Δημαγωγία / Πολιτικός Λόγος Εκκλησίας
Δημοσιεύτηκε: 26 Μαρ 2014 21:45
Στο παρόν νήμα θα παραθέσω συνοπτικά "πολιτικές" δηλώσεις Ιεραρχών της Εκκλησίας, και στο οποίο όποιος επιθυμεί μπορεί να προσθέσει τα ευρήματα του. Με λίγη προσπάθεια μπορούμε να συλλέξουμε και να συγκεντρώσουμε δηλώσεις και να δημιουργήσουμε ένα ενιαίο αρχείο.
Πηγή: Οι σχέσεις της Εκκλησίας με το Κράτος - Έθνος (Αντώνης Μανιτάκης - Διδάκτωρ Νομικής Α.Π.Θ.)
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (1939-2008):
Πολιτικός λόγος: Εθνοκεντρικός, Εθνολατρικός, Εθνοσυγκεντρωτικός, Εθνικιστικός.
Δημόσια Παρουσία: "εθνάρχης" και ως εξ ορισμού εκπρόσωπος του "ελληνικού λαού και έθνους"
Σύνοψη δράσης του: Διαρκής παρέμβαση στη δημόσια σφαίρα με δημόσιο λόγο και ομιλίες, δημοφιλή προσωπικότητα με ευφράδεια και επιδίωξη διεκδίκησης της δημόσιας παρουσίας της Εκκλησίας και το δικαίωμα παρέμβασης της και διατύπωσης λόγου και γνώμης για θέματα γενικότερου ενδιαφέροντος τα οποία αφορούν το λαό, το έθνος και την ελληνική κοινωνία. Η διεκδίκηση αυτοτελούς ρόλου στο δημόσιο χώρο και επιδίωξη επιρροής της κοινής γνώμης αποβλέπει στο να καταστήσει την Εκκλησία παράγοντα ικανό να επηρεάζει, απειλεί ή και να εκβιάζει αποφάσεις εθνικού, κοινωνικού ή ηθικού χαρακτήρα εκ μέρους της πολιτικής εξουσίας.
Ακολουθούν επιλεκτικά δηλώσεις του ανωτέρω:
1. Καταστρατήγηση Συντάγματος: "Πάνω από το σύνταγμα και τους νόμους είναι η ιστορία, η πραγματικότητα και η βούληση του λαού. Οι νόμοι, όταν ο λαός δεν θέλει, δεν εφαρμόζονται, πέφτουν σε αχρησία και ουσιαστικά καταργούνται. Τους απορρίπτει η συνείδηση που έχει το έθνος για το τι είναι ορθό και τι όχι."
Ελευθεροτυπία 15/06/2000
2. Κατά αυτών που πρότειναν την αναθεώρηση του συντάγματος το 1998 (χωρισμός Εκκλησίας - Κράτους): "Γραικύλους που θέλουν τη συρρίκνωση της Εκκλησίας γιατί ξέρουν ότι το έθνος οφείλει την επιβίωση του σε αυτήν."
Ελευθεροτυπία 05/05/1998
3. Σε απάντηση στην πρόταση για την κατάργηση του θρησκευτικού όρκου: "Εάν θέλουμε να επιβιώσουμε ως έθνος, αν μας ενδιαφέρει να έχουμε εθνική και κοινωνική συνοχή, τότε να ξέρουμε ότι τέτοια δύναμη είναι το πνεύμα της Ορθοδοξίας."
Ελευθεροτυπία 04/04/1998
4. Με αφορμή τα Ίμια και η παρότρυνση του για πόλεμο: "Το αληθινό δίλημμα ήταν και είναι ειρήνη ή ελευθερία, ειρήνη ή εθνική ταπείνωση. Και σε αυτό το δίλημμα η ακραιφνής ελληνική ιστορική επιλογή δεν μπορεί να είναι ειρήνη." [!!!]
