Αφιέρωμα στον πολιτικό γάμο από την Καθημερινή

Οτιδήποτε αφορά την επικαιρότητα ή πρακτικά θέματα σχετικά με την αθεΐα και την θρησκεία. Θέματα γενικής επικαιρότητας συζητιούνται στα "Εκτός θέματος", υποσυζήτηση "Ειδήσεις και επίκαιρα".
Απάντηση
Άβαταρ μέλους
apeleytheros
Δημοσιεύσεις: 10181
Εγγραφή: 09 Δεκ 2010 18:12
Όνομα Ιστότοπου: Απελευθέρωση από τα δεσμά!
Επικοινωνία:

http://www.kathimerini.gr/772980/articl ... -dhmarxeio
Spoiler: Εμφάνιση
Η Πέγκυ και ο Δημήτρης ανεβαίνουν με ορμή και γελώντας τα μαρμάρινα σκαλιά του δημαρχείου της Αθήνας. Είναι τελευταίοι στη λίστα με τα ζευγάρια που παντρεύονται αυτό το απόγευμα Τετάρτης και το χαμόγελό τους είναι μεταδοτικό. Σύντομα όλοι οι κουρασμένοι δημοτικοί υπάλληλοι που κάνουν υπερωρίες μοιράζονται τη χαρά τους. Είναι 30 ετών, όμορφοι και πολύ ερωτευμένοι. Μόλις την προηγούμενη μέρα αποφάσισαν να παντρευτούν με πολιτικό γάμο! Εως το μεσημέρι είχαν σπεύσει με τα απαραίτητα έγγραφα στον δήμο και να που τώρα ανταλλάσσουν βέρες υπό το βλέμμα της αντιδημάρχου Εύας Κοντοσταθάκου.

Μάρτυρες είναι η μητέρα της Πέγκυς -που ήρθε από την Κόρινθο για να επισκεφτεί την κόρη της, έμαθε τα σχέδιά τους και, μόλις συνήλθε από την έκπληξη, αγόρασε ένα φόρεμα για την περίσταση- και ο νεαρός ταξιτζής που τους μετέφερε. Μοιάζει με σενάριο κινηματογραφικής ταινίας; Ναι, και δεν είναι η μόνη ενδιαφέρουσα ιστορία που ακούει κανείς στην αίθουσα του δημαρχείου όπου τελούνται οι πολιτικοί γάμοι.

Νυφικά και αθλητικά παπούτσια

Κάθε Τετάρτη απόγευμα, μεταξύ 6 και 7.30 και το τελευταίο Σάββατο του μήνα από τις 11 το πρωί έως τη 1 το μεσημέρι, ένα ετερόκλητο πλήθος συγκεντρώνεται στην είσοδο του κτιρίου της οδού Αθηνάς και τραβά τα βλέμματα των περαστικών. Οι απορίες που... κρέμονται από τα χείλη τους απαντώνται μόλις κάνει την εμφάνισή της η επόμενη λευκοντυμένη νύφη στο μπράτσο του μέλλοντα συζύγου με το κομψό κοστούμι. Δεν είναι όμως έτσι όλοι οι μελλόνυμφοι που προσέρχονται εδώ. Μέσα στις δύο ώρες που εμείς περάσαμε ανάμεσα στα ζευγάρια, στους συγγενείς και στους φίλους τους, τα μάτια μας χόρτασαν χρώματα και σχέδια, απορήσαμε με μερικές ενδυματολογικές επιλογές. Εκτός από το κλασικό νυφικό, σε όλες του τις παραλλαγές («τούρτα», με ουρά, με βέλο, μάξι, μίντι και μίνι φυσικά), είδαμε νύφες με κομψά κοστούμια (με παντελόνι ή φούστα), με φορέματα άσπρα ή σε χαρούμενα χρώματα, λιτά αλλά και εντυπωσιακά, ακόμη και με τζιν και μακό μπλουζάκι! Τα πρώτα τους βήματα στον έγγαμο βίο κάποιες τα έκαναν με γόβες, άλλες με σανδάλια και μερικές με αθλητικά παπούτσια. Πολλοί ήταν και οι γαμπροί που επέλεξαν το κοστούμι, όχι λιγότεροι όμως προτίμησαν το καθημερινό τους τζιν παντελόνι και ένα πουκάμισο ή μία μπλούζα.

