Σελίδα 5 από 5

Re: Παράδοση ηθη και εθιμα χρειαζονται?

Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2010 17:07
από dtango
Γιατρος Του Ικα έγραψε: Δεν ξέρω λοιπόν για ποιόν λόγο ο Πάνος επικροτεί αυτά που λέω αλλά αν έπρεπε να συγχαρώ εγώ για κάτι τον εαυτό μου είναι επειδή δεν κατάφερες να με παρασύρεις και να πας το θέμα,ξέρεις που ;) .
..............Touché !

Re: Παράδοση ηθη και εθιμα χρειαζονται?

Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2010 18:29
από Panos
@dtango

Φίλε Δημήτρη τον συγχαίρω γιατί απλά συμφωνώ με την θέση του ότι τα έθιμα "Δεν απορρίπτονται ούτε διατηρούνται επειδή κάποιοι λέμε ότι είμαστε (γενικώς και αορίστως;) υπέρ ή κατά" και με την γενικότερη τοποθέτηση του περί εθίμων..

Μπορεί εγώ να βλέπω τα έθιμα σε μια πιο εθνική βάση και ο Γιατρός πιθανώς αλλιώς (δεν ξέρω πως) αλλά η ουσία είναι η ίδια ότι αυτά εξελίσσονται και πρέπει να εξελίσσονται μόνα τους.. ούτε να απορρίπτονται ούτε να επιβάλλονται..

Re: Παράδοση ηθη και εθιμα χρειαζονται?

Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2010 20:19
από aristotelis_1
ειναι απλο στο φιναλε δε σε αρεσει μην το εφαρμοζεις τον αλλον που τον αρεσει αστον να το εφαρμοζει

Re: Παράδοση ηθη και εθιμα χρειαζονται?

Δημοσιεύτηκε: 23 Μάιος 2010 20:31
από dtango
Panos έγραψε:Φίλε Δημήτρη τον συγχαίρω γιατί απλά συμφωνώ με την θέση του ότι τα έθιμα "Δεν απορρίπτονται ούτε διατηρούνται επειδή κάποιοι λέμε ότι είμαστε (γενικώς και αορίστως;) υπέρ ή κατά" και με την γενικότερη τοποθέτηση του περί εθίμων..
Πάνο φίλε μου, άσχετα με το κατά πόσο επηρεάζονται τα έθιμα από τις διαθέσεις μερικών, δεν παύουν να ευθύνονται για πληθώρα αισχρών, αποτρόπαιων εγκλημάτων κατά το παρελθόν. Εγκλημάτων που τα διέπρατταν άνθρωποι μόνο και μόνο επειδή έτσι απαιτούσαν τα έθιμά τους. Άνθρωποι που διέθεταν νοημοσύνη αλλά δεν τους επέτρεπαν τα έθιμα να την χρησιμοποιήσουν.

Στις πολιτισμένες χώρες τα έθιμα έπαψαν (φανερά τουλάχιστον) να είναι εγκληματικά. Συνεχίζουν όμως την αισχρή δράση τους στις υπανάπτυκτες κοινωνίες.

Όλα τα έθιμα, με πρώτη και καλλίτερη την θρησκεία, προσβάλουν την ανθρώπινη νοημοσύνη. Αν επιθυμείς να μάθεις για τους ανθρώπους και την συμπεριφορά τους, διάβασε τον «Χρυσό Κλώνο» και μετά έλα να συζητήσουμε για έθιμα.

Re: Παράδοση ηθη και εθιμα χρειαζονται?

