fridge.gr: Τι με δίδαξαν τα θρησκευτικά για τα αδέλφια...

Συζητήσεις σχετικά με τις διάφορες θρησκείες και τις εκκλησίες τους
Απάντηση
Άβαταρ μέλους
apeleytheros
Δημοσιεύσεις: 10181
Εγγραφή: 09 Δεκ 2010 18:12
Όνομα Ιστότοπου: Απελευθέρωση από τα δεσμά!
Επικοινωνία:

fridge.gr: Τι με δίδαξαν τα θρησκευτικά για τα αδέλφια...
http://fridge.gr/37692/stiles/thriskeytika-adelfia/

Ένα αστείο κειμενάκι που περιλαμβάνει μερικές μπηχτές για τον ΑΠΟΛΥΤΟ κώδικα ηθικής: την παλαιά διαθήκη.
προτείνεται να το διαβάσετε στο παραπάνω site.
Spoiler: Εμφάνιση
Τι με δίδαξαν τα θρησκευτικά για τα αδέλφια...



Tο σημερινό θέμα επέλεξε η Anna Prg -περήφανο 200ο μέλος της fan page της στήλης- που ζήτησε να γράψω για τους «καβγάδες ανάμεσα σε αδέλφια — κατά προτίμηση δημοτικού-γυμνασίου». Το ζήτησε μεν, του άλλαξα τα φώτα δε! Όχι ότι δεν έχω εμπειρίες πάνω στο θέμα. Αλίμονο, με άλλα τρία αδέλφια στο σπίτι, η καθημερινότητά ήταν τόσο ήσυχη όσο γυμναστικές επιδείξεις σε ναρκοπέδιο!

Απλώς είπα να το πιάσω πιο γενικά το θέμα και να επιλέξω μία επιστημονική προσέγγιση — καλύτερο είναι το Zyklon, δηλαδή; Έτρεξα, λοιπόν, στη βιβλιοθήκη μου και έψαξα να βρω όλα τα βιβλία Παιδαγωγικής και Παιδοψυχολογίας. Μετά θυμήθηκα ότι δεν είχα κανένα, καθότι είμαι ρηχός και διαβάζω μόνο κόμικς.

Και τότε μου ήρθε έμπνευση! Θεία έμπνευση, για την ακρίβεια! Σκέφτηκα ότι τα θέματα που αναπτύσσει και μελετά σήμερα η σύγχρονη παιδοψυχολογία είχαν ήδη καταγραφεί από αρχαιοτάτων χρόνων με γλαφυρό τρόπο και πλούσια παραδείγματα στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης — οπότε γιατί να μην ψάξεις για πληροφορίες κατευθείαν από την πηγή; Από την απαρχή κιόλας της Ανθρωπότητας, η πορεία του ανθρώπινου γένους μάς δίδαξε ότι τα αδέλφια υπάρχουν για να σκοτώνονται μεταξύ τους! Μερικές φορές στην κυριολεξία!
Μεταξύ μας, μπροστά στις σπαλομπριζόλες και τα κοκορέτσια του Άβελ, ποιος θα καθόταν να πάρει στα σοβαρά τα μπρόκολα και τις αγκινάρες; Αυτή είναι μάλλον και η βιβλική απόδειξη ότι ο Θεός δεν είναι vegetarian!

Αντιπροσωπευτικότερο και πιο διάσημο παράδειγμα, ο Κάιν και ο Άβελ. Οι γραφές διηγούνται ότι ο Κάιν ήταν γεωργός και ο Άβελ κτηνοτρόφος. Μια μέρα ο Άβελ θυσίασε μερικά ζώα και τα προσέφερε στον Θεό και ο καπνός από την προσφορά του ανέβηκε στον ουρανό ως μία στήλη — σημάδι ότι ο Θεός την έκανε αποδεκτή. Ήταν επίσης και το πρώτο barbecue στην ιστορία του Ανθρώπου.

