Δεν απαγορεύεται να κυκλοφορήσει μόνη της η γυναίκα. Καλό είναι να συνοδεύεται από έναν άντρα (σύζυγο, αδερφό κ.τ.λ.) αλλά δεν είναι υποχρεωτικό. Να ταξιδεύει μόνη της απαγορεύεται αλλά αυτό έχει να κάνει με την προστασία της.Scifimom έγραψε:Ολα αυτα που εγραψες δεν λενε πουθενα οτι η γυναικες ενηλικιώνονται και ότι μπορουν να ζουν χωρις ανδρες αν το επιθυμούν, να κυκλοφορουν χωρις ανδρες στο δρόμο και να είναι ΕΝΗΛΙΚΕΣ δηλαδη να μην ζητουν κανενος την άδεια για να ταξιδεψουν, να δουλεψουν, να βγουν απο το σπιτι τους να φλερταρουν και να εχουν σεξουαλικες σχεσεις. Ολα οσα εγραψες προσδιορίζουν τη γυναικα ΜΟΝΟ μεσα από τον ανδρα και οριζουν τη συμπεριφορα του προς αυτες και όχι το αντιθετο.
Τι μου λες... define "Ελαφρα", ελαφρα ειναι και με το μαστιγιο. και τα κουρελια ντυνω ειναι και τα ξεροκομματα.Έχετε πάνω τους το δικαίωμα να μην βάζουν κάποιον άλλον άντρα στο κρεβάτι σας και να προστατεύουν την τιμή τους. Αν κάνουν κάτι τέτοιο, χτυπήστε τις ελαφριά. Και εκείνες έχουν πάνω σας το δικαίωμα να τις ντύνετε και να τις τρέφετε»
Πες μας και για το διαζυγιο, τι λεει το Ισλαμ; αν ο ανδρας πει τρεις φορες "σε χωριζω" μπροστα σε μαρτυρες ισχυει ο γαμος? Η γυναικα πρεπει να το ξέρει; Με την ευκαιρια πόσες γυναικες είπαμε είχε ο μουχαμαντακος; Ναι ναι ξερω τις παντρευοταν γιατι μενανε χηρες και χρειαζονταν "προστασια" εκεινος όμως δεν ειχε κανενα προβλημα να τις βαλει στο κρεββατι του. βεβαια αν καμμία εβαζε αλλον αντρα θα την "χτυπουσε ελαφρα"... Τι γλυκος.
Στην πλατη επιτρεπεται? Δεν φαινονται τα σημαδια εκεινα μην τη χτυπάς στο πρόσωπο,
Να διαλεξει η γυναικα τον αντρα? μπα ε; Αμαρτία. Αμα δεν με "διαλεξει" τις κορες μου κανενας αντρας παναπει δεν ειναι ουτε πλουσιες οτε ομορφες ουτε απο καλη οικογενεια ουτε θρησκευαμενες ε? Καλα για το τελευταιο ειναι σιγουρο ειμαστε αθεοι οικογενειακως.«Η γυναίκα παντρεύεται για τέσσερις λόγους [δηλαδή ένας άντρας τη διαλέγει για τέσσερις λόγους]: για την περιουσία της, για την οικογένεια της, για την ομορφιά της, για τη θρησκεία της. Εσύ, διάλεξε μία θρησκευόμενη και βρες ηρεμία»
Κατσικες να περασουν επιτρεπεται? Γουρουνια? Καγκουρώ? ασβοί? Πλατυποδες?Έτσι λοιπόν όχι μόνο γυναίκες, γαϊδούρια και σκυλιά αλλά και άντρες αν περάσουν μπροστά από κάποιον που προσεύχεται, τότε και πάλι θα ακυρωθεί η προσευχή.
Το σεξ στο Ισλάμ δεν απαγορεύεται ούτε είναι κάτι μεμπτό όπως στον Χριστιανισμό. Αυτό που κατακρίνεται και απαγορεύεται, είναι η μοιχεία και η πορνεία (σεξ εκτός γάμου). Μια φορά όταν ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε στους συντρόφους του ότι “το νόμιμο ζευγάρι, αμείβεται από το Θεό για τις σεξουαλικής επαφές του”, εκείνοι αποκρίθηκαν με έκπληξη λέγοντας “Πώς αμείβεται κανείς για κάτι που κάνει για τη δική του απόλαυση”; και ο Προφήτης απάντησε “Ας υποθέσουμε ότι ικανοποιείτε τις ανάγκες σας παράνομα, δεν θα τιμωρηθείτε για αυτό”; Απάντησαν καταφατικά. Τότε τους είπε “άρα όταν ικανοποιείτε τις ανάγκες σας νόμιμα με τις γυναίκες σας, τότε ανταμείβεστε, δηλαδή είναι μια πράξη λατρείας” (Sahih Muslim; an-Nasa’i, al-’Ishrah; & Ahmad ibn Hanbal, Musnad;).