Δημοσιεύτηκε: 24 Μάιος 2010 00:47
από mpamiatzis
dtango έγραψε:
aristotelis_1 έγραψε:[dtango να φανταστο δυλαδη οτι κατσικακι κοκορετσι και μαγειριτσα ουτε μυρουδια δε θα φας εποιδη ειναι εθιμο και τα τρωμε οι περισοτεροι ετσι? :D ]
Ξεχνάς τους χορτοφάγους.
Ξεχνάς την χοληστερίνη.
Και επιπλέον, η χειρότερη μέρα του χρόνου για μένα είναι η Κυριακή του Πάσχα όταν αναγκαστικά παρακολουθώ τους ιθαγενείς να καρφώνουν σε σιδερένιες βέργες πτώματα ζώων και να τα τρώνε (νομίζω ότι πρώτα τα καίνε!) :lol:

χαχαχαχα ωραια περιγραφη
Αριστο εχεις αναρωτηθει ποτε γιατι οι μουσουλμανοι δεν τρώνε χοιρινο και οι βορειοΕυρωπαιοι δεν προτιμανε το κατσικι και αρνι?????
Γιατι καποτε τους ηταν ποιο ευκολο να βρουνε τα αντιστοιχα
Το να απαγορευσει ο Μωαμεθ το χοιρο σε χωρες που δεν ευδοκιμουσε ηταν ευκολο

Το θεμα ειναι να κρινουμε τα εθιμα οχι να μπουμε στην διαδικασια να τα απαγορευσουμε (λες και ειχαμε την δυναμη να το κανουμε οπως λεει και ο Γιατρος)

Re: Παράδοση ηθη και εθιμα χρειαζονται?

Δημοσιεύτηκε: 24 Μάιος 2010 01:01
από Ιοκάστη
Μα έτσι κι αλλιώς δεν μίλησε κανείς (αν δεν κάνω λάθος) για απαγόρευση εθίμων ακόμη κι αν δεν μας αρέσουν, με μόνη εξαίρεση έθιμα του στυλ "πέθανε ο σύζυγος ας θάψουμε και την γυναίκα του - ζωντανή – μαζί"... Από κει και πέρα είπαμε τι σημαίνουν τα έθιμα για τον καθένα και μιλάμε για κριτική, αναθεώρηση κλπ που ίσως οδηγήσουν στην κατάργηση κάποιων, στην εισαγωγή νέων κλπ. Που το κακό;

Re: Παράδοση ηθη και εθιμα χρειαζονται?

Δημοσιεύτηκε: 24 Μάιος 2010 11:53
από dtango
Επειδή έθιμο δεν είναι μόνο η γαλοπούλα τα Χριστούγεννα και τα θαλασσινά την Καθαρή Δευτέρα, παραθέτω μερικές πληροφορίες για το έθιμο του εγκλεισμού των κοριτσιών.
Τις σχετικές πληροφορίες τις βρίσκουμε στο βιβλίο του J.G. Frazer, «Ο Χρυσός Κλώνος» (εκδόσεις ΕΚΑΤΗ, μετάφραση Μπονίτα Μπικάκη).

Μην διανοηθείτε να εξαιρέσετε τους προγόνους μας (των Ελλήνων) σκεφτόμενοι ότι αυτά τα έκαναν μόνο οι υπανάπτυκτοι βάρβαροι. Αν δεν έχετε διάθεση να διαβάσετε όλο το κείμενο πηγαίνετε κατευθείαν στην τελευταία παράγραφο.

Τα κοριτσάκια κλείνονταν στην φυλακή τους με την εμφάνιση της πρώτης έμμηνης ρήσης.

Στους Ζουλού και σε συγγενικές φυλές της Νότιας Αφρικής, εάν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια της ήβης «όταν ένα κορίτσι περπατά, μαζεύει ξύλα ή εργάζεται στο χωράφι, τρέχει στο ποτάμι και κρύβεται ανάμεσα στα καλάμια για όλη την ημέρα, ώστε να μην το δουν άντρες. Σκεπάζει προσεχτικά το κεφάλι του με κουβέρτα για να μην πέσει ο ήλιος πάνω σ΄ αυτό και κάνει έτσι το κορίτσι να ζαρώσει και να γίνει ένας μαραμένος σκελετός, αποτέλεσμα της έκθεσης στις ακτίνες του ήλιου. Όταν σκοτεινιάσει γυρίζει σπίτι του και απομονώνεται για κάποιο χρονικό διάστημα σε μια καλύβα»

