σχέδιο νόμου για θρησκευτικές κοινότητες

Οτιδήποτε αφορά την επικαιρότητα ή πρακτικά θέματα σχετικά με την αθεΐα και την θρησκεία. Θέματα γενικής επικαιρότητας συζητιούνται στα "Εκτός θέματος", υποσυζήτηση "Ειδήσεις και επίκαιρα".
Απάντηση
Άβαταρ μέλους
AoratiMelani
Δημοσιεύσεις: 16164
Εγγραφή: 27 Φεβ 2009 16:19
Όνομα Ιστότοπου: Αόρατη Μελάνη
Επικοινωνία:

Σχόλιο της ΕΕΔΑΠ
Παρατηρήσεις επί σχεδίου νόμου

«Οργάνωση της νομικής μορφής των θρησκευτικών κοινοτήτων

και των ενώσεων τους στην Ελλάδα»



Ο Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων έθεσε πρόσφατα σε δημόσια διαβούλευση σχέδιο νόμου για την «οργάνωση της νομικής μορφής των θρησκευτικών κοινοτήτων και των ενώσεων τους στην Ελλάδα» (http://www.opengov.gr/ypepth/?p=1875). Επί του σχεδίου αυτού, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, επισημαίνει τα ακόλουθα:



Στη νομοθετική αυτή προσπάθεια, το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ουδόλως αξιοποιεί προγενέστερη πλήρη επεξεργασία σχεδίου νόμου της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου για τις σχέσεις Πολιτείας και θρησκευτικών κοινοτήτων που έχει εκπονηθεί ήδη από το έτος 2006 (http://www.nchr.gr/images/pdf/apofaseis ... s_2006.pdf). Επισημαίνεται ότι η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου είναι το αρμόδιο θεσμικό όργανο για τη διαμόρφωση προτάσεων πολιτικής σε θέματα δικαιωμάτων του ανθρώπου, λειτουργεί υπό τον εκάστοτε Πρωθυπουργό και στην σύνθεσή του μετέχει εκπρόσωπος του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.



Επί της ουσίας, το προτεινόμενο Σχέδιο Νόμου έχει τόσες κακοτεχνίες και προβληματικές διατάξεις που, αν τελικώς ψηφισθεί από την Βουλή, περισσότερα προβλήματα θα δημιουργήσει παρά θα επιλύσει. Ειδικότερα:

Το Σχέδιο Νόμου αγνοεί τον οικουμενικό χαρακτήρα των θρησκειών (μονοθεϊστικών ή πολυθεϊστικών, παραδοσιακών ή μη) και αναδεικνύει ως υποκείμενο των ρυθμίσεών του τις τοπικές (ούτε καν εθνικές) θρησκευτικές κοινότητες. Επί των ειδικών ζητημάτων, παρατηρούνται τα ακόλουθα:



Κατ’ αρχάς, ο ορισμός της έννοιας της θρησκευτικής κοινότητας του Σχεδίου Νόμου (άρθρο 1) δεν συνάδει με την ΕΣΔΑ διότι περιορίζει αδικαιολόγητα το δικαίωμα συλλογικής άσκησης της θρησκευτικής ελευθερίας στους κατοίκους «καθορισμένης γεωγραφικής περιοχής». Εκτός αυτού αγνοεί κάθε κοινωνική και ιστορική παράμετρο της θρησκευτικής πίστης και της οργανωμένης άσκησής της, με συνέπεια να είναι εντελώς αντιεπιστημονικός.



