομαι τόσο ξεκάθαρα (=ξεμπροστιάζομαι, ξεγυμνώνομαι) ως προς την ακριβή επαγγελματική μου ιδιότητα.

Μια μικροδιόρθωση, οι παπάδες είναι λίγο περισσότεροι από 10 χιλιάδες, όχι 12.

Θεόφιλε, όσον αφορά τη συμμετοχή στο υπουργικό συμβούλιο, εγώ το μόνο που είπα είναι ότι αυθαιρετείς εξισώνοντας το ένα με το κανένα και ορίζοντάς το ως αμελητέο, τίποτα περισσότερο. Εξάλλου η όλη παραπομπή είναι απλά και μόνο ενδεικτική της διαπλοκής κράτους-εκκλησίας, δεν νομίζω να απασχολεί κανέναν μας ιδιαίτερα ο λόγος της παρουσίας και το θέμα της εκεί συζήτησης. Ούτως ή άλλως οι ψηφοχριστιανόπληκτοι υπουργοβολευτές μας ποσώς έχουν ανάγκη την (φυσική) παρουσία εκκλησιαστικού παράγοντα/εκπροσώπου για να εκδώσουν ηλίθιες δογματικές αποφάσεις και νομολογίες.

[Επικουρίδης]

Θεόφιλε χαίρω που δεν πιστεύεις στην ανάσταση και την αθανασία της ψυχής. Σε παρακαλώ να μου εκφράσεις τις θέσεις σου στο παρκάτω κείμενο που απηχούν στα δικά μου πιστεύω:

Στ’ αρχικά χρόνια του Χριστιανισμού, για να σε δεχθούν στην Εκκλησία, έπρεπε να παραδώσεις τα πάντα, ακίνητα, μετρητά και κινητά στη Διοίκηση της Εκκλησίας.

Ζούσαν και δραστηριοποιούνταν κοινοβιακά. Μάλιστα κάποιον επίορκο που απέκρυψε τα μετρητά της περιουσίας του, τον δίκασαν και τον καταδίκασαν σε θάνατο. Οι αποκαλούμενοι εθνικοί, μη Ισραηλίτες, εκτός από τη παράδωση της ιδιοκτησίας τους, έπρεπε να κάνουν και περιτομή.

Ο "Απόστολος των Εθνών" Παύλος που δήθεν από διώκτης και δολοφόνος χριστιανών, έπαψε να «λακτίζει προς κέντρα(καρφιά)» και έγινε θερμός υποστηρικτής των χριστιανών, σύμφωνα με την εντολή του Υιού Θεού, εκφράζοντας απόλυτα την οικονομική ολιγαρχία, κατάργησε τα κοινόβια κι επανέφερε στους πιστούς την ιδιοκτησία.

Κι' άνοιξε διάπλατα τις θύρες των εκκλησιαστικών διοικήσεων και στο θέμα της υποχρεωτικής περιτομής στους εθνικούς, με το Μυστήριο των αθρόων Βαπτίσεων. Έτσι αναλώθηκε ο γνήσιος κοινοβιακός χριστιανισμός και εισήλθαν στους κόλπους του, χωρίς τα δύο υπερτιμήματα, την παράδωση της ιδιοκτησίας και την ταλαιπωρία της περιτομής, οι υποκριτές και φαύλοι, πράγμα που μετέτρεψε την θρησκεία του Ναζωραίου σε φέουδο των καιροσκόπων, οι οποίοι ελέγχοντας τ' αρχιερατεία, ελέγχουν, έκτοτε και τους πιστούς, τα μαντρωμένα αμνοερίφια. Πηγή: Ο Παυλιανισμός του Γιάννη Κορδάτου.

[FarEarth]

Δεν είναι εύκολες οι απαντήσεις, στ' ερωτήματα που βάζεις. Ωστόσο, πρέπει να συνεχίσουμε το διάλογο και να δώσουμε τις απαντήσεις, στις ερωτήσεις που ετέθησαν. Κατ' αρχήν πρέπει να μελετήσουμε τις αρρώστιες που ταλανίζουν το σύγχρονο συμπολίτη κι' εμάς τους ίδιους. Πρώτα απ' όλα ένα σωστό μέτρο είναι να θεραπεύσουμε τη δουλοπρέπεια που απλόχερα ο λαός προσφέρει στους διχαστές, καταπιεστές κι εκμεταλλευτές του.


Ως αιτίες αυτής της δουλοπρεπούς ομηρίας θεωρούμε το μεγάλο μπελά της ασυνεννοησίας και τον ύπουλο διχασμό που οδηγούν στον κατακερματισμό των δυνάμεων συλλογικής αντίστασης κι' ανατροπής των φαύλων. Και για να πετύχουμε την ανατροπή χρειαζόμαστε την αφύπνιση των αμνοεριφίων που κατασπαράσσονται αγογγύστως και μάλιστα προθύμως από τους "καλοσυνάτους, ευτραφείς και χαμογελαστούς" θύτες τους.


Να τους απελευθερώσουμε από το μεγάλο τριαδικό δεσμοφύλακα το " Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια". Ναι στην Πατρίδα και την Οικογένεια, χωρίς τους εναγκαλισμούς σωτηρίας κι' εθνοκαπηλείας, όποιων σκοτεινών δογματικών αντιλαϊκών καταδολιεύσεων.


Ναι σε μια Πατρίδα χωρίς κηδεμονίες, χωρίς "εθνοσωτήρες", με πολίτες ελεύθερους, με ίσα δικαιώματα κι' υποχρεώσεις, με δικαίωμα στην εργασία, στην υγεία, τη μόρφωση και την ψυχαγωγία. Ναι στο δικαίωμα, να φτιάξουν οι νέοι οικογένεια εδώ στη χώρα των γονιών τους και να μην καταφεύγουν στην ξενιτειά.


Χρειαζόμαστε λοιπόν μια πλατφόρμα αρχόντων, έντιμων διαχειριστών, άμεσα εκλεγμένων από το Εκλογικό Σώμα. Να είναι ανακλητοί, άμεσα, σε κάθε παραβατικότητα.