Από το 2007 έως τον φετινό Ιούνιο έχουν τελεστεί στην Αθήνα περίπου 4.200 πολιτικοί γάμοι, οι 250 από τους οποίους έγιναν το πρώτο εξάμηνο του 2014. «Χρυσή χρονιά» ήταν το 2010, όταν 655 ζευγάρια ανέβηκαν τα σκαλιά του δημαρχείου. Εντυπωσιακό είναι και το γεγονός ότι το 2012 ήταν η πρώτη χρονιά που, πανελλαδικά, οι πολιτικοί γάμοι ξεπέρασαν σε αριθμό τους θρησκευτικούς, καθώς 25.730 ζευγάρια προτίμησαν γάμο στο δημαρχείο και 23.980 στην εκκλησία. Πριν από ένα χρόνο δόθηκε για τις γαμήλιες τελετές μία από τις ωραιότερες αίθουσες του κτιρίου της οδού Αθηνάς. Η αντιδήμαρχος Οικονομικών, Εύα Κοντοσταθάκου, έχει αναλάβει σχεδόν αποκλειστικά την τέλεση των γάμων εδώ και μία τριετία: «Πρέπει μέχρι στιγμής να έχω παντρέψει περίπου 1.300 ζευγάρια. Συνήθως “χωρούν” 10 - 12 γάμοι τη φορά. Είναι μια αρμοδιότητα πολύ ευχάριστη. Ο πολιτικός γάμος έχει το πλεονέκτημα ότι δεν κοστίζει ακριβά (οι δημότες καταβάλλουν 75 ευρώ και οι υπόλοιποι 100), η διαδικασία δεν είναι χρονοβόρα και πολλά ζευγάρια τον επιλέγουν για κοινωνικούς λόγους».

Μπροστά της έχουν σταθεί άντρες και γυναίκες από όλες τις περιοχές της πρωτεύουσας, πολλοί μετανάστες που διαμένουν εδώ, αλλά και αλλοδαποί που έρχονται από το εξωτερικό, την Ευρώπη, την Ασία, ακόμη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, για να νυμφευθούν στην Αθήνα, την οποία θεωρούν μητρόπολη του κόσμου. Συχνά γίνονται και γάμοι των επικεφαλής αλλά και υπαλλήλων πρεσβειών· σε κάποιες τέτοιες περιπτώσεις η τελετή γίνεται εκτός προγράμματος. Δεν είναι λίγες οι φορές που το αντρόγυνο και οι καλεσμένοι έχουν εμφανιστεί με παραδοσιακές φορεσιές ή συνόδευσαν την τελετή με μουσική της πατρίδας τους.

Η κύρία Κοντοσταθάκου δεν θα ξεχάσει «ένα απόγευμα που ολόκληρη η πλατεία Κοτζιά σείστηκε από παραδοσιακά τύμπανα που είχαν μαζί τους οι φίλοι ενός ζευγαριού. Μια άλλη φορά είχαν φέρει μουσική και χόρεψαν μετά το γάμο». Εχουν υπάρξει, φυσικά, και περιπτώσεις, ευτυχώς λίγες, όπου τη χαρούμενη περίσταση κατέστρεψαν δυσαρεστημένοι συγγενείς.

Οι τελευταίοι συνήθως βρίσκουν παρηγοριά στον Σταμάτη Βαρότση, υπεύθυνο ασφαλείας, που φέρει και την ευθύνη για την υποδοχή των ζευγαριών και των καλεσμένων. Σε αυτόν λένε οι γονείς τον πόνο τους που τα παιδιά τους δεν θέλησαν να παντρευτούν στην εκκλησία, τα παράπονά τους από τον γαμπρό ή τη νύφη ή τα όνειρά τους για το εγγονάκι που έρχεται. Και είναι πολλές οι εγκυμονούσες ανάμεσα στις μελλόνυμφες. Η Ευθαλία διανύει τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης της και το γεγονός αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο, όπως μας εξομολογήθηκε, στην απόφαση να παντρευτούν με τον Γιώργο στο δημαρχείο. «Είμαι άνεργη, οπότε αφενός δεν θέλαμε να διαθέσουμε πολλά χρήματα και αφετέρου χρειαζόμουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στη διάρκεια της κύησης».

Τον σύντομο διάλογό μας διακόπτει ο «κύριος Σταμάτης» - όπως έχουν μάθει μέσα σε λίγα λεπτά να τον φωνάζουν όλοι. Από την αίθουσα τελετών στον επάνω όροφο ο συνάδελφός του Γιάννης Σιαπάτης τον ειδοποιεί μέσω ασυρμάτου ότι ο προηγούμενος γάμος έχει ολοκληρωθεί. Η Ευθαλία, ο Γιώργος και οι οικογένειές τους ανεβαίνουν την κεντρική σκάλα και στρίβουν αριστερά την ίδια στιγμή που από την απέναντι πλευρά κατεβαίνουν οι νεόνυμφοι. Είναι ένας κύριος 70 ετών που έπειτα από δύο χρόνια σχέσης αποφάσισε να αποκαταστήσει την κατά πολύ νεότερή του Ρωσίδα σύντροφό του - όπως ακούμε την ίδια να λέει αστειευόμενη. Δεν είναι ο μόνος, ένα μεγάλο ποσοστό των γαμπρών είναι ηλικιωμένοι, ακόμη και υπέργηροι, ενώ αρκετά είναι τα ζευγάρια που τα χωρίζουν η εθνικότητα και μια μεγάλη διαφορά ηλικίας, όπως πληροφορούμαστε από τους υπαλλήλους.