Το Ισλάμ προστατεύει την τιμή μιας αθώας γυναίκας και η συκοφαντία μιας αθώας γυναίκας, είναι μία απ’ τις χειρότερες αμαρτίες στο Ισλάμ (για την ακρίβεια 7 αμαρτίες θεωρούνται ως οι χειρότερες στο Ισλάμ και μία απ’ αυτές είναι η ψεύτικη κατηγορία εναντίον μιας γυναίκας) ενώ αυτός που κατηγορεί μία γυναίκα για μοιχεία και δεν μπορεί να το αποδείξει, τιμωρείται με 80 μαστιγώματα και η μαρτυρία του δεν ξαναγίνεται αποδεκτή από τα Ισλαμικά δικαστήρια.
Λέγεται στο Άγιο Κοράνι:
“Και εκείνοι που κατηγορούν τις ενάρετες γυναίκες για μοιχεία και έπειτα δεν παρουσιάζουν τέσσερις μάρτυρες, να τους μαστιγώσετε με ογδόντα ραβδισμούς και μη δεχτείτε ποτέ πια άλλη μαρτυρία απ’ αυτούς γιατί αυτοί είναι οι πρόστυχοι” (Κοράνι, 24:4).
Ο Άμπου Χουράιρα (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε:
“Αποφύγετε τις εφτά πιο καταστροφικές αμαρτίες”.
Ρώτησαν τον Προφήτη: “Ποιές είναι αυτές;” και ο Προφήτης απάντησε:
“~Να ενώνετε συνεταίρους στη λατρεία του ΑΛΛΑΧ,
~να ασκείτε τη μαγεία,
~να σκοτώνετε τη ζωή που ο ΑΛΛΑΧ έχει απαγορεύσει, εκτός για δίκαιη αιτία (σύμφωνα με τον Ισλαμικό Νόμο),
~να τρώτε από την τοκογλυφία,
~να ‘τρώτε’ από την περιουσία ενός ορφανού,
~να δείχνετε την πλάτη σας στον εχθρό και να δραπετεύετε απ’ το πεδίο της μάχης
~να κατηγορείτε τις αγνές γυναίκες οι οποίες ποτέ δεν σκέφτηκαν (να κάνουν) κάτι ενάντιο στην τιμή τους λαο είναι καλές πιστές” (Sahih al-Bukhari, 8:840).
Το Κοράνι εύγλωττα περιγράφει τη σχέση των συζύγων λέγοντας:
“Κι από τα σημάδια Του (του ΑΛΛΑΧ), είναι ότι έπλασε για σας συζύγους από τον ίδιο σας τον εαυτό για να συγκατοικείτε, ορίζοντας ανάμεσά σας αγάπη και στοργή. Βέβαια σε όλα αυτά υπάρχουν σημάδια για αυτούς που σκέπτονται” (Κοράνι 30:21).
Αυτή είναι η αντίληψη του Κορανίου για τον γάμο: αγάπη, ευσπλαχνία και γαλήνη.
Ας συγκεντρώσουμε την προσοχή μας στο πώς το Ισλάμ αποτρέπει το διαζύγιο. Ο Προφήτης Μουχάμμετ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε στους πιστούς:
“Ανάμεσα σ’ όλες τις επιτρεπόμενες πράξεις, το διαζύγιο είναι το πιο μισητό στο Θεό” (Sunan Abu Dawood, Kitab at-Talaq, #2173).