Ν' εφαρμόσουμε την Αμεσοδημοκρατία και μάλιστα με απλή αναλογική. Αυτή τη κρίσιμη στιγμή προτείνω μια σύμπραξη του Σίριζα με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Μια ειλικρινή, έντιμη και πατριωτική σύμπραξη.


Ξενίζει ολίγον τι, αλλά μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω, για να προχωρήσουμε στις νόμιμες διαδικασίες προς μια Συντακτική Βουλή, για την Αναθεώρηση του Συντάγματος που θα καταργήσει αμαρτωλά προνόμια υπέρ των ντόπιων και ξένων καιροσκόπων, αυτών που διαφεντεύουν και νέμονται τον τόπο και τον Ελληνικό Λαό. Ένα Λαό που τον έχουν εξουθενώσει κι' ετοιμάζονται να του καταφέρουν τη χαριστική βολή. Περιμένω προτάσεις κι' αντιπροτάσεις.

Η δουλοπρέπεια είναι μια εξάρτηση, (η ζάχαρη που πετάνε στα μυρμήγκια οι πολιτικοί, οι θρησκείες)
Μόλις η ζάχαρη σταματήσει ,τότε ο λαός διαμαρτύρεται, όπως περίπου συμβαίνει στις ημέρες μας...

Όλα εξαρτώνται από τι θέλουμε , τι επιθυμούμε , τι αναζητούμε και κατά πόσο επιθετικά μας έχουν διαμορφώσει από νεαρή ηλικία, για το τι έχει μεγάλη σημασία , αξία στη κοινωνία, τι είναι ιερό ,τι ανήθικο, τι θα πρέπει να αναζητούμε ,τι να επιθυμούμε κτλ...

Από τη φοβισμένη κοινωνία των θρησκειών με το Αλάθητο σκοταδισμό των ηγετών της , και των φοβισμένων πιστών άπιστων στην επιστημονική αλήθεια , φτάσαμε στη κοινωνία της γνώσης ,των δικαιωμάτων, των νόμων, της ισότητας , της αναβάθμισης της κοινωνικής θέσης της γυναίκας , πάρα πολλά άλλαξαν και ο σημερινός άνθρωπος ξεχωρίζει από τις προηγούμενες κοινωνίες πραγματικά,δεν υπάρχουν δούλοι ή μήπως υπάρχουν ...;

Ενώ τόσα έγιναν για την πρόοδό του, τι φταίει σήμερα και είναι τόσο εγκλωβισμένος σε μια ελεύθερη προοδευτική κοινωνία ;
Γιατί ο σημερινός άνθρωπος υποφέρει στη καθημερινότητά του με τις τεχνολογικές ευκολίες που του παρέχει η εποχή μας ;Τι φταίει ;Δε θα έπρεπε να είναι ευτυχισμένος αφού κατάφερε να διαφύγει της ζούγκλας ή της στέπας ; Είναι ένα χορτάτο αλλά φυλακισμένο ζώο μέσα στα πλαίσια της δομής μιας τεχνολογικά πολιτικής κοινωνίας ; Αν και μπορεί να έχει όλες τις υπηρεσίες ενός τεχνολογικά προηγμένου κόσμου και να γνωρίζει για την ειρήνη, τους καταστροφικούς πολέμους και τη βια-φανατισμό που κουβαλάνε πάνω τους , γιατί μέσα του παραμένει ένα λιοντάρι έτοιμο για βια και καταστροφή;
Άραγε αυτό συμβαίνει σε όλο το κόσμο σκόπιμα; ή είναι κάτι άλλο, το οποίο μας παρεμποδίζει από το να δούμε τις πραγματικές αιτίες των ταξικών , θρησκευτικών , ιδεολογικών διαφορών και συγκρούσεων και να τις λύσουμε ; Γιατί όλος αυτός ο κόσμος βρίσκεται σε αυτή την διαρκή κατάσταση σύγκρουσης και αταξίας, σε μια τόσο εξελιγμένα τεχνολογική περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας ;

Άραγε όσο εξελίσσεται η τεχνολογία ,μεγαλώνει το ενδιαφέρον μας ,για τον φτωχό , τον ανήμπορο , τον ασθενή ; Ή μήπως απομακρυνόμαστε όλο και πιο πολύ, από αυτό που ονομάζουμε συσχέτιση με κάτι άλλο ζωντανό , εκτός της συνεχούς θελήσεως για ικανοποίηση των επιθυμιών του εαυτού μας και των προεκτάσεων του(το αμάξι μου, το κινητό μου , το σπίτι μου...) ;
Στην ιδανική κοινωνία με τα υπέρ-τέλεια συστήματα-διατάξεις-νόμους διακυβέρνησης , το άτομο απλά θα καταστείλει τις επιθυμίες του , να κλέψει, να εξαπατήσει , να βλάψει ,για να μη τιμωρηθεί, παραμένοντας ένας κατεσταλμένος υπάκουος υποκριτής ...

Φαίνεται ότι οι Αρχαίοι Έλληνες κατόρθωσαν για 140 χρόνια να ζήσουν την αληθινή δημοκρατία και να ορίσουν οι ίδιοι τις τύχες τους και όχι κάποιοι άλλοι για τους ίδιους, είναι αλήθεια !!Πραγματικά θα μπορούσαμε να πούμε ο,τι ήταν μια "Αυτογνωσιακή" Δημοκρατία, η συλλογικότητα όριζε τα ατομικά συμφέροντα και αντιστρόφως ,χωρίς να απειλούνται οι βασικές δομές της ελευθερίας και της δημοκρατίας ,κάτι μοναδικό και σπάνιο στα χρονικά της Ιστορίας μας!

[Η θρησκεία πρέπει να υπάρχει, ως κατάσταση αποφυγής και καταπτώσεως ,και δεν θα πρέπει να εξαφανιστεί και να περάσει στην ιστορία ,γιατί υπάρχει ο κίνδυνος ανακάλυψης της πάλι από την αρχή, ως κάτι το εξαιρετικό ! Έτσι και αλλιώς στις επόμενες 2 ,3 γενιές , η γραφικότητα της θρησκείας θα θεωρείται ήδη δεδομένη ...]