Το Βήμα 25/02/1996
5. Εθναρχικές και σωτηριολογικές ιδεολογίες: ".... ο μόνος θεσμός των Ελλήνων που εκφράζει αληθινά μεγάλη και πρότυπη πνευματικότητα είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία.. Η σωτηρία του ελληνισμού μπορεί να είναι έργο μόνο της Εκκλησίας"
Το Βήμα 19/01/1997
6. Απειλές μετά την εκλογή του ως αρχιεπίσκοπος: "Θα υψώσω οχυρώματα εναντίον αυτών που υποκριτικά καταγίνονται εις επαίνους και διθυράμβους για την Εκκλησία. Θα προσπαθήσω να πείσω αρχικά δια του λόγου και της διαλεκτικής ικανότητας. Αν ο λόγος ο πειστικός δεν αποφέρει καρπούς, τότε η Εκκλησία θα προχωρήσει σε δυναμική αντιπαράθεση, θα καταφύγει στο λαό μας. Και είμαι βέβαιος ότι η ψυχή του λαού χτυπά Ορθόδοξα και Ανατολικά"
Ημερήσιος Τύπος 05/05/1998
7. Πολιτικές απειλές αναφορικά με τις επιρροές από Ευρώπη: ".... και καθένας ο οποίος στρέφεται εναντίον του πνεύματος της ορθοδοξίας, καθένας ο οποίος καταβάλει προσπάθεια να μετατρέψει αυτόν το τόπο σε κράτος λαϊκιστικό, όπως λέγεται, διότι δήθεν αυτό είναι το πρότυπο της Ευρώπης, κάνει έγκλημα εναντίον της ιστορίας αυτού του λαού και δεν θα πρέπει να τον αφήσουμε ελεύθερο να κάνει αυτό το έγκλημα, εις βάρος ημών και εις βάρος κυρίως των παιδιών"
Ημερήσιος Τύπος 05/05/1998
8. Με αφορμή την πρόταση συνταγματικής αναθεώρησης του ΠΑΣΟΚ: Ερωτώ την Πολιτεία, η καθιέρωση λαϊκού κράτους όχι μόνο θα έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την παράδοση του τόπου, τις αντιλήψεις του λαού και τις ανάγκες του, αλλά και θα αποχρωματίσει θρησκευτικά τη ζωή του τόπου στερώντας τον από μία έντονη παρουσία, που θα πρέπει να ομολογηθεί ότι υπήρξε ευεργετική και διαμορφωτική των συνειδήσεων και της φυσιογνωμίας του νέου ελληνισμού.... ο χωρισμός κράτους και εκκλησίας θα επεκταθεί και θα σημάνει κατ' ουσίαν και χωρισμόν Έθνους και Εκκλησίας.... Έθνος χωρίς κρατική υπόσταση είναι περιφερόμενη ιδεολογία και κράτος χωρίς Έθνος είναι ένα ανέστιο μόρφωμα.
Βήμα 09/04/1995 κ 14/05/1995
9. Περί νομιμότητας του πολιτικού του λόγου: "Δεν υπάρχει δραστηριότητα της ανθρώπινης ζωής για την οποία η εκκλησία δεν μπορεί και δεν οφείλει να έχει άποψη και λόγο"
Ημερήσιος Τύπος 05/05/1998
Πηγή: Οι σχέσεις της Εκκλησίας με το Κράτος - Έθνος (Αντώνης Μανιτάκης - Διδάκτωρ Νομικής Α.Π.Θ.)
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (1939-2008):
Πολιτικός λόγος: Εθνοκεντρικός, Εθνολατρικός, Εθνοσυγκεντρωτικός, Εθνικιστικός.
Δημόσια Παρουσία: "εθνάρχης" και ως εξ ορισμού εκπρόσωπος του "ελληνικού λαού και έθνους"
Σύνοψη δράσης του: Διαρκής παρέμβαση στη δημόσια σφαίρα με δημόσιο λόγο και ομιλίες, δημοφιλή προσωπικότητα με ευφράδεια και επιδίωξη διεκδίκησης της δημόσιας παρουσίας της Εκκλησίας και το δικαίωμα παρέμβασης της και διατύπωσης λόγου και γνώμης για θέματα γενικότερου ενδιαφέροντος τα οποία αφορούν το λαό, το έθνος και την ελληνική κοινωνία. Η διεκδίκηση αυτοτελούς ρόλου στο δημόσιο χώρο και επιδίωξη επιρροής της κοινής γνώμης αποβλέπει στο να καταστήσει την Εκκλησία παράγοντα ικανό να επηρεάζει, απειλεί ή και να εκβιάζει αποφάσεις εθνικού, κοινωνικού ή ηθικού χαρακτήρα εκ μέρους της πολιτικής εξουσίας.
Ακολουθούν επιλεκτικά δηλώσεις του ανωτέρω:
1. Καταστρατήγηση Συντάγματος: "Πάνω από το σύνταγμα και τους νόμους είναι η ιστορία, η πραγματικότητα και η βούληση του λαού. Οι νόμοι, όταν ο λαός δεν θέλει, δεν εφαρμόζονται, πέφτουν σε αχρησία και ουσιαστικά καταργούνται. Τους απορρίπτει η συνείδηση που έχει το έθνος για το τι είναι ορθό και τι όχι."