Ο Κάιν σκέφτηκε αμέσως ότι ο γλείφτης ο αδελφός του δεν ήταν καλύτερος από εκείνον, οπότε έσπευσε να τον αντιγράψει. Πήρε κι εκείνος με τη σειρά του μερικά αγροτικά προϊόντα και τα θυσίασε στον Θεό, αλλά ο καπνός της δικής του προσφοράς σκορπίστηκε. Ένας λογικός άνθρωπος θα σκεφτόταν να ξαναδοκιμάσει όταν δεν φυσάει, αλλά μην είμαστε και απαιτητικοί: 4 κάτοικοι ζούσαν όλοι κι όλοι πάνω στον πλανήτη τότε, η Φυσική είχε πολύ δρόμο να καλύψει ακόμα!

Επομένως, ο Κάιν θεώρησε απλώς ότι ο Θεός δεν έκανε αποδεκτή τη δική του θυσία. Μεταξύ μας, μπροστά στις σπαλομπριζόλες και τα κοκορέτσια του Άβελ, ποιος θα καθόταν να πάρει στα σοβαρά τα μπρόκολα και τις αγκινάρες; Αυτή είναι μάλλον και η βιβλική απόδειξη ότι ο Θεός δεν είναι vegetarian!

Ο Κάιν τα πήρε στο κρανίο, γιατί το κακό είχε παραγίνει με το χαϊδεμένο του μπαμπά και της μαμάς και του Θεού. Έτσι, κάλεσε τον αδελφό του να πάνε «για μία βόλτα στον αγρό». Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε, μόνο ένας επέστρεψε από τη βόλτα εκείνη — μέθοδος που ασπάζεται μέχρι τις μέρες μας η Μαφία.

Πράγματα που μας διδάσκει για τα αδέλφια η ιστορία των Κάιν και Άβελ:
ΖΗΛΕΥΟΥΝ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟ ΑΛΛΟ

Η μαμά παίρνει αγκαλιά ένα από τα παιδιά. Το άλλο δηλώνει αμέσως «κουρασμένο» και γκρινιάζει για αγκαλιά και κουβάλημα… ΕΙΣΑΙ ΔΩΔΕΚΑ, ΣΚΑΣΜΕΝΟ, περπάτα μόνο σου επιτέλους! Τα παιδιά της ηλικίας σου στην Ινδία δουλεύουν ήδη!

Ο μπαμπάς αγοράζει σοκολάτα στο ένα. Αν θέλει να κρατήσει το σκαλπ του πρέπει να αγοράσει και στα υπόλοιπα. Αποτέλεσμα: το μισό μηνιάτικο πηγαίνει στον Παυλίδη και το σπίτι στην Τράπεζα.

Το ένα παιδί έχει γενέθλια. Οι άτυχοι συγγενείς είναι αναγκασμένοι να αγοράσουν μικροδωράκια και στα αδέλφια ή να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους ως ο «θείος τσιγκούνης» και η «θεία τσιφούτα»… Η ζήλεια, συνήθως, οδηγεί και στο επόμενο στάδιο:
ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥΝ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟ ΑΛΛΟ

Ο Κωστάκης βάζει ζελέ στο μαλλί για να είναι κουλ; Θα βάλει και ο Νικολάκης! Ο Κωστάκης γράφεται στο μπάσκετ; Θα γραφτεί και ο Νικολάκης! Ο Κωστάκης ακούει χιπ-χοπ; Θα ακούσει και ο Νικολάκης! Ο Κωστάκης το γυρίζει σε Ούρσουλα, τα φτιάχνει με τον Μανώλη, την κοπανάνε για Άμστερνταμ και παντρεύονται; Ο Νικολάκης κλαίει με μαύρο δάκρυ — το κάθαρμα ο Μανώλης είχε τάξει γάμο και σε κείνον…
ΠΛΑΚΩΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ

Μα, πραγματικά τώρα… σκότωσε τον αδελφό του επειδή ο Θεός διάλεξε τη δική του θυσία; «Μπουχουχού, ο Θεός προτίμησε τον αδελφό μου! Τι να κάνω για να τραβήξω την προσοχή του; Το βρήκα! Θα σκοτώσω τον Άβελ σαν σκυλί!».

Τα αδέλφια πλακώνονται πάντα για τις πιο άκυρες σαχλαμάρες! «Μου έφαγε τα πατατάκια! –κλωτς, μπαμ!», «Μου πήρε το τηλεκοντρόλ! –κρατς, μπουμ!», «Έγινε πιο τσούλα από μένα! –ιιιιικ, κρακ!».