Εξαιρετική σημασία έχει να ξέρουμε τι θα απαιτήσουμε από τους πολιτικούς σε αυτούς τους καιρούς! Το να γίνει μια επανάσταση και να αντικαταστήσουμε το ένα χρώμα με κάποιο άλλο, δε σημαίνει απολύτως τίποτα, είναι απλώς το ίδιο, με άλλο όνομα ...Το να γνωρίζουμε Όλοι τι πρέπει να απαιτήσουμε έχει Τεράστια σημασία για εμάς, αλλά πολύ δε περισσότερο, για τις επόμενες γενεές ...!
Ειδικά σήμερα που η παγκοσμιοποίηση είναι κάτι που δουλεύει αργά και μεθοδικά , μπορείτε να παρατηρήσετε με τι μεγάλη ευκολία άλλαξαν, σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις γύρω από τη λεκάνη της μεσογείου που βρίσκονται τεράστιες ποσότητες ορυκτού πλούτου, με διάφορες προθέσεις ...Η παγκοσμιοποίηση επιβάλλεται είτε με ωμά μέσα (μονάδες καταστολής , ειδικές μονάδες εξεγέρσεως πληθυσμού,ανάμειξη ενός πληθυσμού με πληθυσμούς αντίθετων θρησκευτικών πεποιθήσεων και υπερτόνιση των αντίθετων ιδεολογιών τους ,με επισήμανση και προβολή των διαφορών τους ) αυτά είναι μερικά από τα ωμά μέσα .
Τα λεπτεπίλεπτα είναι τα ΜΜΕ , οι εφημερίδες , τα κεντρικά Δελτία ειδήσεων, διαμορφώνουν ένα τρόπο αντίδρασης συγκεκριμένο , οι διαφημίσεις και η εντύπωση ο,τι το άτομο απορροφά την αξία των προϊόντων που καταναλώνει ...

Αλλά για να αλλάξει ριζικά το σύστημα, δεν απαιτεί άραγε κάτι από εμάς ; Μπορούμε να βασίσουμε όλες μας τις ελπίδες σε ένα πολίτευμα ; Έχει την ικανότητα αυτό, να επιφέρει την τάξη στις μεταξύ μας σχέσεις ; Να μας δώσει τάξη στην αταξία που φέρνει η βια και ο εκφοβισμός, στον εσωτερικό κόσμο, του σύγχρονου ατόμου, με ωμά ή λεπτεπίλεπτα μέσα και τον οδηγεί σε ολοκληρωτικά καθεστώτα ; Τι πρέπει λοιπόν να γίνει ;

Πολιτική είναι ο συμβιβασμός των αποτελεσμάτων και επειδή οι περισσότεροι ασχολούμαστε με τα αποτελέσματα , τα εξωτερικά πράγματα έχουν λάβει κυρίαρχη θέση στη ζωή μας. Αλλά προσδοκούμε με το χειρισμό των αποτελεσμάτων να φέρουμε τάξη και ειρήνη στο κόσμο ! Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά! Η ζωή είναι μια ολοκληρωμένη πορεία ,τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά και το εξωτερικό επηρεάζει το εσωτερικό , αλλά ο εσωτερικός μας κόσμος, που είναι , το Είναι μας και οι επιθυμίες του, οι πεποιθήσεις του , οι κρυμμένες επιδιώξεις και τα κίνητρα ,νικούν πάντα τον εξωτερικό και προβάλλονται πάντα προς τα έξω...Αυτά τα δυο δεν μπορούν να απομονωθούν μεταξύ τους γιατί αλληλεπιδρούν! Έτσι η ζωή δεν εξαρτάται από τη θρησκευτική ή την πολιτική ή την οικονομική δραστηριότητα, γιατί όλα αυτά βρίσκονται στο έξω , στην επιφάνεια, ως αιτίες και αποτελέσματα τα οποία διαχειριζόμαστε λεκτικά και μας προσφέρουν κορεσμό και ικανοποίηση κάθε φορά που φτάνουμε σε ένα λογικό συμπέρασμα ή σε ένα συμβιβασμό...
Η ειρήνη και η τάξη στο κόσμο μπορεί να υπάρξει μόνο εσωτερικά και όχι εξωτερικά που βρίσκονται οι επιφανειακές τάσεις-αιτίες και τα αποτελέσματα ! Με ελεγχόμενους θορύβους μπορεί ο θηριοδαμαστής να υποδείξει στο φοβισμένο ζώο, τον δρόμο για την αυτοφυλάκισή του... !Έτσι ενεργούν και οι σημερινοί πολιτικοί παράγουν κατευθυνόμενο φόβο για να μας υποδείξουν τα όρια των επιλογών που έχουμε αφού πρώτα μπούμε όλοι μέσα στο κλουβί...
Ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ από έξω προς τα μέσα αλλά το αντίθετο...μέχρι στιγμής καμία θεωρία δε κατάφερε να αλλάξει τα άτομα μιας κοινωνίας , μονάχα να τους ενώσει δια της πειθαρχίας και να τους επιβληθεί δια του φόβου ή ανταλλάγματος ...

Μπορεί ποτέ ένα σύστημα ιδεών να λύσει τα προσωπικά μας προβλήματα ; Μπορεί να φέρει πραγματικό ενδιαφέρον μεταξύ των ανθρώπων ; Η ανασφάλεια και ο φόβος, μόνο όταν υπάρχει αληθινό ενδιαφέρον μεταξύ μας μπορούν να διαλυθούν ... και το πραγματικό ενδιαφέρον δεν είναι απλώς άλλη μια προσχηματισμένη ιδέα για κάποια πράγματα ...

[Ibraim Bielidopoulos]

@FarEarth
Πωπώ, ψάχνω να βρω που διαφωνώ με όσα έγραψες και δεν βρίσκω το παραμικρό.

Άραγε αυτό συμβαίνει σε όλο το κόσμο σκόπιμα; ή είναι κάτι άλλο, το οποίο μας παρεμποδίζει από το να δούμε τις πραγματικές αιτίες των ταξικών , θρησκευτικών , ιδεολογικών διαφορών και συγκρούσεων και να τις λύσουμε ; Γιατί όλος αυτός ο κόσμος βρίσκεται σε αυτή την διαρκή κατάσταση σύγκρουσης και αταξίας, σε μια τόσο εξελιγμένα τεχνολογική περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας ;

Διότι είμαστε κακομαθημένοι και εγωιστές, αυξάνουμε εκθετικά ανάγκες και επιθυμίες ζώντας παράλληλα σε ένα πεπερασμένο σε πόρους περιβάλλον (βιόσφαιρα). Και φυσικά η δυϊστική αντίληψη του δυτικού πολιτισμού δεν βοηθάει καθόλου προς κάτι καλύτερο.