Γαμήλιο εμβατήριο και Φρανκ Σινάτρα

Κι ενώ προσπαθούμε να μάθουμε λεπτομέρειες και παρασκήνια, σε μια γωνιά μια όμορφη γυναίκα γύρω στα 40 ρωτά σε σπαστά ελληνικά πού μπορεί να αλλάξει. Λίγα λεπτά αργότερα εμφανίζεται έχοντας αντικαταστήσει το ξεβαμμένο τζιν της με ένα κάπως ταλαιπωρημένο αλλά κομψό φορεματάκι. Τώρα το άγχος της είναι ότι καθυστερεί η φίλη της που θα είναι μάρτυρας στο γάμο. «Αργησε στη δουλειά και δεν βρίσκει ταξί», ψιθυρίζει στον συνοφρυωμένο γαμπρό. Είναι και οι δυο τους πολύ... αθόρυβοι, θαρρείς και δεν θέλουν να δώσουν «στόχο». Εχουν περάσει όμως και ζευγάρια που είχαν μαζί τους και 100 άτομα! «Δεν χωρούσαν στην είσοδο, ούτε στη σκάλα, και φανταστείτε τι γίνεται όταν τέτοιοι γάμοι πρέπει να γίνουν διαδοχικά, πόση ώρα χρειάζεται για να κατέβουν οι προηγούμενοι και να πάρουν σειρά οι επόμενοι, χάος. Αφήστε τη φασαρία», λέει γελώντας ο κύριος Σταμάτης.

Οι επόμενοι που θα σταθούν μπροστά στην αντιδήμαρχο είναι ο Αντώνης και η Στέλλα. Είναι μαζί τριάμισι χρόνια. Γύρω τους βρίσκονται περίπου είκοσι συγγενείς και φίλοι. Οι πρώτες νότες του γαμήλιου εμβατηρίου ακούγονται -από το αρμόνιο που είναι τοποθετημένο σε μια γωνιά- και όλοι μπαίνουν στην αίθουσα. Ανταλλάσσουν βέρες, ενώ οι πρώην δήμαρχοι Ντόρα Μπακογιάννη, Μιλτιάδης Εβερτ και Αντώνης Τρίτσης μοιάζουν να τους... παρατηρούν από τα πορτρέτα τους που κοσμούν τους τοίχους. Ακολουθούν οι υπογραφές των ιδίων και των δύο μαρτύρων.

Οσο δέχονται τα συγχαρητήρια των παρισταμένων υπό τους ήχους του «My way» του Φρανκ Σινάτρα, η μαμά της νύφης αναλαμβάνει να κεράσει γλυκά. Τα τελευταία χρόνια, λόγω κρίσης, είναι ελάχιστα τα ζευγάρια που μοιράζουν γλυκίσματα, πόσω μάλλον μπουμπουνιέρες. Στην έξοδο, κάποιος έχει την ιδέα να βγάλουν τις γαμήλιες φωτογραφίες στο σιντριβάνι της πλατείας Κοτζιά. Διασχίζουν κάθετα την οδό Αθηνάς διακόπτοντας για λίγο την κυκλοφορία και για τα επόμενα δεκαπέντε λεπτά οι φωτογραφικές μηχανές παίρνουν φωτιά. Πίσω στην αίθουσα τελετών, η αντιδήμαρχος βλέπει τι συμβαίνει και παροτρύνει και τα επόμενα ζευγάρια να επιλέξουν το σιντριβάνι για τις πρώτες εικόνες της κοινής τους ζωής. Δύο ακούν τη συμβουλή της και σύντομα φωτογραφίες τους, εκτός από το άλμπουμ του γάμου, θα κοσμούν το άλμπουμ των διακοπών μιας ομάδας Γιαπωνέζων τουριστών που περνούσαν εκείνη τη στιγμή από την πλατεία.