Ένας Μουσουλμάνος άντρας δεν πρέπει να χωρίζει τη σύζυγό του επειδή την αντιπαθεί. Το Κοράνι διδάσκει τους Μουσουλμάνους άντρες να είναι ευγενικοί με τις συζύγους τους ακόμη και σε περιπτώσεις συναισθημάτων αδιαφορίας και αισθήματα αντιπάθειας:
“.. Να διαβιώνετε με τις συζύγους σας με καλοσύνη και δικαιοσύνη. Αν τις αποστρέφεστε, πιθανόν ν’ αποστρέφεστε κάτι στο οποίο ο Αλλάχ Έθεσε άπειρα αγαθά” (Κοράνι, 4:19).
Ο Προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) έδωσε μια παρόμοια εντολή:
“Ένας πιστός δεν πρέπει να μισεί μια πιστή. Αντί να αντιπαθεί ένα απ’ τα μειονεκτήματα της, ας προσπαθήσει να σκεφτεί ένα από τα πλεονεκτήματα της” (Sahih Muslim).
Ο Προφήτης επίσης τόνισε ότι οι καλύτεροι Μουσουλμάνοι είναι εκείνοι, που είναι οι καλύτεροι με τις συζύγους τους:
“Οι πιστοί που δείχνουν τέλεια πίστη, είναι εκείνοι που έχουν τον καλύτερο χαρακτήρα και οι καλύτεροι ανάμεσά σας, είναι εκείνοι που είναι οι καλύτεροι απέναντι στις συζύγους τους” (Sahih Tirmidhi).
Ωστόσο, το Ισλάμ είναι μια πρακτική θρησκεία και αναγνωρίζει ότι υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ο γάμος φτάνει στο χείλος της κατάρρευσης. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μια απλή συμβουλή καλοσύνης ή αυτοσυγκράτησης δεν είναι βιώσιμη λύση. Επομένως, τί γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις για να σωθεί ένας γάμος; Το Κοράνι προσφέρει κάποιες πρακτικές συμβουλές για τον / την σύζυγο, του οποίου το ταίρι είναι ο άδικος. Για το σύζυγο που η κακή συμπεριφορά της συζύγου του απειλεί το γάμο, το Κοράνι δίνει ορισμένους τύπους συμβουλών, όπως παρατίθενται λεπτομερειακά στα παρακάτω εδάφια:
“Οι άντρες είναι οι προστάτες και οι κύριοι των γυναικών γιατί ο ΑΛΛΑΧ έχει χαρίσει ανώτερο βαθμό στους άντρες απ’ ότι στις γυναίκες και επειδή ξοδεύουν απ’ τις περιουσίες τους. Γι’ αυτό οι ενάρετες γυναίκες πρέπει να είναι με ευσέβεια πειθαρχικές και όταν ο άντρας τους απουσιάζει, πρέπει να προστατεύουν ό,τι τους ανέθεσε ο ΑΛΛΑΧ να φυλάγουν. Όσο για τις γυναίκες εκείνες που φοβάστε για την παρακοή τους, συμβουλέψτε τις πρώτα, έπειτα αρνηθείτε να μοιραστείτε μαζί τους το κρεβάτι τους και τέλος να τις χτυπήσετε. Αν όμως επιστρέψουν στην υπακοή, μη χρησιμοποιήσετε εναντίον τους μέσα ενοχλητικά γιατί ο ΑΛΛΑΧ είναι Ύψιστος και Μέγας πάνω απ’ όλους σας” (Κοράνι 4:34).
“Οι άντρες είναι κύριοι και προστάτες των γυναικών”. Το ίδιο είχε πει ο μουφάσσιρ Ιμπν Καθίρ. Η λέξη η οποία μεταφράζεται ως “Κύριοι” είναι η λέξη “qawammoona” που σημαίνει “προστάτες”. Ο άντρας είναι υποχρεωμένος να συντηρεί, να αγαπάει, να σέβεται και να προστατεύει τη σύζυγο του.
Σ’ αυτό το εδάφιο λέγεται η φράση: “γιατί ο ΑΛΛΑΧ έχει χαρίσει ανώτερο βαθμό στους άντρες απ’ ότι στις γυναίκες”. Είναι αλήθεια ότι οι άντρες έχουν μία ανωτερότητα απ’ τις γυναίκες στη μυική δύναμη και στα καθήκοντα τους (είναι υπεύθυνοι για να τις συντηρούν) αλλά αυτό δεν είναι μειωτικό για τις γυναίκες ούτε σημαίνει ότι πρέπει να γίνονται διακρίσεις ανάμεσα στα δύο φύλα. Είναι κάτι φυσικό (το θέμα της μυικής δύναμης). Έτσι και αλλιώς ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είχε πει ότι αληθινά δυνατός δεν είναι αυτός ο οποίος νικάει στην πάλη με τη μυική του δύναμη αλλά αυτός που συγρατεί τα νεύρα του όταν νευριάζει.