Η ζωή είναι μια ολοκληρωμένη πορεία ,τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά και το εξωτερικό επηρεάζει το εσωτερικό , αλλά ο εσωτερικός μας κόσμος, που είναι , το Είναι μας και οι επιθυμίες του, οι πεποιθήσεις του , οι κρυμμένες επιδιώξεις και τα κίνητρα ,νικούν πάντα τον εξωτερικό και προβάλλονται πάντα προς τα έξω...Αυτά τα δυο δεν μπορούν να απομονωθούν μεταξύ τους γιατί αλληλεπιδρούν!

Έτσι είναι.

Η ειρήνη και η τάξη στο κόσμο μπορεί να υπάρξει μόνο εσωτερικά και όχι εξωτερικά που βρίσκονται οι επιφανειακές τάσεις-αιτίες και τα αποτελέσματα ! Με ελεγχόμενους θορύβους μπορεί ο θηριοδαμαστής να υποδείξει στο φοβισμένο ζώο, τον δρόμο για την αυτοφυλάκισή του... !Έτσι ενεργούν και οι σημερινοί πολιτικοί παράγουν κατευθυνόμενο φόβο για να μας υποδείξουν τα όρια των επιλογών που έχουμε αφού πρώτα μπούμε όλοι μέσα στο κλουβί...

Οι πολιτικοί ξέρουν ότι η παρούσα κοινωνική και οικονομική κατάσταση έχει ξοφλήσει και πολλά πράγματα που θεωρούσαμε αυτονόητα πρέπει να αλλάξουν και από τη μια μεριά κοιτάζουν να φάνε ο,τι προλάβουν και από την άλλη μεριά κάνουν αυτό ακριβώς που γράφεις, διότι δεν έχουν τα κότσια να μας πετάξουν την αλήθεια στα μούτρα.

Ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ από έξω προς τα μέσα αλλά το αντίθετο...

Δεν έχω κάτι να προσθέσω, εδώ είναι και η ουσία.
Σε ένα link που είχα αναφέρει σε άλλο σημείο στο forum γράφει στο τέλος ακριβώς τα ίδια:
http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1963

Ας μην ευελπιστούμε σε έξωθεν επιδράσεις και λύσεις. Οι πραγματικές και γόνιμες κοινωνικές αλλαγές προέρχονται πάντα από το εσωτερικό των κοινωνιών και όχι από το εξωτερικό. Οι λύσεις, που έρχονται από έξω, επιβάλλονται και η επιβολή προϋποθέτει βία και εξαναγκασμό με αποτέλεσμα τη δημιουργία μεγαλύτερων προβλημάτων από αυτά που λύνουν. Αντιθέτως, οι λύσεις, που ξεκινάνε από το εσωτερικό, προϋποθέτουν την αυτοβελτίωση των ατόμων τής κοινωνίας και είναι τα ίδια τα άτομα η κινητήρια δύναμη των αλλαγών.
Η φύση δεν αποτελείται από τουβλάκια lego ούτε είναι μια μηχανή, που τα γρανάζια της τα έφτιαξε και τα συναρμολόγησε μια οντότητα, όπως διαδίδουν οι παπάδες πουλώντας αέρα κοπανιστό και εισπράττοντας ζεστό χρήμα και εξουσία. Οι ζωντανοί οργανισμοί αναπτύσσονται από μέσα προς τα έξω αβίαστα και αυθόρμητα και δεν διαμορφώνονται από κάποιον εξωτερικό παράγοντα, αρχιτέκτονα, ωρολογοποιό ή μέγα γεωμέτρη. Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από κύτταρα, αλλά δεν συναρμολογήθηκε κομμάτι - κομμάτι από κανέναν, το ίδιο και ένα δέντρο ή ένας γαλαξίας. Όπως η φύση δημιουργεί με διαδικασίες, που ξεκινάνε από μέσα προς τα έξω, έτσι και οι ανθρώπινες κοινωνίες μεταβάλλονται και προσαρμόζονται με τις ίδιες διαδικασίες.

[Θεόφιλος]

Θεόφιλε χαίρω που δεν πιστεύεις στην ανάσταση και την αθανασία της ψυχής. Σε παρακαλώ να μου εκφράσεις τις θέσεις σου στο παρκάτω κείμενο που απηχούν στα δικά μου πιστεύω:

Στ’ αρχικά χρόνια του Χριστιανισμού, για να σε δεχθούν στην Εκκλησία, έπρεπε να παραδώσεις τα πάντα, ακίνητα, μετρητά και κινητά στη Διοίκηση της Εκκλησίας.

Ζούσαν και δραστηριοποιούνταν κοινοβιακά. Μάλιστα κάποιον επίορκο που απέκρυψε τα μετρητά της περιουσίας του, τον δίκασαν και τον καταδίκασαν σε θάνατο. Οι αποκαλούμενοι εθνικοί, μη Ισραηλίτες, εκτός από τη παράδωση της ιδιοκτησίας τους, έπρεπε να κάνουν και περιτομή.

Ο "Απόστολος των Εθνών" Παύλος που δήθεν από διώκτης και δολοφόνος χριστιανών, έπαψε να «λακτίζει προς κέντρα(καρφιά)» και έγινε θερμός υποστηρικτής των χριστιανών, σύμφωνα με την εντολή του Υιού Θεού, εκφράζοντας απόλυτα την οικονομική ολιγαρχία, κατάργησε τα κοινόβια κι επανέφερε στους πιστούς την ιδιοκτησία.