Ο Ησαύ ήταν κάτι σαν Τσακ Νόρις της Παλαιάς Διαθήκης και γυρόφερνε στις ερημιές σκοτώνοντας ό,τι περπατούσε. Ο Ιακώβ, από την άλλη ήταν ψιλοφλώρος. Διόλου περίεργο που η μάνα του η Ρεβέκκα τον αγαπούσε πιο πολύ, μια και ήταν πιθανότατα η κόρη που δεν απέκτησε ποτέ…
Προχωρώντας λίγο παρακάτω στα χρονικά της Παλαιάς Διαθήκης, θα συναντήσουμε ένα άλλο ζεύγος αδελφών: τον Ησαύ και τον Ιακώβ. Ήταν γιοι του Ισαάκ — ναι, ναι, του γνωστού Ισαάκ, που στο τσακ γλίτωσε το «βαθύ ξύρισμα» από τον Αβραάμ…

Ο Ησαύ ήταν κυνηγός και πολύ τριχωτός, σύμφωνα με τις γραφές -κάτι σαν Τσακ Νόρις της Παλαιάς Διαθήκης, δηλαδή- και γυρόφερνε στις ερημιές σκοτώνοντας ό,τι περπατούσε. Ο Ιακώβ, από την άλλη ήταν πιο ήρεμος και σπιτόγατος και εντελώς άτριχος. Ψιλοφλώρος, δηλαδή. Διόλου περίεργο που η μάνα του η Ρεβέκκα τον αγαπούσε πιο πολύ, μια και ήταν πιθανότατα η κόρη που δεν απέκτησε ποτέ…

Αντιθέτως, ο μπαμπάς αγαπούσε τον πρωτότοκό του, τον Ησαύ, επειδή, μαντέψτε: του έφερνε κυνήγι για να φάει! (Νομίζω ότι ξεκαθαρίσαμε πως χορτοφαγία και Γραφές δεν πάνε πακέτο!). Ο Ησαύ ως πρωτότοκος, λοιπόν, είχε και ειδικά προνόμια. Θα κληρονομούσε όλα τα υπάρχοντα του πατέρα του, οπότε ο Ιακώβ το πολύ πολύ να έπαιρνε τη σαλατιέρα — που δεν τη χρησιμοποιούσε και κανείς ποτέ!

Μια μέρα ο Ιακώβ έφτιαχνε φακές, διότι είχε μάθει τη μαγειρική τέχνη κρεμασμένος από τη φούστα της μάνας του. Ο Ησαύ γύρισε πεινασμένος από το κυνήγι τυραννόσαυρου — ή κάτι αντίστοιχα αντρουά. Everest δεν είχαν τότε -μόνο Αραράτ, αλλά εκείνο δεν έφτιαχνε τυρόπιτες- οπότε λιμπίστηκε τις φακές του Ιακώβ και του ζήτησε ένα πιάτο να φάει.

Στο σημείο αυτό, ο Ιακώβ απεδείχθη γνήσιο τέκνο της μαμάς, αφού χρησιμοποίησε πονηριά και αντάλλαξε τις φακές του με τα πρωτοτόκια του Ησαύ (βλ. σπίτι, κοπάδι, περιουσία κτλ.), δημιουργώντας πιθανότατα το πιο ακριβό γκουρμέ πιάτο που σερβιρίστηκε ποτέ στην ιστορία της Γαστρονομίας!

Στη συνέχεια μπήκε στην κομπίνα και η μάνα, κάνοντας τους σεναριογράφους των Μυστικών της Εδέμ να ωχριούν μπροστά της σε ίντριγκα, αφού –για να μην τα πολυλογούμε- έντυσε με μία προβιά τον Ιακώβ, ώστε να μοιάζει το ίδιο τριχωτός με τον Ησαύ (που παίζει να ήταν και πρόγονος του Σάσκουατς…). Έτσι, κατάφερε να ξεγελάσει τον ετοιμοθάνατο και μισότυφλο πατέρα του και, εκτός από τα πρωτοτόκια, έκλεψε και τις τελευταίες ευλογίες του πατέρα που προορίζονταν για τον Ησαύ, αφήνοντάς τον μπατίρη, κακορίζικο και πολύ πολύ τσαντισμένο… Δικαίως την κοπάνησε μετά, πριν βρεθεί να κάνει παρέα στον Άβελ…

Πράγματα που μας διδάσκει για τα αδέλφια η ιστορία των Ησαύ και Ιακώβ:
ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΟΥ

Ψάχνεις να βρεις το αγαπημένο σου μπλουζάκι; Το κραγιόν σου; Το καινούργιο σου CD; Το παιχνίδι σου; Τους μαρκαδόρους σου; Το γκόμενό σου; Τσέκαρε στο δίπλα δωμάτιο, κατά πάσα πιθανότητα θα τα βρεις όλα στα χέρια του αδελφού ή της αδελφής σου.