Δεύτερον, σύμφωνα με την Αιτιολογική του Έκθεση (σελ. 10), επιδιώκει, δήθεν, να ομογενοποιήσει την νομική προσωπικότητα των θρησκευτικών κοινοτήτων (αυτοχαρακτηρίζεται «ευρύχωρος» νόμος), στην πράξη ωστόσο, διαμορφώνει ένα πλαίσιο διαφορετικών ταχυτήτων για τις θρησκευτικές κοινότητες και τη λειτουργία τους. Είναι ενδεικτικό ότι επιτρέπει κατ’ αρχήν σε τρεις εκ των υφιστάμενων θρησκευτικών κοινοτήτων (την Εκκλησία της Ελλάδος, τις Ισραηλιτικές Κοινότητες και τις Μουσουλμανικές Κοινότητες) να διατηρήσουν τα μέχρι σήμερα καθεστώτα τους (άρθρο 16 του Σχεδίου). Ωστόσο, αναρωτιέται κανείς: ποιό είναι το υφιστάμενο νομικό καθεστώς των Μουσουλμανικών κοινοτήτων; Είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, όπως οι άλλες δύο κοινότητες; Από ποιά διάταξη νόμου προκύπτει αυτό; Και περαιτέρω: γιατί απουσιάζει από τον συγκεκριμένο κατάλογο η Καθολική Κοινότητα, το νομικό καθεστώς της οποίας έχει αναγνωρισθεί με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου; Τέλος δε, το Σχέδιο Νόμου, προβλέπει ευνοϊκές διατάξεις για την αναγνώριση, υπό το καθεστώς που το ίδιο επιδιώκει να εισάγει, άλλων υφιστάμενων Εκκλησιών (Αγγλικανική, Αιθιοπική, Ευαγγελική, Κοπτοθόρδοξη και Αρμενική). Πώς δικαιολογείται δικαιοπολιτικά αυτή η –δεύτερη κατά σειρά- διαφοροποίηση και, τέλος πάντων, σε τι έγκειται εν τέλει η προσπάθεια της ομογενοποίησης της νομοθεσίας;



Τρίτον, το ίδιο πράττει και για την ίδρυση των χώρων λατρείας: δεν καταργεί το ισχύον νομικό πλαίσιο της δικτατορίας Μεταξά, που έχει πολλάκις επικριθεί από το Δικαστήριο του Στρασβούργου, αλλά παράλληλα νομοθετεί και άλλο –παράλληλο– πλαίσιο για εκείνες τις θρησκευτικές κοινότητες που, τελικώς, θα υπαχθούν στον νέο νόμο (σελ. 11 της Αιτιολογικής Έκθεσης και άρθρο 9 του Σχέδιου Νόμου).



Τέταρτον, επεμβαίνει αδικαιολόγητα στην αυτοδιοίκηση των θρησκευτικών κοινοτήτων, προβλέποντας ρητά τον τρόπο διοίκησής τους (τους υποχρεώνει να μετέχει αναγκαστικά ο θρησκευτικός λειτουργός στη διοίκηση του νομικού προσώπου(!), άρθρο 8 του Σχεδίου Νόμου) μη λαμβάνοντας υπόψη πιθανές διδασκαλίες και παραδόσεις των εν λόγω κοινοτήτων ή τη διάκριση πνευματικής και διοικητικής εξουσίας, έχοντας προφανώς κατά νου το Ορθόδοξο πρότυπο κατά το οποίο ο πνευματικός ηγέτης πρέπει να είναι και διοικητικός.



Πέμπτον, θέτει, ως ανυπέρβλητο εμπόδιο για την σύσταση θρησκευτικών νομικών προσώπων, την αίτηση τουλάχιστον τριακοσίων πιστών (άρθρο 2 Σχεδίου Νόμου), όταν το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει νομολογήσει ότι για την ίδρυση χώρων λατρείας επαρκούν επτά πιστοί (ΣτΕ 1842/1992) και βεβαίως αγνοώντας ότι η θρησκευτική πίστη δεν μετράται με αριθμούς, με συνέπεια να είναι προφανέστατος ο σκοπός του εν λόγω ορίου. Επιπλέον, ορίζοντας ως αίτιο διάλυσής του την ανήθικη ή την ενάντια προς τη δημόσια τάξη λειτουργία του (άρθρο 10, παράγραφος γ), αφήνει ανοιχτό το πεδίο για αυθαίρετους ορισμούς περί ηθικού και μη ηθικού, παρέχοντας απλόχερα στην Ορθόδοξη Εκκλησία -και όχι μόνο- το δικαίωμα να καλλιεργεί κατά το δοκούν ηθικούς πανικούς και το κράτους να προστρέχει ως προστάτης της ηθικής τάξης.