Ελευθεροτυπία 15/06/2000
2. Κατά αυτών που πρότειναν την αναθεώρηση του συντάγματος το 1998 (χωρισμός Εκκλησίας - Κράτους): "Γραικύλους που θέλουν τη συρρίκνωση της Εκκλησίας γιατί ξέρουν ότι το έθνος οφείλει την επιβίωση του σε αυτήν."
Ελευθεροτυπία 05/05/1998
3. Σε απάντηση στην πρόταση για την κατάργηση του θρησκευτικού όρκου: "Εάν θέλουμε να επιβιώσουμε ως έθνος, αν μας ενδιαφέρει να έχουμε εθνική και κοινωνική συνοχή, τότε να ξέρουμε ότι τέτοια δύναμη είναι το πνεύμα της Ορθοδοξίας."
Ελευθεροτυπία 04/04/1998
4. Με αφορμή τα Ίμια και η παρότρυνση του για πόλεμο: "Το αληθινό δίλημμα ήταν και είναι ειρήνη ή ελευθερία, ειρήνη ή εθνική ταπείνωση. Και σε αυτό το δίλημμα η ακραιφνής ελληνική ιστορική επιλογή δεν μπορεί να είναι ειρήνη." [!!!]
Το Βήμα 25/02/1996
5. Εθναρχικές και σωτηριολογικές ιδεολογίες: ".... ο μόνος θεσμός των Ελλήνων που εκφράζει αληθινά μεγάλη και πρότυπη πνευματικότητα είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία.. Η σωτηρία του ελληνισμού μπορεί να είναι έργο μόνο της Εκκλησίας"
Το Βήμα 19/01/1997
6. Απειλές μετά την εκλογή του ως αρχιεπίσκοπος: "Θα υψώσω οχυρώματα εναντίον αυτών που υποκριτικά καταγίνονται εις επαίνους και διθυράμβους για την Εκκλησία. Θα προσπαθήσω να πείσω αρχικά δια του λόγου και της διαλεκτικής ικανότητας. Αν ο λόγος ο πειστικός δεν αποφέρει καρπούς, τότε η Εκκλησία θα προχωρήσει σε δυναμική αντιπαράθεση, θα καταφύγει στο λαό μας. Και είμαι βέβαιος ότι η ψυχή του λαού χτυπά Ορθόδοξα και Ανατολικά"
Ημερήσιος Τύπος 05/05/1998
7. Πολιτικές απειλές αναφορικά με τις επιρροές από Ευρώπη: ".... και καθένας ο οποίος στρέφεται εναντίον του πνεύματος της ορθοδοξίας, καθένας ο οποίος καταβάλει προσπάθεια να μετατρέψει αυτόν το τόπο σε κράτος λαϊκιστικό, όπως λέγεται, διότι δήθεν αυτό είναι το πρότυπο της Ευρώπης, κάνει έγκλημα εναντίον της ιστορίας αυτού του λαού και δεν θα πρέπει να τον αφήσουμε ελεύθερο να κάνει αυτό το έγκλημα, εις βάρος ημών και εις βάρος κυρίως των παιδιών"
Ημερήσιος Τύπος 05/05/1998
8. Με αφορμή την πρόταση συνταγματικής αναθεώρησης του ΠΑΣΟΚ: Ερωτώ την Πολιτεία, η καθιέρωση λαϊκού κράτους όχι μόνο θα έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την παράδοση του τόπου, τις αντιλήψεις του λαού και τις ανάγκες του, αλλά και θα αποχρωματίσει θρησκευτικά τη ζωή του τόπου στερώντας τον από μία έντονη παρουσία, που θα πρέπει να ομολογηθεί ότι υπήρξε ευεργετική και διαμορφωτική των συνειδήσεων και της φυσιογνωμίας του νέου ελληνισμού.... ο χωρισμός κράτους και εκκλησίας θα επεκταθεί και θα σημάνει κατ' ουσίαν και χωρισμόν Έθνους και Εκκλησίας.... Έθνος χωρίς κρατική υπόσταση είναι περιφερόμενη ιδεολογία και κράτος χωρίς Έθνος είναι ένα ανέστιο μόρφωμα.
Βήμα 09/04/1995 κ 14/05/1995
9. Περί νομιμότητας του πολιτικού του λόγου: "Δεν υπάρχει δραστηριότητα της ανθρώπινης ζωής για την οποία η εκκλησία δεν μπορεί και δεν οφείλει να έχει άποψη και λόγο"
Ημερήσιος Τύπος 05/05/1998