Στους Awa-nKonde, φυλή που βρίσκεται στο βόρειο άκρο της λίμνης Νυάνσα, υπάρχει κανονισμός ότι μετά τα πρώτα έμμηνα, το κορίτσι πρέπει να μείνει χωριστά, μαζί με λίγες συντρόφισσές του, σε ένα σκοτεινό σπίτι, όπου το πάτωμα είναι σκεπασμένο με ξερά φύλλα μπανάνας. Δεν μπορούν όμως να ανάψουν καμιά φωτιά σ’ αυτό το σπίτι, το οποίο ονομάζεται «το σπίτι των Awasungu», δηλαδή ¨των άκαρδων παρθένων».


Τα μαρτύρια στα οποία υποβαλλόταν το κορίτσι ποικίλουν από απαγόρευση της χρήσης των χεριών για ξύσιμο του κεφαλιού μέχρι ράψιμό του μέσα σε μια αιώρα. Ο δε χρόνος της απομόνωσης αρχίζει από τρεις ημέρες και φτάνει τα εφτά χρόνια.
Αναφέρω σε περίληψη μερικές από τις περιπτώσεις που έχουν καταγραφεί στο βιβλίο:

- Στη Γιαπ, μια από τις νήσους Καρολίνες, το κορίτσι κλείνετε για αρκετές ημέρες σε μια μικρή καλύβα, μακριά από το σπίτι των γονιών της, και στη συνέχεια μένει για εκατό ημέρες σε ένα από τα ειδικά σπίτια που χρησιμοποιούνται από γυναίκες σε εμμηνόρροια.

- Στους Ινδιάνους Τσαϊνούκ η κόρη του αρχηγού όταν έφτανε στη εφηβεία κρυβόταν από τα μάτια του κόσμου για πέντε ημέρες και τις επιβάλλονταν ορισμένοι περιορισμοί.

- Οι Ινδιάνοι Αχτ, της νήσου Βανκούβερ, όταν τα κορίτσια φτάσουν στην εφηβεία τα κλείνουν σε ένα κλουβί, περιζωσμένα από ψάθες, ώστε να μην μπορούν να δουν τον ήλιο ή τη φωτιά. Όσο περισσότερο μείνει στο κλουβί το κορίτσι τόσο μεγαλύτερη η τιμή για την οικογένεια ή αντίστοιχα η ντροπή αν η κοπέλα δει τον ήλιο. Δεν πρέπει στο διάστημα αυτό να κινηθεί ούτε να ξαπλώσει αλλά να μένει πάντοτε σε στάση οκλαδόν. Της επιτρέπεται να ξύση το κεφάλι της με ειδική χτένα αλλά σε καμιά περίπτωση το σώμα της.

- Οι Γκουαράνα της Νότιας Βραζιλίας έραβαν το κορίτσι μέσα στην αιώρα, αφήνοντας μόνο ένα μικρό άνοιγμα για να μπορεί να αναπνέει. Στην κατάσταση αυτή, ραμμένο και σαβανωμένο, έμενε, υπό αυστηρή νηστεία, για δυο ή τρεις ημέρες όσο διαρκούσαν τα συμπτώματα.

- Οι Γιουρακάρ, της ανατολικής Βολιβίας κλείνουν το κορίτσι σε μια μικρή καλύβα, όπου δεν μπορεί να δει το φως, για τέσσερις ημέρες, ενώ νηστεύει αυστηρά.

- Όταν μια Ινδή κόρη φτάσει στη ωρίμανση, παραμένει για τέσσερις ημέρες σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο και δεν επιτρέπεται να δει τον ήλιο. Θεωρείται ακάθαρτη• κανείς δεν μπορεί να την αγγίξει.