Και οι γυναίκες άλλωστε είναι ανώτερες απ’ τους άντρες στα συναισθήματα και στη συγκίνηση. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) είχε πει ότι οι γυναίκες κυριαρχούν απόλυτα πάνω στους άντρες με νόηση και καρδιά.
Οι άντρες λοιπόν είναι ανώτεροι των γυναικών στη μυική δύναμη ενώ οι γυναίκες είναι ανώτερες των αντρών στα συναισθήματα. Εδώ θα ήθελα να συνεχίσω την εξήγηση αυτού του εδαφίου. Η φράση “..αρνηθείτε να μοιραστείτε μαζί τους το κρεβάτι τους..” δεν είναι κάτι μειωτικό για τις γυναίκες ούτε πρέπει να εκλαμβάνεται έτσι. Είναι αλήθεια ότι ένας άντρας περισσότερο θα υποφέρει απ’ την αποχή απ’ την ερωτική επαφή παρά μια γυναίκα. Οι γυναίκες έχουν περισσότερη δύναμη σ’ αυτό το θέμα και μπορούν ευκολότερα να συγκρατηθούν απ’ ό,τι ένας άντρας. Επομένως και αυτή η φράση δεν θα πρέπει να νοηθεί ως ένα μέσο καταπίεσης προς τη γυναίκα.
Συνέχεια. Στο τέλος υπάρχει η φράση: “..να τις χτυπήσετε..” αλλά τί χτύπημα είναι αυτό; Η λέξη η οποία χρησιμοποιείτε να περιγράψει το χτύπημα είναι η λέξη “wadribuhunna” όπου στα αραβικά σημαίνει “χτύπημα”. Ο ίδιος ο Προφήτης είχε πει ότι ένας άντρας δεν θα ρωτηθεί γιατί χτυπάει τη σύζυγο του αλλά με τι χτύπημα; Η λέξη όμως αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην αραβική γλώσσα και για χτύπημα απαλό (ένα φιλικό χτύπημα στον ώμο) ή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν βίαιο χτύπημα. Το ίδιο γίνεται και με την ελληνική γλώσσα όταν πούμε για παράδειγμα “με χτύπησες” ή “χτύπησα”. Μπορούμε να εννοούμε από απαλό ελαφρύ χτύπημα μέχρι σοβαρό η ακόμα βίαιο χτύπημα. Γι’ αυτό λοιπόν πρέπει να κατανοήσουμε πως ο προφήτης κάνει χρήση αυτής της λέξης και πως την ερμηνεύει, καθώς και πως ακόμα και το ίδιο το Κοράνι κάνει χρήση αυτής της λέξης.
Όταν ο προφήτης Αγιούμπ/Ιώβ (αλέιχι σαλάμ) δοκιμαζόταν από τον Θεό, η γυναίκα του έχασε την πίστη τής και την εμπιστοσύνη της και βλασφήμησε. Ο Αγιούμπ (αλέιχι σαλάμ) ορκίστηκε ότι έπρεπε να την τιμωρήσει για την ολιγοπιστία της αυτή χτυπώντας την όμως δεν μπορούσε να δώσει ένα κακό παράδειγμα βίαιης συμπεριφοράς προς τον λαό του χτυπώντας την γυναίκα του. Από την άλλη όμως δεν μπορούσε να καταπατήσει τον όρκο του. Έτσι λοιπόν ο Θεός του έδωσε την λύση σε αυτό το δίλλημα λέγοντας του να την χτυπήσει πολύ ελαφριά με χορταράκι, χωρίς να την πονέσει και να την πληγώσει σωματικά η ψυχολογικά:
“Και πάρε με το χέρι σου λίγο χορτάρι και χτύπησε μ’ αυτό(την γυναίκα σου) και μη σπάσεις (τον όρκο σου)” (Κοράνι, 38:44).
