Καύση νεκρών?

[Smoking Mirror]

Παιδιά... με το αποτεφρωτήριο που υποτίθεται ότι μπορεί πλέον να φτιαχτεί τι γίνεται?
Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι αυτό?

[AoratiMelani]

Από τη στιγμή που έχει αποφασιστεί και δρομολογηθεί, τι παραπάνω να κάνουμε? Έχεις κάποια ιδέα?

[Smoking Mirror]

φτιάχνουν κάποιο?
γιατί έχω την αίσθηση ότι απλά ψηφίστηκε και το θέμα έμεινε εκεί, οτι είναι στη δικαιοδοσία των δήμων να το κάνουν κι ότι κανείς δεν έχει κάνει τίποτα.

[Αγησίας]

Κάποια μέρα του χρόνου, δεν ξέρω ποιά, πιστοί και παπάδες πηγαίνουν στα νεκροταφεία. Εκεί οι πιστοί τραβάνε τους παπάδες στους τάφους των οικείων τους, για να διαβάσουν κάποια μαγικά λόγια. Μόλις ο παπάς διαβάσει τα μαγικά λόγια, οι πιστοί πιάνουν το χέρι, του το φιλάνε και συνεργάζονται σε ένα ταχυδακτυλουργικό: ο μεν πιστός βάζει ένα χαρτονόμισμα στο χέρι του παπά ο δε παπάς το τσεπώνει, χωρίς να γίνεται αντιληπτό από τους αμύητους στην ταχυδακτυλουργία.
Αν προχωρήσουν τα αποτεφρωτήρια, οπότε οι τεφροδόχοι θα μπαίνουν σε ντουλαπάκια σαν ταχυδρομικές θυρίδες ή οι πιστοί θα σκορπάνε τις τέφρες δεξιά κι αριστερά, είναι σαφές ότι θα χαθεί όλη η ταχυδακτυλουργικά μαγεία.

[tasos_didymoteicho]

Η πρώτη αυτόματη σκέψη που μού 'ρχεται όσον αφορά το τέλος μου είναι "άμα πεθάνω εγώ, ποσώς μ' ενδιαφέρει τι θα με κάνουνε, δεν πάνε να με δώσουν και στα σκυλιά;" Σοβαρά τώρα είμαι (και η γυναίκα μου) υπέρ της δωρεάς οργάνων και της χρήσης από πανεπιστήμια για έρευνες. Προσοχή όμως στη βασικότατή μου ένσταση για το πρώτο, και θα ήθελα και άλλες απόψεις επ' αυτού: Δεν έχω πάει ποτέ επίσημα να γίνω δωρητής οργάνων, και αμφιβάλλω αν θα το κάνω και στο μέλλον (εκτός φυσικά αν ασθενήσω με ανίατη θανατηφόρο ασθένεια) γιατί δε μου βγάζεις με τίποτα από το μυαλό πως, εφόσον καταγράφονται βασικά οργανικά μου στοιχεία, ώστε να γίνεται γνωστή η συμβατότητα των οργάνων μου με προς μεταμόσχευση ασθενείς, ποιος με διασφαλίζει ότι αν είμαι συμβατός π.χ. με τον Αμπραμόβιτς και αυτός ασθενήσει και χρειαστεί επειγόντως μεταμόσχευση δε θα μου συμβεί κανένα θανατηφόρο "ατύχημα". Και μη μου πει κανείς ότι τα δεδομένα αυτά είναι απόρρητα...
Υ.Γ. Ευχαριστώ Μελάνη.

[AoratiMelani]

Παλεύω για την καύση των νεκρών
Ευγενία Μπουρνόβα

http://www.aixmi.gr

Χτες αποχαιρετήσαμε ένα πολύ καλό φίλο, τον δάσκαλο Νίκο Ιωαννίδη που δεν πρόλαβε να γίνει 50 χρονών. Τον γνώρισα ως φοιτητή μου την ακαδημαϊκή χρονιά 1987-1988: Αυτός είχε τελειώσει την Παιδαγωγική Ακαδημία και είχε μπει στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και εγώ άρχιζα την ακαδημαϊκή μου καριέρα – ακριβώς την ιδία χρονιά. Για τους υπόλοιπους 35 περίπου συμφοιτητές του (τόσοι παρακολουθούσαν σε σύνολο 50 που έμπαιναν στο Τμήμα αυτό) ήταν «ο παππούς» που τους καθοδηγούσε και φρόντιζε για όλους. Το ίδιο έκανε και με τους πρωτοετείς φοιτητές το επόμενο έτος…

Όταν τέλειωσε, πήγε για μεταπτυχιακό στην Αγγλία, όπως αρκετοί από τους συμφοιτητές του, αλλά, αφού γύρισε, πήγε ως δάσκαλος σε πολλά μέρη της Ελλάδας και κατέληξε στη Νέα Ιωνία. Στο μεταξύ συνέχιζε να αποτελεί τον συνδετικό κρίκο στην πολυμελή νεανική πρώην φοιτητική του παρέα και μια ανεξάντλητη πηγή αισιοδοξίας και μαχητικότητας. Μου ανακοίνωσε ο ίδιος τον καρκίνο του, λέγοντάς μου ότι θα τον παλέψει και να μην ανησυχώ!