- Οι Μακούζι της βρετανικής Γουιάνας κρεμούν το κορίτσι, μέσα σε μια αιώρα, από το υψηλότερο σημείο της καλύβας. Όσο τα συμπτώματα διαρκούν δεν μπορεί να κατεβεί από την αιώρα κατά την διάρκεια της ημέρας και νηστεύει αυστηρά. ‘Όταν τα συμπτώματα ελαττωθούν κατεβαίνει και μένει σε ένα μικρό χώρο που υπάρχει γι’ αυτήν στην πιο σκοτεινή γωνιά της καλύβας. Μετά δέκα ημέρες έρχεται ο μάγος και λύνει τα μάγια με ξόρκια. Τα σκεύη και τα δοχεία που χρησιμοποίησε θραύονται και τα κομμάτια θάβονται. Ύστερα από το πρώτο της λουτρό, η νέα πρέπει να υπομείνει το δάρσιμο από την μητέρα της με λεπτά ραβδιά, χωρίς να φωνάξει. Στο τέλος της δεύτερης εμμηνόρροιας την ξαναχτυπούν, αλλά για τελευταία φορά. Άλλοι Ινδιάνοι της Γουιάνας αφού κρατήσουν το κορίτσι για ένα μήνα μέσα στην αιώρα, στην κορυφή της καλύβας, το εκθέτουν σε ορισμένα μεγάλα μυρμήγκια των οποίων το δάγκωμα είναι πολύ οδυνηρό. Μερικές φορές αναγκάζεται να νηστεύει μέρα και νύχτα όσο είναι κρεμασμένη στην αιώρα, με αποτέλεσμα όταν κατέβει να έχει γίνει σκελετός.

- Οι Τσιριγκουάνα της Νοτιοανατολικής Βολιβίας κρατούσαν το κορίτσι μέσα στην αιώρα για ένα μήνα στο υψηλότερο σημείο και για τον επόμενο την κατέβαζαν πιο χαμηλά, στην μέση του ύψους της καλύβας.

- Στην Καμπότζη βάζουν το κορίτσι στο κρεβάτι κάτω από κουνουπιέρα όπου πρέπει να μείνει εκατό μέρες. Σύμφωνα με άλλη αφήγηση, μια έφηβη στην Καμπότζη «μπαίνει στη σκιά». Κατά την διάρκεια της απομόνωσής της, η οποία, ανάλογα με την τάξη και την θέση της οικογένειάς της, μπορεί να κρατήσει από λίγες μέρες μέχρι αρκετά χρόνια, πρέπει να τηρεί ορισμένους κανόνες, όπως να μην την δει ξένος άντρας, να μην φάει κρέας ή ψάρι και να μην πηγαίνει πουθενά, ούτε στην παγόδα.

- Οι Κόνιαγκ, μια φυλή Εσκιμώων της Αλάσκας, έβαζαν το κορίτσι σε μια μικρή καλύβα, μέσα στην οποία έπρεπε να στέκεται στα πόδια και στα χέρια, για έξι μήνες• μετά, μεγάλωναν λίγο την καλύβα, ώστε να μπορεί η νέα να ισιώνει την πλάτη της, αλλά σ’ αυτή τη θέση έπρεπε να παραμείνει για άλλους έξι μήνες. Όλο αυτό το διάστημα το κορίτσι θεωρούνταν ακάθαρτο ον, με το οποίο κανείς δεν μπορούσε να έχει επικοινωνία.

- Μια άλλη φυλή Εσκιμώων της Αλάσκας, οι Kolosh, έφτιαχναν ένα κλουβί με μόνο ένα μικρό άνοιγμα για αέρα, τροφή και νερό και περιόριζαν το κοριτσάκι στον βρωμερό αυτό χώρο για έναν ολόκληρο χρόνο.

- Σε μια περιοχή της Νέας Γουινέας οι κόρες των αρχηγών όταν είναι περίπου δώδεκα ή δεκατριών ετών μένουν κλεισμένες για δυο ή τρία χρόνια και δεν τους επιτρέπεται για κανένα λόγο να κατεβούν από το σπίτι, το οποίο είναι έτσι κατασκευασμένο ώστε ο ήλιος να μην μπορεί να πέσει πάνω τους.