Αυτό είναι το νόημα της λέξης: “ουαντριμπουχούννα” (χτύπημα) στο Ιερό Κοράνι όσων αφορά τις γυναίκες και έτσι ερμήνευσε αυτό το εδάφιο ο ίδιος ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) ο οποίος είπε: “Να χτυπάτε με κάτι που είναι πιο ελαφρύ και από ένα πούπουλο” και κάποτε που μια μικρή κοπέλα έκανε μπροστά του μια σκανδαλιά, εκείνος της είπε: “Δεν θα σε χτυπούσα ούτε με ένα *σιουάκ” (al-Hakim al-Mustadrak; Al-Muttaqi, Kanz al-Ummal; Al-Suyuti, hasan, al-Jami al-Saghir; Ibn Sad, al-Tabaqat al-Kubra).
*σιουάκ= μικρό ξυλάκι ίσο με το μέγεθος ενός μικρού μολυβιού ή στυλό. Από τη μία άκρη του έβγαζε κάποιο υγρό αρωματικό και το χρησιμοποιούσαν για το καθάρισμα των δοντιών, σαν οδοντόβουρτσα
Επίσης είπε ο Προφήτης: “Σε περίπτωση που είναι ένοχες ξεκάθαρης ακολασίας, μπορείτε να τις αφήσετε μόνες στα κρεβάτια τους και ν’ επιβάλλετε ελαφριά τιμωρία. Αν σας είναι υπάκουες, μην επιδιώξετε ενάντιά τους μέτρα ενόχλησης” (Sahih Tirmidhi)
και
“Εκείνοι που τα κάνουν αυτά (δέρνουν τις συζύγους τους) δεν οι καλύτεροι ανάμεσά σας” (Sunan Abu Dawood).
Πρέπει να ενθυμηθεί σ’ αυτό το σημείο ότι ο Προφήτης επίσης είχε πει:
“Ο καλύτερος ανάμεσά σας είναι αυτός που είναι o καλύτερος με την οικογένειά του, κι εγώ είμαι ο καλύτερος ανάμεσά σας με την οικογένεια μου” (Sahih Tirmidhi).
Ο Προφήτης συμβούλεψε μια μουσουλμάνα γυναίκα, που ονομαζόταν Φάτιμα μπιντ Κάις, να μην παντρευτεί έναν άντρα, που ήταν γνωστός ότι έδερνε τις γυναίκες:
“Πήγα στον Προφήτη και είπα: ο Άμπου Τζάχμ και ο Μουαβίγια μου έκαναν πρόταση γάμου”. Ο Προφήτης (συμβουλεύοντας) είπε: “Ο Μουάβιγια είναι πολύ φτωχός και ο Άμπου Τζάχμ είναι συνηθισμένος να δέρνει τις γυναίκες” (Sahih Muslim).
H Άϊσα (ραντιγιαλλάχου άνχα) η σύζυγος του προφήτη είχε πει ότι ένα βράδυ που κοιμότανε με τον προφήτη, ο Προφήτης σηκώθηκε απ’το κρεβάτι χωρίς να κάνει θόρυβο και βγήκε έξω απ’το σπίτι. Τότε αυτή τον ακολούθησε και είδε ότι ο Προφήτης πήγε στο νεκροταφείο “Τζάννατ ουλ Μπάκι” και προσευχήθηκε στον Θεό για να λυτρώσει τους νεκρούς. Όταν ο Προφήτης γύρισε πίσω στο σπίτι, κατάλαβε ότι η Άϊσα τον είχε ακολουθήσει και της είπε: “Νόμιζες ότι ο ΑΛΛΑΧ και ο Απόστολος Του θα σε εξαπατήσουνε;” και μετά η Άϊσα είπε: “Τότε ο Απεσταλμένος του Θεού με πίεσε στο στήθος μέχρι που ένιωσα ένα τσούξιμο..” (Sahih Muslim, book: 004, number: 2127).
Ο ιμάμης Nawawi λέει στο έργο του “sharh” ότι λέξη που μεταφράζεται ως “πίεσε” είναι η λέξη “lahada” η οποία λανθασμένα από κάποιους ανόητους, δήθεν ρευνητές, επίτηδες μεταφράζεται ως “χτύπησε” (που είναι λάθος μετάφραση) με σκοπό να δείξουν ότι ο Προφήτης χτυπούσε τις γυναίκες και ήταν βίαιος ενώ στην πραγματικότητα ήταν ένας πολύ γλυκός και τρυφερός άνθρωπος. Το σωστό λοιπόν είναι πίεσε.
