Δεύτερον, η βάπτιση στην συγκεκριμένη απόφαση χρησιμοποιείται ως ένδειξη ή απόδειξη για την αρχική θρησκευτική συνείδηση των παιδιών, με την λογική ότι αφού οι γονείς βάπτισαν τα παιδιά τους, θα τα έχουν οδηγήσει μέσω της διαπαιδαγώγησης στην διαμόρφωση της ανάλογης θρησκευτικής συνείδησης.
Δεν λέει ότι η πράξη της βάπτισης τα έκανε να υιοθετήσουν την ορθόδοξη κοσμοθεωρία. Κάτι τέτοιο θα ήταν ηλίθιο και πανεύκολο να αποδειχθεί λάθος. Πχ ρωτάς απλά έναν βαπτισμένο άθεο αν πιστεύει στον θεό.
Με λίγα λόγια σου λέει ότι τα μικρά παιδιά είναι χαζά και θα πιστέψουν ότι τους πεις. Αυτό είναι απόλυτα σωστό. Αν τα έχεις βαπτίσει σε καθολική εκκλησία το πιθανότερο είναι να προωθείς σε αυτά και την ανάλογη κοσμοθεωρία. Από την στιγμή που αυτό κάνεις, τα (μικρά) παιδιά σου την έχουν υιοθετήσει.
Αλλά ακόμη και αν δεν είχαν τα παιδιά υιοθετήσει την θρησκεία στην οποία βαπτίστηκαν επειδή πχ οι δύο γονείς προωθούσαν από την αρχή διαφορετική θρησκεία και επικράτησε ο γονέας της άλλης θρησκείας, σε μια μελλοντική διαμάχη η ίδια η βάπτιση μάλλον εκλαμβάνεται ως συμφωνία των γονέων ως προς το ποιά θρησκευτική διαπαιδαγώγηση θα ακολουθήσουν.
Άσκηση λατρείας είναι η πράξη (τελετουργικό) της βάπτισης και όχι η αναγνώρισή της από το κράτος. Οπότε θέλεις να αποδείξεις ότι και η πράξη της βάπτισης είναι παράνομη, δηλ. όχι μόνο η αναγνώρισή της από το κράτος όπως λες στα τελευταία σου ποστ. Κάτι τέτοιο θα είχε ως αναγκαία συνέπεια αυτό που λες ότι δεν επιθυμείς, δηλ. την τιμωρία όσων την κάνουν.Αυτό που αναφέρεις είναι το άρθρο 13.2 αλλά είναι το μισό άρθρο. Το υπόλοιπο λέει «Η άσκηση της λατρείας δεν επιτρέπεται να προσβάλλει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη.»
Δημόσια τάξη είναι το Σύνταγμα και οι νόμοι…
Δηλαδή σημαίνει ότι το Σύνταγμα προστατεύει την λατρεία των θρησκειών εφόσον η λατρεία δεν προσβάλλει την δημόσια τάξη.
Και η ουσία αυτού του νήματος από την αρχή του είναι ότι θεωρώ ότι υπάρχουν βάσιμοι λόγοι όπου μπορούμε να αποδείξουμε ότι η βάπτιση (ορισμός θρησκευτικής συνείδησης) προσβάλλει το άρθρο 13.1 του συντάγματος.