- Στην Νέα Ιρλανδία (Νησί κοντά στη Νέα Γουινέα) τα κορίτσια περιορίζονται σε μικρά κλουβιά, για τέσσερα ή πέντε χρόνια, μένοντας στα σκοτεινά και χωρίς να έχουν το δικαίωμα να πατήσουν στο έδαφος. Στο βιβλίο υπάρχει περιγραφή ενός αυτόπτη μάρτυρα του εθίμου αυτού ο οποίος έμαθε γι’ αυτό και κατόρθωσε να φτάσει μέχρι τα κλουβιά των κοριτσιών. Στα κλουβιά δεν περνούσε το φως και μάλιστα λέει ότι με δυσκολία ανανεωνόταν και ο αέρας σ’ αυτά. Με την υποστήριξη του αρχηγού της φυλής και με δώρο μερικές χάντρες κατόρθωσε να απομακρύνει ένα κορίτσι αρκετά για να επιθεωρήσει το κλουβί. Μετά βίας το κεφάλι του χώρεσε στο άνοιγμα• η ατμόσφαιρα μέσα ήταν ζεστή και αποπνιχτική αλλά ο χώρος ήταν καθαρός. Υπεύθυνη για τις κοπέλες ήταν μια γριά. Αναφέρει ότι πληροφορήθηκε από τον αρχηγό πως το ένα κορίτσι, που ήταν περίπου δεκαπέντε ετών, βρισκόταν ήδη εκεί πέντε χρόνια και ότι επρόκειτο να βγει σύντομα. Τα άλλα δυο που ήταν μεταξύ οκτώ και δέκα ετών έπρεπε να μείνουν εκεί αρκετά χρόνια ακόμα. Όταν τελικά τα κορίτσια ελευθερώνονται, ετοιμάζουν για το καθένα γαμήλια τελετή.

- Στους Οτ Ντάνομ του Βόρνεο τα κορίτσια ηλικίας οχτώ ή δέκα ετών κλείνονται σε ένα μικρό δωμάτιο, ή κελί, ενός ειδικού σπιτιού και διακόπτουν για πολύ καιρό την επικοινωνία με τον κόσμο. Το κελί, όπως και ολόκληρο το σπίτι, υψώνεται πάνω από το έδαφος σε πασσάλους και φωτίζεται από ένα και μοναδικό μικρό παράθυρο που βλέπει σε ένα έρημο μέρος, έτσι ώστε το κορίτσι βρίσκεται σχεδόν σε τέλειο σκοτάδι. Η απομόνωσή διαρκεί συχνά εφτά χρόνια. Δεν μπορεί να την δει κανείς από την οικογένειά της και εξυπηρετείται από μια σκλάβα η οποία είναι διορισμένη για τον σκοπό αυτό. Όταν την βγάλουν τελικά έξω γίνεται μια μεγάλη γιορτή όπου θανατώνεται ένας σκλάβος και η νέα αλείφεται με το αίμα του.

Στο βιβλίο έχουν καταγραφεί και άλλες περιπτώσεις, από την Αυστραλία π.χ οι οποίες εδώ δεν αναφέρθηκαν, ώστε είναι βέβαιο ότι το έθιμο εφαρμοζόταν σε Αφρική, Ασία, Ωκεανία και Αμερική. Τα περί ‘πρωτόγονων’, βεβαίως, δεν ισχύουν ούτε σ’ αυτήν την περίπτωση διότι οι σχετικές αναφορές από την Ευρώπη έφτασαν σε εμάς μυθοποιημένες. Η Δανάη θάφτηκε από τον πατέρα της σε έναν χάλκινο θάλαμο διότι έπρεπε να αποχαιρετήσει το ουράνιο φως. Θάφτηκε για πάντα στα σκοτάδια για να μην αποκτήσει γιο. Ο Frazer, o οποίος αναφέρει την Δανάη, δεν υποψιάζεται καν ότι η διασημότερη περίπτωση εγκλεισμού κόρης στα σκοτάδια είναι αυτή της Περσεφόνης. Ούτε αναφέρει ότι τα κορίτσια έφευγαν από τις οικογένειές τους στα εννιά τους χρόνια για να υπηρετήσουν την Άρτεμη (μορφή με την οποία καταγράφηκε το έθιμο πριν σβήσει εντελώς).