Κοντολογίς, για ακόμα μια φορά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα σχέδιο νόμου κατώτερο των περιστάσεων και δέσμιο ενός «ελληνοχριστιανικού συντηρητισμού», το οποίο αντιμετωπίζει την ελεύθερη εκδήλωση θρησκευτικών και άλλων πεποιθήσεων ως διακινδύνευση της κοινωνικής συνοχής και τάξης και στην ουσία δεν προστατεύει, αλλά περιορίζει τη θρησκευτική ελευθερία την οποία θέτει υπό τον κρατικό έλεγχο. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου δεν θα κουραστεί να επισημαίνει ότι τα ζητήματα της πλήρους θρησκευτικής ελευθερίας και της ρύθμισης των σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας παραμένουν ακόμη στις εκκρεμότητες της μεταπολίτευσης.
Η θρησκευτική γλώσσα είναι μια μεταφορά. Το πρόβλημα είναι όταν παρασύρεται κανείς από τη μεταφορά κι αρχίζει να τη βλέπει σαν κυριολεξία. Rebbecca Goldstein
Άβαταρ μέλους
tasos_didymoteicho
Δημοσιεύσεις: 9010
Εγγραφή: 30 Δεκ 2010 15:59
Όνομα Ιστότοπου: -

Πάλι πισωγυρίσματα δηλαδή. Ώρες ώρες απογοητεύομαι, ρε γαμώ το. :cry:
"Του είχαν δείξει την ασημαντότητα και τη φτηνή κενότητα των μικρών θεών της γης, με τα κακομοίρικα ανθρώπινα ενδιαφέροντά τους και τις διασυνδέσεις τους –τα μίση, τους θυμούς, τις αγάπες και τις ματαιοδοξίες τους– τη λαχτάρα τους να τους υμνούν και να θυσιάζουν σ' αυτούς, και την απαίτησή τους να τους πιστεύουν, κάτι άκρως αντίθετο με τη λογική και τη Φύση."
"Through the Gates of the Silver Key" By H. P. Lovecraft (with E. Hoffmann Price)
csar
Δημοσιεύσεις: 1695
Εγγραφή: 23 Σεπ 2012 08:00
Όνομα Ιστότοπου: -
Τοποθεσία: Wien (Osterreich)

Ε, όχι και πισωγύρισμα η νομοθεσία Μεταξά... Για ρώτα τον Κασιδιάρη, τον Άδωνι και καμιά 30-40 ακόμα ακόμα βουλευτές (ίσως και λίγους βάζω).
"Atheism: A non-prophet organization." (George Carlin)
Άβαταρ μέλους
Σίμων Resurrected
Δημοσιεύσεις: 3230
Εγγραφή: 17 Νοέμ 2010 09:49
Όνομα Ιστότοπου: -
Τοποθεσία: Λυκαβηττός

η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, επισημαίνει τα ακόλουθα:

Τον Μπαλτάκο το ενημέρωσαν; :lol:
État de siège
csar
Δημοσιεύσεις: 1695
Εγγραφή: 23 Σεπ 2012 08:00
Όνομα Ιστότοπου: -
Τοποθεσία: Wien (Osterreich)

Η δημόσια διαβούλευση έχει παραταθεί μέχρι 11/4.

Όποια/-ος θέλει να σχολιάσει μπορεί να το κάνει στο http://www.opengov.gr/ypepth/?p=1875

Σχέδιο νόμου
Αιτιολογική έκθεση
"Atheism: A non-prophet organization." (George Carlin)
csar
Δημοσιεύσεις: 1695
Εγγραφή: 23 Σεπ 2012 08:00
Όνομα Ιστότοπου: -
Τοποθεσία: Wien (Osterreich)

Το διάβασα πολύ διαγώνια (για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι σίγουρος αν με αφορά ένα τέτοιο νομοσχέδιο, εκτός από το πώς χρηματοδοτούνται).

Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι όποια θρησκεία πρόλαβε, πρόλαβε στην Ελλάδα. Αν ξαναέρθει ο Χριστός και ξαναϊδρύσει μία καινούρια θρησκεία επειδή έχει σιχαθεί τον φαρισαϊσμό των τωρινών αντιπροσώπων του (όπως είχε κάνει και παλιότερα, βρε αδερφέ), η θρησκεία του δεν πρόκειται να αναγνωριστεί στην Ελλάδα.
Άρθρο 17 – Τεκμήριο γνωστής θρησκείας έγραψε:Τεκμαίρεται ως γνωστή θρησκεία κάθε θρησκεία και δόγμα που για την άσκηση της δημόσιας λατρείας της, τελεί σε ισχύ σχετική άδεια ίδρυσης και λειτουργίας ναού ή ευκτήριου οίκου της.
"Atheism: A non-prophet organization." (George Carlin)
Απάντηση