Ωστόσο αυτή η πρακτική του να πιέζει ο Προφήτης κάποιον στο στήθος, ήταν κάτι που το έκανε συχνά. Όταν έβλεπε κάποιον να είναι ανήσυχος ή ταραγμένος. Για παράδειγμα ο Ουμπάι ιμπν Καμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είχε πει: “Μου συνέβη κάτι στο μυαλό μου που δεν μου είχε ξανασυμβεί στις ημέρες της άγνοιας. Όταν ο Απεσταλμένος του ΑΛΛΑΧ είδε τι μου είχε συμβεί, με χτύπησε στο στήθος…” (Sahih Muslim).
Επίσης ο Τζαρίρ ιμπν Αμπντουλλάχ αλ-Μπατζάλλι, λέει ότι όταν πήγε να καταστρέψει το ειδωλολατρικό ιερό «Δουλ Χαλάσα», κάτι του συνέβη. Λέει: “… δεν μπορούσα να σταθώ στο άλογο μου. Το είπα στον Απεσταλμένο του ΑΛΛΑΧ και τότε πιέζωντας με στο στήθος με τα χέρια του τόσο ώστε μπορούσα να δω στο δέρμα μου τα ίχνη από τα δάχτυλα του, είπε: «Ω ΑΛΛΑΧ! Δώσ’ του δύναμη και καθοδήγησε τον στο σωστό…»” (Sahih al-Bukhari; Sahih Muslim).
Άλλωστε η ίδια η Άϊσα (ραντιγιαλλάχου άνχα) είχε πει: “Ο Απεσταλμένος του Θεού δεν χτύπησε κανέναν με το χέρι του παρά μόνο σε στιγμή μάχης. Και ποτέ δεν χτύπησε έναν δούλο ή μια γυναίκα” (Ibn Majah; Al-Albani, sahih).
Αξιοσημείωτο είναι ότι το Ταλμούδ επιδοκιμάζει τον δαρμό της συζύγου ως τιμωρία με σκοπό την πειθαρχία (στην Κ.Διαθήκη δεν υπάρχει κάτι που να επιδοκιμάζει τον δαρμό της συζύγου αλλά στα διάφορα χριστιανικά δόγματα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν συντάξει κανόνες πολλές φορές κατάφορα άδικες εναντίον των γυναικών και υπέρ των αντρών). Ο σύζυγος δεν περιορίζεται από ακραίες περιπτώσεις όπως η ξεκάθαρη ακολασία. Του επιτρέπεται να δέρνει τη σύζυγό του ακόμα κι αν αυτή αρνηθεί να κάνει τις δουλειές του σπιτιού. Επιπλέον, δεν είναι περιορισμένος μόνο να κάνει χρήση ελαφριάς τιμωρίας. Του επιτρέπεται να σπάσει το πείσμα της συζύγου του με μαστίγιο ή με λιμοκτονία. Για τη σύζυγο της οποίας η κακή συμπεριφορά του συζύγου της ίσως να ’ναι η αιτία της κατάρρευσης του γάμου, το Κοράνι προσφέρει την παρακάτω συμβουλή:
“Αν όμως η σύζυγος φοβάται την αποστροφή ή την εγκατάλειψη από τον σύζυγο της, δε σφάλλουν αμφότεροι αν συμφιλιωθούν, αφού η συμφιλίωση θεωρείται μέγιστο αγαθό..” (Κοράνι, 4:128).
Σ’ αυτήν την περίπτωση, υποδεικνύεται στη σύζυγο να επιδιώξει συμφιλίωση με το σύζυγό της (με ή χωρίς τη βοήθεια της οικογένειας). Είναι αξιοσημείωτο ότι το Κοράνι δε συνιστά στο σύζυγο να καταφεύγει ασύστολα στα δυο μέτρα : της αποχής απ’ τη συνουσία και τον “δαρμό” (συμβολικά). Ο λόγος αυτής της εγκράτειας είναι η προστασία της συζύγου, ίσως από μια βίαιη σωματική αντίδραση, του ήδη κακώς συμπεριφερόμενου συζύγου της. Τέτοια βίαιη σωματική αντίδραση βλάπτει τη σύζυγο & το γάμο αντί να ωφελήσει. Μερικοί Μουσουλμάνοι μελετητές έχουν προτείνει ότι τι δικαστήριο μπορεί να εφαρμόσει αυτά τα μέτρα ενάντια στο σύζυγο για λογαριασμό της συζύγου. Δηλαδή, το δικαστήριο αρχικά να επιπλήξει τον ανυπότακτο σύζυγο, έπειτα να του απαγορεύσει το κρεβάτι της συζύγου του, και τελικά να εκτελέσει έναν συμβολικό δαρμό.