Κι' άνοιξε διάπλατα τις θύρες των εκκλησιαστικών διοικήσεων και στο θέμα της υποχρεωτικής περιτομής στους εθνικούς, με το Μυστήριο των αθρόων Βαπτίσεων. Έτσι αναλώθηκε ο γνήσιος κοινοβιακός χριστιανισμός και εισήλθαν στους κόλπους του, χωρίς τα δύο υπερτιμήματα, την παράδωση της ιδιοκτησίας και την ταλαιπωρία της περιτομής, οι υποκριτές και φαύλοι, πράγμα που μετέτρεψε την θρησκεία του Ναζωραίου σε φέουδο των καιροσκόπων, οι οποίοι ελέγχοντας τ' αρχιερατεία, ελέγχουν, έκτοτε και τους πιστούς, τα μαντρωμένα αμνοερίφια. Πηγή: Ο Παυλιανισμός του Γιάννη Κορδάτου.

Όπως θα ήταν αναμενόμενο έτσι και ο γιαννης κορδάτος δεν θα μπορούσε να μην δεί τον χριστιανισμό σαν πολιτικοθρησκευτικό κίνημα αντιγράφοντας της απόψεις του κάρλ κάουτσκυ από το βιβλίο του Η καταγωγή του χριστιανισμού.
επίσης δεν ασχολήθηκα ιδιαίτερα με τον απόστολο παύλο και τις κοινοβιακές πρωτοχριστιανικές οργανώσεις από ερευνητικής πλευράς για να έχω κάποια άποψη αν ισχύουν τα όσα μη γνωστά πέρα των ευαγγελίων αναφέρεις.
ο χριστιανισμός μετά την καθιέρωση του από τον μέγα κωνσταντίνο έχει πραγματικά μια μορφή εξουσίας έναντι των θρησκειών από τους εθνικούς γιατί ίσως είδε σε αυτόν μια μορφή συγκενρωτισμού που του ήταν απαραίτητη για να διευθύνει την αυτοκρατορία του.
ο ιδιος ο χριστιανισμός όμως δεν επιδίωξε ποτέ μια τέτοια μεταχείριση τουναντίον αποξενώθηκε από τις αρχές του. που ήταν η αλληλεγγύη πρός τον πάσχοντα και καταφρονεμένο συνάνθρωπο,
αν εννοείς αποτυχία του χριστιανισμού αυτό που μόλις ανάφερα τότε ναί θα συμφωνήσω γιατί δέν ήταν πλέον μια μικρή οργάνωση αλλά η επίσημη θρησκεία μιας μεγάλης αυτοκρατορίας τότε και σήμερα, το μόνο που έχει διασωθεί από αυτήν είναι κάποια συσίτια για απόρους σε μια κοινωνία που αν συνεχίσει με αυτούς τους ρυθμούς θα είναι περισσότεροι από τους εύπορους.
όσο για την ανάσταση των νεκρών και την αιωνιότητα της ψυχής, μπορώ να πω το εξής, ο άνθρωπος σήμερα χρειάζεται πνευματική ανάσταση και όχι σωματική,όσο για την αιωνιότητα της ψυχής ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει το μόνο που ξέρω πώς οι άνθρωποι προσπαθούν και επιδιώκουν να αντιστέκονται στην φθορά του χρόνου άλλοι γυμνάζονται άλλοι κάνουν υγειινή διατροφή αλλοι πλαστικές εγχειρήσεις, αλλά για μένα η πραγματική αντίσταση στον χρόνο είναι όταν ο άνθρωπος υιοθετεί αξίες και ιδανικά που έχουν διαχρονική διάρκεια, που μέσα από αυτά συνυπάρχει και η ψυχή του. τώρα ο καθένας ορίζει όπως αυτός καταλαβαίνει την αιωνιότητα της ψυχής και κατά τα πιστεύω του.

[επικουρειος]

Τωρα με ποιο τροπο μπορει να οριστει η αποτυχια του χριστιανισμου δεν μπορω να το φανταστω.
Μηπως οτι μονον ο μισος πλανητης ειναι χριστιανοι ενω κανονικα θα επρεπε να ηταν ολοκληρος,η εκτος του χριστιανισμου παροντος εχουν το θρασος να υπαρχουν ακομα κι αλλες θρησκειες.Η ακομα χειροτερα για το πως καταφερε η ανθρωποτητα να ξεγλιστρησει απο την ασφυκτικη μεγγενη του θρησκευτικου σκοταδισμου του μεσαιωνα κι εχει φτασει στα "σημερινα χαλια" οπως ενδομυχα σκεφτεται ο καθε δυναστης που εχει χασει τον ελεγχο.
Και μηπως τι σοβαρο επαθε στην πραξη ο χριστιανισμος απο τα "κατα χριστιανων" συγγραματα που εγραψαν οι Πορφυριος,Κελσος,Λιβανιος,Ιουλιανος και Νιτσε,η σταση απεναντι στο χριστιανικο φαινομενο ηταν για το μεγαλυτερο διαστημα εως την τελικη επικρατηση του απο πληρη αδιαφορια σε περιφρονηση η ανοχη και μοναχα για ελαχιστα χρονια υπεστη διωγμους κυμαινομενους σε ενταση και οχι σε ευρεια κλιμακα αλλα τοπικους κι αναλογως του εκαστοτε αυτοκρατορα και της διαθεσης του.
Ακομα και τα μερη που ηταν σε οθωμανικη κατοχη υπο το φοβο του εξισλαμισμου διατηρησαν την χριστιανικη πιστη,φυσικα αδυνατωντας να κανουν κι οτιδηποτε αλλο διοτι ανεξαρτητως θρησκευματος επροκειτο για εναν επαχθη μεσαιωνα χειροτερο απο εκεινον της δυτικης Ευρωπης.
Κι εφοσον στην τελικη του επικρατηση επιβληθηκε μαζικα δια της βιας λειτουργωντας σαν λυσσαλεος εξολοθρευτης του ελληνορωμαικου υλικου αλλα κυριως πνευματικου πολιτισμου εκ των υστερων σαν μονος αδιαφιλονικητος νικητης καπηλευτηκε τα παντα κι εγραψε δικους του κανονες και ψευτικη πολιτισμικη παραδοση καταφερνοντας να τη μπολιασει μεσα στους λαους και τωρα καθεται και φυλαει τα κλεμμενα του αποκτηματα.