Δεν υπάρχει τίποτε πιο εκνευριστικό από το να παίρνουν τα αδέλφια σου κάτι που ανήκει σε σένα — κυρίως όταν στο επιστρέφουν σε μαύρα χάλια: το μπλουζάκι λερωμένο, το κραγιόν τελειωμένο, το CD χαραγμένο, το παιχνίδι σπασμένο, τους μαρκαδόρους στεγνωμένους και το γκόμενο με αυτό το ηλίθιο χαμόγελο στα μούτρα του, που θες να σβήσεις με σμιριδόπανο…

Αυτή είναι μία διαστρεβλωμένη μορφή κοινοκτημοσύνης, η οποία νομίζουν τα αδέλφια σου ότι ισχύει στην οικογένεια, μόνο και μόνο επειδή ζείτε στο ίδιο σπίτι. Μην ψάξεις να βρεις το δίκιο σου στους γονείς, θα χρησιμοποιήσουν την τετριμμένη ατάκα: «Άσε και τον/την αδελφό/αδελφή σου να το χρησιμοποιήσει λίγο». Η λύση είναι μία: αντί να γκρινιάζεις, επωφελήσου κι εσύ. Όλο και κάτι κουλ θα έχουν τα αδέλφια σου για να τους βουτήξεις στα μουλωχτά — ξεκίνα από το πορτοφόλι!
ΣΕ ΚΛΕΒΟΥΝ ΣΤΗ ΜΟΙΡΑΣΙΑ

Όταν τα αδέλφια σου αναλαμβάνουν τη μοιρασιά σε κάτι, μην ελπίζεις σε δικαιοσύνη — ειδικά αν είναι μεγαλύτερα από σένα. Για την ακρίβεια, περισσότερες πιθανότητες να λάβεις δίκαιο μερίδιο θα είχες αν τη μοιρασιά την έκανε ο ίδιος ο Μαυρογένης με τους πειρατές του!

Τα αδέλφια σου θα κάνουν το παν για να επωφεληθούν όσο το δυνατόν περισσότερο από σένα και να πάρουν το καλύτερο κομμάτι φαγητού, τη μεγαλύτερη ποσότητα γλυκού, περισσότερα λεφτά και τη μπροστινή θέση στο αυτοκίνητο. Και σταμάτα να κλαίγεσαι. Ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι σε πείραξε μόνο και μόνο επειδή δεν πρόλαβες να τα καβαντζώσεις πρώτα εσύ!

Τα προφητικά όνειρα του Ιωσήφ έγιναν μεγάλο χιτ στην Αίγυπτο και κατέληξε μεγαλοπιασμένος άρχοντας και τα αδέλφια του κατέληξαν να τον προσκυνούν στ’ αλήθεια! Αλλά ο Ιωσήφ δεν κρατούσε κακίες και τους πήρε όλους να ζήσουν μαζί του! Αν την ιστορία την είχε γράψει ο Δαλιανίδης, στο τέλος θα χόρευαν όλοι αγκαλιασμένοι συρτάκι μπροστά στις Πυραμίδες…
Λ

ίγα χρόνια αργότερα, συναντάμε τον Ιωσήφ, έναν από τους 12 γιους του Ιακώβ. Ναι, βρε, ο Ιακώβ έσπειρε δύο ομάδες μπάσκετ — ποιος το φανταζόταν! Ο Ιωσήφ, που λέτε, ήταν ο αγαπημένος του μπαμπά, καθώς ήταν ομορφόπαιδο, λεβεντόκορμος και μοναδικός γιος του από την πρώην στείρα γυναίκα του — τους υπόλοιπους τους έκανε με «παρένθετες» μητέρες (δεν είχε αφήσει υπηρέτρια για υπηρέτρια…).