Η ώρα πλησιάζει 8, σήμερα το πρόγραμμα άργησε να ολοκληρωθεί. Η κίνηση στην οδό Αθηνάς είναι λιγοστή. Στο πεζοδρόμιο, κάτω από τους επιβλητικούς κίονες που κοσμούν την πρόσοψη του δημαρχιακού μεγάρου, η Πέγκυ και ο Δημήτρης ανταλλάσσουν ένα τρυφερό φιλί. Γι’ αυτούς σήμερα δεν τελείωσε τίποτα, όλα τώρα αρχίζουν.
Επιστήμη: Συστηματική μελέτη των δεδομένων προς εξαγωγή συμπερασμάτων. ( δεδομένα --> συμπεράσματα )
      • ΟΧΙ ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ.
_______________________________
Blog: Απελευθέρωση από τα δεσμά!
arcadius
Δημοσιεύσεις: 135
Εγγραφή: 05 Απρ 2011 05:06
Όνομα Ιστότοπου: -

Oι περισσότεροι κάνουν πολιτικό γάμο από κόμπλεξ να μαζέψουν αρκετά χρήματα για να στήσουν "σωστά", σε κατοπινό χρόνο, τον θρησκευτικό (όπου "σωστά" σημαίνει "να κάνουν έξοδα και να δείξουν ότι δεν υπολείπονται σε τίποτα από τους άλλους", "να βρουν κουμπάρο/κορόιδο να τους πληρώνει φιάλες/τιάρες/δίσκους/κομμωτήρια και όποια άλλη ανοησία 'εχουν εθιμο'" και τις υπόλοιπες βλακείες). Δεν είναι και τόσο δείγμα εκκοσμίκευσης της κοινωνίας μας - δυστυχώς.

Ανάμεσα στα ζευγάρια που ξέρω τα οποία έκαναν πολιτικό γάμο, περισσότερους γνωρίζω που να είναι μέχρι και θρησκόληπτοι ακόμα, παρά άθεοι/αγνωστικιστές....
Άβαταρ μέλους
Ευθύμης
Δημοσιεύσεις: 3332
Εγγραφή: 18 Αύγ 2009 01:08
Όνομα Ιστότοπου: -

Δεν ειναι κομπλεξ, ειναι θεμα κοινωνικης πιεσης, στο κατω κατω οι γονεις ειναι αυτοι που σε πολλες περιπτωσεις χρηματοδοτουν το γαμο. Συμφωνω οτι τα κινητρα για τελεση πολιτικου γαμου ειναι κυριως οικονομικα, οχι αποκλειστικα οικονομικα ομως. Ετσι και ηταν πιστοι χριστιανοι που απλα θελουν να καλεσουν εκατονταδες ανθρωπων στο γαμο τους και δεν εχουν λεφτα γι' αυτο, θα εκαναν πρωτα ενα θρησκευτικο γαμο σε πολυ κλειστο κυκλο για να τους βγει φτηνα και θα ανεβαλαν ή θα ακυρωναν τον πολυτελη γαμο. Επισης, θα μπορουσαν να καλεσουν ολο τον ντουνια μονο στη βαφτιση ή να κανουν γαμοβαφτιση και γενικα να βρουν μια λυση στα πλαισια της εκκλησιας.
Η αθεΐα δεν είναι το παν αλλά είναι μια καλή αρχή.
Άβαταρ μέλους
Claire
Δημοσιεύσεις: 302
Εγγραφή: 29 Μάιος 2013 20:20
Όνομα Ιστότοπου: -

Ναι βέβαια υπάρχει και το ρομαντικό στοιχείο.

Ένας γάμος προϋποθέτει μια πρόταση.

Γραμμένο το έχω εκεί που ο ήλιος δε φέγγει το πόσο κόστισε το δαχτυλίδι και αν το πήρες από το μοναστηράκι με 5 ευρώ. Επίσης σεβάσου το γεγονός οτι είμαι άθεη και σε εκκλησία δε μπαίνω εκτός και αν συντρέχει σοβαρός ιστορικός/αρχιτεκτονικός λόγος (ταζ μαχάλ, αγία σοφιά, μπλε τζαμί, duomo). Η πρόταση όμως, αρσενικά συμφορουμίτικα μου μανάρια (οι ομοφυλόφιλοι/τρανς/μπάι δεν εξαιρούνται), είναι όμορφη, γιατί πως αλλιώς θα μου δείξεις πως εγώ είμαι η γυναίκα του Wim Wenders στο Until the End of the World, όταν εγώ αμφισβητώ από που έρχονται τα πορτοκάλια του μπακάλη και αν θα ζήσω να δω το αύριο, ο έρωτας νικά τα πάντα, και βγείτε παγανιά να πάρετε δαχτυλίδια, να κλάψετε σε κάνα γάμο, να ψάξετε αυτές/ους που χάσατε στη μπουρκίνα φάσο, να νιώσετε λίγο καζαμπλάνκα, γιατί η ζωή είναι μικρή και ο έρωτας υπαγορεύει τόσες χημικές ουσίες στο κεφάλι μας που δεν έχουμε ρε φίλε χρόνο να τις απαριθμήσουμε.