Χτες βράδυ ήταν όλοι τους εκεί για να χαιρετήσουν τον Παππού και κάποιοι συνάδελφοι που δεν τον χάσαμε ποτέ από τότε που ήταν φοιτητής μας. Είχε κανονίσει να πίνουμε ρακί και να του τραγουδήσουμε τρία αγαπημένα του τραγούδια. Είχε κανονίσει τα πάντα ως συνήθως: Δεν ήθελε λουλούδια, αλλά ζητούσε να ενισχύσουμε τη ΦΛΟΓΑ ένα σύλλογο γονιών με παιδιά που έτυχε να αρρωστήσουν από καρκίνο. Δεν ήθελε να τον φάνε τα σκουλήκια και είχε επιλέξει την αποτέφρωση. Όχι, όμως, στην Ελλάδα, γιατί δεν είναι εφικτό αλλά στη Βουλγαρία και το γραφείο που το ανέλαβε πληρώθηκε με 3.000 ευρώ!

Στην Ελλάδα έχει ψηφιστεί σχετικός νόμος από το 2006, δεν εφαρμόστηκε. Ενώ, λοιπόν, η θεσμοθέτηση έγινε πριν από πέντε χρόνια, επί του πρακτέου δεν έγινε τίποτα: τα πολύπαθα Κέντρα Αποτέφρωσης Νεκρών δεν εγκαινιάστηκαν ούτε το 2011 -παρά τις δεσμεύσεις που προέβλεπαν τη λειτουργία τους μέσα σε 6-10 μήνες από την ψήφιση του νόμου- αφού η δυσκαμψία των δημόσιων φορέων και η ασυνεννοησία μεταξύ των υπηρεσιών δεν επέτρεψαν μέχρι τώρα τις διαδικασίες δημιουργίας τους.

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης ξεκίνησε φέτος το καλοκαίρι τις διαδικασίες, αλλά δεν γνωρίζουμε το χρονοδιάγραμμα: Η χωροθέτηση και αδειοδότηση της κατασκευής του αποτεφρωτηρίου θα γίνει αφότου η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων υποβληθεί για έγκριση στο υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικών Αλλαγών και εκδοθεί σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση.

Στο Δήμο Ζωγράφου υπάρχουν γραφειοκρατικά προβλήματα σε σχέση με τους τίτλους ιδιοκτησίας του χώρου για το αποτεφρωτήριο που περιμένουμε να λυθούν από το καλοκαίρι, για να προχωρήσει η διαδικασία, ενώ στο Δήμο Αθηναίων φαίνεται πως εκτός της επιλογής του χώρου στο Σχιστό δεν έχει προχωρήσει το θέμα.

Πριν από μερικές μέρες, ωστόσο, φάνηκε ότι η Αττική θα αποκτήσει το δικό της αποτεφρωτήριο στο Δήμο Μαρκόπουλου. Πρόκειται για το πρώτο δημοτικό αποτεφρωτήριο και για το πρώτο βήμα προς την επίλυση ενός κοινωνικού, αλλά και περιβαλλοντικού θέματος. Είναι, πράγματι, θέμα Πολιτισμού η κάλυψη της ανάγκης των συμπολιτών μας που επιθυμούν την καύση και αναγκάζονται σήμερα να απευθύνονται σε γειτονικές χώρες, με τεράστιο οικονομικό και συναισθηματικό κόστος! Ιδιαίτερα όταν στα αστικά κέντρα η αναζήτηση χώρων ταφής είναι ένα δυσεπίλυτο ζήτημα για τις δημοτικές αρχές.

Είμαι σίγουρη ότι ο Νίκος θα χαιρόταν αν ήξερε ότι συνεχίζω να παλεύω για τα πολύ απλά αυτά πράγματα.

*Η Ευγενία Μπουρνόβα είναι καθηγήτρια Οικονομικής – Κοινωνικής Ιστορίας και Ιστορίας Πόλεων στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

[tasos_didymoteicho]

Off Topic

Σιγά. Πού ειν' η Βουλγαρία; Μια ώρα δρόμος.

[AoratiMelani]

Να που είστε και προνομιούχοι σε κάτι... θα ερχομαστε να πεθάνουμε στο Διτυμότειχο!

[Scifimom]

Πολύ ακριβά τα 3000€, στην Θεσσαλονίκη χρεώνουν 2000€ για αποτέφρωση. Πρόσφατα η σύζυγος ενός φίλου μου τον "κήδεψε" με αυτό τον τρόπο.