Όπως καταλαβαίνετε, το ότι αποτελούσε ένα ιατρικό -και όχι μόνο- θαύμα δεν το είδαν με καλό μάτι τα υπόλοιπα αδέλφια του. Μετά, ο Ιακώβ του έκανε δώρο και έναν χλιδάτο χιτώνα, που τον ανέμιζε μες στα κουρελοφορεμένα μούτρα τους! Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, του είχε δώσει και ο Θεός το χάρισμα της ενόρασης (καμιά σχέση με αυτόν) κι έβλεπε προφητικά όνειρα. Σε ένα από αυτά είδε τα δεμάτια σταχυών των αδελφών του να προσκυνούν το δικό του και τους το διηγήθηκε κιόλας μες στην τρελή χαρά.

Ε, δεν ήθελαν και πολύ! Μέχρι να ανοιγοκλείσει τα μάτια του είχε βρεθεί στον πάτο ενός λάκκου να παριστάνει το ίζημα. Τα αδέλφια του κατάλαβαν γρήγορα ότι αυτό που έκαναν ήταν ανοησία, διότι αν είναι να ξεφορτωθείς κάποιον, καλύτερα να το κάνεις με κέρδος… Οπότε τον πούλησαν σκλάβο σε κάτι εμπόρους – το trafficking ήταν πολύ της μόδας τότε! Μετά πήραν τον χιτώνα του, τον ξέσκισαν και τον έδωσαν στον πατέρα τους λέγοντας ότι κάποιο άγριο ζώο είχε κατασπαράξει τον Ιωσήφ όσο βοσκούσε το κοπάδι (προφανώς μυωπικό, αφού στα τόσα γιδοπρόβατα εκείνο πήγε κι έφαγε το βοσκό…).

Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή. Τα προφητικά όνειρα του Ιωσήφ έγιναν μεγάλο χιτ στην Αίγυπτο και μετά από διάφορες περιπέτειες κατέληξε μεγαλοπιασμένος άρχοντας και τα αδέλφια του -oh! What a twist of fate!- κατέληξαν να τον προσκυνούν στ’ αλήθεια! Αλλά ο Ιωσήφ δεν κρατούσε κακίες και τους πήρε όλους να ζήσουν μαζί του — στο κάτω κάτω αν δεν ήταν τα σκυλιασμένα τα αδέλφια του, εκείνος θα έβοσκε ακόμη γίδια! Αν την ιστορία την είχε γράψει ο Δαλιανίδης, στο τέλος θα χόρευαν όλοι αγκαλιασμένοι συρτάκι μπροστά στις Πυραμίδες…

Πράγματα που μας διδάσκει για τα αδέλφια η ιστορία του Ιωσήφ:
ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ

Κανείς δεν θέλει να χάνεται μέσα στο ανώνυμο πλήθος (εκτός αν τον ψάχνει η Ιντερπόλ). Όταν μεγαλώνεις μέσα σε μία οικογένεια με πολλά παιδιά, οι άλλοι γύρω σου δεν είναι αδέλφια, είναι πιθανοί αντίπαλοι που θα κάνουν το παν για να τραβήξουν την προσοχή πάνω τους. Πάνε οι μέρες που ήσουν το μοναχοπαίδι και όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα σε σένα. Τώρα ο ανταγωνισμός αυξήθηκε και πρέπει να δουλέψεις σκληρά για το μερίδιό σου στην οικογενειακή θαλπωρή.

Ο Μιχαλάκης είναι καλός μαθητής, η Αννούλα παίζει πιάνο, ο Δημητράκης ζωγραφίζει, η Μαιρούλα τραγουδάει όμορφα. Αλλά κι εσύ μαθαίνεις πολύ γρήγορα… Δυστυχώς, για κάποιο λόγο η μαμά σου δεν εντυπωσιάστηκε όταν της έδειξες περήφανος με ποιο τρόπο αποκεφάλισε το προηγούμενο βράδυ ο Blade τους εχθρούς του — και τα ανέκφραστα κεφάλια των αδελφιών σου, που βρίσκονται κομμένα στο πάτωμα, χειροτερεύουν την κατάσταση…
ΔΕΝ ΣΥΜΠΑΘΟΥΝ ΤΑ ΧΑΪΔΕΜΕΝΑ