Νιώστε ρε.
kapages έγραψε:

Δεν εχεις δικαιωμα να σε σιτισω αχρηστε ή ατυχε διπλανε μου.
Το κανω επειδη με συμφερει.
επικουρειος
Δημοσιεύσεις: 1309
Εγγραφή: 02 Οκτ 2011 01:21
Όνομα Ιστότοπου: -

Η πρόταση όμως, αρσενικά συμφορουμίτικα μου μανάρια (οι ομοφυλόφιλοι/τρανς/μπάι δεν εξαιρούνται), είναι όμορφη, γιατί πως αλλιώς θα μου δείξεις πως εγώ είμαι η γυναίκα του Wim Wenders στο Until the End of the World, όταν εγώ αμφισβητώ από που έρχονται τα πορτοκάλια του μπακάλη και αν θα ζήσω να δω το αύριο, ο έρωτας νικά τα πάντα, και βγείτε παγανιά να πάρετε δαχτυλίδια, να κλάψετε σε κάνα γάμο, να ψάξετε αυτές/ους που χάσατε στη μπουρκίνα φάσο, να νιώσετε λίγο καζαμπλάνκα, γιατί η ζωή είναι μικρή και ο έρωτας υπαγορεύει τόσες χημικές ουσίες στο κεφάλι μας που δεν έχουμε ρε φίλε χρόνο να τις απαριθμήσουμε.

Νιώστε ρε.
Εγω δεν καταλαβα αν ολα αυτα που γραφεις τα γραφεις για ολους τους αντρες με σκοπο οτι πρεπει απαραιτητα να τα κανουν για να σε συγκινησουν ως γυναικα,η εαν τα κανουν η αν δεν τα κανουν εσενα τελικα σου ειναι τοσο αδιαφορα γιατι το να θελεις να μοιαξεις τη γυναικα του Wim wenders δεν ειναι δα και τιποτα σπουδαιο.Κατι σαν τα πορτοκαλια του μπακαλη απο τη μπουργκινα φασο(τα πορτοκαλια),ενω ο μπακαλης ο ιδιος ειναι κοντοχωριανος απ' την καζαμπλανκα.
Ειμαι ενας πιστος απολυτα πεπεισμενος μοναχα ως προς την ανυπαρξια μεταφυσικων μυστηριων.Το μοναδικο μυστηριο που υπαρχει ειναι μοναχα κατι ξεχασμενες αραχνοφωλιες μες το ανθρωπινο μυαλο.
Άβαταρ μέλους
kapages
Δημοσιεύσεις: 2911
Εγγραφή: 23 Δεκ 2010 05:10
Όνομα Ιστότοπου: -

Claire έγραψε:Ναι βέβαια υπάρχει και το ρομαντικό στοιχείο.

Ένας γάμος προϋποθέτει μια πρόταση.

Γραμμένο το έχω εκεί που ο ήλιος δε φέγγει το πόσο κόστισε το δαχτυλίδι και αν το πήρες από το μοναστηράκι με 5 ευρώ. Επίσης σεβάσου το γεγονός οτι είμαι άθεη και σε εκκλησία δε μπαίνω εκτός και αν συντρέχει σοβαρός ιστορικός/αρχιτεκτονικός λόγος (ταζ μαχάλ, αγία σοφιά, μπλε τζαμί, duomo). Η πρόταση όμως, αρσενικά συμφορουμίτικα μου μανάρια (οι ομοφυλόφιλοι/τρανς/μπάι δεν εξαιρούνται), είναι όμορφη, γιατί πως αλλιώς θα μου δείξεις πως εγώ είμαι η γυναίκα του Wim Wenders στο Until the End of the World, όταν εγώ αμφισβητώ από που έρχονται τα πορτοκάλια του μπακάλη και αν θα ζήσω να δω το αύριο, ο έρωτας νικά τα πάντα, και βγείτε παγανιά να πάρετε δαχτυλίδια, να κλάψετε σε κάνα γάμο, να ψάξετε αυτές/ους που χάσατε στη μπουρκίνα φάσο, να νιώσετε λίγο καζαμπλάνκα, γιατί η ζωή είναι μικρή και ο έρωτας υπαγορεύει τόσες χημικές ουσίες στο κεφάλι μας που δεν έχουμε ρε φίλε χρόνο να τις απαριθμήσουμε.