Αποτυχια του θα ειναι αμα χασει την "φτωχικη" εκκλησιαστικη του περιουσια,αλλα και εστω στραβα να τον κοιταξει καποιος τον κατηγορει για υβριστη κι αν μπορει τον αφοριζει,η ξεσηκωνει τους παντες σε γενικη αναρχια κατα των θεσμων ως την οριστικη επικρατηση.Ξερουν τα κολπα,ολοκληρη πτωση της Ρωμαικης Αυτοκρατοριας εχουν στο ενεργητικο τους και την πτωση του λατρεμενου τους Βυζαντιου,που και στις δυο ιστορικες περιοδους η θρησκευτικη ηγεσια μεγαλουργησε.

Το συμπερασμα ειναι οτι.
Ανεξαρτητως των διαφορων αιρεσεων,κι ανεξαρτητως του νοηματος του ο χριστιανισμος εχει καταφερει να επιβληθει παγκοσμιως,αλλο τα λογια κι αλλο οι πραξεις η ουσια ειναι ομως οτι ξεκινησε απο το μηδεν κι εχει αναδειχθει σε παγκοσμια δυναμη,κι αυτος ηταν ο αρχικος στοχος του.Και τελικα καταφερε το ακατορθωτο.

[Επικουρίδης]

Καλέ μου νεαρέ φίλε Θεόφιλε, ο λόγος σου είναι πολύ πιο βελτιωμένος από τις συνομιλίες που κάναμε πιο παλιά σ’ άλλα νήματα. Εμπεριέχει το νουνεχές και το λογικό, κοινωνικό ειρμό. Εκείνο που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τώρα, είναι αν ο χριστιανισμός στέκεται κοινωνικά, ηθικοπολιτισμικά κι’ αν προσφέρει κάποια χρησιμότητα. Το μόνο καλό που προσφέρουν είναι, θ’ έλεγα, ότι χορταίνουν πεινασμένους. Αλλά θα προτιμούσα, αντί ψάρια να μαθαίνουν στο πεινασμένο ποίμνιο, να ψαρεύει. Να το προστατεύουν από την άγρια εκμετάλλευση, την ανεργία και τη φτώχεια, σαν πραγματικοί σωτήρες κι' όχι "σωτήρες".

[Ibraim Bielidopoulos]

Το συμπερασμα ειναι οτι.
Ανεξαρτητως των διαφορων αιρεσεων,κι ανεξαρτητως του νοηματος του ο χριστιανισμος εχει καταφερει να επιβληθει παγκοσμιως,αλλο τα λογια κι αλλο οι πραξεις η ουσια ειναι ομως οτι ξεκινησε απο το μηδεν κι εχει αναδειχθει σε παγκοσμια δυναμη,κι αυτος ηταν ο αρχικος στοχος του.Και τελικα καταφερε το ακατορθωτο.

Και μαζί με την παγκόσμια επικράτηση του χριστιανισμού, έχει επικρατήσει και η πολιτική κοσμολογία του χριστιανισμού όπου το πολιτικό σύμπαν διαφεντεύεται από τη δύναμη του νόμου, όπως η φύση υπακούει στις προσταγές ενός ηγέτη στον ουρανό (θεός) και οι άνθρωποι στους επίγειους βασιλιάδες.

[Επικουρίδης]

Φίλτατε Επικούρειε, ο Χριστιανισμός απέτυχε, γιατί τον μετέτρεψαν σ’ εργαλείο ελέγχου, προσηλυτισμού κι’ εκμετάλλευσης. Εκείνοι που πέτυχαν κι ευημερούν είναι το ισόβιο αρχιερατείο, οι άρχοντες-επίσκοποι-μητροπολίτες και φυσικά οι κληρικοί που τους στηρίζουν.

Πεμπτοπληρώνονται σε μισθούς που επιβαρύνουν τους φορολογούμενους όλους πιστούς και άθεους, και σ’ όλες τις μορφές ιεροτελετουργιών, όπως τα μνημόσυνα, γάμους, βαφτίσια κι’ άλλα «μαγικά μυστήρια». Ν’ είναι καλά τα μαντρωμένα αμνοερίφια που ακριβαγοράζουν τις ανύπαρκτες μεταφυσικές πραμάτειες που ξεδιάντροπα διαλαλούν και τα μοσχοπουλούν.

Ibraim Bielidopoulos μ' αρέσουν οι τοποθετήσεις καιη αναλυτική μεθοδολογία σου. Περιεκτικός και αφυπνισμένος ο λόγος σου. Οι Βασιλιάδες κι άλλοι εξουσιαστές είναι οι επίγειοι θεοί. Ενεργούν καθεικόνα και ομοίωση με τους επουράνιους.

[Επικουρίδης]

Όλα εξαρτώνται από τι θέλουμε , τι επιθυμούμε , τι αναζητούμε και κατά πόσο επιθετικά μας έχουν διαμορφώσει από νεαρή ηλικία, για το τι έχει μεγάλη σημασία , αξία στη κοινωνία, τι είναι ιερό ,τι ανήθικο, τι θα πρέπει να αναζητούμε ,τι να επιθυμούμε κτλ...

Όσον αφορά στο εφικτό υλοποίησης των επιθυμιών και των θέλων μας: Υπάρχουν τρεις βαθμίδες πνευματικότητας και τρεις κατηγορίες ανθρώπων, ανάλογα με το βαθμό και την ένταση ξεκάθαρης, έξωθεν και έσωθεν επιρροών, εγκεφαλικής πνευματικής αντίστασης. Αναφέρομαι στο βαθμό σωστής αντίστασης και φιλτραρίσματος των επιθυμιών του υποκειμένου.

Η πρώτη κατηγορία είναι η ενστικτώδης πνευματικότητα. Οι άνθρωποι στη κατηγορία αυτή, έχουν υποβαθμισμένη αντίσταση. Υπερισχύει σ' αυτούς το ένστικτο. Είναι έρμαια των επιθυμιών τους. Είναι αυτοί που τους λέμε συμφεροντολόγους, με περιορισμένη κοινωνικότητα και περισσή αρπακτικότητα. Είναι χοντροειδείς, από την Πάρω, που λέμε.