Εδώ θα ήθελα να αναφέρω ως παράδειγμα ένα γεγονός που έγινε στη Σαουδική Αραβία. Ένας άντρας χτύπησε τη γυναίκα του τόσο άσχημα που της έσπασε τα κόκαλα του προσώπου της. Αυτός ο άντρας καταδικάστηκε με ένα χρόνο αποχή απ’το συζυγικό κρεβάτι και με 300 μαστιγώματα (αν και προσωπικά θα του επιδίκαζα ακόμα πιο αυστηρότερη ποινή).
Ανακεφαλαιώνοντας, το Ισλάμ προσφέρει στα μουσουλμανικά έγγαμα ζεύγη πολλές βιώσιμες συμβουλές για να σώσουν τους γάμους τους σε περιπτώσεις προβλημάτων και εντάσεων. Εάν ένας από τους συζύγους διακινδυνεύει την έγγαμη σχέση τους, συνιστάται από το Κοράνι στον άλλο σύζυγο να κάνει ό,τι είναι δυνατό και αποτελεσματικό για να σώσει αυτόν τον ιερό δεσμό. Εάν όλα τα μέτρα αποτύχουν, το Ισλάμ επιτρέπει στο ζευγάρι να χωρίσει ειρηνικά και φιλικά. Επίσης στο Ισλάμ μπορεί μια γυναίκα να αρνηθεί να μαγειρέψει, να καθαρίσει το σπίτι, τα πιάτα ή τα ρούχα του συζύγου της και τότε ο σύζυγος είναι υποχρεωμένος να μαγειρέψει ο ίδιος, να καθαρίσει τα ρούχα του ο ίδιος και αν η σύζυγος απαιτήσει χρήματα απ’ τον άντρα της για να θηλάσει το ίδιο τους το παιδί, τότε ο σύζυγος είναι υποχρεωμένος να την πληρώσει!!
Από την εποχή της ακμής του φεμινιστικού κινήματος στο τέλος της δεκαετίας του ’70 η θέση της Μουσουλμάνας έχει μπει στο μικροσκόπιο. Δυστυχώς το μικροσκόπιο αυτό είναι μάλλον ασυνήθιστο, υπό την έννοια ότι είναι ιδιαίτερα επιλεκτικό στα ζητήματα που μεγεθύνει. Άλλα σημεία τα παραμορφώνει σε τέτοιο βαθμό που δεν είναι πλέον αναγνωρίσιμα. Θυμάμαι κάποτε διάβασα ένα άρθρο που προχωρούσε «σε βάθος» στη ζωή των Μουσουλμάνων γυναικών. Το άρθρο «εξηγούσε» ότι οποιαδήποτε στιγμή ο άνδρας μπορεί να χωρίσει τη γυναίκα του λέγοντας της τρεις φορές «σε χωρίζω». Το άρθρο αυτό μπορεί να οδηγήσει κάποιον άσχετο με την Ισλαμική Νομοθεσία στο συμπέρασμα ότι το διαζύγιο είναι θέμα δευτερολέπτων, και η γυναίκα βρίσκεται χωρίς σύζυγο και αφήνεται στην τύχη της (και τα παιδιά της) χωρίς τους πόρους διαβίωσης. Η ερώτηση που μου ήρθε αυθόρμητα ήταν, “άραγε ο συγγραφέας έγραψε αθώα με πλήρη άγνοια του θέματος, ή ήταν ακόμη μία προσπάθεια να υποβαθμιστεί η θρησκεία του Ισλάμ και οι πιστοί του”; Ίσως είναι δική μου παράνοια αλλά τείνω να πιστεύω τη δεύτερη εκδοχή.