Νιώστε ρε.
Εντάξει ρε Κλαίρη. Σωστή.
Πρέπει όμως να έχει το δαχτυλιδι και καποια σχετική με το εισόδημα του άντρα αξία. Δε μπορει να ειναι εφοπλιστης ο αλλος, και να τη βγαζει με το 5ευρο. Νομίζω;

Επίσης καλό είναι να μην αγοράσει ότι βρει μπροστά του και του γυάλισε κυριολεκτικά (ή χειροτερο, να βάλει καμια φιλη του να διαλεξει), αλλά να δείξει ενα ενδιαφέρον ώστε να μάθει 5 πράγματα για τα διαμάντια.
Επίσης, να μην κάνει το κλασσικο λάθος να αγοράσει οσο το δυνατον μεγαλυτερο διαμαντι για τα λεφτα που δινει, γιατι θα δειξει απλα οτι ειναι καρακιτσαριο.
Πρέπει, η επιλογη να συνδυαζει το δικου του προσωπικο στυλ αλλα και να συνυπολογίσει το γουστο σου, την αισθητική, αφου το νοημα ειναι οτι απο εδω και περα θα ειστε μαζι στις μεγαλες αποφασεις.

Επιπλεον, εφοσον μιλαμε για μονοπετρο, το διαμάντι ανεξαρτητως μεγεθους να έχει μια Α ποιοτητα στα επιμερους χαρακτηριστικα του (καθαροτητα, χρωμα, κοπή). Η διαδικασία επιλογής, συμβολίζει την αντίστοιχη διαδικασια επιλογης της συντροφου του. Δεν εμεινε στο φαινεσθαι, αλλα τον ενδιαφερει και το ειναι, η ουσια.
Εννοειται, οτι δεν πρεπει εκεινη την ωρα να αρχισει τη διαλεξη για το διαμαντι, αλλα να εχει φροντισει διακριτικα, το χαρτακι με τα χαρακτηριστικα της πετρας να βρισκεται στο πατο του κουτιου.

Μιλαμε για μονοπετρο ετσι; Ενα διαμαντι, μια γυναικα, μια επιλογη. Που πας βλαχοκαραμητρο με το δαχτιλλιδι / τιαρα;
Εννοειται φυσικά, ότι η προταση πρέπει να ειναι αναπαντεχη (ακομα και να το περιμενεις γενικοτερα, να μην το περιμενεις εκεινο το βραδυ), αλλά επίσης σε στιγμη που η γυναικα αισθανεται ομορφη και ελκυστική. Να ειναι ετοιμη να αισθανθει μεχρι το βαθος οτι το αξιζει.
Να μην αλλαξει ξαφνικα το θεμα, δηλαδη εκει που μιλατε για την αναρχια, ξαφνικα να το γυρισει στα αισθηματικα. Να ειναι ομαλη και φυσιολογικη η μεταβαση.

Όλα αυτα μπορει να φαινονται πολυπλοκα στην εκτελεση, αλλα ετσι ειναι και το μυαλο της γυναικας.
Ρομαντισμος δεν σημαινει ακρατος συναισθηματισμος, αλλα υπαγωγη του συναισθηματος στη σκεψη και το consideration του αλλου.

"Αυτο που θελουν οι γυναικες" Έκδοση 4η, Κεφαλαιο "Πρόταση Γάμου", σελ. 123. :D :lol:
Παραδεισος ειναι η ικανοποιηση καθε ατομικης επιθυμιας. Κολαση, ειναι η συγκεντρωση αυτων των ατομικων παραδεισων...
Άβαταρ μέλους
Τεμπελόσκυλο
Δημοσιεύσεις: 9866
Εγγραφή: 03 Μαρ 2009 21:27
Όνομα Ιστότοπου: Τεμπέλικες Σκέψεις...
Τοποθεσία: Sun City
Επικοινωνία:

Off Topic
Κύριε Ζαμπούνη, εσείς; : brrr :
It is by will alone I set my mind in motion.
Άβαταρ μέλους
snm
Δημοσιεύσεις: 49
Εγγραφή: 25 Ιουν 2014 10:41
Όνομα Ιστότοπου: Άι χαβ ε φουμπου πέιτζ. Άι ιμπρές γιου;
Τοποθεσία: Γκρέτσια Μορένα. Προς το παρόν.
Επικοινωνία:

Claire έγραψε:Ναι βέβαια υπάρχει και το ρομαντικό στοιχείο.

Ένας γάμος προϋποθέτει μια πρόταση.