Η δεύτερη κατηγορία είναι η έλλογη πνευματικότητα. Είναι οι άνθρωποι που έχουν αναπτυγμένη κοινωνικότητα. Ελέγχουν τ’ ένστικτά τους, δεν είναι αρπακτικοί, έχουν μια καλλιέργεια. Δεν βλάπτουν κανένα και δεν επιτρέπουν να στους βλάψεις. Η κατηγορία αυτή είναι από τη Πάρω και από την Τήνο-Δίνω.

Τέλος έχουμε την απόλυτη πνευματικότητα. Είναι σφόδρα καλλιεργημένοι, όχι μόνον γνωσιολογικά, αλλά και κοινωνικά. Ελέγχουν έντονα τα θέλω τους. Μοιράζονται τα πάντα με τον συνάνθρωπο, αγαπούν τους πάντες και τα πάντα, έχουν ένα φωτοστέφανο φωτεινότητας κι' ακτινοβολίας. Δεν σου ζητούν τίποτα και, όπως σας είπα, μοιράζονται μαζί σου και την μπουκιά τους. Μοιράζονται τον πόνο και τη χαρά. Έχουν κρίση κι' αίσθημα κοινωνικής ευθύνης αναπτυγμένη.

Είναι αυτοί που λέει η Εκκλησία και ο λαός μας, οι άγιοι. Άγιους έχουμε δύο κατηγορίες, Τον θρησκευτικό που ενεργεί, υπηρετώντας το θέλημα του Θεού από θρησκευτικό καθήκον. Και τον κοινωνικό άγιο που ενεργεί ανυστερόβουλα από αγάπη προς τον συνάνθρωπό του.

Προσωπικά προτιμώ τον κοινωνικό άγιο. Ο θρησκευτικός είναι συνήθως αμειβόμενος και δογματικός. Πουλά ανύπαρκτα προϊόντα, σωτηρία ψυχών, δευτέρα παρουσία και άλλα μυθεύματα. Μακάρι να προστατεύανε τον πιστό και στα καθημερινά επίγεια προβλήματά του. Δεν εννοώ να χορτάσουν πεινασμένους. Μην δώσεις στον πεινασμένο ψάρια. Μάθε του να ψαρεύει μόνος του και προστάτεψέ τον από την όποια εκμετάλλευση κι' ομηρία.
Εν συντομία, λοιπόν, από τα παραπάνω, πνευματικό αποκαλούμε τον άνθρωπο με κοινωνική και γνωσιολογική καλλιέργεια-μόρφωση κι’ ευαισθησία που προσφέρει τις υπηρεσίες του, αφειδώς, και χωρίς να του ζητηθούν.

Μπορεί ποτέ ένα σύστημα ιδεών να λύσει τα προσωπικά μας προβλήματα ; Μπορεί να φέρει πραγματικό ενδιαφέρον μεταξύ των ανθρώπων ; Η ανασφάλεια και ο φόβος, μόνο όταν υπάρχει αληθινό ενδιαφέρον μεταξύ μας μπορούν να διαλυθούν ... και το πραγματικό ενδιαφέρον δεν είναι απλώς άλλη μια προσχηματισμένη ιδέα για κάποια πράγματα ...

Θέτεις με τα δύο ερωτήματά σου το καυτό θέμα της συνεννόησης ανάμεσα, σε πρόσωπα και ομάδες ανθρώπων. Θέλει σκληρή δουλειά. Πρέπει να πολεμήσουμε την καχυποψία, την έλλειψη εμπιστοσύνης και να καλλιεργήσουμε τις σχέσεις, τη φιλία, τη συνεργατικότητα. Η ανασφάλεια κι' ο φόβος είνα κακοί σύμβουλοι. Η ανασφάλεια φέρνει το φόβο κι' ο φόβος προκαλεί την ανασφάλεια. Και τα δύο μας οδηγούν στην απομόνωση. Το έζησα αυτό έντονα στους χώρους του συνεργατισμού. Στα παιδιά μας από τη νηπιακή ηλικία πρέπει να τους δώσουμεμια νέα αγωγή. Να τους βγάλουμε από τη πλάνη του "μοναχός σου χόρευε και πήδα, όσο θέλεις".


Τσακισμένοι από την άγρια καταπίεση, την εκμετάλλευση και τον πενιχρό βιοπορισμό, δεν μπορούν οι αδύνατοι να συμπράξουν, αφού είναι καταδικασμένοι, να εκληπαρήσουν και να σχιστούν για το καθημερινό μεροδούλι, να εξασφαλίσουν τα παιδιά τους και να διεκδικήσουν το δικαιωμα στην εργασία, την υγεία, τη παιδεία και την αμεσοδημοκρατία.

Η ανασφάλεια στο βιοπορισμό οδηγεί στην υποτέλεια στους επίγειους θεούς και ο φόβος του θανάτου οδηγεί στους επουράνιους θεούς.

Θα σας πω κάτι. Αναφέρεται στους αυτόχειρες. Πεθαίνουν που πεθαίνουν. Ας πάρουν, έστω και έναν απ' αυτούς που τους οδηγούν στην αυτοκτονία. Είναι τόσο απλό ν' αντισταθεί ο καθ' ένας και μάλιστα η ομαδική αντιπαράθεση γίνεται πιο αποτελεσματική. Αυτή την ιδέα για τη βίαια πράξη ανατροπής των φαύλων, την άκουσα από κάποιον σε δημόσια διαβούλευση απελπισμένων. Αλλά κάτι τέτοιο, νομίζω, ότι έγινε στην Αργεντινή. Εκεί κυρίως την πλήρωσαν αθώοι δημόσιοι υπάλληλοι

[Θεόφιλος]

Καλέ μου νεαρέ φίλε Θεόφιλε, ο λόγος σου είναι πολύ πιο βελτιωμένος από τις συνομιλίες που κάναμε πιο παλιά σ’ άλλα νήματα. Εμπεριέχει το νουνεχές και το λογικό, κοινωνικό ειρμό. Εκείνο που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τώρα, είναι αν ο χριστιανισμός στέκεται κοινωνικά, ηθικοπολιτισμικά κι’ αν προσφέρει κάποια χρησιμότητα. Το μόνο καλό που προσφέρουν είναι, θ’ έλεγα, ότι χορταίνουν πεινασμένους. Αλλά θα προτιμούσα, αντί ψάρια να μαθαίνουν στο πεινασμένο ποίμνιο, να ψαρεύει. Να το προστατεύουν από την άγρια εκμετάλλευση, την ανεργία και τη φτώχεια, σαν πραγματικοί σωτήρες κι' όχι "σωτήρες".