Η αλήθεια στο ζήτημα αυτό είναι πως το Ισλάμ είναι το πλέον ανθρωπιστικό και δίκαιο σύστημα στο θέμα του διαζυγίου. Πρώτον, πολλές επιλογές λαμβάνονται και δοκιμάζονται προτού φτάσουν στην απόφαση του διαζυγίου. Εάν ο άνδρας και η γυναίκα αποφασίσουν ότι δεν μπορούν πλέον να ζουν μαζί σαν ανδρόγυνο, ο άνδρας (τις περισσότερες φορές, όχι πάντα) ανακοινώνει το διαζύγιο λέγοντας «σε χωρίζω». Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει η περίοδος αναμονής. Αυτή διαρκεί όσο τρεις έμμηνοι κύκλοι για να είναι βέβαιο ότι η γυναίκα δεν είναι έγκυος. Το διάστημα αυτό επιτρέπει στο ζευγάρι να σκεφτεί γι’ αυτό που κάνουν και αν πράγματι είναι αυτό που θέλουν. Δεν υπάρχουν δικηγόροι να ανταγωνίζονται μεταξύ τους σε μία τόσο ευαίσθητη κατάσταση.
Στην περίπτωση που διαπιστωθεί ότι η γυναίκα είναι έγκυος, η περίοδος αναμονής κρατά καθ’ όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης. Κατά το πρώτο διάστημα αναμονής ο άνδρας είναι υποχρεωμένος να παρέχει τροφή, ένδυση και στέγη όπως έκανε πριν το διαζύγιο. Εάν το ζευγάρι κρατά το διαζύγιο μέχρι τη γέννηση του παιδιού και η γυναίκα θηλάσει το παιδί, ο άνδρας είναι υποχρεωμένος να παρέχει τροφή ένδυση και στέγη στην πρώην γυναίκα του μέχρι να απογαλακτιστεί το παιδί (το ανώτατο είναι δύο έτη). Μετά από αυτό, το παιδί θα είναι στην οικονομική υποχρέωση του πατέρα μέχρι αυτό να μη χρειαστεί βοήθεια. Οι γυναίκες κάθε τάξης δεν είναι υποχρεωμένες ούτε να θηλάζουν τα παιδιά τους. Εάν ένα ζευγάρι που παίρνει διαζύγιο συμφωνεί, μπορούσαν να στείλουν το παιδί σε τροφό και τα έξοδα βαρύνουν τον πατέρα. Εάν η μητέρα αποφασίζει να κρατήσει το παιδί και να το θηλάσει η ίδια, θα πρέπει να πληρωθεί για τον κόπο της! Αυτό αναφέρεται στο Κοράνι (2:233).
Στις περιπτώσεις λοιπόν διαζυγίου, η μητέρα έχει πρώτη το δικαίωμα να ζητήσει την επιμέλεια των παιδιών, ακολουθούμενη από άλλες γυναίκες της οικογένειάς της εάν εκείνη ξαναπαντρευτεί ή είναι ανίκανη να μεγαλώσει τα παιδιά. Το δικαίωμα περνά στην οικογένεια του άνδρα αφού τα παιδιά φτάσουν σε ηλικία που να είναι ανεξάρτητα (το αγόρι μετά τα επτά και το κορίτσι μετά τα εννιά), πάντως η επιθυμία του παιδιού πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.
Το παράδειγμα του Προφήτη το ξεκαθαρίζει. Σε μία περίπτωση χωρισμού είπε στο παιδί: “Αυτός είναι ο πατέρας σου και αυτή η μητέρα σου, πιάσε το χέρι εκείνου που θέλεις”. Το αγόρι πήγε με τη μητέρα. (Sunan Abu Dawood, Sunan Nasai, Darimi)
Σε μία άλλη περίπτωση μία γυναίκα πλησίασε τον Προφήτη λέγοντας του ότι ο σύζυγός της ασπάστηκε το Ισλάμ ενώ εκείνη αρνήθηκε προσθέτοντας ότι η κόρη της στερήθηκε το μητρικό γάλα αφού ο πατέρας την πήρε μακριά. Ο Προφήτης έβαλε το παιδί να καθίσει ανάμεσα στους δύο γονείς και τους είπε να το φωνάξουν. Το παιδί έπρεπε να διαλέξει μόνο του. Απάντησε στο κάλεσμα της μητέρας. Ο Προφήτης προσευχήθηκε στο Θεό να καθοδηγεί το παιδί και τότε το παιδί διάλεξε τον πατέρα (Sunan Abu Dawood).
Από εδώ:
http://alialyunani.wordpress.com/%CE%BF ... %AC%CE%BC/
(και δεν ειναι ειρωνικο)