Γραμμένο το έχω εκεί που ο ήλιος δε φέγγει το πόσο κόστισε το δαχτυλίδι και αν το πήρες από το μοναστηράκι με 5 ευρώ. Επίσης σεβάσου το γεγονός οτι είμαι άθεη και σε εκκλησία δε μπαίνω εκτός και αν συντρέχει σοβαρός ιστορικός/αρχιτεκτονικός λόγος (ταζ μαχάλ, αγία σοφιά, μπλε τζαμί, duomo). Η πρόταση όμως, αρσενικά συμφορουμίτικα μου μανάρια (οι ομοφυλόφιλοι/τρανς/μπάι δεν εξαιρούνται), είναι όμορφη, γιατί πως αλλιώς θα μου δείξεις πως εγώ είμαι η γυναίκα του Wim Wenders στο Until the End of the World, όταν εγώ αμφισβητώ από που έρχονται τα πορτοκάλια του μπακάλη και αν θα ζήσω να δω το αύριο, ο έρωτας νικά τα πάντα, και βγείτε παγανιά να πάρετε δαχτυλίδια, να κλάψετε σε κάνα γάμο, να ψάξετε αυτές/ους που χάσατε στη μπουρκίνα φάσο, να νιώσετε λίγο καζαμπλάνκα, γιατί η ζωή είναι μικρή και ο έρωτας υπαγορεύει τόσες χημικές ουσίες στο κεφάλι μας που δεν έχουμε ρε φίλε χρόνο να τις απαριθμήσουμε.

Νιώστε ρε.
Like · Comment · Share
snm likes this.

Στο δια ταύτα: προσωπική άποψη είναι ότι μια "τελετή" επισημοποίησης σχέσης δεν είναι κακό πράγμα, ίσα ίσα. Απλά διαφωνώ ότι πρέπει να κατέχει χαρακτηριστικά μαζικοποίησης και εθιμοτυπίες που καθόρισε κάποιος τσοπάνης πριν 400 χρόνια or whatever. Δε με απασχολεί ΚΑΘΟΛΟΥ τί "θεωρείται" σωστό για ένα γάμο. Εγώ κι η κοπέλα μου (ή ό,τι άλλο, όλα μπορεί ν'αλλάξουν) να κάτσουμε να τα βάλουμε κάτω και να σχεδιάσουμε κάτι που να μας εκφράζει σε προσωπικό επίπεδο. Μπορεί να δανείζεται στοιχεία από άλλα έθιμα, μπορεί να έχει ποπ αναφορές, κάτι που έγραφε μια νουβέλα, κάτι που έγινε σε κάποιες διακοπές, ένα εσωτερικό μας "αστείο", who the fuck cares, δική μας υπόθεση είναι. Ρύζια, νυφικά, κτλ, δε μου λένε τίποτα απολύτως, δε σημαίνουν τίποτα για μένα, οπότε τί θέση έχουν σε κάτι που υποτίθεται είναι η "πιο σημαντική μέρα της ζωής μου" αλλά κατά τ'άλλα πρέπει να καθορίζεται από εθιμοτυπίες και κούφιες επιφανειακές ατάκες για το "φαίνεσθαι"; Να το χέσω το "φαίνεσθαι". Εκεί μετράει το "είναι". Κι αν δεν αρέσει σε κάποιον, δικό του πρόβλημα, δεν είναι η μέρα του, η μέρα ΜΑΣ είναι. Των δύο, όχι των πεντακοσίων. Κάνεις λοιπόν έναν ωραιότατο πολιτικό γάμο για τη νομική πλευρά της συνένωσης, αν θέλεις, και μετά κανονίζεις μόνος σου πώς και τί θα συμπεριλαμβάνεται στο "γάμο" - κι οι μόνοι που έχουν λόγο σ'αυτό είναι αυτοί που παντρεύονται. Κι αν δε θέλουν να κάνουν τίποτα, δεν κάνουν τίποτα, αν θέλουν να κάνουν αναπαράσταση του Ρόκι Χόρορ Σόου, κάνουν αυτό, αν θέλουν δυο μέρες σεξ σερί πίσω από κλειστές πόρτες, κάνουν αυτό, αλλά ό,τι κι αν είναι, είναι μεταξύ τους και καμμία "κοινωνία" δε μετράει σ'αυτό, κατ'εμέ, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για θρησκευτική τελετή - δεν έχω ακούσει για Χριστιανούς που να θέλουν να κάνουν μουσουλμανική τελετή γάμου, εγώ γιατί να κάνω χριστιανική;
"The very powerful and the very stupid have one thing in common. They don’t alter their views to fit the facts. They alter the facts to fit their views."
- The Doctor
Άβαταρ μέλους
sugoruyo
Δημοσιεύσεις: 181
Εγγραφή: 07 Νοέμ 2013 02:56
Όνομα Ιστότοπου: -