[Πυλάδης]

Υπάρχει κ η δυνατότητα δωρεάς σώματος. Έχω υπογράψει ένα χαρτί με το οποίο δωρίζω το σώμα μου (κ όχι τα όργανα των οποίων είμαι επίσης δωρητής, που έχει μεγαλύτερη σημασία) στο νεκροτομείο Θεσσαλονίκης. Με αυτό το χαρτί όταν πεθάνω το σώμα μου ανήκει στο ΑΠΘ κ με δικά τους έξοδα το μεταφέρουν, ψύχουν και χρησιμοποιούν σαν δείγμα για τους φοιτητές ιατρικής στο ανατομείο τους. Κ όλα αυτά χωρίς της δυνατότητα παρεμβολής κανενός συγγενή μου.

[Αναρχος]

Με την προϋπόθεσι ότι το πανεπιστήμιο θα μάθη ότι πέθανες και δεν προλάβουν οι συγγενείς να σε θάψουν...

[tasos_didymoteicho]

Αν είναι να πληρώσουν απ' την τσέπη τους την κηδεία...

[AoratiMelani]

Υπάρχει κ η δυνατότητα δωρεάς σώματος. Έχω υπογράψει ένα χαρτί με το οποίο δωρίζω το σώμα μου (κ όχι τα όργανα των οποίων είμαι επίσης δωρητής, που έχει μεγαλύτερη σημασία) στο νεκροτομείο Θεσσαλονίκης.

Πού και πώς το έκανες αυτό? Εγώ πήγα στην Ε.Δ.Ο.Σ.Α. (ενωση δωρεας οργάνων σώματος ανθρώπου) και μου είπαν πως πρέπει να διαλέξω: ή τα όργανα, ή όλο το σώμα για έρευνα. Αν δώσεις τα όργανα, μετά αυτό που απομένει είναι "λειψό" και δεν το θέλουν στο ανατομείο, λέει. Έτσι επέλεξα μόνο όργανα, μου φάνηκε πιο σημαντικό. Φαίνεται όμως ότι γίνεται κι αλλιώς. Τι να πω δεν ξέρω.

[Αναρχος]

Μπορούν να γίνουν και τα δύο. Εάν η κατάστασις το επιτρέπει παίρνουν τα χρήσιμα όργανα, εάν όχι, όλο το σώμα...

[apeleytheros]

Οι πιθανότητες να γίνεις δωρητής οργάνων είναι απειροελάχιστες. Δεν βλέπω γιατί στις υπόλοιπες να μην μπορείς να γίνεις δωρητής σώματος.

[RaspK]

Οι πιθανότητες να γίνεις δωρητής οργάνων είναι απειροελάχιστες. Δεν βλέπω γιατί στις υπόλοιπες να μην μπορείς να γίνεις δωρητής σώματος.

Βασικά, είναι ευκολότερο να γίνεις δωρητής οργάνων, σε πολλές περιπτώσεις.

[apeleytheros]

Βασικά, είναι ευκολότερο να γίνεις δωρητής οργάνων, σε πολλές περιπτώσεις.

Εννοώ "εγκεφαλικά νεκρός δότης". Αυτό εξ όσων γνωρίζω μπορεί να γίνει με εγκεφαλικό η κάποια ασθένεια που έχει τα ίδια συμπτώματα (νέκρωση εγκεφάλου), η με κάποιο "πετυχημένο" ατύχημα. Αυτό μας μερικές δεκάδες δότες ανά εκ πληθυσμού ανά έτος σε αντίθεση με τους δωρητές σώματος που μπορούν να γίνουν όλοι οι νεκροί. Πώς είναι πιο εύκολο το πρώτο;

[RaspK]

Βασικά, είναι ευκολότερο να γίνεις δωρητής οργάνων, σε πολλές περιπτώσεις.

Εννοώ "εγκεφαλικά νεκρός δότης". Αυτό εξ όσων γνωρίζω μπορεί να γίνει με εγκεφαλικό η κάποια ασθένεια που έχει τα ίδια συμπτώματα (νέκρωση εγκεφάλου), η με κάποιο "πετυχημένο" ατύχημα. Αυτό μας μερικές δεκάδες δότες ανά εκ πληθυσμού ανά έτος σε αντίθεση με τους δωρητές σώματος που μπορούν να γίνουν όλοι οι νεκροί. Πώς είναι πιο εύκολο το πρώτο;

Σε πολλές περιστάσεις και δωρέες σώματος, απαιτείται πολύ καλή κατάσταση σώματος... Σε βαθμό να μην παίρνουν άτομα χωρίς ένα νεφρό ή ό,τι ανάλογο. Αντιθέτως, ας πούμε, πολλά όργανα δεν απαιτούν τίποτα το ιδιαίτερο ως προδιαγραφή...