Re: Παράδοση ηθη και εθιμα χρειαζονται?

Δημοσιεύτηκε: 24 Μάιος 2010 12:14
από noxteryn
Ενδιαφέρον...
Υπάρχει καμμιά θεωρία σχετικά με τους λόγους για τους οποίους η αποφυγή του ήλιου αποτελεί κοινό στοιχείο αυτών των εθίμων? Από πού ξεκίνησε αυτή η δεισιδαιμονία?

Re: Παράδοση ηθη και εθιμα χρειαζονται?

Δημοσιεύτηκε: 24 Μάιος 2010 16:32
από mpamiatzis
noxteryn έγραψε:Ενδιαφέρον...
Υπάρχει καμμιά θεωρία σχετικά με τους λόγους για τους οποίους η αποφυγή του ήλιου αποτελεί κοινό στοιχείο αυτών των εθίμων? Από πού ξεκίνησε αυτή η δεισιδαιμονία?
για να μην παθουν καρκινο του δερματος :D :D :D , αντιθετα με τις νεοελληνιδες και αλλες νεοευρωπαιες οι οποιες στο βωμο της ομορφιας καινε το δερμα τους

κατα πασα πιθανοτητα τα προτυπα ομορφιιας(λευκου δερματος

Re: Παράδοση ηθη και εθιμα χρειαζονται?

Δημοσιεύτηκε: 24 Μάιος 2010 17:18
από Γιατρος Του Ικα
noxteryn έγραψε:Ενδιαφέρον...Υπάρχει καμμιά θεωρία σχετικά με τους λόγους για τους οποίους η αποφυγή του ήλιου αποτελεί κοινό στοιχείο αυτών των εθίμων? Από πού ξεκίνησε αυτή η δεισιδαιμονία?
Κρούω (με δύναμη 10 στην 58η newton) τον γαλαξιακών διαστάσεων κώδωνα του κινδύνου!!!!For the LOVE OF CTHULU (αν και ως γνωστόν ο Κθούλου είναι υπεράνω αγάπης και τέτοια) DON'T! ASK! THAT QUESTION!!!

YΓ:Άαααρρρργκκ!!

Re: Παράδοση ηθη και εθιμα χρειαζονται?

Δημοσιεύτηκε: 24 Μάιος 2010 17:20
από dtango
mpamiatzis έγραψε:
noxteryn έγραψε:Ενδιαφέρον...
Υπάρχει καμμιά θεωρία σχετικά με τους λόγους για τους οποίους η αποφυγή του ήλιου αποτελεί κοινό στοιχείο αυτών των εθίμων? Από πού ξεκίνησε αυτή η δεισιδαιμονία?
κατα πασα πιθανοτητα τα προτυπα ομορφιιας(λευκου δερματος
O Μpamiatzis, πιθανότατα, δεν πέφτει πολύ έξω. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η διαδικασία αυτή αποσκοπούσε στο να διατηρηθούν τα κοριτσάκια παρθένα.
Η μόνη εξήγηση που έχω σκεφτεί, για την εμμονή με το φως, είναι ότι αρχικά τις κρατούσαν μέσα σε σκοτεινές σπηλιές και αργότερα θέλησαν να διατηρήσουν τις ίδιες συνθήκες.
Κάτι ακόμα που μπορούμε να θεωρούμε βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται για δεισιδαιμονία. Για κάτι δηλαδή που ο κάθε λαός εμπνεύστηκε μεμονωμένα διότι σε αυτό το είδος του οικουμενικού εθίμου εμπίπτει και η μύηση των εφήβων, η τεχνητή παραμόρφωση των κρανίων των βρεφών, η σφαγή του πρωτότοκου (η οποία πιθανόν να εφαρμόζεται ακόμα σε κάποια γωνιά της γης) και ο με διάφορους τρόπους εξαγνισμός (από λουτρό σε ούρα αγελάδας μέχρι ακρωτηριασμό δακτύλων).