Εγώ αναρωτιέμαι, αν κάποιος δε θέλει να κάνει τον πολιτικό του γάμο σε κάποιο δημαρχείο (και μερικά δημαρχεία είναι άθλια στο Ελλάντα) αλλά κάπου αλλού που έχει αξία για το ζευγάρι και μπορεί να γίνει υπό τους όρους τους, το Ελληνικό κράτος θα βοηθήσει ή θα πει μουκου;
“The fact that we live at the bottom of a deep gravity well, on the surface of a gas covered planet going around a nuclear fireball 90 million miles away and think this to be normal is obviously some indication of how skewed our perspective tends to be.” ― Douglas Adams.
Άβαταρ μέλους
Τεμπελόσκυλο
Δημοσιεύσεις: 9866
Εγγραφή: 03 Μαρ 2009 21:27
Όνομα Ιστότοπου: Τεμπέλικες Σκέψεις...
Τοποθεσία: Sun City
Επικοινωνία:

Εξαρτάται από τον Δήμαρχο. Κάποιοι κάνουν κανονικά και τελετές εκτός Δημαρχείου.
It is by will alone I set my mind in motion.
arcadius
Δημοσιεύσεις: 135
Εγγραφή: 05 Απρ 2011 05:06
Όνομα Ιστότοπου: -

sugoruyo έγραψε:Εγώ αναρωτιέμαι, αν κάποιος δε θέλει να κάνει τον πολιτικό του γάμο σε κάποιο δημαρχείο (και μερικά δημαρχεία είναι άθλια στο Ελλάντα) αλλά κάπου αλλού που έχει αξία για το ζευγάρι και μπορεί να γίνει υπό τους όρους τους, το Ελληνικό κράτος θα βοηθήσει ή θα πει μουκου;
άμα βλέπουμε άθλια δημαρχεία ψηφίζουμε και να αλλάξει ο δήμαρχος που τα κρατάει έτσι (δεν το λέω ως μομφή σε σένα, αλλά γιατί στις τελευταίες δημοτικές εκλογές είδα τους "αγανακτισμένους του φραπέ" συμπολίτες μου να ψηφίζουν τους ίδιους παντού. πάντως -προσωπική μου γνώμη- δε νομίζω ότι το κράτος έχει υποχρέωση να εκπληρώνει κάθε επιθυμία των νεονύμφων, κρατικοί λειτουργοί πρέπει να παρίστανται άλλωστε στους πολιτικούς γάμους, το δημόσιο έχει μειωθεί σε βαθμό υποστελέχωσης πια, και δεν περισσεύει χρόνος για εκδρομές σε κτήματα και γραφικούς καταρράκτες πιστεύω... (ο ένας μπορεί να θέλει καταρράκτες της Εδέσσης, ο άλλος σπήλαιο του Νταβέλη, ο τρίτος μπορεί να θέλει το απολιθωμένο δάσος στην Εύβοια, αλλά δεν γίνεται να τους συνοδεύουν παντού οι δημοτικοί υπάλληλοι. ας πάνε τα ζευγάρια μετά το γάμο)
Άβαταρ μέλους
Τεμπελόσκυλο
Δημοσιεύσεις: 9866
Εγγραφή: 03 Μαρ 2009 21:27
Όνομα Ιστότοπου: Τεμπέλικες Σκέψεις...
Τοποθεσία: Sun City
Επικοινωνία:

Μη θρησκευτικές τελετές.
http://www.lifo.gr/team/gnomes/51125
Off Topic
Μελάνη σου κλέψαν την ιδέα...
It is by will alone I set my mind in motion.
Άβαταρ μέλους
tasos_didymoteicho
Δημοσιεύσεις: 9010
Εγγραφή: 30 Δεκ 2010 15:59
Όνομα Ιστότοπου: -

Μπράβο της για την εξαιρετική ιδέα. Θα 'πρεπε να 'ναι μέλος μας η κοπέλα.
"Του είχαν δείξει την ασημαντότητα και τη φτηνή κενότητα των μικρών θεών της γης, με τα κακομοίρικα ανθρώπινα ενδιαφέροντά τους και τις διασυνδέσεις τους –τα μίση, τους θυμούς, τις αγάπες και τις ματαιοδοξίες τους– τη λαχτάρα τους να τους υμνούν και να θυσιάζουν σ' αυτούς, και την απαίτησή τους να τους πιστεύουν, κάτι άκρως αντίθετο με τη λογική και τη Φύση."
"Through the Gates of the Silver Key" By H. P. Lovecraft (with E. Hoffmann Price)
Απάντηση