ότι είχε να προσφέρει ο χριστιανισμός, το πρόσφερε, όπως λέει και ο γκωσέ.

«Πρώτον: παρά τις Εκκλησίες που συνεχίζουν ακόμα να υπάρχουν και να λειτουργούν, και την πίστη να παραμένει, η ζωτική πορεία του θρησκευτικού στον κόσμο μας έχει κατ’ ουσίαν περατωθεί».

άρα τώρα δεν μένει να δούμε τι ακριβώς έχει προσφέρει και συνεχίζει παρακάτω ο γκωσέ.

«Δεύτερον: η ριζική πρωτοτυπία της σύγχρονης Δύσης έγκειται εξ ολοκλήρου στην επανενσωμάτωση, στους κόλπους του δεσμού και της δραστηριότητας των ανθρώπων, του ιερού στοιχείου, το οποίο ανέκαθεν τους διαμόρφωνε έξωθεν».

εδώ ο γκωσέ μιλά για επανεσωμάτωση πρακτικών απο τις δυτικές σύγρονες κοινωνίες που απορρέουν από ιερό στοιχείο αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ίδιες και έρχονται σε ρήξη με το θρησκευτικό κατεστημένο, βλέπε παρακάτω.

«Άρα, αν το τέλος των θρησκειών έχει πράγματι επέλθει, αυτό δεν συνάγεται από τη φθορά της πίστης, αλλά από την επανασύνθεση του ανθρωπο-κοινωνικού σύμπαντος όχι μόνο εκτός θρησκείας, αλλά και με σημείο αφετηρίας, παρότι στον αντίποδά της, την καταγωγική θρησκευτική λογική. Στόχος μας, λοιπόν, είναι η διερεύνηση αυτής της διαδικασίας διάλυσης και μεταστροφής της προαιώνιας οργανωτικής αυθεντίας του θρησκευτικού».
αν σε ενδιαφέρει όλο το άρθρο είναι αυτό.http://www.lifo.gr/mag/columns/4309

όσο για τους πεινασμένους είναι το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς δηλαδή να τους βοηθά όχι πότε θα μάθουν να ψαρεύουν αλλά δίνοντας τους μια ελπίδα με ένα πιάτο φαί πως θα προλάβουν να μάθουν πριν πεθάνουν από την πείνα και τις αυτοκτονίες.αυτά έχω να πω για όσους έχασαν το καλάμι τους, τα αυγά, και τα πασχάλια τους, και κυρίως την δουλειά τους.

[Ibraim Bielidopoulos]

Ibraim Bielidopoulos μ' αρέσουν οι τοποθετήσεις καιη αναλυτική μεθοδολογία σου. Περιεκτικός και αφυπνισμένος ο λόγος σου. Οι Βασιλιάδες κι άλλοι εξουσιαστές είναι οι επίγειοι θεοί. Ενεργούν καθεικόνα και ομοίωση με τους επουράνιους.

Και το πήγα λίγο πιο πέρα. Ανέφερα ότι και η ιδέα ενός παγκόσμιου νόμου και αρχής στις επιστήμες στον οποίο η φύση και το σύμπαν υπακούει (για παράδειγμα νευτώνεια φυσική), ουσιαστικά αποτελεί ιδέα που προέρχεται από την πολιτική φύσεως κοσμολογία του χριστιανισμού.

Διότι η κοσμολογία του χριστιανισμού, μετά από τις περιποιήσεις που έχει δεχτεί από τους πατέρες της εκκλησίας και τις συνόδους, έχει χάσει την εσωτερικότητα που έχουν άλλες θρησκευτικές ιδεολογίες και έχει γίνει ένα μέσο κοινωνικού ελέγχου (πολιτική φύση). Τώρα θα μου πεις και οι άλλες θρησκείες στον έλεγχο του ποιμνίου δεν αποσκοπούν; Ναι δεν διαφωνώ, απλά ο χριστιανισμός μετά από τόσους αιώνες συσσώρευσης εμπειρίας σε πολιτικό και θεολογικό επίπεδο, είναι το number one εργαλείο ελέγχου, με επιρροή σε όλους τους τομείς των επιστημών.

[επικουρειος]

Αυτο που καταφερε με επιτυχια ο χριστιανισμος σαν τον πρωταρχικο του ρολο ηταν να επιβαλλει το θρησκευτικο σκοταδισμο και το πνευματικο χαος της βιβλικης ιουδαιας πολυ περα απο τα συνορα της.
Και ο τελικος νικητης μεσα στον χριστιανισμο δεν ειναι ο ιδιος ο χριστος,αλλα αυτοι που μιλησαν εξ ονοματος του δηλαδη οι φαρισαιοι ιερεις που χρειαστηκε για αυτο το σκοπο να αλλαξουν μοναχα το ονομα τους και κρατησαν ολες τις αλλες χάρες του επαγγελματος τους,κι ορμηξαν σε καινουργια απονηρευτη και πλουσια πελατεια που δεν τους ηξερε κι απο πριν.
Και κατοπιν στον ξενο τον τοπο οι παντες μπορουν να κανουν τον προφητη και ετσι ηταν που αρχισε το πλιατσικο,με θρησκευτικη προσηλωση.

[Επικουρίδης]

Το σωστότερο και τελειότερο συμπέρασμα που διάβασα ποτέ. Άφεριμ πιζίμ επικούρειος.

[Leo21]

I support this thread, χαιρετώ το σύντροφο Επικουρίδη

και

Αυτο που καταφερε με επιτυχια ο χριστιανισμος σαν τον πρωταρχικο του ρολο ηταν να επιβαλλει το θρησκευτικο σκοταδισμο και το πνευματικο χαος της βιβλικης ιουδαιας πολυ περα απο τα συνορα της.

δλδ , σα να λεμε οτι ο Χριστιανισμός ήταν ένα εβραϊκό επινόημα με σκοπό να επηρρεάσει εκεί που ο εβραισμός δεν μπορούσε?

Λιλή Ζωγράφου κανείς?