Ανάλογη μεταχείριση με αυτή των κοριτσιών υφίσταντο και τα αγόρια με μια πρακτική η οποία κατάληξε να μείνει γνωστή ως «Μύηση των εφήβων». Για την υποτιθέμενη αυτή μύηση όμως υπάρχουν πληροφορίες στα αρχαϊκά κείμενα οι οποίες μας επιτρέπουν να συνδέσουμε τα ταλαιπωρημένα παρθένα κοριτσάκια με τις περίφημες Παρθένες Μητέρες, τόσο των μύθων όσο και τις σημερινές (Παρθένος Μαρία).

Φεύγουμε όμως από το θέμα του νήματος. Αν σε ενδιαφέρει η ιστορία των… άκαρδων παρθένων, ανάρτησε την απάντησή σου εδώ.

Re: Παράδοση ηθη και εθιμα χρειαζονται?

Δημοσιεύτηκε: 27 Μάιος 2010 10:56
από Ευθύμης
Κατά τη γνώμη μου κάποιες επαναλαμβανόμενες ή και τυποποιημένες διαδικασίες θα έχουν πάντα θέση στην κοινωνική μας ζωή (πέρα από επαγγελματικά, μαθητικά/φοιτητικά ή άλλα καθήκοντα). Δίνουν την αίσθηση του συνανήκειν, υλοποιούν μία συγκεκριμένη ταυτότητα (Θεσσαλονικέας, χριστιανός, Έλληνας, ΠΑΟΚτσής κτλ κτλ κτλ). Το ζήτημα είναι απ' ό,τι καταλαβαίνω αν για κάποιο λόγο πρέπει να κάνουμε ό,τι και οι παλιοί ή όχι.

Ε συνήθως σε αυτά τα θέματα η απάντηση είναι στη μέση: άλλα έθιμα συνεχίζονται, άλλα τροποποιούνται και άλλα εγκαταλείπονται συνειδητά ή και ασυνείδητα από τους ανθρώπους, ανάλογα με το τι εκφράζει τον καθένα ή με το αν μπαίνει στη διαδικασία να "συμμορφωθεί" με το θέλω των περισσότερων ή της οικογένειας. Από εδώ και πέρα νομίζω ότι το θέμα είναι περιπτωσιολογία και σε σημαντικό βαθμό υποκειμενικό.

Re: Παράδοση ηθη και εθιμα χρειαζονται?

Δημοσιεύτηκε: 27 Μάιος 2010 14:07
από AoratiMelani
aristotelis_1 έγραψε:ειναι απλο στο φιναλε δε σε αρεσει μην το εφαρμοζεις τον αλλον που τον αρεσει αστον να το εφαρμοζει
αρκεί να μην το εφαρμόσει πάνω μου :mrgreen:
ούτε και πάνω σε άλλους που δεν είναι σε θέση να επιλέξουν συνειδητά (κοριτσάκια που τους κόβουν την κλειτορίδα ή τους πολτοποιούν τα άκρα των ποδιών ή τα διακορεύουν τελετουργικά και άλλα ωραία πράματα).

Re: Παράδοση ηθη και εθιμα χρειαζονται?

Δημοσιεύτηκε: 27 Μάιος 2010 14:21
από aristotelis_1
αρκεί να μην το εφαρμόσει πάνω μου
[σωστα αν ο αλλος θελει να τρωει την τσικνοπεμπτη κρεατα και εσυ δεν θες δικαιομα σου οπως επισης αν αυτος δεν τρωει κρεας μεγαλη βδομαδα δικαιομα σου να τρως εσυ]
ε οσο αναφορα τα ποιο κατω που ειπες καλη μου ε ειπαμε εθιμα οχι κανιβαλισμους