Είσαι η αγαπημένη της μαμάς; Είσαι το καμάρι του μπαμπά; Είσαι μοναχογιός ή μοναχοκόρη; Όχι; Ε, τότε την πάτησες, καλό μου χαϊδεμένο! Διότι τη στιγμή που θα κλείσει η πόρτα του δωματίου σου, θα είσαι εσύ ενάντια σε ένα η περισσότερα εξαγριωμένα αδέλφια που έχουν σιχαθεί να ζούνε στη σκιά της Μεγαλειότητός σου!

Και μπορεί η τσαχπινιά ή το όποιο ταλέντο σου να κάνει τους γονείς σου να χειροκροτάνε ενθουσιασμένοι σκούζοντας σαν φώκιες, αλλά τα αδέλφια σου δεν πέφτουν με τέτοια κόλπα.

Σε μισούν δικαιολογημένα. Όχι μόνο μονοπωλείς το ενδιαφέρον των γονιών σας, αλλά έκανες και το θανάσιμο λάθος να δημιουργήσεις τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να ακουστεί η φράση που κάθε παιδί μισεί: «Γιατί δεν ακολουθείς το παράδειγμα του/της αδελφού/αδελφής σου;». Για να δούμε τώρα πώς θα χορεύεις κλακέτες με σπασμένα γόνατα!
ΛΕΝΕ ΕΥΦΑΝΤΑΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ

Η πρώτη κίνηση σε κάποια ζημιά είναι, ασφαλώς, να τα ρίξεις στον αδελφό ή την αδελφή… Δυστυχώς, όταν η «ζημιά» έχει γίνει στο αγαπητό αδελφάκι (βλ. μαυρισμένο μάτι, σπασμένο δόντι ή πηρούνι καρφωμένο στο κούτελο) είναι λίγο δύσκολο να τους πείσεις ότι το φταίξιμο είναι δικό του — εκτός αν είναι emo και τη βρίσκει με αυτοτραυματισμούς.

Η επόμενη λύση είναι η φαντασία σου! Σκέψου μια πιστευτή δικαιολογία που να εξηγεί τα γεγονότα, πάρε το πιο αθώο βλέμμα σου και αρχίνα το παραμύθι! Αλλά μην το παρακάνεις, οι γονείς σου θα δυσκολευτούν να πιστέψουν ότι «έγινε ένας περίεργος σεισμός και άνοιξε μία τρύπα στο χωροχρόνο και ξαφνικά πετάχτηκε ένας αρχαίος Αιγύπτιος καβάλα σε ένα κίτρινο μπαρακούντα και χτύπησε τον Διαμαντή στη μούρη». Παραμύθι είπαμε, όχι επεισόδιο των X-files!

Νομίζω ότι αυτά τα τρία παραδείγματα αρκούν για να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα. Όχι ότι δεν έχει μπόλικα ακόμα — απ’ ό,τι φαίνεται ο θεσμός της οικογένειας δεν ήταν και τόσο το φόρτε της εποχής! Αλλά ήδη νιώθω τον αφορισμό να έρχεται με το ταχυδρομείο και αν το συνεχίσω, βλέπω να μου τον παραδίδει ο ίδιος ο Εξορκιστής ουρλιάζοντας: «The power of Christ compels you»!

Όσοι έχετε μεγαλώσει με αδέλφια, θα ξέρετε ήδη πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η ζωή μερικές φορές! Όσοι, από την άλλη, είστε μοναχοπαίδια, μην πολυστενοχωριέστε! Όπως είπε και ο Thomas Fuller: «Καλύτερα να είσαι μόνος, παρά με κακή παρέα!».

*Spaz: κάποιος που σκέφτεται παράλογα και σε δυσκολεύει, συνήθως για κάτι ασήμαντο, ή κάποιος που γενικότερα υπερβάλλει για όλα.
Επιστήμη: Συστηματική μελέτη των δεδομένων προς εξαγωγή συμπερασμάτων. ( δεδομένα --> συμπεράσματα )
      • ΟΧΙ ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ.
_______________________________
Blog: Απελευθέρωση από τα δεσμά!
Απάντηση